บทที่ 408: กระแสน้ําวูดู
หยานเจิ้น คือผู้ที่สังหารแม่มดบนเกาะแห่งหนึ่งเพื่อผลประโยชน์เล็กน้อย แม่มดเหล่านั้นดูเหมือนจะร่ายคําสาป
บางอย่าง คําสาปนี้จะทําให้เกิดมหาสมุทรซึ่งหายากมาก กระแสน้ําของวูดูได้บุกรุกอาคารไม้ปะการังทั้งหมดในเมือง
หนีไฟ และทําให้เกิดโรคต่างๆ มากมาย อาจารย์หลินจ้าว ได้รับรู้เกี่ยวกับการสังหารหมู่แม่มดของหยานเฉินแล้วและวางแผนที่จะควบคุมลัทธิวดูหลังจากได้รับเฉินไห่หลินเมื่อเป็นเช่นนั้นจึงเกิดการกระตุ้นการก่ออาชญากรรมของหยานเจิ้น
หลู่หยวนซุน กล่าว
เจิ้นไห่หลิง สามารถควบคุมกระแสวูดูได้หรือไม่ จู มิงหลาง ถาม
กระแสน้ําของลัทธิวดูนั้นแท้จริงแล้วเกิดจากเลือดที่ถูกสาปของแม่มด หยานเจิ้น ฆ่าพวกเขาทั้งหมดทั้งเกาะเต็มไปด้วย
เลือด เลือดไหลลงสู่กระแสน้ําและไหลลงสู่มหาสมุทร จึงมีกระแสวดูเกิดขึ้น นี่คือสิ่งที่ข้าได้ยินจากอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่
ข้าดื่มและแสวงหาความสุข แต่ข้าไม่รู้ว่าซ่องนั้นเป็นของตระกูลหยานของพวกเขา สิ่งที่ข้าพูดกับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ดื่มไวน์
ก็รู้ไปถึงหูของ หยานเจิ้น หลหยวนซุน กําลังร้องไห้อยู่ในขณะนี้ และมองเห็นความเสียใจเล็กน้อยบนใบหน้าของเขา
หลังจากเมาแล้ว เขาพูดออกไปและพูดข้อมูลสําคัญๆ ดังกล่าว ซึ่งทําให้ อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ต้องถูกฆ่าผู้กระทําผิด
อาจารย์ใหญ่พร้อมแล้ว หลังจากได้รับ เงินไห่หลิง และดึงเลือดต้องสาปออกจากกร ที่ทําให้เมืองถูก
ทรมานโดยกระแสน้ําที่มีพิษจะพบและรณรงค์ต่อต้านมัน หนึ่งในหัวหน้ากลุ่มชาติพันธุ์เก้ากลุ่ม
เพื่อปกป้องชื่อเสียงของตระกูลหยานในหนีไห่ หยานเจิ้น ทําร้ายนักฆ่าของเขาโดยธรรมชาติ!
ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทําร้าย อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่เลย ข้าเพิ่งจัดเตรียมเส้นทางสําหรับ หยานเจิ้น และข้าไม่ได้เตรียมอาหารเป็น
พิษ มันถูกวางยาพิษโดย หยานเจิ้น ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทําร้ายมันจริงๆ และฉันไม่ได้คาดหวังว่าหยานเจิ้นจะชั่วร้ายขนาด
นี้ เขาบอกข้าในตอนแรกว่าเขาแค่ต้องการ เจิ้นไห่หลิง และไม่มีอะไรมากไปกว่านี้แล้ว! หมูหยวนซุนพูดต่อพยายามพิสูจน์พฤติกรรมที่ชั่วร้ายของเขา
ฮันวาน อยู่ที่ไหน นางยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า จู มิงหลาง ถาม
นางหนีไปซ่อนตัวบนเกาะเหมือนเจ้า นางมีเครื่องรางช่วยชีวิตอยู่บนร่างกายของนาง ทันทีที่เครื่องร กจุดฮันวาน
ก็วาร์ปไปไกลๆ ข้าไม่สามารถจับนางได้ แต่นางเข้าไปใน จไห่ ในดินแดนของ จักรพรรดิออินทรีมีบาดแผลบนร่างกาย
ของนางอีก และจักรพรรดิอินทรีทะเล คุ้นเคยกับเลือดของนางมาก ข้าเดาว่านางจะอยู่ได้ไม่นาน หลหยวนซุนกล่าว
ก็จริง แต่ข้าควรจะอยู่ได้นานกว่านาย จมิงหลางกล่าว
อย่า!!!
