นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์ – ตอนที่ 163

ตอนที่163 วันหยุดท่องเที่ยวที่ฝรั่งเศส

การเดินทางเป็นสิ่งที่น่ารื่นรมย์ การเปลี่ยนสภาพแวดล้อมสามารถเปลี่ยนอารมณ์และใช้โอกาสนี้ในการผ่อนคลายได้ การพักผ่อนในฝรั่งเศสถือเป็นประสบการณ์ใหม่สําหรับอัลเบิร์ตอย่างไม่ต้องสงสัย

ทริปนี้วางแผนโดยเฮิร์บและเดซี่ด้วยกัน คนอังกฤษชอบท่องเที่ยวและทั้งคู่มีประสบการณ์มากในด้านนี้ เมื่อพวกเขาจะต้องเดินทางไปกับครอบครัว พวกเขาก็เลือกฝรั่งเศสเป็นจุดหมายปลายทางโดยปริยาย

ทําไมงั้นหรอ?

เพราะอัลเบิร์ตพูดภาษาฝรั่งเศสได้!

ใช่ นี่คือเหตุผลที่เฮิร์บและเดซี่เลือกเดินทางไปฝรั่งเศส

เมื่อเดินทางไปต่างประเทศ อุปสรรคทางภาษาเป็นปัญหาจริงๆ

แต่ตอนนี้พวกเขาไม่จําเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับปัญหานี้เลย และไม่จําเป็นต้องพึ่งพาไกด์ ไปทุกที่ที่ต้องการด้วยการมีอัลเบิร์ตช่วยไม่ดีกว่าหรอ?

ทั้งคู่รู้สึกภาคภูมิใจในภาษาฝรั่งเศสของอัลเบิร์ตมาก

เครื่องบินเพิ่งลงจอดที่สนามบิน นักแปลตัวน้อยคนนี้ก็ทําให้เจ้าหน้าที่ศุลกากรตกตะลึง

เฮิร์บและเดซี่ชอบดูการแสดงออกถึงความประหลาดใจและความตกใจของคนฝรั่งเศสเหล่านี้ ซึ่งจะทําให้พวกเขาพึงพอใจอย่างมาก

ไม่กี่วันก่อนมาถึงฝรั่งเศส ชาวแอนเดอร์สันได้ไปสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงของฝรั่งเศสหลายแห่ง เช่น Champs-Elysees, Arc de Triomphe, แม่น้ำแซน…และพวกเขาก็ไม่ลืมที่จะถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก

แน่นอนว่าสิ่งนี้อาจเกี่ยวข้องกับคําแนะนําของอัลเบิร์ตในการเลือกภาพถ่ายที่ดูดีสักสองสามภาพเพื่อช่วยสร้างภาพถ่ายมหัศจรรย์ที่เคลื่อนไหวได้

เวลาที่เหลือถูกใช้ไปในวันหยุดที่ชายหาดบาสก์ตามกําหนด การรับลมทะเล อาบแดด และมองดูสาวงามในชุดว่ายน้ำเป็นสิ่งที่น่าทํา

อย่างไรก็ตาม กิจกรรมโปรดของอัลเบิร์ตคือการโต้คลื่นและว่ายน้ำ เขาเป็นเป็ดดินในชาติก่อนและมีโอกาสน้อยมากที่จะไปสระว่ายน้ำ เป็นเรื่องยากที่จะใช้กระดานเพื่อเรียนรู้วิธีว่ายน้ำ อัลเบิร์ตจะเลิกสนุกกับการว่ายน้ําที่ชายหาดได้อย่างไร?

หน้าร้อนจะเล่นน้ำบนชายหาดได้สบายมาก

อัลเบิร์ตมักจะเล่นเซิร์ฟกับคนฝรั่งเศส ด้วยทักษะและประสบการณ์ภาษาฝรั่งเศสที่เพิ่มขึ้น เขาจึงมีความเชี่ยวชาญในภาษาฝรั่งเศสมากขึ้น และไม่มีปัญหาในเรื่องการอ่าน การเขียน และการสื่อสารทั่วไป

แน่นอนว่ากระดานโต้คลื่นถูกยืมมาจากผู้อื่น

ความนิยมของอัลเบิร์ตที่นี่ยังค่อนข้างสูง สําหรับชาวฝรั่งเศสที่โรแมนติก หนุ่มอังกฤษที่เป็นมิตรคนนี้ที่พูดภาษาฝรั่งเศสได้และเล่นกระดานโต้คลื่นได้ดีนั้นเต็มไปด้วยเสน่ห์อันลึกลับ

“พี่อัลเบิร์ตๆ ช่วยหนูครีมกันแดดหน่อย” นีย่าทิ้งปราสาททรายที่ซ้อนกันได้ครึ่งชั้นแล้ววิ่งมาหาอัลเบิร์ตโดยยังคงถือผ้าเช็ดตัวและครีมกันแดดอยู่ในมือ

“ทําไมไม่ให้แม่ทาครีมกันแดดให้ล่ะ” อัลเบิร์ตจิบน้ำผลไม้แล้วหยิบผ้าขนหนูเช็ดน้ำออกจากร่างกายของเขา

“ พวกเขากําลังคุยกับคนอื่นอยู่” นีย่าพ่นลมไปยังทิศทางหนึ่ง บอกให้อัลเบิร์ตดูด้วยตัวเอง

ภายใต้ร่มกันแดด เฮิร์บ และ เดซี่ กําลังสนทนากับคู่หนุ่มสาวที่เดินทางด้วยกันในฝรั่งเศส พวกเขาไม่รู้ว่ากําลังพูดถึงอะไร พวกเขาพูดคุยกันอย่างจริงจัง

“โอ้ พ่อแม่เรานี่ไม่น่าเชื่อถือเลย” อัลเบิร์ตบ่น

“ใช่ ๆ!” นีย่าก็พยักหน้าเห็นด้วย

“มานี้ นอนบนเก้าอี้ชายหาด พี่จะทาครีมกันแดดให้” อัลเบิร์ตหยิบครีมกันแดดให้นีย่านอนบนเก้าอี้ชายหาด และเริ่มช่วยนีย่าทาครีมกันแดดอย่างระมัดระวัง

หน้าร้อนแบบนี้ ถ้าไม่ทาครีมกันแดดให้ดีระวังผิวจะโดนแดดทําร้าย

” พี่อัลเบิร์ต มีโรงเรียนเวทมนตร์ในฝรั่งเศสไหม” นิยะหรี่ตาอย่างสบายใจและถามด้วย ความสงสัย

“ใช่ มีโรงเรียนเวทมนตร์สามแห่งในยุโรป โรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวท มนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ในอังกฤษ โรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์โบซ์บาตงในฝรั่งเศส และโรงเรียนสุดท้ายในสแกนดิเนเวียในยุโรปเหนือ เรียกว่าโรงเรียนเดิร์มสแตรงก์” อัลเบิร์ตพูดเบาๆ ขณะทาครีมกันแดดให้นีย่า

” พี่รู้ได้ยังไง?” นีย่าถามอีกครั้ง

“มีบันทึกที่เกี่ยวข้องในห้องสมุดฮอกวอตส์ และความสัมพันธ์ระหว่างสามโรงเรียนนั้นดีเสมอมา” อัลเบิร์ต ได้ตอบกลับ

“พี่ว่าเรามาที่ฝรั่งเศสแล้วทําไมเราไม่พบสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเวทย์มนตร์” นีย่าถามอีกครั้ง

“เพราะว่าชีวิตของคนธรรมดาและพ่อมดไม่ได้มาบรรจบกัน พวกเขาไม่สามารถสัมผัสถึงกันได้ตามธรรมชาติ” อัลเบิร์ตพูดขึ้นทันทีว่า ”พี่จะเอาน้ำผลไม้มาให้”

“สถาบันเวทมนตร์?” คู่หนุ่มสาวมองที่อัลเบิร์ตเมื่อได้ยินคําพูดนั้นด้วยท่าทางแปลก ๆ

” เขาชอบอ่านหนังสือ” เดซี่อธิบาย

“ผมกําลังจะเขียนหนังสือของตัวเอง” อัลเบิร์ตยิ้มและพยักหน้าให้คู่รักหนุ่มสาว “เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับเวทมนตร์”

คู่หนุ่มสาวมองที่อัลเบิร์ตด้วยความประหลาดใจ พวกเขาไม่ได้คาดหวังให้เด็กอายุต่ำกว่าสิบสองวางแผนจะเขียนหนังสือ

“เราสนับสนุนเขาอย่างมากในแง่นี้” เฮิร์บรู้สึกกระอักกระอ่วน “เหมือนกับที่เราสนับสนุนเขาในการเรียนภาษาฝรั่งเศส

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เฮิร์บเริ่มใช้อัลเบิร์ตเพื่ออวดคนอื่น และเขาวางแผนที่จะขอให้อัลเบิร์ตพูดภาษาฝรั่งเศสให้ทุกคนได้ฟัง

อัลเบิร์ตอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปปิดหน้าและเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

“ทําไมไม่อาบแดดต่อล่ะ” อัลเบิร์ตถามด้วยความสงสัย มองไปที่นีย่าที่ยืนขึ้น

“คราวนี้หนูจะทาครีมกันแดดให้พี่บ้าง” นีย่ากล่าวว่า

“ไม่ พี่ทําเองได้” เมื่ออัลเบิร์ตกําลังจะทาครีมกันแดดให้ตัวเอง จู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหูของเขา

“หนุ่มหล่อ ให้ฉันทาครีมกันแดดให้ไหม”

เด็กสาวชุดว่ายน้ำหลายคนเดินผ่านมาพร้อมกระดานโต้คลื่นและทักทายอัลเบิร์ตด้วยรอยยิ้ม

“ไม่เป็นไรหรอก ขอบคุณนะ” อัลเบิร์ตปฏิเสธอย่างสุภาพว่า “ไว้เรามาโต้คลื่นกันอีกครั้งเมื่อเรามีเวลานะ”

“โอ้ นายทําฉันอายนะ” สาวชุดว่ายน้ำหัวเราะและจากไป

“ดูสิ ภาษาฝรั่งเศสของอัลเบิร์ตเก่งมากจริงๆ!” เฮิร์บพูดกับสามีหนุ่ม

คู่หนุ่มสาวที่แต่เดิมมีความเชื่อเพียงครึ่งเดียวก็เชื่อแล้วจริงๆว่าเด็กคนนี้พูดภาษาฝรั่งเศสได้

“ พวกเธอเป็นใคร?” นีย่ามองอย่างระมัดระวังที่ด้านหลังของสาวชุดว่ายน้ําหลายคนจากไป

“เพื่อนที่ฉันรู้จักจากการโต้คลื่น”

“ปรากฏว่าพี่ชอบแบบนั้นเหรอ?” นีย่ามองลงไปที่ร่างอันแบนราบของเธอและพึมพํา “หนูจะโตขึ้น”

“โอเค ไม่ต้องพูดแล้ว นอนลงและเพลิดเพลินกับแสงแดด”

“หนูอยากทาครีมกันแดดให้พี่อะ” นีย่ายืนกราน

“โอเคๆ” อัลเบิร์ตเห็นด้วยอย่างไม่เต็มใจ อันที่จริงเทคนิคของนีย่า นั้นไม่ค่อยดีนัก ในท้ายที่สุด เดซี่ก็ช่วยอัลเบิร์ตทาครีมกันแดดใหม่อีกครั้ง

เมื่อทานอาหารเย็น อัลเบิร์ตจ้องไปที่ซุปปลาฝรั่งเศสที่พนักงานเสิร์ฟบนจานส่งมาให้ และถามว่า ” พ่ออยู่ที่ไหนครับ”

“ไปจองตั๋วโอเปร่าเฮาส์” เดซี่บอกว่า

“โอเปร่าเฮาส์? โอเปร่าเฮาส์ไหนครับ?” อัลเบิร์ตรู้สึกว่าเขาไม่สามารถชื่นชมของชั้นสูงเช่นนี้

“โอเปร่าบาสตีย์”

“ตั๋วราคาไม่แพงใช่มั้ยครับ” อัลเบิร์ตขมวดคิ้ว

ในฐานะโรงละครโอเปร่าที่ใหญ่เป็นอันดับสองในฝรั่งเศส ตั๋วจึงไม่ถูกแน่

“พ่อเขาบอกว่าถ้าอยากพูดว่ามาฝรั่งเศสจริง ๆ ดังนั้นเราไม่ควรพลาดสิ่งนี้” เดซี่ปลอบ

“นอกจากนี้ งบประมาณของเรายังเพียงพอ วันหยุดนี้ถูกกว่าที่คาดไว้”

“แสดงเมื่อไหร่หรอครับ?” อัลเบิร์ตถามอีกครั้ง

“ก่อนกลับจ่ะ หลังจากดูโอเปร่าเสร็จ เราจะบินกลับบ้าน” เดซี่พูดด้วยรอยยิ้มว่า “นีย่าชอบโอเปร่าไหม”

“ไม่รู้สิคะ หนูไม่เคยดู” นีย่าส่ายหัว “มันดีไหม?”

“พี่ไม่เข้าใจคุณค่าของศิลปะแบบนี้เลยแฮะ ไปดูหนังที่โรงหนังกันไหม” อัลเบิร์ตเสนอให้

” พ่อเกรงว่าจะไม่ได้นะเด็กๆ” เป็นเฮิร์บที่ตอบเขา

“พ่อซื้อตั๋วแล้วเหรอ” อัลเบิร์ตถามอย่างไม่เชื่อ

” จองตั๋วแล้วไม่สามารถคืนเงินได้ เราจะพลาดโอเปร่าได้ยังไงเมื่อมาถึงฝรั่งเศสแล้ว” เฮิร์บกล่าวว่า

” ก็ได้ครับ ให้พ่อมีความสุขก็ได้” อัลเบิร์ตไม่ได้ที่จะกลอกตา และไม่ได้ตั้งใจจะดิ้นรนต่อไปในเรื่องนี้