POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) – ตอนที่ 398

ตอนที่ 398

EP 398 ห่าวเกอเกอ

By loop

ณ ห้องนอน.

ดงซูบินมองไปที่หยูเหมยเซียวและหยิบโทรศัพท์ออกมานี่เป็นครั้งแรกที่พี่สาวหยขอความช่วยเหลือจากเขาและเขาต้องไม่ทําให้เธอผิดหวังแต่เขาไม่มีความสัมพันธ์ในฝ่ายประชาสัมพันธ์และเฉินองปิงหัวหน้าแผนกประชาสัมพันธ์ของเทศมณฑลก็อยู่กับฝ่ายของเซียงดาวนอกจากนี้ยังไม่ถูกต้องที่จะถามเรื่องนี้กับฮซินเยียนอา… ซูเจียกําลังทํางานในสถานีโทรทัศน์ของมณฑลและเธอไม่เพียงแต่เป็นพิธีกรรายการข่าวเท่านั้นเธอยังเป็นรองหัวหน้าทีมผลิตรายการอีกด้วย

ริง… ริง… ริง…ตงเสวี่ยปิงเรียก

 สวัสดี ซูบินหรอ?  ซูเจียหัวเราะ

ดงซูบินได้ตอบกลับ  พี่ซู คุณอยู่ที่ไหน? คุณทานอาหารเย็นแล้วหรือยัง 

ซูเจียหัวเราะ  คุณมาถามฉันช้าไป ฉันเพิ่งกินข้าวเย็นกับเพื่อนร่วมงานเสร็จ คุณจะเลี้ยงอาหารค่ำฉันไหม

 ถูกต้อง, กินข้าวเสร็จแล้วก็ไปกินข้าวกันวันอื่น ดงซูบินหยุดชั่วครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ โอ้ ฉันมีเรื่องจะรบกวนคุณลูกชายของเพื่อนฉันกําลังฝึกงานที่สถานีโทรทัศน์ของคุณ ชื่อของเขาคือซันซูและเขากําลังทํางานกับแผ

โลจิสติกส์ คุณมีคําพูดในแผนกนี้หรือไม่? เขาหวังว่าจะกลับใจใหม่เป็นฟูลไทม์ 

ซูเจียได้ตอบกลับ  มันเป็นเรื่องเล็กน้อย ฉันจะพูดกับพวกเขาให้ 

 ขอบคุณค่ะซิส   ฮ่าฮ่า…นี่เป็นเรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก  ดงซูบินไม่ได้คาดหวังว่าซูเจียจะเห็นด้วยอย่างง่ายดายหลังจากวางสายเขาหันไปหาหยูเหมยเซียวและบอกเธอว่าเสร็จแล้วหยูเหมยเซียวออกจากห้องและเห็นฟางเซาและเสี่ยวซูพูดคุยกับเซียวเซียว

หยูเหมยเซียวเดินผ่าน  เสี่ยวซู กลับไปรอที่สํานักข่าว เธอ(สรรพนามเรียกผู้ชาย) จะคงจะได้รับการเรียกตัวกลับไปในอีกไม่กี่วันนี้ 

ฟางเซาได้ยินและคว้ามือของ หยูเหมยเซียว ขอบคุณมาก. เสี่ยวซู คุณรออะไรอยู่? รีบไปขอบคุณป้าหยู 

เซียวซูลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว  ขอบคุณป้าย ขอขอบคุณ 

 ไม่เป็นไร.  หยูเหมยเซียวรู้สึกดีที่ได้รับคําขอบคุณจากฟางเซาและลูกชายของเธอ

ฟางเซาตระหนักว่าหัวหน้าซูบิน ปฏิบัติต่อ หยูเหมยเซียวเป็นอย่างดี เธอพูดกับเขาเพียงไม่กี่คําในห้องนั้นและทุกอย่างก็เรียบร้อยหัวหน้าซูบินต้องรักหยูเหมยเซียวและลูกสาวของเธออย่างมากฟางเซาเองก็อิจฉาหยูเหมยเซียวหญิงม่ายไร้เงินและลูกสาวของเธอที่มาที่เมืองนี้ใหม่ๆตอนนี้เธอมีอพาร์ตเมนต์ของตัวเองแล้วและแม้แต่เทพแห่งความโชคร้ายในตํานานก็ยังสนใจเธอ เธอทําไมถึงโชคดีขนาดนี้?