หางของมังกรพันรอบคอของ หลหยวนซุ่น
ด้วยการพูดน้อยคอสั้นของ หลหยวนซุน ถูกฉีกออกโดยตรง!
ไม่จําเป็นที่ จ มิงหลาง จะต้องแยกแยะความจริงจากสิ่งที่ หมูหยวนซุน กล่าว คนแบบนี้ทําผิดหรือใจร้ายจริงๆ อยากฆ่าให้
ตาย คนประเภทนี้ไม่ต้องมีชีวิตอยู่เสียอากาศบริสุทธิ์ของเมือง เขาเหมาะที่จะอยู่ในเกาะมหัศจรรย์แห่งนี้ที่ใบไม้เน่าเสีย
และลมหายใจก็เน่าเสีย อย่างไรก็ตาม หัวใจของเขาสอดคล้องกับกลิ่นคอร์รัปชันที่นี่มากกว่ามีการค้นหาร่างกาย
จู มิงหลาง ค้นพบว่า หลหยานซุน นี้มีลูกปัดหญ้ามากมาย!
ผู้ชายคนนี้มีเม็ดหญ้าเพียงพอและเขาซ่อนตัวอยู่
สิ่งนี้ทําให้จิ มิงหลาง มีความสุขเล็กน้อย เม็ดหญ้าเหล่านี้เพียงพอที่จะขจัดผลกระทบด้านลบของกลิ่นที่มังกรนํามา!
เมฆขาวลอยอยู่เหนือเกาะมหัศจรรย์แห่งท้องทะเลสีฟ้า เมื่อมองลงมาจากที่สูง เกาะแห่งนี้ก็ไม่ต่างจากเกาะทั่วไปมากนัก
แม้แต่กลิ่นแรกๆ ของกลิ่นแปลกๆ ก็อาจไม่จําเป็นต้องรู้ว่ามันอยู่ในสถานะเป็นพิษ
ท่ามกลางเมฆหนาทึบ ชายชุดดําสวมหน้ากากสีดําแขวนอยู่ตรงนั้น มี มังกรไทแรนนิคอลอยู่ข้างๆ แม้ว่ากรงเล็บที่แหลม
คมและน่าสะพรึงกลัวของริบเป้อร์ จะไม่ทํางานก็ตาม การโจมตีบางครั้งทําให้เกิดเสียงที่รุนแรงของอุปกรณ์ที่ชนกันซึ่งทําให้ผู้คนรู้สึกสยดสยองในตอนกลางคืน
เขามองลงไปที่เกาะจากระยะไกล และมือข้างหนึ่งของเขาถือกระดิ่งเจิ้นไก่สามสี
ท่านพ่อ ใครคือผู้ที่ปรากฏตัวข้างๆ อาจารย์ใหญ่หลินจ้าว เขาเป็นศิษย์ของอาจารย์ด้วยหรือไม่ ชายหนุ่ม ยังยืนอยู่บนเมฆและถาม
คนที่สามารถต่อสู้กับ จักรพรรดิอินทรีทะเล จะเป็นลูกศิษย์ได้อย่างไร หลหยานซุน ไอ้เวรนี่ไม่ได้บอกข้าว่ามีตัวละครเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง หยานเจิ้นกล่าว
ประมาณว่า หลินจ้าว ไม่ได้บอกเขา หลหยาน อาจรู้เรื่องนี้ก่อนที่เขาจะออกเดินทาง ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่กล้าหลอกพวกเรา
ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของเขายิ่งไม่มีหน้ามาต่อรอง หยานซู กล่าว
ตอนนี้เขาซ่อนตัวอยู่บนเกาะ และพวกเราก็จัดการกับเขาไม่ได้เช่นกัน หยานเจิ้น กล่าวอย่างเย็นชา
หยานเจิ้น ไม่ต้องการเสี่ยง
เมื่อเขาเข้าไปในเกาะเวทมนตร์ เขาจะอยู่ในนั้นไม่ได้นานโดยไม่ได้เตรียมลูกปัดหญ้า ถ้าเขาเข้าไปพัวพันกับจักรพรรดิ
อินทรีทะเล หรือชายลึกลับและไม่สามารถออกไปได้เมื่อเวลาผ่านไปเขาจะยิ่งอันตรายมากขึ้นอาจารย์ใหญ่หลินจ่าวนั้นตายไปแล้ว
เจิ้นไห่หลิง อยู่ในมือของเขาอีกครั้ง
ต่อให้รอดหนึ่งหรือสองคนก็ไม่สําคัญ พวกเขาไม่มีหลักฐานว่าเขาทําทั้งหมดด้วยตัวเองแน่นอนเพื่อความปลอดภัยอย่าเอาชีวิตไปเสี่ยงจะดีกว่า
พวกเราจะอยู่ข้างนอกสองสามวัน พวกเราไม่ต้องลงมือเอง จักรพรรดิอินทรีทะเลจะฆ่าพวกเขาทั้งหมด หยานเจิ้น ยิ้มอย่างโหดร้าย
ท่านพ่อ ท่านบอกว่าเจิ้นไห่หลิง สามารถควบคุมกระแสน้ําวดูได้จริงหรือ? กระแสน้ำวูดูมีพลังมาก หากพวกเราควบคุมมันได้ตามใจ หลายประเทศใน หนีไห่ จะไม่เชื่อฟังพวกเราหรือ? หยานซูกล่าว
ข้าไปเกาะนั้นเพื่อค้นหาวิธีลับกระแสน้ํานี้ ไม่น่าแปลกใจที่ไม่ว่าจะฆ่าพวกเขาอย่างไรพวกเขาไม่ได้บอกว่ากระแสวูดูนี้
ถูกสร้างขึ้นโดยใช้เลือดของพวกเขาเพื่อเสียสละให้กับทะเล สิ่งต่าง ๆ เผ่า หยาน ของเราจะสามารถครองเผ่าพันธุ์ต่าง ๆ
ในหนีไห่ นี้ได้ในไม่ช้า และจักรพรรดิ ราชา และราชินีทั้งหมดจะต้องคุกเข่าลงแทบเท้าของพวกเรา!! ดวงตาของหยานเฉิน เป็นประกาย
เฮ้ราชินีน้อยแห่งเซียหยู กล้าตบข้า ข้าแค่ชวนนางมาดื่มกับข้า นางกล้าตบข้าสองสามครั้งข้าต้องการสั่งสอนนางคืน
แฟนของเจ้ากลับมาแล้ว!! หยานซู แสดงรอยยิ้มชั่วร้าย!
ตั้งแต่ราชวงศ์เซียหยู ของพวกเขากล้าที่จะส่ายหน้า พวกเขาถูกกําหนดให้เป็นทาสของพวกเรา! หยานเจิ้นกล่าว
ในพื้นที่หนองบึง กลิ่นชั่วร้ายเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
ความกังวลของ หลินจ่าว สอนว่า เมื่อเวลาผ่านไป กลิ่นและความเน่าที่เกิดจากเกาะนี้จะหนาขึ้น และสิ่งมีชีวิตธรรมดาไม่สามารถอยู่รอดได้ที่นี่!
จู มิงหลาง กําลังเดินอยู่ในบึง โดยไม่รู้ว่าคู่ต่อสู้จะอยู่ข้างนอกนานแค่ไหน จ มิงหลาง รวบรวมลูกปัดหญ้าป่าให้ได้มากที่สุด
ขณะที่เขาเดินไปนั้นก็มีเสียงอู้อี้บนท้องฟ้า ก่อนที่ 3 มิงหลาง จะตอบสนอง เสียงกรีดร้องอันรุนแรงก็ดังขึ้นเหนือป่าราวกับพายุฝนฟ้าคะนอง ทําให้ จ มิงหลาง แทบจะเป็นลมจักรพรรดิอินทรีทะเล!
สัตว์ประหลาดอายุ 10,000 ปีที่ชั่วร้ายและเจ้าเล่ห์นี้จงใจรอจนกว่าเขาจะหมดแรงก่อนจะฆ่าเขา
จู มิงหลาง เงยหน้าขึ้นมองและเห็นร่างสีทองของ จักรพรรดิอินทรีทะเล ขนนกที่มีอํานาจและครอบงําและกรงเล็บที่น่ากลัวและน่าสะพรึงกลัวกรงเล็บของมันดูเหมือนจะจับคนอยู่
ฮันวาน!
คนที่อยู่ในกรงเล็บของ จักรพรรดิอินทรีทะเล คือ ฮันวาน
ฮันวาน เองก็ไม่รู้ว่ามีชีวิตหรือตาย จักรพรรดิอินทรีทะเล ผู้นี้ควรได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีและเขาก็รอจนกว่ากลิ่น
ของกลิ่นประหลาดจะรุนแรงขึ้นก่อนที่จะเริ่มการล่าล้างแค้น!
