NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – บทที่898 โดนปฏิเสธอยู่ด้านนอก

บทที่898 โดนปฏิเสธอยู่ด้านนอก

ที่น่าอึดอัดคือ หลี่ฝางกับไท่ซางสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ชิวเฉิงฝูไม่มองเลยสักนิด

หลังจากหยูฉายลังเลอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายก็เปิดปากพูดอย่างทนไม่ไหว:“คุณชายชิว สองคนนี้คือเพื่อนของฉัน ตอนนี้พระอาทิตย์ก็จะตกดินแล้ว ไม่รู้ว่าคุณชายชิวช่วยพวกเขาหาที่พักหน่อยได้ไหม?”

ถือว่าหยูฉายไม่ลืมเพื่อนร่วมเดินทางอย่างหลี่ฝางทั้งสองคนนี้

ชิวเฉิงฝูขมวดคิ้ว มองหลี่ฝางสองคนนี้ ถามว่า:“สองคนนี้คือ?”

“เพื่อนที่พ่อฉันรู้จักระหว่างทางน่ะ ถือว่ายังมีความแข็งแกร่ง”หยูหลิงฮุ่ยรีบแนะนำ

“เหอะเหอะ คนที่เข้าร่วมศึกชิงจ้าวยุทธภพเยอะมากจริงๆ ตระกูลชิวจัดหาไม่ได้หรอก ขอโทษนะทั้งสอง”ชิวเฉิงฝูพูดด้วยใบหน้าดูถูก

ไม่มีความแข็งแกร่งเท่าไหร่ เดิมทีก็ไม่มีทางที่จะได้พักที่ตระกูลชิว ตัวชิวเฉิงฝูเอง ที่จริงก็ไม่ได้มีความสามารถมากพอที่จะจัดให้คนได้เยอะอย่างนั้น

พูดประโยคนี้เสร็จ ชิวเฉิงฝูก็พาหยูหลิงฮุ่ยเข้าไปที่ตระกูลชิวโดยตรง

หลังจากหยูฉายขอโทษพวกหลี่ฝางสองคนนี้อย่างหมดหนทางเล็กน้อย ก็ไม่พูดอะไรอีก หมุนตัวเดินเข้าไป

“ห่าเอ๊ย พวกกลุ่มขยะ กล้ามาชักสีหน้ากับผม!”ไท่ซางโมโหทันที จากตัวตนของเขาแล้ว เคยถูกคนต่ำต้อยที่มีความแข็งแกร่งแบบนี้ปฏิบัติแบบนี้เหรอ?

หลังจากด่าออกไป ไท่ซางก็พูดอย่างไม่พอใจ:“ลูกพี่ พวกเราอยู่นี่แล้ว กลับไปอีกไม่ได้แล้วใช่ไหมล่ะ?”

ความหมายก็คือ ต้องหาหนทางพักอยู่ที่นี่ให้ได้

หลี่ฝางพยักหน้า เขาก็มีความเห็นแบบนี้ แต่อยากพักอยู่นี่ ก็ไม่รู้จักคนตระกูลชิวอีก ได้แต่พึ่งพาความแข็งแกร่งเข้าไปด้วย

จากนั้นหลี่ฝางก็กังวลอีกว่าเปิดเผยความแข็งแกร่งไปแล้วจะดึงดูดการระมัดระวังของตระกูลชิว

“งั้นแบบนี้ไหม ลูกพี่ ผมจะปลอมเป็นยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้ แต่งสถานะมาสักอย่างหนึ่ง แล้วพาคุณเข้าไปพัก เป็นไง?”ไท่ซางเสนอความเห็น

“แค่ผมโชว์ความแข็งแกร่งส่วนหนึ่ง และยังเป็นชาวต่างชาติอีก ที่นี่ไม่มีใครรู้จักผม ไม่ถูกเปิดเผยแน่”

ได้ยินความเห็นของไท่ซาง หลี่ฝางก็คิด สุดท้ายก็ตอบรับไป

“โอเค ทำตามที่คุณว่า!”

ถนนอีกสิบกว่ากิโลเมตร หลี่ฝางก็ไม่ยอมวิ่งอีกแล้ว!

ไท่ซางเห็นหลี่ฝางตอบรับ ก็ส่งพลังในร่างกายออกมาทันที ตาทั้งคู่เป็นประกาย เดินเข้าไปทางประตูของตระกูลชิว

แค่ตอนที่เดินไปถึงทางเข้า ก็ถูกลูกน้องสองคนของตระกูลชิวขัดขวางไว้

พวกเขาสังเกตการณ์ทางนี้ตลอด แต่ก็ได้ยินที่ชิวเฉิงฝูกับพวกหลี่ฝางพูดคุยกัน คิดว่าความแข็งแกร่งของพวกหลี่ฝางสองคน ไม่มีเบื้องหลังใดๆ จึงไม่ปล่อยพวกเขาเข้าไป

แต่ตอนนี้ไท่ซางจะไปโกรธลูกน้องสองคนนี้ได้อย่างไร

ถึงแม้จะใช้ความแข็งแกร่งเข้าไปพัก ก็ต้องโชว์ความแข็งแกร่งไปก่อนด้วยถึงจะได้

ต่อมา อำนาจอันรุนแรงก็ปล่อยออกมาจากตัวของไท่ซาง

“พวกคุณสองคนดว่าตัวเองแน่เอาแต่ดูถูกคนอื่น ดูดีๆสิว่าผมใช่ปรมาจารย์ไหม!”

ตะโกนออกไปด้วยความโมโห ทำให้สติของสองคนนั้นมึนงง แสบแก้วหู

อย่างไรก็ตามเผชิญหน้ากับไท่ซางที่เป็นปรมาจารย์โชว์ความแข็งแกร่ง ตอนนี้ลูกน้องทั้งสองคนก็หวาดกลัวจริงๆ สั่นไปทั้งตัว

ปะทะกับปรมาจารย์ พวกเขาสองคนรับมือไม่ได้!

ไท่ซางแสดงฝีมือทางนี้ นักรบที่อยู่รอบๆตกตะลึงทันที

“ยอดฝีมือนี่เอง!”

แป๊บเดียวก็มีคนตระหนักถึงความแข็งแกร่งที่ไท่ซางแสดงออกมาในตอนนี้

“ปรมาจารย์ยอดฝีมือ!”

กลุ่มคนสีหน้าเปลี่ยนทันที ค่อยๆถอยไปทีละคน

พวกเขาคิดไม่ถึงจริงๆว่า ก่อนหน้านี้ที่คุยกับชิวเฉิงฝู การแสดงออกของสองคนนี้ก็แค่นักรบระดับทั่วๆไป

พริบตาเดียว ไท่ซางกลับกลายเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้

ไม่นานนัก ชายชราคนหนึ่งที่มีจอนสีขาวก็เดินออกมาจากคฤหาสน์ของตระกูลชิว

มองไท่ซางแวบหนึ่ง ชายชราคนนั้นก็คารวะด้วยมือทั้งสองข้างอยู่ไกลๆ เดินเข้ามาทางนี้ด้วยความเคารพ เดินไป ก็ตะโกนไปด้วยว่า

“ตระกูลชิวไม่ได้ต้อนรับแขกอย่างดี ปรมาจารย์กรุณาให้อภัยด้วย”

“นี่คือพ่อบ้านของตระกูลชิว แม้แต่เขายังตกตะลึง!”ทุกคนเริ่มประหลาดใจ“ตำแหน่งของพ่อบ้านตระกูลชิวสูงสุด นักรบที่พลังภายนอกขั้นสุดยอด ถึงแม้เพื่อนที่อายุเท่าพ่อเผชิญหน้ากับเขาก็ยังต้องไว้หน้าเขาเลย”

พ่อบ้านตระกูลชิวท่านนี้ไม่ธรรมดา มีความแข็งแกร่งของพลังภายนอกขั้นสุดยอด แต่ก็อยู่ที่ตระกูลชิวอย่างสุขุมรอบคอบและมีความระมัดระวังมาตลอด และตำแหน่งก็สูงมาก เรียกได้ว่าเป็นคนดูแลทั้งคนใหญ่คนเล็กของภายในบ้านตระกูลชิว

