สมาชิกนักฆ่าเซราฟิมที่เพิ่งรู้สึกโมโห ทันใดนั้นก็ตะลึง พูดไม่ออกสักประโยคเดียว
นี่เป็นถึงเจ้าสำนักของตัวเองเชียว
ข้างในเซราฟิมหนึ่งในกองกำลังทั้งสามที่อยู่อันดับต้นๆ ก็ถูกฆ่าแบบนี้เลย？
อีกอย่างฝ่ายตรงข้าม ก็ใช้แค่เวลาสั้นๆหนึ่งวินาที
มองไปแล้ว ส้าวส้วยได้แต่ยกแขนขึ้นมา บีบไปที่คอของโพ่จุน แล้วบิด
แต่ที่จริง ส้าวส้วยตระหนักถึงความเป็นศัตรูของโพ่จุนได้นานแล้ว ตอนที่ส้าวส้วยสวมหน้ากากให้ตัวเอง โพ่จุนคิดว่าโอกาสแอบโจมตีของตัวเองมาแล้ว แต่เขาไม่รู้ว่า นี่คือกับดักที่ส้าวส้วยจัดไว้ให้เขา จงใจทำให้เขาคิดเช่นนั้น
วินาทีที่โพ่จุนพุ่งเข้ามา ส้าวส้วยก็เตรียมตัวไว้ดีแล้ว และคิดดีแล้วว่าจะฆ่าเขา
หักคอของเขา เหมือนว่าจะเป็นวิธีการฆ่าที่ดีที่สุด
ง่ายที่สุด ได้ผลที่สุด
และทำให้คนตกใจจนกลัว
หัวใจคนแตกสลาย ทีมแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่มีอะไรให้ต้องกลัว
หลังจากเสียงฉับ ชีวิตของโพ่จุน ก็จบสิ้น และเวลานี้ หมาป่าละโมบกับชีซา ก็รู้สึกโมโหข้างในใจ ถึงขีดสุด
ถึงแม้ความแข็งแกร่งของส้าวส้วย แข็งแกร่งจนทำให้พวกเขารู้สึกถึงความน่ากลัว
แต่ว่า ความเป็นพี่น้องของพวกเขา ให้พวกเขามีความกล้าที่จะก้าวผ่านความเป็นและความตาย
ชีซากับหมาป่าละโมบมองตากัน แล้วพูด:“ลุยไปพร้อมกัน”
คนๆเดียว ถูกฆ่าอย่างง่ายดาย
ทั้งสองโจมตีทั้งซ้ายขวา บางทีอาจจะมีโอกาสหน่อยๆ
“คนด้านหลังฟังนะ ถ้าใครแทงคนๆนี้ได้ ให้รางวัลสิบล้าน ฆ่าทิ้งคนนี้ได้ จะให้รางวัลร้อยล้าน ……”
“สรุปคือ ใครทำร้ายคนนี้ได้ หรือว่าฆ่าคนนี้ได้ ก็จะเป็นผู้มีพระคุณของพวกเราเซราฟิม วันข้างหน้า ไม่ว่าต้องการอะไร แค่พวกเราเซราฟิมทำได้ เราจะทำให้แน่”
ชีซาพูดเสียงดัง
โพ่จุนถูกฆ่าในพริบตา！
ชีซารู้ดี ถึงแม้ตัวเองกับหมาป่าละโมบร่วมมือกัน โจมตีด้วยกัน ร่วมมือกันอย่างไร้อุปสรรค โอกาสชนะ ก็ยังน้อยมาก
กระทั่งว่า ความหวังอันน้อยนิด ก็ยังแทบจะเป็นไปได้ยาก
ดังนั้น เขาได้แต่ใช้กำลังของคนกลุ่มด้านหลังนี้
ยังไงคนเยอะ ก็สามารถใช้ความซับซ้อนไม่อาจแยกออกได้อย่างแน่นอน
แค่ส้าวส้วยไม่มีร่างกายถึกแบบหุ่นยนต์ กริชนั้น ก็สามารถแทงเขาไปในร่างกายของเขาได้
แค่ได้รับบาดเจ็บ ก็ดีแล้ว
อีกอย่างนักฆ่าเซราฟิมพวกนี้ ต่างรู้ส่วนนั้นของร่างกายดี เลือดไหลออกมากสุด มีอันตรายถึงชีวิตที่สุด
แค่แทงไปได้ ก็ไม่บาดเจ็บเบาๆแน่
สมากชิกเซราฟิมกลุ่มนี้ แต่ละคนล้วนแต่เป็นนักปฏิบัตินิยม หากไม่มีผลประโยชน์ที่แน่นอน พวกเขาไม่ยอมสละชีวิตอยู่แล้ว
มากไปกว่านั้น คู่ต่อสู้ยังเป็นปรมาจารย์ระดับสูงขนาดนี้อีก！
วินาทีเมื่อกี๊ นักฆ่าพวกนี้ ต่างมีความคิดที่จะหลบหนี
แน่นอนว่า พวกเขาไม่หนีในทันที แต่ว่า พวกเขาไม่พุ่งไปตรงหน้าของส้าวส้วย เพื่อตายแน่
แต่ถ้าหมาป่าละโมบกับชีซาเกิดอะไรไม่คาดคิดอีกล่ะก็ งั้นพวกเขา ก็จะหนีแน่
แต่ตอนนี้ต่างกัน แค่แทงส้าวส้วยได้ ก็จะมีรางวัลสิบล้าน และถ้าสามารถฆ่าส้าวส้วยตายได้ ก็จะได้ร้อยล้าน
คำพูดที่ว่าต้องมีผู้กล้าภายใต้รางวัลอันหนักอึ้งนั้นไม่ใช่เพื่ออะไร คำพูดที่ว่าถ้ามีรางวัลอย่างงามต้องมีผู้กล้าทำงานให้ คำพูดนี้ไม่ได้พูดโดยเปล่าประโยชน์
แป๊บเดียว อารมณ์ของคนพวกนี้ ก็พากันตื่นเต้นขึ้นมา ภายใต้สิ่งล่อลวงขนาดใหญ่ คนพวกนี้ก็ลืมความน่ากลัวของส้าวส้วย
ชีซากับหมาป่าละโมบ ก็เข้าใจธรรมชาติของคนในจุดนี้ดี
เซราฟิมพัฒนาถึงวันนี้ได้ ก็ทำเงินได้มากมาย สะสมความมั่งคั่งไว้มาก
ฆ่าส้าวส้วยทิ้งได้ แค่หนึ่งร้อยล้าน จะมีประโยชน์อะไรล่ะ？
แน่นอนว่า มีพวกขี้ขลาดไม่กี่คน ที่ยังคิดจะหนี
ยังไง ก็ไม่มีอะไรสำคัญกว่าชีวิตแล้ว
โพ่จุน คนที่สุดยอดขนาดนั้น ก็ยังถูกส้าวส้วยหักคอ คนแบบนี้ น่ากลัวถึงขีดสุดมาก
สู้กับคนพวกนี้แล้ว ไม่มีคำว่าชัยชนะเลย
นี่เป็นการพนันชีวิตความเป็นความตายของคน
มีบางคนเต็มใจที่จะพนัน บางคนก็ไม่เต็มใจที่จะพนัน
ส้าวส้วยมองหมาป่าละโมบกับชีซา แล้วพูด:“ฆ่าแล้ว เงินทองของผม ก็จะเป็นของพวกคุณ”
“บัตรนี้ รหัสคือหกทั้งหมดหกตัว ข้างในมีอยู่สามพันล้าน”
ส้าวส้วยหยิบบัตรออกมา วางไว้ในมือ มุมปากพูดอย่างดูถูก:“พวกคุณนักฆ่าที่ฆ่าคน ที่ต้องการไม่ใช่เงินรางวัลเหรอ？ตอนนี้ ผมให้รางวัลตัวเองสามพันล้านแล้ว แลกกับหัวของผม ถ้าพวกคุณมีความสามารถ ก็มาเอา”
มุมปากของส้าวส้วย เต็มไปด้วยความดูถูก
ที่เขาทำแบบนั้น เพราะกลัวว่าจะมีคนแอบหนีไป
อีกอย่าง ส้าวส้วยก็อยากบอกนักฆ่าทุกคนว่า สมาชิกเซราฟิมที่ไม่ว่าตรงนี้ หรือว่าไม่อยู่ตรงนี้ ชีวิตของเขา มีค่าถึงสามพันล้าน หากมีความสามารถ ก็มาเอา
ส้าวส้วยจะฆ่าสมาชิกทุกคนของเซราฟิม ไม่ใช่แค่พูดเท่านั้น
เขาจะฆ่าจริง ไม่อย่างนั้น เขาก็ไม่มีทางเอาสามพันล้าน มาเสนอเป็นรางวัล
รางวัลที่สูงขนาดนี้ แม้ทั้งโลกนี้ ก็น้อยที่จะเจอ
แต่ว่า ส้าวส้วยในตอนนี้ คุ้มค่ากับราคานี้
อาจจะบอกได้ว่า ในสายตาของคนวงในที่แท้จริง หัวของส้าวส้วย ไม่ใช่มีค่าแค่สามพันล้านธรรมดาๆ
อย่างเช่นเจ้าสำนักของสำนักหยิ่งซา มีคนเคยเสนอห้าพันล้าน ไปยันหมื่นล้าน เพื่อเอาหัวของเขา แต่ว่า มีคนรับภารกิจนี้ไหม？
ไม่มี
อย่างแรก เจ้าสำนักของสำนักหยิ่งซา คือคนที่รู้จักซ่อนตัวเองเป็นอย่างดี ไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ไหน
บางทีเขาอาจจะซ่อนอยู่ในสำนักงานใหญ่ของสำนักหยิ่งซา แต่ว่าสำนักหยิ่งซาเป็นองค์กรทหารรับจ้างอันดับหนึ่งของโลก คนทั่วไป จะบุกเข้าไปได้ไงล่ะ？
อย่างที่สอง เจ้าสำนักของสำนักหยิ่งซา เคยได้รับการยกย่องในฐานะปรมาจารย์อันดับหนึ่งของโลก ไม่เคยได้ลิ้มรสของความพ่ายแพ้มาก่อน จุดนี้ ทำให้หลายๆคนหยุดความคิดนี้ไป
กลับมีผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้อย่างบ้าคลั่งบางส่วนนั้น ที่อยากจะท้าทายเจ้าสำนักของสำนักหยิ่งซา แต่ก็ถูกตัวละครเล็กๆฆ่าทิ้งหมด
เจ้าสำนักของสำนักหยิ่งซา ถูกเรียกว่าเป็นหนึ่งในคนที่ลึกลับที่สุดในโลก
ส้าวส้วยหัวเราะเหอะเหอะ:“รางวัลนี้ สำหรับพวกคุณสมาชิกทุกคนของเซราฟิม นั้นได้หมด”
“ไม่ต้องสงสัยความจริงของเงินเก็บในบัตรนี้ ที่ตระกูลหลี่มีเยอะสุด ก็คือเงิน สถานตากอากาศนี้ ลงทุนไปทั้งหมดสองหมื่นกว่าล้าน แล้วยังมีสวนสนุกตรงขอบหน้าผาที่ด้านหลัง ก็ตั้งหลายหมื่นล้าน ข้างในนี้ ก็มีหุ้นของผม สรุปคือ ใครฆ่าผม ทรัพย์สินทุกอย่างของผม ก็เป็นของคนนั้น”
ส้าวส้วยหัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง:“บอกก่อนนะ ถ้าพวกคุณมีความสามารถนี้จึงจะได้”
คำพูดของส้าวส้วย ไม่ใช่แค่ทำให้นักฆ่าธรรมดาๆพวกนี้รู้สึกสนใจ แม้แต่หมาป่าละโมบกับชีซา เจ้าสำนักทั้งสอง ก็ยังมีท่าทางกระปรี้กระเปร่ามีชีวิตชีวา
พวกเขาก่อตั้งสำนักหยิ่งซามากลายปี ไม่มีเงินเก็บขนาดนี้
และเวลานี้ ส้าวส้วยกลับเอาสามพันล้าน มาเป็นเงินรางวัลเลย เหมือนว่า นี่ยังไม่รวมหุ้นของตระกูลหลี่อีก？
ชีซากับหมาป่าละโมบพยักหน้าให้กัน ตัดสินใจที่จะลงมือพร้อมกัน
การลงมือของพวกเขาสองคน นั้นดำเนินการพร้อมกัน ส่วนส้าวส้วย กลับเดินก้าวไปอย่างสบายๆ เข้าไปหา
เปลวไฟสองอันปรากฏขึ้นมา มีดของพวกเขา ปาดผ่านไปที่ข้างกายของส้าวส้วย
ก็แค่ พวกเขาไม่เห็นร่องรอยของส้าวส้วย
ส้าวส้วยเข้าไปท่ามกลางฝูงคน แล้วหัวเราะ:“พวกคุณอยากฆ่าผม ใช่ไหม？”
“ดีเลย ผมก็อยากฆ่าพวกคุณมาก！”
ส้าวส้วยหัวเราะ แล้วยกแขนขึ้นมา ตบลอยออกไปคนหนึ่ง ฝูงคนถือมีดไว้ แล้วเข้ามาทางส้าวส้วย ดวงตาของพวกเขา เห็นกริชนี้แทงไปในร่างกายของส้าวส้วย แต่ว่า หลังจากที่กริชแทงไป กลับพบว่าแทงผ่านอากาศ
เกิดอะไรขึ้น？
พวกเขาไม่เข้าใจ ที่จริงแล้ว เป็นความเร็วของส้าวส้วย ที่ไวมาก
ฝีเท้าคนพวกนี้วุ่นวายไปหมด อีกอย่าง พวกเขาตื่นตระหนกสุดๆ จากที่ล้มลงไปทีละคนๆ ในใจของคนพวกนี้ ก็เต็มไปด้วยความกลัว
พวกเขากลายเป็นไร้สติอีกครั้ง
เหมือนว่า ส้าวส้วยเหมือนกับปีศาจ
ไม่ใช่คนอีกต่อไป
ถ้าเป็นคน ทำไมถึงได้สุดยอดถึงระดับนี้ได้？
คนตั้งมากมาย ก็ยังสู้เขาไม่ได้！
อีกอย่าง เขาก็อยู่ตรงกลางด้วย
ถึงจะตีไปมั่วๆ ก็ควรจะตีโดนถึงจะถูก
ชีซากับหมาป่าละโมบ ก็ไม่รู้แล้วว่าควรทำอย่างไรดี ส้าวส้วยเข้าไปอยู่ท่ามกลางฝูงชน และถ้าพวกเขาเข้าไปโจมตี การร่วมมือกันของสองคน จะต้องถูกนักเลงธรรมดาๆพวกนี้ตีมั่วแน่
ถ้าตีมั่ว พวกเขาก็จะเป็นอันตรายได้
ส้าวส้วยในเวลานี้ ไม่รีบร้อน แทบจะทุกหมัดที่ตบไป หรือว่าหมัดที่ปล่อยออกไป ล้วนแต่ทำให้คนลอยออกไป และคนพวกนี้ที่ถูกตบลอยออกไปนั้น ก็แทบจะไม่ได้ดิ้นรนใดๆ ก็ตายไปเลย
“นี่สิถึงจะเป็นปรมาจารย์！”
ชีซาขมวดคิ้ว แล้วถอนหายใจอย่างหมดหนทางหน่อยๆ
