เทียนหลางยังคงแช่น้ำผสมโอสถอยู่จนถึงเช้า เทียนหลางใช้โอสถไปถึง 3 ขวด เมื่อเทียนหลางพบว่าผลของโอสถปรับปรุงร่างกายหมดลงแล้ว เทียนหลางก็ลุกขึ้นจากอ่างอย่างใจเย็นก็พบว่าตอนนี้ตัวเขานั้นอยู่ในระดับหลอมกล้ามเนื้อแล้ว ด้วยพลังการดูดซับจำนวนมหาศาลทำให้เทียนหลางก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว
”ด้วยความเร็วขนาดนี้คาดว่าอีกสามวันคงจะไปถึงขั้นแรกเริ่มและเปิดประตูดวงดาวได้”
เมื่อผู้บ่มเพาะไปถึงขั้นแรกเริ่มจะสามารถเปิดประตูดวงดาวและเชื่อมต่อกับดวงดาวในจักรวาลได้ ยิ่งสามารถเชื่อมต่อกับดวงดาวได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีความสามารถแฝงมากขึ้นและบ่งบอกถึงพรสวรรค์ของบุคคลผู้นั้นอีกด้วย
ดวงดาวถูกแบ่งออกเป็นหลายระดับซึ่งได้แก่ ดวงดาวระดับปฐพี ระดับนภา ระดับสวรรค์ ระดับจักรพรรดิ และดวงดาวระดับเซียน มีตำนานว่าเอาไว้ว่ายังมีดวงดาวระดับพระเจ้าอยู่ด้วยแต่นั่นก็อาจจะเป็นเพียงแค่เรื่องที่ถูกแต่งเติมขึ้นมาเพราะตลอดช่วงชีวิตของเทียนหลาง ตัวเขาเองยังไม่เคยค้นพบคนที่เชื่อมต่อดวงดาวระดับพระเจ้าอยู่ได้เลยสักคน
โดยทั่วไปผู้บ่มเพาะจะสามารถเชื่อมต่อดวงดาวได้เพียงสามถึงห้าดวงเท่านั้นในขั้นแรกเริ่ม แต่ถ้าหากได้มากกว่านั้นก็จะถูกนับว่าเป็นอัจฉริยะ แต่เทียนหลางคิดว่าเรื่องนี้มันช่างไร้สาระ ต่อให้คนผู้นั้นสามารถเชื่อมต่อดวงดาวได้เพียงดวงเดียวแต่หากเขาสามารถไปถึงขั้นสวรรค์ได้คนผู้นั้นก็จะสามารถเชื่อมต่อกับดวงดาวได้มากกว่าร้อยดวงด้วยซ้ำดังนั้นการเชื่อมต่อดวงดาวในขั้นแรกเริ่มก็เป็นเพียงการเปิดประตูไปสู่เส้นทางการบ่มเพาะเพียงเท่านั้น
หลังจากเสร็จสิ้นการเลื่อนขั้นเทียนหลางก็จัดการทำความสะอาดอ่างอาบน้ำที่เต็มไปด้วยของเหลวสีดำที่ไหลออกมาจากร่างกายของเขา ของเหลวสีดำนั่นคือสิ่งสกปรกในร่างกายที่ออกมาหลังจากการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย
หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จสิ้นเทียนหลางก็กลับมาเข้านอน
………………………………………..
เช้าวันต่อมาเทียนหลางลุกขึ้นจากเตียงช้า ๆ และมองดูที่กระจกและพบว่าร่างกายของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย ผิวของเขาที่เคยหยาบกร้านกลับกลายเป็นขาวเนียนนุ่มลื่นเปร่งปรั่งยิ่งกว่าเด็กเสียอีก นี่คือผลของขั้นผลัดเปลี่ยนผิวหนัง
และร่างกายของเทียนหลางก็ยังมีกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นจากที่กลายเป็นเด็กหนุ่มผอมแห้ง ตอนนี้กลายเป็นคนที่มีร่างกายที่สมบูรณ์แล้ว ถึงแม้จะไม่มีกล้ามหรืออะไรที่ดูน่าหวือหวาก็ตามเพราะเทียนหลางนั้นไม่ต้องการที่จะเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นพ่อหนุ่มกล้ามโตร่างยักษ์ แค่เป็นเพียงเด็กหนุ่มธรรมดา ๆ ที่ร่างกายสมบูรณ์แบบก็พอแล้ว
หลังจากตรวจดูสภาพร่างกายของตัวเองแล้วเทียนหลางก็ออกไปตลาดเพื่อซื้อของสำหรับเตรียมเปิดร้าน ระหว่างทางเทียนหลางก็คิดบางสิ่งเกี่ยวกับร้านอาหารบัวหยก
ในตอนนี้ในหัวของเขานั้นไม่ค่อยจะมีความคิดเกี่ยวกับการบ่มเพาะแม้แต่น้อย เขาใช้ชีวิตมากว่าหมื่นปีกับการบ่มเพาะฉะนั้นตอนนี้เทียนหลางเอียนเต็มทีกับการบ่มเพาะ
ดังนั้นในชีวิตนี้เทียนหลางจึงมีเป้าหมายที่จะกลายเป็นคนรวยแทนคนแข็งแกร่ง น่าเศร้าเพราะไม่ว่าจะเป็นโลกไหนความร่ำรวยก็เป็นสิ่งจำเป็น นอกจากความแข็งแกร่งแล้วที่สามารถขับเคลื่อนโลกได้ ก็มีแต่เงินนี่แหละที่จะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นหมุนไป
และบวกกับในโลกใบนี้ความแข็งแกร่งนั้นไม่ค่อยจะจำเป็นเสียเท่าไหร่ เทียนหลางจึงไม่ค่อยจะให้ความสำคัญกับมันมากนัก
‘อืม… ในตอนนี้ลูกค้าก็เพิ่มขึ้นมากแล้ว ฉันน่าจะทำระบบสมาชิกกับระบบ VIP ดีไหมนะ อืม…’
เทียนหลางคิดเกี่ยวกับการหารายได้เพิ่มให้กับร้านซึ่งการเพิ่มราคาอาหารนั้นก็คงจะไม่ได้เพราะการเพิ่มมากเกินไปก็คงจะไม่ดี เขาจึงคิดที่จะทำระบบสมาชิกกับระบบ VIP ขึ้นมา
‘อืม… มันก็แลดูเข้าท่าหล่ะนะ แต่ว่าจะกำหนดราคายังไงนี่สิปัญหา’
เทียนหลางขบคิดอยู่ตลอดเวลาในระหว่างกำลังซื้อของวันนี้เทียนหลางก็ยังคงได้หญ้าชินหลิงมาอีกเกือบโล ทำเอาเขายิ้มแก้มแทบปริหลังจากกลับมาจากตลาดเทียนหลางก็จัดการแปลงหญ้าชินหลิงให้กลายเป็นโอสถปรังแต่งร่างกายอีกสิบขวดและส่วนที่เหลือเก็บไว้เป็นส่วนผสมในการหลอมเม็ดยา
ในตลอดสมุนไพรในการหลอมเม็ดยานั้นขาดแคลนเทียนหลางจึงคิดจะนำสมุนไพรของโลกมาใช้ทดแทนสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์
”เอาไว้ค่อยทดลองทีหลังก็แล้วกัน”
เทียนหลางลงมาด้านล่างและพูดคุยปรึกษากับพ่อแม่ของเขาเรื่องระบบสมาชิกและระบบ VIP ของร้านในตอนแรกพ่อและแม่ของเขาก็ยังลังเลอยู่เล็กน้อย แต่เทียนหลางก็พูดโน้มน้ามอยู่พักหนึ่งจนพวกท่านยอมจนได้
เทียนหลางขอให้พ่อของเขาไปปริ้นใบโฆษณาของร้านและแปะไว้ด้านหน้า พร้อมกับเขียนป้ายไว้ด้านหน้าร้านอีกด้วยเพื่อให้ลูกค้าสังเกตุเห็นได้ง่าย หลังจากนั้นเทียนหลางก็เริ่มสร้างเว่ยป๋อของร้านอาหารบัวหยก และโพสข้อความของระบบสมาชิกและระบบ VIP ของร้าน
ไม่นานนักก็มีคนติดตามเพิ่มขึ้นมานิดหน่อยถึงแม้จะเป็นหลังร้อยก็เถอะ แต่นี่ก็ถือเป็นก้าวเล็ก ๆ ของเขา
เทียนหลางตั้งใจแล้วว่าคนที่เป็นสมาชิกและ VIP จะมีสิทธิ์ในการสั่งเมนูพิเศษของร้านซึ่งเทียนหลางคิดไว้แล้วว่ามันจะมีเมนูอะไรบ้าง น่าเสียดายที่เทียนหลางนั้นไม่มีพื้นที่มากพอที่จะสร้างสวนของตัวเองไม่งั้นคุณภาพของผักและเนื้อสัตว์คงจะดีกว่านี้
ไม่่นานนักค่ำคืนอันวุ่นวายก็มาถึงลูกค้าต่างหลั่งไหลเข้ามาอยู่เรื่อย ๆ
………………………………………….
หลังจากปิดร้านเทียนหลางก็กลับมานอนแผ่หลาอยู่ภายในห้องก่อนจะบ่นออกมา
”เหนื่อยจังน้อ ~”
”การจะเป็นคนร่ำรวยนี่ยากจริงน้อ ~ ถ้าหากเป็นตอนอยู่ในโลกเทวะก็แค่ฆ่าแล้วหยิบถุงมิติมาก็แค่นั้นเอง เฮ่อ ~ ในโลกนี้จะฆ่าคนพร่ำเพรื่อไม่ได้ด้วยซิ เพราะเจ้าสิ่งที่เรียกว่ากฏหมายเนี่ยยุ่งยากซะจริง”
”เอาหล่ะ !!”
เทียนหลางลุกขึ้นจากเตียงและลงไปยังห้องอาบน้ำเพื่อแช่น้ำโอสถต่อเทียนหลางคาดว่าวันนี้เขาคงจะสามารถไปถึงขั้นชำระกระดูกได้ เทียนหลางผสมน้ำร้อนกับโอสถและลงไปแช่อย่างใจเย็น
หลังจากดูดซับปราณไปเป็นจำนวนมากเทียนหลางก็รู้สึกได้ถึงกระดูกในร่างกายกำลังเปลี่ยนไป กระดูกของเทียนหลางเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวใสจนเกือบจะโปร่งแสงเลยทีเดียวเรียกได้ว่าสามารถมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ภายในกระดูกได้เลย
”ในที่สุดก็มาถึงขั้นชำระกระดูก”