ฟางซูคุยกับ หยูเหมยเซียวอีกสักพักก่อนจะจากไป

หลังจากที่ ฟางซูและลูกชายของเธอจากไป ดงซูบินก็เดินออกจากห้องนอนโดยเอามือลูบท้อง  พี่หยูอาหารเย็นพร้อมหรือยัง?ฉันหิวมาก. 

หยูเหมยเซียวลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว  เดี๋ยวฉันจะทําอาหารเย็นให้ 

การปะทะกัน… ในความเร่งรีบของเธอ หยูเหมยเซียวสะดุดตัวเองและล้มไปข้างหน้า

ดงซูบินตกใจและจับเธอได้อย่างรวดเร็วจากการล้ม  อา…คุณทําให้ฉันตกใจนะเนี่ยและคุณจะเป็นอะไรไป?รีบอะไรนักหนา

ดงซูบินช่วยเธอและพูดเบา ๆ  อย่าวิตกกังวล ฉันแค่ล้อเล่นกับคุณ ฉันยังไม่หิว 

หยูเหมยเซียวเห็น เซียวเซียว มองไปที่พวกเขาและเธอก็หน้าแดง เธอพยายามดิ้นรนจากอ้อมกอดของดงซูบินและเข้าไปในครัว  ฉัน…ฉันจะทําอาหารตอนนี้ 

กว่าจะกินข้าวเย็นเสร็จก็มืดแล้ว

ดงซูบินนั่งบนโซฟา ถูท้องของเขาและชื่นชมการทําอาหารของ หยูเหมยเซียว หยูเซียวเซียวก็ลูบท้องของเธอเหมือนเขาและบอกว่าอาหารเย็นวันนี้อร่อยที่สุดหยูเหมยเซียวรู้สึกมีความสุขและความพยายามของเธอก็ได้ผล

 ลุง ช่วยสอนผมเล่นเกมหน่อย  เซียวเซียว ดึงแขนของดงซูบิน

ดงซูบินยังคงสูบบุหรี่บนโซฟา  ขอฉันพักสักหน่อยดีกว่า ฉันอิ่มเกินไป 

เซียวเซียว พยักหน้าและถาม  วันนี้จะกลับเลยไหม 

หยูเหมยเซียวที่ถือที่เขี่ยบุหรี่ยังคงดูทีวีต่อไป แต่หูของเธอกําลังฟังข่าวไปด้วย

ดงซูบินหัวเราะ  คืนนี้ฉันจะไม่จากไป ฉันจะอยู่ที่นี่เพื่อพาคุณไปเล่นเกม

หยูเหม่ยเซียวยืนขึ้น  ฉัน…ฉันจะไปจัดเตียงของคุณตอนนี้ คุณต้องการให้ฉันเติมอ่างอาบน้ําในภายหลังหรือไม่ 

 ตกลง 

21.15 น.

ประตูห้องน้ําเปิดออก และตงเสวี่ยปิงก็เดินออกไปช้าๆ

ไม่มีใครอยู่ในห้องนั่งเล่น หยูเหมยเซียวและเซียวเซียว ควรอยู่ในห้องนอนของพวกเขาและดงซูบินอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแม้ว่าเซียวเซียวจะเห็นเขาและพี่สาวหยูอยู่ด้วยกันที่ปักกิ่งแต่เขาไม่สามารถทําอย่างนั้นได้อีกคืนนี้เขาจะนอนยังไง? นอนอีกห้องนอนคนเดียว? มันจะเหงาเกินไป

ดงซูบินคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเปิดประตู หยูเหมยเซียว จะนอนกันหมดแล้วเหรอ 

 ใช่  หยูเหมยเซียวกําลังจัดเตียง และ หยูเซียวเซียว กําลังเล่นโทรศัพท์มือถือของเธอ

ดงซูบินกระแอมในลําคอของเขา  เอ่อ.. ไม่เป็นไร

 ตกลง. ราตรีสวัสดิ์  ดงซูบินปิดประตู

ได้… ดูเหมือนว่าคืนนี้ฉันจะแตะต้องพี่หมูไม่ได้ เฮ้อ…ถ้าฉันรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น ฉันจะไม่ไปกับเซียวเซียวเพื่อเล่นเกมคืนนี้ฉันควรจะซื้อของขวัญให้เธอและหยูเหมยเซียวสามารถไปกับฉันได้ตอนนี้สายเกินไปที่จะเสียใจแม้ว่าดงซูบินสามารถนอนกับพวกเขาได้เขาจะไม่ทําอะไรกับพี่สาวหยูต่อหน้าเซียวเซียว

ดงซูบินกลับไปที่ห้องนอนอื่นและคลุมตัวเองไว้ใต้ผ้าห่ม แต่เขานอนไม่หลับในขณะที่เขาคิดถึงพี่หยู

สิบนาที่…

ยี่สิบนาที…

ทันใดนั้นมีคนเปิดประตูห้องนอน

ดงซูบินประหลาดใจและมองไปที่เงาดํา  พี่หย? 

หยูเหมยเซียวปิดประตูข้างหลังเธอ  คุณ… นอนหรือยัง 

 ฉันยังตื่นอยู่ ทําไมเธอถึงอยู่ที่นี่? 

 เซียวเซียวหลับไปแล้ว ฉัน ฉันอยู่ที่นี่ เพื่อตรวจสอบคุณ 

ดงซูบินหัวเราะและนั่งอย่างตื่นเต้น เขากอด หยูเหมยเซียวที่เอวของเธอ  มีอะไรให้ตรวจสอบ?คุณต้องการตรวจสอบอะไร 

หยูเหมยเซียวเปลี่ยนเป็นสีแดง  ฉัน…ฉันเกรงว่าคุณไม่ได้ห่มผ้าห่มอย่างเหมาะสมและเป็นหวัด 

ดงซูบินได้ตอบกลับ  ฉันเป็นหวัดแล้วและรู้สึกหนาวไปทั้งตัว ฮ่าฮ่า… คุณอยากให้ฉันอุ่นขึ้นไหม? 

 อ… โอเค  หยูเหมยเซียวถอดรองเท้าแตะขนสัตว์ของเธอและไปที่เตียงของดงซูบิน

ดงซูบินเอื้อมมือไปลูบก้นของเธอ

หยูเหมยเซียวมองออกไปและลังเลสักครู่ก่อนที่จะกอดดงซูบินกลับกอดของเธอจากด้านหน้าผลักดงซูบินซึ่งกําลังนั่งขึ้นกลับขึ้นไปบนเตียงหยูเหมยเซียวขอโทษอย่างรวดเร็วโดยบอกว่าไม่ได้ตั้งใจแต่เธอไม่ปล่อยเขาและกอดเขาอย่างแผ่วเบา

ดงซูบินพูดติดตลก  พี่หยู นี่เป็นครั้งแรกที่คุณมีความกระตือรือร้น 

 ไม่…นี่… นี่ไม่ได้ตั้งใจ  หยูเหมยเซียวหันหน้าหนีจากดงซูบิน

ดงซูบินยิ้มและกอดหยูเหมยเซียวในอ้อมแขนของเขาและพวกเขาก็นอนบนเตียงโดยไม่พูดอะไร

หนึ่งนาที…

สองนาที…

สามนาที่…

หยูเหมยเซียวคิดว่า ดงซูบินหลับไปแล้วและเดินหน้าต่อไปจูบ ดงซูบินบนใบหน้าของเขา เธอชําเลืองมองเขาอย่างรวดเร็วและจูบเขาที่ริมฝีปากของเขา…ในไม่ช้เธอก็ใช้ลิ้นต่อสู้กับเขาและหายใจแรงดงซูบินไม่สามารถแสร้งทําเป็นหลับและคืนจูบได้อีกต่อไป

