ตอนที่15 ลึกซึ้งกว้างไกล
“ร้านยาสารพัด!” เมื่อหลินหยางเห็นศูนย์การแพทย์แห่งหนึ่ง แววตาของเขาเป็นประกายขึ้นมาทันที
หลินหยางเป็นนักศึกษาแพทย์แผนจีน เขาค่อนข้างจะคุ้นเคยกับที่นี่ ร้านยาสารพัดเป็นร้านยาที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเจียงหลิง มีทั้งยาจีน หรือยาแผนปัจจุบัน และราคาก็สมเหตุสมผล ทำให้คนมาซื้อยาที่นี่กันเป็นจำนวนมาก
หลินหยางเดินเขาไปด้านใน ครุ่นคิดว่าตัวเองจะเครื่องปรุงยากลับไปด้วยดีหรือไม่
เมื่อมองไปตรงเคาน์เตอร์ก็พบเครื่องปรุงยาที่มีจำนวนมากมายและหลากหลายเต็มไปหมด สมุนไพรเหล่านี้เป็นสมุนไพรที่ขึ้นเองตามธรรมชาติ น่าสนใจจริงๆ คงจะมีประโยชน์ต่อการช่วยเหลือเขาในเรื่องของทางการแพทย์ได้มากเลยทีเดียว สมุนไพรที่ขึ้นเองตามนั้นจริงๆแล้วราคาแพงมาก หลินหยางจึงมองดูแต่สมุนไพรที่คนปลูกเลี้ยงเอง
“ตอนนี้ใครจะมาหาแพทย์แผนจีนกัน? มีประโยชน์อะไร? แพทย์แผนปัจจุบันดีกว่าอยู่แล้ว” ในขณะที่หลินหยางเดินดูอยู่นั้น มีเสียงหนึ่งดังลอยขึ้นมา
หลินหยางหันมามอง เห็นเป็นหญิงชายคู่หนึ่งที่เดินอยู่ตรงใกล้ๆร้านขายยาแผนปัจจุบัน ผู้ชายคนนั้นดูน่าจะอายุราวๆยี่สิบห้าถึงยี่สิบหกปี กำลังยืนบ่นว่าอยู่ตรงนั้น
“วัยรุ่นอย่างพวกเธอ แพทย์แผนจีนเป็นศาสตร์ที่ลึกซึ้งและกว้างไกล จะมาดูหมิ่นสบประมาทแบบนี้ไม่ได้นะ” เมื่อได้ยินสิ่งที่วัยรุ่นคนนั้นพูดออกมาแล้วนั้น บุคคลที่ดูมีอายุที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์นั้นเอ่ยขึ้น
“ลึกซึ้งอะไรกัน ก็ดูได้แค่พวกอาการเป็นหวัดเล็กๆน้อยเท่านั้น ถ้าอาการหนักหน่อยก็ต้องไปหาแพทย์แผนปัจจุบันอยู่ดี” วัยรุ่นคนนั้นเบะปากแล้วตอบกลับไป
ชายผู้สูงอายุผู้นั้นสายหัวแล้วเอ่ยต่อ “แพทย์แผนจีนก็มีข้อดีของเขา เราไม่สามารถไปตัดสินเขาแบบนั้น”
“ตอนนี้พวกแพทย์แผนจีนก็เป็นพวกต้มตุ๋นหลอกลวงกันตั้งมากมาย ติดสัญลักษณ์ว่าเป็นแพทย์แผนจีนหลอกคนอื่นไปทั่วแบบนั้น รักษาได้ไม่ดี แล้วยังหลอกเอาเงินของคนอื่น ผมโตมาจนป่านนี้แล้ว ได้ยินแต่แพทย์แผนปัจจุบันเก่งๆ ไม่มีใครพูดถึงแพทย์แผนจีนว่าเป็นแพทย์ที่เปรียบเสมือนเป็นเพเจ้าเลยซักคน” วัยรุ่นคนนั้นยังคงยกย่องแพทย์แผนปัจจุบันแล้วโต้แย้งกลับไปยังผู้สูงวัยท่านนั้นต่อไป
“เอาล่ะๆ หลิวกุ้ย พูดให้มันน้อยๆหน่อย” ผู้หญิงที่ยืนข้างๆเขา มองเห็นหลินหยางที่กำลังจ้องมองมายังทางพวกเขา จึงรีบบอกกับหลิวกุ้ยคนที่อยู่ข้างๆ
“แพทย์แผนจีนสืบทอดกันมาเป็นเวลานับพันๆปี ล้วนแต่มีแก่นแท้ด้วยกันทั้งสิ้น เทคนิคแพทย์แผนจีนระดับสูงจริงๆจะไม่สามารถคาดเดาได้เลย แต่คุณกลับมาดูหมิ่นเช่นนี้หรือ? มรดกตกทอดทางวัฒนธรรมของประเทศคุณเองคุณจะไม่รักษาไว้เลยหรือ? คุณไม่เข้าใจ แล้วยังบอกว่าตัวเองเป็นคนจีนอย่างนั้นหรือ?”
หลินหยางที่ยืนอยู่ข้างๆ เอ่ยแทรกขึ้นมา เพียงแต่น้ำเสียงนั้นดูแสดงถึงความดุดัน
“เจ้าเด็กนี่ กล้าเสียจริง หาเรื่องกันหรืออย่างไร” เมื่อได้ยินว่ามีคนพูดจาเหน็บแนมตัวเองนั้น หลิวกุ้ยจึงจ้องมองไปยังหลินหยางด้วยความความโมโห
“แพทย์แผนปัจจุบันรักษาได้ แพทย์แผนจีนก็รักษาได้เหมือนกัน มันไม่ได้แย่อย่างที่คุณคิดหรอก ความวิเศษของแพทย์แผนจีน การคาดเดาเรื่องผีสางเทวดา ตายแล้วเกิดใหม่ คุณเข้าใจรึไง!” หลินหยางจ้องมองเขากลับไปอย่างไม่อ่อนข้อให้
“ฮ่าๆๆ…แพทย์แผนปัจจุบันรักษาได้ แพทย์แผนจีนก็รักษาได้อย่างนั้นหรือ สมองคุณมีปัญหาหรืออย่างไรกัน!”
“โง่เสียจริง! ขอแค่เป็นโรค แพทย์แผนจีนก็รักษาได้ทั้งหมดนั่นแหล่ะ” เวลานั้นหลินหยางขี้เกียจที่จะต่อปากต่อคำกับคนแบบนั้น จึงทิ้งไว้แค่ประโยคนั้นแล้วหันกลับมาดูเครื่องปรุงยาต่อ
แต่ผู้สูงวัยที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์นั้น มองหลินหยางด้วยสายตาที่แสดงความชื่นชม
“โอ้ย!” ขณะที่เด็กหนุ่มคนนั้นยังอยากที่จะทะเลาะกับหลินหยางอยู่นั้น ก็มีเสียงร้องดังขึ้น สายตาของคนจำนวนมากก็มองไปยังต้นเสียงที่ทำให้แตกตื่นนี้
หลินหยางหันมอง แล้วพบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่สีหน้าเหลืองซีดนั่งยองๆอยู่ที่พื้น ราวกับว่ากำลังได้รับความเจ็บปวดอย่างรุนแรง
“เกิดอะไรขึ้น?”
“สถานการณ์แบบนี้ คงจะต้องมีการป่วยแบบกะทันหันแน่ แถมยังปวดท้องเช่นนี้ อาจจะเป็นอาการของไส้ติ่งอักเสบฉับพลัน” ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆเด็กหนุ่มคนนั้นเอ่ยขึ้น
“อาจจะใช่ รีบเรียกรถพยาบาลสิ” ชายวัยรุ่นคนนั้นเอ่ยออกมาอย่างเสียงดัง
ดูจากท่าทางของทั้งสองคนนี้แล้วนั้น พวกเขาน่าจะเป็นแพทย์แผนปัจจุบัน เป็นศัตรูทางศาสตร์เดียวกันนี่เอง ถึงว่าก่อนหน้านี้คอยแต่พูดจาเหน็บแนมแต่แพทย์แผนจีน หลินหยางก็พอจะจับต้นชนปลายเหตุการณ์ได้แล้วเช่นกัน
“ไม่ใช่ว่าคุณยกย่องแพทย์แผนจีนไม่ใช่หรือ? อาการป่วยแบบนี้คุณรักษาได้ไหม? ไส้ติ่งอักเสบฉับพลัน ไม่ไปโรงพยาบาล แต่จะยังไปหาแพทย์แผนจีนให้ดูเขาทรมานอย่างนั้นหรือ?” ชายวัยรุ่นผู้นั้นหาอาวุธมาโจมตีเขาจนได้
เมื่อเห็นท่าทางของเขาดังนั้น หลินหยางจึงแทรกตัวเข้าไปแล้วนั่งยองๆตรงหน้าผู้หญิงคนนั้น “ผมเป็นแพทย์จีน ส่งแขนมาให้ผมหน่อย”
เมื่อได้มาสำรวจในระยะใกล้ๆเช่นนี้ หลินหยางพบว่าผู้หญิงคนนี้หน้าตาใช้ได้เลยทีเดียว อายุน่าจะราวๆสี่สิบต้นๆ ผิวขาว มีเพียงตรงหางตาที่มีรอยตีนกาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ผิวพรรณถือว่ายังเรียบเนียน รูปลักษณ์ดูสะอาดสะอ้านเรียบร้อยเป็นอย่างมาก หน้าอกในขณะนั้นขยับขึ้นลงไปตามจังหวะของการหายใจ แสดงให้เห็นถึงวุฒิภาวะที่ไม่มีขีดจำกัดของเธอ
เมื่อได้ยินดังนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้สงสัยอะไร ในเมื่อตอนนี้เธอมีอาการป่วยอยู่แล้ว รถพยาบาลก็ยังไม่มา ให้เจ้าเด็กคนนี้ดูเสียหน่อยก็คงไม่เป็นอะไร?
แต่ผู้สูงวัยที่กำลังจะมาจับชีพจรให้กับผู้หญิงคนนั้น เมื่อเห็นว่าหลินหยางกำลังจับชีพจรของเธออยู่นั้น ท่าทางการกระทำดูมีรูปแบบมีขั้นมีตอน ในสายตาปรากฏถึงความประหลาดใจ จึงยืนอยู่ทางด้านนอก
