บทที่ 89 สิ่งที่ไม่เคยรู้จากฉูหยวน!
แปล loop
คุณธรรม ความบริสุทธิ์ และความดีงาม!
นี่เป็นคำเดียวที่ดงซูบินสามารถใช้เพื่ออธิบายฉูหยวนได้
ฉูหยวนเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและสำหรับดงซูบินแล้วเธอไม่มีข้อบกพร่องอะไรเลย เธอมีใบหน้าที่สวยงามและรูปทรงที่สมบูรณ์แบบ เธอมี ระดับ, การศึกษา, สง่างาม, ใจดี, อ่อนโยนต่อผู้อื่น ฯลฯ เธอเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบของเขา ดังนั้นเมื่อดงซูบินเห็นฉูหยวนนั่งยองๆบนเก้าอี้ทำท่าทางอย่าง ‘ช่วยตัวเอง‘ เขาไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง นี่เป็นฉูหยวนจริงๆเหรอ? คนที่อยู่ตรงหน้าเขานี้จะเป็นฉูหยวนได้อย่างไร!
‘มันเป็นไปไม่ได้……!’
ดงซูบินกลั้นหายใจ เขากลัวว่าฉูหยวนจะสังเกตเห็นเขา
ฉูหยวนนั่งยองครึ่งตัว ก้มพิงพนักพิงเล็กน้อย ผมยาวสีดำของเธอยุ่งอยู่กับหลังและไหล่ ลมหายใจของเธอเริ่มเร็วขึ้นและได้ยินเสียงครางเบาๆ เธอรีบเอานิ้วออกจากปากแล้วหย่อนนิ้วลงระหว่างขาของเธอ จากนั้นเธอก็ดูดนิ้วมือของเธอในทางกลับกัน ภายใต้แสงไฟสลัวดงซูบินสามารถเห็นผิวขาวของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย
โอ้พระเจ้า!!!! ฉูหยวนทำเช่นนี้ทุกวัน?
‘มันยากเกินไปที่จะยอมรับ !!!!’
หัวใจของดงซูบินกำลังเต้นเร็วมากและลำคอของเขาคอแห้ง เขาทำให้ตาของเขาเพ่งพยายามมองดูฉูหยวนมากขึ้น แต่เธอกลับมาเผชิญหน้ากับเขาและเขามองไม่ค่อยเห็นอะไร ‘เวรล่ะ! ดงซูบินนายจะรออะไรอีกหรือ นายต้องคิดถึงวิธีที่จะออกไปโดยไม่ให้เธอสังเกตเห็น เมื่อฉูหยวนทำทุกอย่างที่เธอทำเสร็จแล้วเห็นนายในห้องของเธอก็ไม่มีทางที่นายจะอธิบายเรื่องพวกนี้ได้ จะบอกเธอไหมว่านายหลับไปในครัว? ใครจะเชื่อนาย! มันต้องทำให้ฉูหยวนรู้สึกอึดอัดอย่างแน่นอนและโอกาสในการพิชิตใจของเธอจะน้อยลง!’
ดงซูบินโพล่งออกมาด้วยเหงื่อที่ท้วมตัวเมื่อเขาคิดถึงผลที่จะตามมา นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมองลอดอยู่อย่างนี้ เขาจะต้องออกไปให้ได้!
