นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์ – ตอนที่ 217

ตอนที่ 217 มันดังกัส

เมื่ออัลเบิร์ตมองดูชายชราที่อยู่ข้างหน้าเขาอาเบอร์ฟอร์ธก็แอบมองอัลเบิร์ตด้วย

ในสายตาของชายชราผู้นี้ซึ่งมีชีวิตอยู่มานานกว่าศตวรรษอัลเบิร์ตเป็นคนพิเศษอย่างไม่ต้องสงสัยนี่เป็นเด็กที่โตก่อนวัยอันควรเกินอายุของเขาไม่ว่าคําพูดหรือวาทศิลป์ของเขาจะเป็นเช่นไรพวกมันมีจุดมุ่งหมายอย่างมากไม่เหมือนที่เด็กจะพูดเลย

อาเบอร์ฟอร์ธ ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้กําลังทําอะไรอยู่ในตลาดมืด? แต่มันไม่เหมือนที่อัลเบิร์ตพูดไว้อย่างแน่นอนในตอนนี้แค่เข้ามาเพราะสนใจเพื่อดูว่าตลาดมืดเป็นอย่างไร

ถ้ามันเป็นเพียงเพราะความสนใจ เขาจะไม่ให้เกลเลี่ยนตัวเองง่ายๆ แม้ว่าครอบครัวของอีกฝ่ายจะรวยจริง ๆ พวกเขาก็จะไม่ทําอย่างนั้น

เกลเลียนเดียวก็ถือเป็นโชคดีสําหรับเด็กวัยอัลเบิร์ต แต่เด็กคนนี้ได้ทําเช่นนั้นใช้จ่ายมันง่ายๆซึ่งทําให้เขาดูแตกต่างมาก

เขาต้องการทําอะไร?

ซื้อขายกับคนในตลาดมืดจริงหรือ?

นี่เป็นเรื่องตลก

อาเบอร์ฟอร์ธเต็มใจที่จะเชื่อว่าอีกฝ่ายทําเช่นนั้นเป็นการชั่วคราว

แน่นอนว่าสิ่งที่เด็กต้องการทําต่อหน้าเขาไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย และอาเบอร์ฟอร์ธก็แค่อยากรู้อยากเห็น

เขาควรจะอยู่ที่บ้านเรเวนคลอ!

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าวีสลีย์จะเข้าเรียนที่บ้านกริฟฟินดอร์แล้ว

ชายชรานึกถึงชายคนหนึ่ง พี่ชายของเขา อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ไม่นานหลังจากที่ดัมเบิลดอร์เข้าเรียนในโรงเรียนเขาได้แสดงความสามารถพิเศษด้านเวทมนตร์ของเขา บางที เด็กที่อยู่ข้างหน้าเขาอาจจะเป็นคนที่คล้ายคลึงกันก็ได้

มีความสามารถและทะเยอทะยาน

อาเบอร์ฟอร์ธคิดอย่างนั้น

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง นักเรียนฮอกวอตส์ก็เริ่มปรากฏตัวบนถนนในฮอกส์มด แต่ไม่มีใครสนใจสถานการณ์ในมุมที่ห่างไกล

แฮกริดไม่ได้ออกไปทันที เขาอยู่ในร้านหัวหมูเพื่อดูแลพวกอัลเบิร์ต เขากังวลมากที่จะทิ้งอัลเบิร์ตไว้ที่ร้านหัวหมูคนเดียว เพราะกลัวว่าผู้ชายคนนี้ที่ชอบสร้างปัญหาจะทําให้แมลงเม่าบางตัวได้ประโยชน์ไป

มีคนสองสามคนนั่งคุยกันบนโต๊ะไม้หยาบใกล้ประตูร้าน

ในช่วงเวลานี้ อัลเบิร์ตแนะนําแฮกริดและอาเบอร์ฟอร์ธเกี่ยวกับการ์ดพ่อมดของพวกเขาน่าเสียดายที่แฮกริดดูเหมือนไม่สนใจ แต่อาเบอร์ฟอร์ธสนใจการ์ดพ่อมดมาก และริเริ่มเล่นเกมกับเฟร็ด

 มันน่าสนใจจริงๆ  อาเบอร์ฟอร์ธพูดพร้อมกับมองดูการ์ดของดัมเบิลดอร์  อย่างไรก็ตามหากเธอต้องการให้ทุกคนชอบควรทําการ์ดให้ดีที่สุดอย่างน้อยก็เพื่อทําให้การ์ดดูประณีตยิ่งขึ้น ไม่ใช่ผลิตภัณฑ์กึ่งสําเร็จ(ของ หยาบๆ)รูปแบบนี้ 

 เราจะใช้เวลาห้าปีในการทําให้สมบูรณ์แบบและส่งเสริมเกมนี้  อัลเบิร์ตพูดขณะเก็บการ์ดพ่อมดเขาได้ยินเสียงแตกดังข้างนอกและมันดังกัสใช้การหายตัวเพื่อไปปรากฏตัวที่ด้านนอกร้าน

 อาเบอร์ฟอร์ธ  มอนดังกัสตะโกนจากประตูทางเข้า

 ทําไมเขาไม่เข้ามา  ลี จอร์แดนอดไม่ได้ที่จะถาม

 ใครจะรู้? 

ต่อมา เฟร็ดและคนอื่นๆ ได้เรียนรู้เหตุผลจากแฮกริด เจ้าของร้านหัวหมูไม่ต้อนรับมันดังกัสที่ชอบขโมยของ

และดูเหมือนว่ามันดังกัสจะทําอะไรบางอย่างและถูกห้ามไม่ให้ก้าวเข้ามาในร้านหัวหมูตลอดไป

สําหรับความคับข้องใจระหว่างพวกเขา อัลเบิร์ตและเพื่อนๆ ไม่สนใจ

มันดังกัสมองไปที่อาเบอร์ฟอร์ธ และพูดว่า  โอ้อาเบอร์ฟอร์ธ พระเจ้า ฉันนึกว่าฉันได้ยินผิดไป 

 นั่นลูกค้าที่ฉันแนะนําให้นายรู้จัก  อาเบอร์ฟอร์ธ กล่าวโดยหันศีรษะไปทางอัลเบิร์ต

มันดังกัสหันไปมองอัลเบิร์ตหนุ่มก็ตกตะลึง จากนั้นจึงหันศีรษะและพูดกับอาเบอร์ฟอร์ธว่า  อย่าล้อเล่นน่าพูดตรงๆนะมันไม่ตลกเลย มันดังกัสมองไปที่อาเบอร์ฟอร์ธ เขาโกรธมากตอนนี้เขากําลังกินอยู่และตกใจกับเสียงเรียกของอเบอร์ฟอร์ธ

 เขาไม่ได้ล้อเล่น  อัลเบิร์ตยังมองดูโจรที่ส่งกลิ่นเหม็นทันที

มังดังกัสเป็นคนอ้วนเตี้ยมีเคราและมีขาสั้นสองข้าง ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยกลิ่น บางที่อาจเป็นเพราะเขาชอบเข้าไปในตรอกหรือไม่ได้อาบน้ํามาหลายเดือนแล้ว

ในระยะสั้นๆอัลเบิร์ตไม่ชอบผู้ชายคนนี้มากนัก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า มันดังกัสดูเหมือนขโมยที่มีความสามารถ

 เขาต้องการไข่สนอลลีแกสเตอร์สองฟอง ถ้านายหามันมาให้ได้ 

 ไข่สนอลลีแกสเตอร์เหรอ?  ดวงตาของ มันดังกัส เลื่อนไปมาระหว่างอาเบอร์ฟอร์ธ และ อัลเบิร์ต  นายรู้ไหมสิ่งนั้นเป็นที่นิยมมากในตลาดมืดและไม่ธรรมดาแต่ฉันสงสัยว่าเด็กคนนี้จะมีเงินเพียงพอไหม 

มันดังกัสรู้สึกโชคร้ายและหันหลังเดินจากไป

 บางที่เราควรสร้างความไว้วางใจก่อน  อัลเบิร์ตเริ่ม  แน่นอน แม้ว่าผมไม่คิดว่าจะมีความไว้วางใจในตลาดมีดมากนักแต่… ถ้าคุณได้ซื้อขายกันอีกสองสามครั้ง อย่างน้อยก็มีพื้นฐานสําหรับความไว้วางใจ 

 อีก2-3ครั้ง?  มังดังกัสหยุด หันกลับมาถามว่า  นายต้องการอะไร? 

 ผมต้องการเกลือหนึ่งถัง ถ้าคุณหาได้ 

อัลเบิร์ตหรี่ตา จ้องไปที่ดวงตาของมันดังกัส และหรี่ตาอย่างอันตราย

 ให้ตายสิ นายต้องการเกลือหนึ่งถังเพื่ออะไร  หลังจากที่มันดังกัสและ อัลเบิร์ต มองหน้ากัน เขารู้สึกอึดอัด เล็กน้อย เขาหลีกเลี่ยงโดยไม่เต็มใจ เด็กผู้ชายคนนี้ทําให้เขารู้สึกแปลกๆดวงตาของอีกฝ่ายและรอยยิ้มจางๆ ที่ มุมปากของเขาไม่ใช่สิ่งที่เด็กจะมีได้

เด็กคนนี้อ่านความคิดของฉันได้หรอ?

ความคิดไร้สาระดังกล่าวปรากฏขึ้นในหัวของมันดังกัส

 แค่รู้ว่าคุณจะได้เงินก็พอ 1เกลเลียน!  อัลเบิร์ตเสนอราคาของเขาอย่างใจเย็น

 ก็ได้ถังเกลือ รอฉันสัก15นาที  มันดังกัสบ่นว่า  ในตอนนั้น ถ้านายบอกว่ากําลังล้อเล่นกับฉันละก็นะ… 

เขาหุบปากเพราะอัลเบิร์ตหยิบเกลเลียนหยิบขึ้นมาจากกระเป๋าของเขา

มันดังกัสใช้การหายตัวและรีบจากไป เขาเพียงต้องการรู้ว่าลูกค้ามีเงินหรือไม่ สําหรับผู้ที่ยินดีจ่ายเงินเพื่อซื้อถังเกลือไปทําไม มันไม่มีอะไรเกี่ยวกับมันดังกัส

 เธอต้องการเกลือหนึ่งถังไปทําอะไร  แฮกริดถามด้วยขมวดคิ้ว มองไปยังสถานที่ที่มันดังกัสหายตัวไป

 ดองผัก  อัลเบิร์ตพูดติดตลก และคําพูดของเขาก็ไม่ได้โกหกจริงๆในระดับหนึ่ง

 มันไม่ตลกเลยสักนิด  แฮกริดเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

 อืม การทําธุรกิจความร่วมมือเป็นสิ่งพื้นฐาน  อัลเบิร์ตอธิบาย

 เธอต้องรู้ด้วยว่าหัวขโมยนั้นไม่น่าเชื่อถือ  แฮกริดขมวดคิ้วลึกและอดไม่ได้ที่จะเตือนว่า:  ฉันไม่คิดว่าเธ อควรจัดการกับเรื่องแบบนั้น คนพวกนี้ในตลาดมีดชอบเอาของปลอมมาหลอกคนอื่น 

 ไม่เป็นไร ผมแค้นฝังหุ่นมากๆ  อัลเบิร์ตพูดเบาๆ

แค้นฝังหุ่น สิ่งนี้หมายความว่าอย่างไร

ความหมายที่แท้จริง?

 ไหนบอกว่าไม่เคยโกรธไง  เฟร็ดพูดด้วยดวงตาเบิกกว้างทันที

 ใช่ ฉันพูดเมื่อไหร่  อัลเบิร์ตปฏิเสธโดยตรงในสิ่งที่เขาพูด

 มันคืออัลเบิร์ตจริงๆ  ลี จอร์แดนอดไม่ได้ที่จะพึมพํา

 นายต้องการเกลือไปทําอะไร  จอร์จถาม

อัลเบิร์ตไม่ตอบคําถามของจอร์จ แต่เขากลับพูดอย่างเฉยเมยว่า  ไม่ว่าจะเป็นยาพิษ หรือทําเรื่องตลกหรือของวิเศษของบางอย่างก็ไม่มีในตรอกไดแอกอนมันดุงกัสจะส่งพวกมันมาให้เราได้