ตำแหน่งของเขา อยู่ต่ำกว่าแค่คุณท่านตระกูลชิวกับหัวหน้าครอบครัวตระกูลชิว

พ่อบ้านท่านนี้ปกติแล้วจะไม่ออกมาต้อนรับแขกด้วยตัวเอง อย่างไรก็ตามไท่ซางปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้คนนี้ที่ใครๆก็ไม่เคยรู้จัก กลับทำให้เขาต้องออกมา ขอโทษไท่ซางที่ถูกทำให้ขุ่นเคืองแทนตระกูลชิว

พ่อบ้านถามด้วยความนับถือ:“ขอถามชื่อสกุลปรมาจารย์ได้ไหม?ตระกูลชิวละเลยต่อปรมาจารย์ ปรมาจารย์ได้โปรดให้อภัย”

เขาถามแบบนี้ ในใจกลับหมดหนทางเล็กน้อย ที่จริงมีปรมาจารย์สองสามคนจะมา ตระกูลชิวได้ประเมินการณ์ไว้แล้ว และก็เตรียมการต้อนรับไว้แล้วด้วย

อย่างไรก็ตามไท่ซางปรมาจารย์ที่ไม่ได้รับเชิญมานี้ พลังที่ปล่อยออกมากลับแข็งแกร่งไปถึงระดับที่ทำให้พ่อบ้านตกใจ เทียบกับก่อนหน้านี้ที่พ่อบ้านเคยเจอปรมาจารย์ทั้งหมดมาทั้งชีวิตแล้ว แข็งแกร่งกว่ามาก

ความรู้สึกแบบนี้ก็ทำให้พ่อบ้านสงสัยด้วย ไท่ซางที่อยู่ตรงหน้านี้ใช่ปรมาจารย์หรือไม่ หรือบางที อาจจะเป็นปรมาจารย์กำลังภายใน

ก็แค่พ่อบ้านปฏิเสธความคิดที่ไม่น่าจะจริงนี้ทันที เพราะว่าระหว่างปรมาจารย์กับปรมาจารย์กำลังภายใน มีระยะห่างต่อกันอย่างชัดเจน พ่อบ้านไม่สามารถบอกได้

NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง

NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง

ยามค่ำคืนดึกๆ ในหอพักแห่งหนึ่งที่ตงไห่

“หลี่ฝาง รีบเอาน้ำล้างเท้ามาให้ฉันเร็วๆ ”

ได้ยินเสียงตะโกนเรียก หลี่ฝางไม่รีรอเลยสักนิด รีบไปยกน้ำล้างเท้าของเจ้าอ้วนมาให้

“รอเดี๋ยว ถุงเท้าก็ช่วยซักด้วยเลย ไม่ซักมาหลายวันแล้ว เหม็นตายห่า” หลี่ฝางยกกะละมังล้างเท้าขึ้นมา เจ้าอ้วนก็พูดขึ้นมาอีกทันที

หยิบถุงเท้าที่เหม็นเน่าของเจ้าอ้วนแล้ว หลี่ฝางก็เดินเข้าไปในห้องน้ำของหอพัก จากนั้นเริ่มยุ่งๆ

เขาไม่เพียงแค่ซักถุงเท้าของเจ้าอ้วน ยังต้องซักเสื้อนักเรียนของเพื่อนร่วมห้องคนอื่นอีกด้วย รองเท้า กางเกงใน……

“เกาเสิ้ง ช่วงนี้นายยิ่งอยู่ยิ่งเกินไปแล้วนะ นายเห็นหลี่ฝางเป็นอะไร เขาเป็นเพื่อนร่วมห้องของนาย ไม่ใช่คนใช้นะ”

หัวหน้าห้องโจวหยางทนดูต่อไปไม่ไหว จึงว่าเจ้าอ้วนสองสามคำ

“หัวหน้า ผมกำลังช่วยเขา เขาขาดเงินไม่ใช่เหรอ? ผมจ่ายเงินให้เขาอยู่” เจ้าอ้วนยิ้มๆ ไม่สนใจ

“ใช่ไหม หลี่ฝาง? ” เจ้าอ้วนตะโกนถามหลี่ฝางไปทางห้องน้ำ

“ใช่ ขอบใจนายที่ช่วยอุดหนุนธุรกิจของผม เกาเสิ้ง” หลี่ฝางหันหน้ามายิ้ม ตอบหนึ่งคำด้วยความทราบซึ้งน้ำใจ

เห็นเป็นเช่นนี้ โจวหยางได้แต่ส่ายหัวและถอนหายใจ

หลังจากที่พ่อแม่หายตัวไป หลี่ฝางได้แค่พึ่งการซักเสื้อผ้าให้คนอื่น ทำการบ้าน ช่วยวิ่งซื้อของเป็นต้น เพื่อหารายได้มาเป็นค่าใช้จ่ายและจ่ายค่าเทอม

ไม่นาน โจวหยางเดินเข้าไปในห้องน้ำ: “หลี่ฝาง ถ้านายไม่มีเงินจริงๆ ผมยืมให้นายได้”

“ไม่ต้องหรอกครับ ขอบคุณนะ” หลี่ฝางไม่อยากใช้ชีวิตด้วยการพึ่งพาความช่วยเหลือจากคนอื่น อีกอย่าง เงินที่ยืมมา สุดท้ายก็ต้องคืนอยู่ดีไม่ใช่หรือ?

โจวหยางมองความคิดของหลี่ฝางออก: “ไม่เป็นไร ไม่ต้องรียคืนครับ รอให้นายเรียนจบก่อนค่อยคืนก็ได้ครับ”

หลี่ฝางหัวเราะขมขื่น: “หัวหน้า อีกนานกว่าจะเรียนจบเลยนะ”

โจวหยางส่ายหัวอีกครั้ง แล้วกลับไปบนที่นอนของตนเอง

“ผมว่านะ หัวหน้าอย่ากังวลไปเลย ไม่ใช่ไม่รู้ว่าหลี่ฝางตอนนี้มีสถานการณ์อย่างไร นายช่วยไหวเหรอ? ” จางเสี่ยวเฟิงคนที่อายุโตกว่าทุกคนในห้องยิ้มและพูด

“ใช่ ถ้าไม่มีพวกเรา เรื่องกินของเขายังมีปัญหาเลย” เกาเสิ้งพูดด้วยความภูมิใจ

พอหลี่ฝางทำงานเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว กำลังเตรียมจะเข้านอน จางเสี่ยวเฟิงก็พูดขึ้นมา: “หลี่ฝาง อาการอยากสูบบุหรี่กำเริบอีกแล้ว นายไปซื้อให้ฉันซองหนึ่งสิ เหมือนเดิม”

สีหน้าของหลี่ฝางรู้สึกลำบากใจ: “ตอนนี้ก็ห้าทุ่มแล้วนะ ประตูมหาวิทยาลัยก็ปิดแล้ว”

“อย่าพูดมาก กูเพิ่มเงินให้นายสิบหยวน ไปไม่ไป? ” จางเสี่ยวเฟิงโยนเงินลงบนพื้น พูดด้วยความโมโห

“งั้นผมปีนกำแพงออกไปซื้อให้”

หลี่ฝางเก็บเงินบนพื้นขึ้นมา แล้วเดินออกจากหอ

“หลี่ฝางคนนี้นี่ ขอแค่ให้เงินเท่านั้น แม้แต่ขี้ก็ยอมกิน” เพิ่งเดินออกจากห้อง หลี่ฝางก็ได้ยินเสียงหัวเราะเยาะของเกาเสิ้ง

“ก็นั่นสิ? ถ้าผมเป็นเขา ไปตายเสียดีกว่า จะอยู่ให้อายคนอีกทำไม” จางเสี่ยวเฟิงก็พูดเห็นด้วย