พี่สาวหยูไม่เคยคิดริเริ่มที่จะจูบเขา

ในไม่ช้า มือของ ดงซูบินก็ไปทั่วร่างกายของ หยูเหมยเซียวและเขารู้สึกว่าร่างกายของเธอร้อนขึ้น

หยูเหมยเซียวหยุดจูบและเริ่มปลดกระดุมชุดนอนของเธอ เธอเปลือยกายในทันที

ดงซูบินหัวเราะและลูบผมของเธอ  ทําไมวันนี้คุณอารมณ์ดีจัง 

หยูเหมยเซียวหน้าแดง  ไม่… 

 ไม่? ก่อนหน้านี้ คุณพยายามหนีหน้าฉัน และฉันต้องใช้เวลาเพื่อเกลี้ยกล่อมคุณก่อนที่ฉันจะได้คุณมา ดงซูบินดึงผ้าห่มคลุมพวกเขา คุณคิดถึงฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ 

 บอกฉันสิ 

หยูเหมยเซียวอยู่ในวัยสามสิบและตอนนี้ลูกสาวของเธออยู่ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นเธออายเกินกว่าจะพูดออกมา ซูบินหยุดถาม … ฉัน … 

 ฮ่า ๆ… ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ถามคุณแล้ว ทํา 

อายจัง 

หยูเหมยเซียวโล่งใจ  ถ้าอย่างนั้น…เรา… เราจะ… 

 เดี๋ยวก่อน อืม…เรียกฉันว่าอะไรดีๆ ก่อนสิ 

 …เรียกคุณว่าอะไรนะ 

ดงซูบินได้ตอบกลับ  คุณคิดอย่างไร? 

หยูเหมยเซียวถามอย่างขี้ขลาด  เรียกพี่ว่าน้อง? … เซียปิง? หัวหน้าดง? 

ดงซูบินกลอกตาของเขา

 ฉันไม่ฉลาด คุณ… คุณต้องการให้ฉันเรียกคุณว่าอะไร 

 …ฮ่าฮ่า… เรียกฉันว่าห่าวเกอเกอ (หมายถึงพี่ชายที่ดีในภาษาจีนกลาง) 

หยูเหมยเซียวอ้าปากค้าง  นี่.. 

 เธอจะโทรหาฉันไหม? 

หยุเหมยเซียวสูดหายใจเข้าลึก ๆ และกระซิบ  …ห่าวเกอเกอ 

 อีกแล้ว 

 ห่าวเกอเกอ 

ดงซูบินไม่สามารถยืนได้อีกต่อไป เขาพลิกตัวเธอและเริ่มที่จะ…

 

POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง)

POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง)

AUTHOR(S): CHANG YU – 尝谕

ดงซูบินชายผู้รับพลังพิเศษจากการเกิดอุบัติเหตุจากการโดนรถบรรทุกพุ่งชน จนทำให้ทั้งเขาและเพื่อนบ้านสาวสวยที่เขาแอบชอบมาเป็นเวลานานอย่างฉูยวนเสียชีวิต ก่อนที่จะตายด้วยแรงปรารถณาของเขาในการอยากมีชีวิต ทำให้เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้น เขาได้ฟื้นขึ้นมาจากความตายและรับรู้ว่าเขาสามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตได้ แต่มันเป็นการย้อนเวลาได้เพียง 1 นาทีเท่านัน ดงซูบินจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไรกับพลังพิเศษที่เขาได้รับมา และที่มาของพลังพิเศษของเขามาที่ไหน นั้นคือปริศนาที่เขาต้องพยายามแก้มันต่อไป

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท