นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์ – ตอนที่ 219

ตอนที่ 219 ความบังเอิญและความจําเป็น

ก่อนกลับไปฮอกวอตส์จากฮอกส์ด เฟร็ดและคนอื่นๆไม่เต็มใจที่จะกลับไปอย่างเชื่อฟัง และเสนอว่าจะไปกับแฮกริดเพื่อไปเยี่ยมปุกปุยสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ของเขาแต่น่าเสียดายที่พวกเขาถูกแฮกริดปฏิเสธเพื่อป้องกันคนสองสามคนไม่ให้วิ่งไปรอบ ๆ ผู้พิทักษ์พื้นที่ล่าสัตว์จึงพาพวกอัลเบิร์ตกลับไปที่ฮอกวอตส์เป็นการส่วนตัว

 อย่าให้ฉันเห็นพวกเธอแอบไปฮอกมีดส์อีกมิฉะนั้นฉันจะบอกศาสตราจารย์มักกอนนากัลเกี่ยวกับเรื่องนี้ แฮกริดออกจากประโยคนี้แล้วหันหลังจากไป

 นายว่าครั้งต่อไปที่เราไปที่ฮอกส์มีดเราควรใช้คาถาล่องหนไหม ลีจอร์แดนพึมพําขณะมองดูการจากไปของแฮกริด

อย่างไรก็ตาม ลี จอร์แดน ค่อนข้างขาดความมั่นใจเขายังคงไม่สามารถเชี่ยวชาญคาถาที่ซับซ้อนกว่านี้ได้หากเขาต้องการล่องหนเขายังต้องขอความช่วยเหลือจากอัลเบิร์ต

 ดูเหมือนว่าฉันต้องทํางานหนัก มิฉะนั้นฉันจะถูกอัลเบิร์ตโยนทิ้งไป เขาคิดอย่างนั้น

 นั่นเป็นความคิดที่ดี จอร์จพูดอย่างเสียใจเป็นทริปที่หายากในฮอกส์ม็ดแต่เขาต้องกลับมาอย่างไม่สนุก

 นายจะเอาสิ่งนี้ไปไว้ที่ไหน เฟร็ดถามสิ่งที่เขาพูดคือเกลืออยู่ในมือ

 ห้องต้องประสงค์

 ฉันก็ว่าอย่างนั้น 

 ฉันแนะนําให้นายไปที่ห้องครัวตอนนี้ และดูว่ามีสิ่งใดที่นายสามารถย่างได้เราจะย่างบางอย่างในเตาผิงในห้องนั่งเล่นส่วนกลางในภายหลัง อัลเบิร์ตหยิบถังบัตเตอร์เบียร์ออกจากกระเป๋าแล้วยื่นให้เฟร็ดและไม่ลืมที่จะเตือนเขาว่า: อย่าลืมแก้คาถาก่อนเปิดถัง 

 ฉันไม่รู้วิธียกเลิกคาถา  เฟร็ดหยิบบัตเตอร์เบียร์แล้วส่ายหัวเขาใช้ไม่ได้จริงๆ แม้แต่วิธีแก้คาถาที่ง่ายที่สุดก็ยังยากเกินไปสําหรับนักเรียนที่เพิ่งเข้าสู่ชั้นปีที่สอง

 งั้นก็รอฉันกลับไปก่อน อัลเบิร์ตหยิบแผนที่ตัวกวนที่เฟร็ดมอบให้และเมื่อเขาผ่านห้องโถง เขาเดินแยกตัวออกจากคนอื่นๆ

 แล้วถ้าไม่มีอะไรกินในครัวล่ะ  ลี จอร์แดนถามขึ้นทันใด

 งั้นก็ไปหาปลาที่ริมทะเลสาบดําสิ  อัลเบิร์ตพูดโดยไม่ลังเล

 อะไรนะ คราวนี้จะไปตกปลากันหรอ เฟร็ดมองอัลเบิร์ตอย่างไม่เชื่อสายตา พวกเขาเพิ่งกลับมาจากฮอกส์ม็ดใบหน้าของพวกเขาแดงกําด้วยลมอันหนาวเย็น

 ไม่ การตกปลาเป็นแค่งานอดิเรกฉันไม่มีนิสัยชอบตกปลาในฤดูหนาวดังนั้นฉันสามารถลองใช้คาถาเรียกของเรียกปลาขึ้นมาได้  อัลเบิร์ตสังเกตเห็นสีหน้าแปลกๆ ของเฟร็ดและขมวดคิ้วเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็บ่นว่า  อ้อเกือบลืมเลยคนอังกฤษไม่ค่อยกินปลาน้ําจืด 

 นายก็เป็นคนอังกฤษไม่ใช่หรือ ทั้งสามคนอดไม่ได้ที่จะบ่น หรือว่านายจะพูดว่านายกินปลาน้ําจืดจริงๆ? 

 แล้วเจอกัน อย่าลืมเอาอาหารมาเพิ่มนะ อัลเบิร์ตยิ้มและเดินออกไป

ฝรั่งที่ใช้ตะเกียบไม่เป็นไม่ค่อยจะกินปลาน้ําจืดที่มีก้างเยอะอันที่จริงพวกเขาไม่รู้วิธีกิน เพราะมีดและส้อม ใช้ไม่ดีนักเมื่อจัดการกับก้างปลา

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ อัลเบิร์ตส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้นั่นคือมีคนน้อยลงและมีทรัพยากรมากขึ้นถ้ามีคนมากขึ้นและมีทรัพยากรน้อยลงคุณจะไม่ได้กินปลาน้ําจืดด้วยซ้ํา

 ในเวลานี้ นักเรียนส่วนใหญ่คงไปฮอกส์มดแล้ว 

เมื่อเขามาถึงชั้นแปดอัลเบิร์ตยังคงเฝ้าสังเกตสถานการณ์บนชั้นแปดอย่างระมัดระวังผ่านแผนที่ตัวกวนและเขาเห็นชื่อที่คุ้นเคย

ศาสตราจารย์โรเวนเนอร์ สมิธ?

อัลเบิร์ตชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพึมพํา:  บังเอิญหรือ… เขากําลังจะไปที่ห้องต้องประสงค์ 

หลังจากมาถึงห้องต้องประสงค์อัลเบิร์ตพบว่าเขาเข้าไปไม่ได้และประตก็ไม่เปิด?

 มีคนอยู่ในนั้น อัลเบิร์ตมองไปที่ทางเข้าห้องต้องประสงค์และเดินไปที่ห้องนั่งเล่นส่วนกลางของกริฟฟินด

 ศาสตราจารย์ทรีลอว์นีย์หรือว่าศาสตราจารย์สมิธ? 

 ปีที่แล้ว ศาสตราจารย์บรอดก็ดูเหมือนจะรู้ว่ามีห้องต้องประสงค์… ความเป็นไปได้ของสมิธน่าจะสูงขึ้นแล้ว… ศาสตราจารย์สมิธไปทําอะไรในห้องต้องประสงค์ มีความลับอะไรซ่อนอยู่ในนั้น? 

ความลับของห้องต้องประสงค์คืออะไร?

 คลังความรู้ของเรเวนคลอ?  อัลเบิร์ตรู้สึกว่าเขาอาจเดาคําตอบได้

ท้ายที่สุด ศาสตราจารย์สมิธและศาสตราจารย์บบรอดต่างก็มาจากเรเวนคลอ หากพวกเขาพบว่ามีที่ห้ององประสงค์และค้นหาความลับในนั้นก็ไม่ยากที่จะเข้าไปในห้องสมบัติของเรเวนคลอ

 รหัสผ่าน อยากเข้าไปไหม  สุภาพสตรีอ้วนนั้นหมดความอดทนและจ้องที่อัลเบิร์ตอย่างโกรธเคือง

 อ้อ ขอโทษครับ รหัสผ่านคือบัตเตอร์เค้ก อัลเบิร์ตสังเกตว่าสุภาพสตรีอ้วนมีสีหน้าไม่ค่อยดี จึงพูดอย่างเจ้าเล่ห์หลังจากที่ทางเข้าห้องนั่งเล่นเปิดออกเขาก็เข้าไปทันที ห้องที่เหลือเต็มไปด้วยนักเรียนชั้นปีที่ 1 และ 2 ที่ไม่สามารถไปฮอกมีดส์ได้พวกเขาทําการบ้านพูดคุยและเล่นเกม

อัลเบิร์ตใส่ถังเกลือกลับเข้าไปในหอพักเมื่อเขากลับมาที่ห้องส่วนกลางเขาพบว่าหลายคนกลับมาแล้วพวกเขายังนําไส้กรอกพายเนื้อมันฝรั่งทอดและเนื้อหันขวดเล็กๆ จากครัวมาด้วยสําหรับเขา เขาใช้เงินหนึ่งเกลเลี่ยนเพื่อซื้อบัตเตอร์เบียร์ถังเล็กๆวางอยู่บนโต๊ะข้างเตาผิง

 ดูสิ เรามีอะไรดีๆ จากครัว  เฟร็ดยกเนื้อวัวเสียบไม้อย่างมีความสุขแล้ววางบนเตาผิงเพื่อทําบาร์บีคิว

 เสียบอาหารอื่นๆ ทั้งหมด  อัลเบิร์ตชักไม้กายสิทธิ์ของเขาและโบกมือไปที่ไม่เสียบไม้ไผ่เพื่อเพิ่มจํานวนเป็นสองเท่า

จอร์จและคนอื่นๆ รีบช่วยเสียบอาหารใส่ไม้

อัลเบิร์ตโบกไม้กายสิทธิ์ของเขาอีกครั้ง เพื่อคืนถึงบัตเตอร์เบียร์ให้กลับเป็นรูปร่างเดิม แล้วแปลงร่างเป็นแก้วสําหรับสี่คนแชนน่าและแองเจลิน่าที่ถูกดึงดูดความสนใจมาที่นี่ ในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะถาม

 นายไปเอาเบียร์ถังใหญ่นี้มาจากไหน 

 เราได้รับความช่วยเหลือเล็กน้อยจากพวกโจร  เฟร็ดกระพริบตาที่แองเจลิน่าและพูดอย่างซุกซน

 บาร์บีคิวกับเบียร์ รับรองว่าอร่อย!  แชนน่าอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยอารมณ์เมื่อเธอหยิบบัตเตอร์เบียร์ที่อัลเบิร์ตมอบให้

 ขอบคุณ.  แองเจลิน่ายังหยิบบัตเตอร์เบียร์ที่เฟร็ดมอบให้และจิบ

 รู้สึกแปลกๆ นิดหน่อย ฉันยังชอบรสชาติของโค้กและโซดามากกว่า  แชนน่าที่จิบบัตเตอร์เบียร์และพึมพํา

 ตอนแรกฉันก็ไม่คุ้นเคย  อัลเบิร์ตแบ่งบัตเตอร์เบียร์ระหว่างเฟร็ดและชนกับพวกเขา

เนื้อย่างและไส้กรอกในเตาผิงเริ่มส่งกลิ่นหอมยั่วยวนใจ นักเรียนชั้นปีต้นๆหลายคนดูฉากนี้อย่างตะลึงงันและอดกลืนน้ําลายไม่ได้

น่าเสียดายที่พวกเขาไม่ได้รับเชิญ

 รู้สึกดีที่ได้กินบาร์บีคิวในฤดูหนาว  อัลเบิร์ตหยิบเนื้อย่างขึ้นมาและกันเครื่องปรุงของเอลฟ์ประจําบ้านนั้นเบากว่าสําหรับเขา จะดีกว่าถ้านายเอาผักมาได้ 

 นายนี่มีคําขอมากมาย  จอร์จพึมพํา

 จะดีกว่าถ้าบัตเตอร์เบียร์สามารถอุ่นได้  เฟร็ดมองไปที่อัลเบิร์ตและพูดขึ้น

 ฉันไม่ใช่ผู้มีอํานาจทุกอย่าง  อัลเบิร์ตอดไม่ได้ที่จะกลอกตา

 ฉันแค่ถามเฉยๆ  เฟร็ดพูดด้วยรอยยิ้ม  บางทีนายอาจจะทําได้จริงๆ ? 

ไม่มีใครรู้ว่าอัลเบิร์ตใช้เวทมนตร์ได้กี่ประเภท ในความเห็นของพวกเขา ผู้ชายคนนี้ทําได้หลายสิ่งหลายอย่าง