หลี่ฝางได้ยินแล้วกำมือแน่นๆ ด้วยความโมโหอย่างมาก

แต่หลังจากนั้นสักพัก หลี่ฝางก็ค่อยๆ ปล่อยวาง คนอื่นเค้าก็พูดไม่ผิดอะไรนี่ ตนเองก็เป็นแค่คนจนๆ ที่ไม่มีศักดิ์ศรีอยู่แล้ว

ปีนกำแพงไปถึงซูเปอร์มาร์เก็ตแห่งหนึ่งที่เปิดตลอด24ชั่วโมง หลี่ฝางซื้อบุหรี่เสร็จและเตรียมตัวจะกลับหอ มีชายหญิงคู่หนึ่งเดินเข้ามาในซูเปอร์มาร์เก็ต

หญิงคนนี้เหลือบไปมองหน้าหลี่ฝางหนึ่งครั้ง สายตาเหมือนมีอะไรบางอย่าง ลำคอของเธอขยับ จากนั้นก็หันหน้าไปอีกข้าง แกล้งทำเป็นมองไม่เห็นหลี่ฝางอย่างนั้น

ผู้หญิงคนนี้ชื่อเซี่ยลู่ เป็นเพื่อนบ้านของหลี่ฝาง ยังเป็นหนึ่งในดาวในโรงเรียนอีกด้วย

เมื่อก่อนสถานะทางบ้านของหลี่ฝางรวยมาก การเรียนก็ดี ตอนนั้นเซี่ยลู่วันๆ คอยตามหลังของเขาอยู่ทุกวัน ทั้งสองตระกูลเป็นมิตรที่ดีต่อกัน ยังมีการสัญญาหมั้นให้ทั้งสองคนตั้งแต่เด็กอีกด้วย

ส่วนชายที่อยู่ข้างๆ เซี่ยลู่ คือเพื่อนนักเรียนในห้องของหลี่ฝาง ชื่อตู้เฟย เป็นลูกเศรษฐี หน้าประตูซูเปอร์มาร์เก็ตมีรถBMWจอดอยู่ นั่นก็คือรถของเขา

“เถ้าแก่ เอาถุงยางให้ผมหนึ่งกล่อง” ตู้เฟยตะโกนบอก

เซี่ยลู่หน้าแดงขึ้นมาทันที ต่อหน้าหลี่ฝางมีความรู้สึกอาย: “พี่เฟย ท้องของฉันไม่ค่อยสบายหน่อย เราเอาไว้วันหลังละกันนะ”

“วันหลังห่าอะไร เป็นเพราะนายคนนี้ใช่ไหม? ” ตู้เฟยหันหน้าไปชี้หลี่ฝางแล้วถาม

“อย่าคิดว่าผมไม่รู้เรื่องระหว่างเธอสองคนนะ แต่นั่นมันเป็นอดีตไปแล้ว” ตู้เฟยสีหน้าเข้มขรึม ซักถามเซี่ยลู่ตรงๆ : “ทำไม คุณยังไม่ลืมเขาเหรอ? ”

เซี่ยลู่ส่ายหัวและรีบปฏิเสธ: “หนุ่มจนๆ แบบนี้ ฉันจะลืมเขาไม่ลงได้ไง? ”

“ฉันไม่สบายท้องจริงๆ ”

“พูดแล้วก็น่าแปลกใจ เมื่อกี้ยังดีๆ อยู่ คงจะเป็นเพราะเจอใครบางคน ท้องถึงได้สะอิดสะเอียน” เพื่อที่จะเอาใจตู้เฟย เซี่ยลู่พูดอย่างโหดร้าย

“ฮาฮา ผมเห็นเขาแล้วก็รู้สึกอยากอ้วกเหมือนกัน”

ตู้เฟยหัวเราะดังๆ ยื่นมือไปตบหน้าหลี่ฝางหนึ่งที: “ยังไม่รีบไสหัวไปอีก ไม่ได้ยินเหรอ? ว่าแฟนฉันเห็นแกแล้วรู้สึกสะอิดสะเอียน? ”

หลี่ฝางกัดฟันแน่นๆ จ้องหน้าตู้เฟยอย่างเย็นชา

สีหน้าของตู้เฟยตะลึงสักพัก จากนั้นก็ถีบที่ท้องของหลี่ฝางอีกครั้ง: “ยังกล้าจ้องฉันอีกเหรอ? แกไม่พอใจอะไร? ”

“พี่เฟย อย่าตีอีกเลย” เซี่ยลู่เข้าไปห้าม

“ทำไม? เห็นอกเห็นใจมัน? ”

“ไม่หรอก? ฉันแค่รู้สึกว่าเราไม่ควรไปถือสาและยุ่งเกี่ยวกับคนจนๆ แบบนี้หรอก” เซี่ยลู่รีบส่ายหัว

ตู้เฟยทำเสียงฮึ่ม แล้วยื่นมือไปรับกล่องถุงยางจากเถ้าแก่ร้าน และพูดว่า: “เซี่ยลู่ คืนนี้ฉันไม่สนว่าเธอจะประจำเดือนมาหรือว่าปวดท้อง แต่ว่าเธอปลุกไฟราคะของฉัน อย่าคิดหนีนะ? ”

“หลี่ฝาง แกจำไว้ หลังจากวันนี้อยู่ห่างๆ เซี่ยลู่ไว้ ไม่อย่างนั้นเห็นนายครั้งหนึ่ง เตะครั้งหนึ่ง” ก่อนจะไป ตู้เฟยเตือนหลี่ฝางด้วยถ้อยคำที่โหดเหี้ยม

เช็ดๆ รอยเท้าบนเสื้อ หลี่ฝางปีนกำแพงกลับไปถึงหอพัก

หลี่ฝางกลับมาดึกเกิน ยังถูกจางเสี่ยวเฟิงด่าอีกชุดใหญ่

หลี่ฝางทนไม่ไหว กัดฟันและแอบร้องไห้อยู่ใต้ผ้าห่มทั้งคืน

เช้าวันถัดมาตื่นมา หมอนของหลี่ฝางยังเปียกชื้นอยู่เลย ขณะนั้น เขาสังเกตเห็นในมือถือมีสายที่ไม่ได้รับสามสิบกว่าสาย

“ทำไมเป็นสายจากต่างประเทศทั้งหมดเลย? ”

หลี่ฝางเปิดดูสักพัก สงสัยว่าเป็นพวกนักต้มตุ๋นมืออาชีพโทรมา

“ยังมีข้อความ เลขที่บัญชีลงท้ายด้วย 911มีเงินโอนเข้าจำนวน 1,000,000.00 หยวน ยอดเงินคงเหลือ 1,000,325.00 หยวน” หลี่ฝางอ่านหนึ่งรอบ คิดว่าต้องเจอพวกนักต้มตุ๋นแน่ๆ

ในตอนนี้ หลี่ฝางรีบถอนเงินในวีแชทที่ได้ออกมา

มือถือดังขึ้นตึ้ดหนึ่งเสียง หลี่ฝางรู้สึกมึนงง

“ธนาคารABC วันที่ 12 เดือน 11 ปี x เวลา 07:14 น. เลขที่บัญชีลงท้ายด้วย 911มีเงินโอนเข้าจำนวน 300.00 หยวน ยอดเงินคงเหลือ 1,000,625.00 หยวน”

ข้อความที่มีเงินโอนเข้าหนึ่งล้าน กับข้อความที่มีเงินโอนเข้าสามร้อย เลขเหมือนกัน?