แต่ดงซูบินก็มองดูต้นขาเซ็กซี่ของฉูหยวนแล้วหันมาเงียบๆ เขาไปที่ประตูใหญ่ ที่ล็อคกอนประตูเป็นแบบเก่าและถ้าเขาปลดล็อคมันจะมีเสียงคลิก เอ่อ … แม้ว่าฉูหยวนจะทำอย่างนั้นอยู่เธอก็จะได้ยินเสียงของเขาที่ปลดล็อคประตูดงซูบิน รู้ว่าฉูหยวนกำลังจะทำสิ่งที่เธอทำเสร็จแล้วและทันใดนั้นเขาก็นึกถึงความคิด
เขาเอื้อมมือไปที่ล็อคประตูและปลดล็อค คลิก! เขาเปิดประตูอย่างรวดเร็วและเหยียบลงบนพื้นสองสามครั้ง จากนั้นหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าของเขา เขาส่ายมันสองสามครั้งแล้วปิดประตู เขาหันกลับมาหันหน้าไปทางห้องนั่งเล่นโดยอ้างว่าเขาเพิ่งเปิดประตูด้วยกุญแจและเข้าไปในห้อง
ดงซูบินหวังว่าเขาจะสามารถหลอกฉูหยวนได้ แต่เสียงที่เขาสร้างขึ้นทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายในห้องนอนของเธอ!
เกิดความผิดพลาด! เก้าอี้ล้มลงบนพื้น!
ตุบ! มันฟังดูเหมือนรองเท้าส้นสูงตกลงบนพื้น!
“ใครนะ?! ซูบินหรอ!
ดงซูบินแกล้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น:“ อ๊ะฉูหยวน เธออยู่ที่บ้านไหม? ฉันคิดว่าเธอยังไม่กลับมา”
“ อย่าเข้ามานะ รอข้างนอกก่อน รอที่นั่น” ฉูหยวนอาจจะหล่นลงมาจากเก้าอี้แล้วเธอก็ฟังดูเหมือนว่าเธอเจ็บมาก คลิกคลิกคลิกคลิก…มันเป็นเสียงของรองเท้าส้นสูงและเสียงของหัวเข็มขัด ประตูห้องนอนก็ถูกปิดทันที “ ฉันเพิ่งกลับบ้านและฉันกำลังเปลี่ยนชุดอยู่”
“ฮะ? ขอโทษ ฉันไม่รู้ เธอต้องการให้ฉันกลับไปก่อนไหม?”
“ นาย……………………. รอสักครู่. ฉันจะเสร็จล่ะ “
ดงซูบินสูดหายใจลึกๆ และตบหน้าตัวเองเพื่อสงบลง เขาจะต้องไม่ปล่อยให้ฉูหยวนรู้ว่าเขาโกหก
หลังจากนั้นประมาณ 5 ถึง 6 นาที ฉูหยวนซึ่งคอยังคงเป็นสีแดงเดินออกจากห้องนอน เธอยังคงสวมกางเกงยีนส์ตัวเดียวกับที่ดงซูบินเห็นก่อนหน้านี้ แต่เธอเปลี่ยนเสื้อของเธอเป็นเสื้อยืดผ้าฝ้าย “ ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันมีเสื้อผ้าเยอะเกินไปและไม่รู้ว่าจะใส่อะไรดี”ฉูหยวนกลับมาสู่ภาวะปกติของเธอ เธอแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากตัวตนเล่าร้อนก่อนหน้านี้
ดงซูบินไอ “ เธอทานมื้อเย็นแล้วหรือยัง?”
“ ฉันเพิ่งกลับบ้าน”
“ ฉันยังไม่ได้ทานมื้อเย็นเลย ฉันจะไปเตรียมอาหารเย็นแล้ว”
“ ฉันไม่ขอให้นายไม่รอฉันนิ? ทำไมนายไม่ฟังฉันเลย?” ฉูหยวนจ้องมาที่เขาด้วยสีหน้าโกรธ “ ฉันจะไปและเตรียมมื้อเย็น อยู่ที่นี่แล้วรอล่ะกัน”
ดงซูบินตอบ:“ ฉันได้เตรียมวัตถุดิบไว้แล้ว ฉันเพียงแค่ต้องทอดพวกมัน เธอเพิ่งกลับมา พักผ่อนก่อน ฉันจะทำอาหารให้ทานเอง”
“ นายอา….” ฉูหยวนหัวเราะและใช้นิ้วมือสะบัดจมูกของดงซูบินเหมือนปกติ
ภาพก่อนหน้าซึ่งถูกเผาเข้าไปในใจของดงซูบินปรากฏขึ้นอีกครั้ง เขารู้สึกว่าอุณหภูมิของเขาสูงขึ้นและสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อดมนิ้วมือของเธอ นิ้วของเธอยังชื้นอยู่เล็กน้อยและมีกลิ่นแปลก ๆ
ฉูหยวนอาจจำบางสิ่งได้ทันทีและถอนมือของเธอออกอย่างรวดเร็ว เธอใช้แขนเสื้อของเธอเพื่อเช็ดจมูกของดงซูบิน ในขณะที่เช็ดเธอเขินและอธิบาย “ ฉันลืมไปว่าในขณะที่เพิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้า ฉันเห็นสิ่งสกปรกในตู้เสื้อผ้าของฉันและฉันเช็ดมันด้วยผ้าชื้น ฉันยังไม่ได้ล้างมือเลย ซูบิน นาย……. ไปและล้างหน้าของนายตอนนี้ เร็วเข้า มือของฉันสกปรก” ‘ว้าว! ฉูหยวนเองก็รู้วิธีโกหกส่ะด้วย’
ดงซูบินแตะจมูกของเขาและหัวใจของเขาเต้นเร็ว “เอิ่ม …… ไม่จำเป็นต้องล้างฉัน”
ฉูหยวนมองที่จมูกของเขาแล้วเธอก็หน้าแดง “ตกลง. ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปล้างมือ ฉันรอนายทำอาหารอยู่นะ”
“ตกลง. ฉันเชื่อว่าเธอจะชอบมัน”
ดงซูบินรอจนกระทั่งฉูหยวนเข้าไปห้องน้ำก่อนเขาจะเข้าไปในครัวเพื่อทำมื้อเย็น
เมื่อน้ำมันในกระทะร้อนและเพิ่มหัวหอมและขิงที่ขึ้นในฤดูใบไม้ผลิเข้าไปฉูหยวนก็เข้าครัวมาด้วยผ้าขนหนูเปียก เธอใช้ผ้าเช็ดใบหน้าของดงซูบินและหัวเราะ “ นายควรทำความสะอาดหน้าของนาย ฉันใช้เศษผ้านั้นเพื่อทำความสะอาดทุกอย่าง มันสกปรกและส่งกลิ่นออกมา มันจะไม่รู้สึกดีเลยถ้ามีกลิ่นติดอยู่ในจมูกของนายนะ”
ดงซูบินหัวเราะและขอบคุณเธอ
ฉูหยวนเช็ดหน้าของเขามากกว่าหนึ่งครั้ง:“ นายทำอาหารต่อ ฉันจะไปซักเสื้อผ้าตอนนี้ ฉันยังไม่ได้ซักถุงเท้าสองคู่ของนายเลย ฮ่าฮ่าฮ่าถุงเท้าของนายนี้มันเหม็นจริงๆ อย่าสวมถุงเท้าที่มีกลิ่นเหม็นก่อนฉันต้องแช่ในผงซักฟอกให้นานขึ้น มันจะได้ซักออกสบายๆ”
“ ตกลง” ดงซูบินตอบกลับด้วยท่าทีที่เขินอาย “ ฉันจะเรียกหาเธอเมื่อมื้อเย็นเสร็จนะ”
ดงซูบินมองที่ฉูหยวนขณะที่เธอเดินออกจากห้องครัว เขาจ้องมองที่กางเกงยีนส์คับๆตัวนั้น วันนี้เขาได้เห็นด้านที่ไม่รู้จักของฉูหยวน เขารู้สึกซับซ้อน เขาตกใจประหลาดใจอึดอัดใจตื่นเต้น……ฉูหยวนเป็นคนที่เยี่ยมยอดจากภายนอกและรวมถึงเรื่องบนเตียงด้วยใช่ไหม?!