ถ้าเป็นนักต้มตุ๋น เขาจะรู้ยอดเงินคงเหลือของหลี่ฝางได้ไง

นั่นก็คือ เงินหนึ่งล้านที่โอนเข้ามานี้เป็นเรื่องจริง

นึกถึงตรงนี้แล้ว หลี่ฝางรีบลุกขึ้นมาเหมือนคนบ้าและวิ่งออกจากโรงเรียน

ไปถึงตู้เอทีเอ็มของธนาคารแห่งหนึ่ง หลี่ฝางใส่บัตรเอทีเอ็มของตนเองเข้าไป นิ้วมือกดรหัสเอทีเอ็ม

“ผมกำลังฝันไปแน่ๆ ” เห็นมียอดเงินในบัญชีหนึ่งล้านกว่า หลี่ฝางส่ายหัว เขาไม่กล้าเชื่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

เบอร์โทรแปลกๆ นั่นโทรมาอีกครั้ง ครั้งนี้หลี่ฝางไม่ลังเลเลยสักนิด รีบรับสายโทรศัพท์นั้น

“เสี่ยวฝาง……” ในสายโทรศัพท์ทางโน้นเป็นเสียงที่คุ้นหูดังขึ้นมา

“พ่อ? ใช่พ่อ…..ใช่พ่อไหม? ” สองมือของหลี่ฝางสั่นแรงขึ้น

“ใช่ พ่อเอง ฉันกับแม่แกไม่อยู่ หลายปีมานี้แกสบายดีไหม? ต้องลำบากมากแน่ๆ ใช่ไหม? เมื่อกี้พ่อโอนเงินหนึ่งล้านเข้าบัญชีให้แล้ว ใช้ไปก่อนนะ ถ้าไม่พอพ่อจะโอนให้อีก ใช่สิ ไม่ได้เจอกันมาหลายปี แกคงคิดถึงพวกเรามากใช่ไหม? ” พ่อของหลี่ฝางถามไถ่ติดกันหลายประโยค

หลี่ฝางแน่ใจว่าเขาคือพ่อตนเองแล้ว น้ำตาก็ไหลและนั่งร้องไห้ลงกับพื้นทันที เขาพิงตู้เอทีเอ็มไว้ มือข้างหนึ่งถือโทรศัพท์ มืออีกข้างก็เช็ดน้ำตาไปด้วย

“ผม……คิดถึง…..พวกท่านจะตายอยู่แล้ว”

“ดี ดีแล้วลูก หลายปีมานี้ลำบากแกมากพอแล้ว แต่ว่าอย่าเกลียดพ่อนะ ถ้าจะเกลียด ก็ไปเกลียดปู่ของแกโน่น เขาเป็นคนวางแผน……”

หลี่ฝางพูดแทรกขึ้นมา: “เดี๋ยว ปู่ของผมตายไปตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอครับ? ”

“ตายที่ไหน ตาเฒ่านั่น พ่อก็อยากให้ตายตั้งนานแล้ว พ่อแค่หลอกแกมาสามปี ตาเฒ่านั่นหลอกพ่อมานานสิบกว่าปี……สามปีก่อนตาเฒ่ามารับพ่อกลับบ้าน แล้วมาบอกพ่อว่าเขายังไม่ตาย ยังบอกกับพ่อว่าเขาเป็นมหาเศรษฐีที่รวยที่สุด แกว่าตาเฒ่าบ้านี่ยังมีคุณธรรมอยู่รึเปล่า หลอกว่าตัวเองตายแบบนี้ยังทำออกมาได้”

“มหาเศรษฐีที่รวยที่สุด? ”

“ไอ้ลูกอกตัญญู ว่าใครตาเฒ่า เดี๋ยวตีให้ตายเลย” ในโทรศัพท์ทางนั้นมีเสียงสั่นตะโกนมา แต่เสียงในนั้น หลี่ฝางได้ยินพ่อตนเองพูดคุยอยู่: หลี่เจียเฉิน ถ้าท่านยังกล้าตีผมอีก ผมจะตัดขาดความเป็นพ่อลูกกับท่าน

หลี่เจียเฉิน? เขาเป็นมหาเศรษฐีที่รวยที่สุดในภูมิภาคเอเชียไม่ใช่เหรอ?

เดี๋ยว! ปู่ของผมเป็นมหาเศรษฐีที่รวยที่สุด

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท
Close Ads ufanance
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตออนไลน์
Click to Hide Advanced Floating Content สมัคร ufabet
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตฟรีสปิน