หลินหยางจะกล้าไปเถียงได้ยังไงล่ะ เพราะเรื่องดีแบบนี้เป็นสิ่งที่เขาใฝ่ฝันมานาน แต่ว่าผู้ชายคนนี้กลับไม่ยอมพูดเองกับปาก ปล่อยให้จ้าวหย่าจิ้งแกล้งเขาต่อไป
“เสียเวลามามากแล้วนะ นายไม่ยอมตอบสนองอะไรเลย” เธอเริ่มบ่น
หลินหยางยิ้มแล้วบอกว่า “ก็ตอบสนองไปแล้วนี่ ไม่เชื่อก็ลองจับดูสิ”
ไม่ต้องจับ จ้าวหย่าจิ้งก็รู้สึกถึงไอ้แท่งข้างล่างที่แข็งตัวขึ้น หลินหยางเอามือหนึ่งจับหน้าอกของเธอไว้ แล้วยังแกล้งทำเหมือนกำลังช่างน้ำหนัก พร้อมพูดว่า “ใช้ได้ๆ ตอนนี้น้ำหนักทั้งสองข้างเท่ากันแล้ว วิธีการรักษาของผมนี่ดีจริงๆ เลย”
“ถือว่านายยังมีจิตสำนึก ที่รักษาเรื่องที่ทำให้ฉันกำลังมานานได้ วันนี้ก็ให้ของรางวัลนายเยอะหน่อยละกัน” จ้าวหย่าจิ้งยักคิ้วแล้วพูด
หลินหยางแปลกใจว่าตกลงเธอจะให้ของรางวัลอะไร จ้าวหย่าจิ้งในตอนนี้ก็ยื่นลิ้นของเธอออกมา เลียไปมาแถวหน้าอกของเขา
ความรู้สึกที่คันๆ ทำให้หลินหยางรู้สึกดีมาก ผู้หญิงคนนี้ยั่วกันเกินไปแล้ว ลิ้นของเธอเลียไปมาอย่างชำนาญจนเหมือนกับงูเลย เลียไปเรื่อยจนถึงตรงท้องน้อย
“วันนี้นายไม่ต้องรักษาให้ฉันแล้ว ฉันมาเพราะต้องการ นายต้องระวังมหาเวทดูดดาวของฉันไว้ให้ดีล่ะ” จ้าวหย่าจิ้งยิ้มแล้วพูด
“มหาเวทดูดดาว？คุณไปฝึกวิชาเลวร้ายแบบนี้ตั้งแต่แต่ตอนไหนเนี่ย？” หลินหยางพูดพร้อมหัวเราะ
ผู้หญิงไม่ได้ตอบ แต่ใช้การกระทำในการตอบกลับ ลิ้นที่ร้อนนั้นได้ห่อหัวปืนน้อยไว้ ครั้งนี้แตกต่างจากครั้งก่อนที่ทำอะไรไม่ถูกมาก
ครั้งก่อนจ้าวหย่าจิ้วยังตกอยู่ในความเจ็บปวดของโรค ท่าทางก็เลยเกร็งไปหมด วันนี้ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไปแอบฝึกมาจากไหน ถึงได้กล้าเอาออกมาโชว์แบบนี้
แต่ว่าวิชาทางปากของจ้าวหย่าจิ้งนั้นไม่ธรรมดาเลยจริงๆ ดูเหมือนจะเข้าใจวิชาด้านนี้แล้ว
“อุ้ย……นายกเทศมนตรีจ้าวนี่เก่งจริงๆ เลย！” หลินหยางตั้งใจร้อง
จ้าวหย่าจิ้งจ้องเขาแล้วทำมหาเวทดูดดาวของตัวเองต่อ หลินแฮะยางรู้สึกว่าข้างล่างเหมือนจะค่อยๆ ถูกกลืนเข้าไปทีละนิดเลย
การที่จ้าวหย่าจิ้งนั้นพยายามโชว์ฝีมือของตัวเองที่ค่อยๆ อมและค่อยๆ คายออกมา บวกกับการใช้งานของลิ้นนั้น ทำให้หลินหยางพอใจเป็นอย่างมาก ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือเธอส่งตาวิ้งให้ตัวเองอยู่บ่อยครั้ง
“สุดยอดจริงๆ ทำไมวันนี้คุณถึงเก่งขนาดนี้ล่ะ ？” หลินหยางถาม
จ้าวหย่าจิ้งไม่ตอบ เธอเองก็ไม่มีเวลามาตอบ การกระทำของเธอยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรง ขยับเข้าออกด้วยความเร็ว หลินหยางเริ่มรู้สึกว่าตัวเองจะทนไม่ไหวแล้ว นี่เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อนเลย
พยายามท่องบทหลงฟ่งเจว่ขึ้นมา หลินหยางคิดจะต่อต้านความรู้สึกที่รุนแรงนี้ แต่ว่าความรู้สึกที่ดีขนาดนี้เขาจะไปทนไหวได้ยังไง ในที่สุดภายใต้ความพยายามของจ้าวหย่าจิ้งแล้วหลินหยางก็แตก
คายของรางวัลชนะออกมา จ้าวหย่าจิ้งก็กัดริมฝีปากแล้วพูดว่า “เป็นยังไง ฉันเก่งไหม？”
ผู้หญิงที่บ้าขึ้นมานั้น ผู้ชายรับมือไม่ไหวจริงๆ หลินหยางหัวเราะอย่างเอ๋อแล้วพูดว่า “เก่งที่สุดเลย ผมยอมแล้ว！”
ดึงทิชชูออกมาหนึ่งแผ่น หลินหยางเช็ดปากให้เธออย่างอ่อนโยน แล้วถามต่อว่า “คุณคงไม่ใช่ว่าดูหนังที่บ้านเอง แล้วใช้กล้วยทำการทดลองหรอกนะ？”
“ไอ้บ้า นายคิดว่าฉันเป็นคนยังไง？ปากของฉันมีค่ามากเลยนะ ไม่มีทางไปฝึกเรื่องแบบนี้เพราะนายหรอก！”
หลินหยางกอดเธอไว้แน่น แล้วดมกลิ่นหอมจากผมของเธอ แล้วพูดว่า “ก็ได้ ถือซะว่าผมเพ้อฝันไปละกัน ผมลองเดาดูนะว่าคุณไปฝึกกับใครมา”
“ฉันบอกแล้วว่าไม่ได้ไปฝึกกับใคร” จ้าวหย่าจิ้งบิดตัวไปมาแล้วพูด
ยิ่งปิดบังก็จะยิ่งเผยจุดอ่อนในใจของตัวเองออกมาได้ง่าย หลินหยางพูดพร้อมหัวเราะว่า “ผมรู้แล้ว ไปฝึกกับชิวเย่วแน่เลย ใช่ไหม？”
“ไอ้บ้า ชิวเยว่เคยทำให้นายดูแล้วหรอ？ไหนหล่อนบอกว่ายังไม่เคยทำให้นายเลย？” จ้าวหย่าจิ้งพูดอย่างโมโห
ผู้หญิงที่ใกล้จะ 40แล้ว กลับมีท่าทางและเสน่ห์แบบนี้ หลินแฮะยางคิดในใจว่านี้คงเป็นของขวัญที่พระเจ้าประทานให้เขา จูบลงไปบนคอที่เนียนและขาวของเธอ เขายิ้มแล้วพูดว่า “เอาล่ะ ก็บอกคุณไปแล้วว่าผมเดา ไอ้เด็กนั้นไปฝึกวิชาตัวเบากับคนตระกูลเซินถู มหาเวทดูดดาวนี้ก็น่าจะเป็นหนึ่งในวิชาภายในของหล่อนก็ได้ คุณกลับเอามาทำเรื่องแบบนี้ ผม…..มีความสุขจริงๆ”
เห็นท่าทางที่พอใจของหลินหยาง จ้าวหย่าจิ้งเองก็รู้สึกมีความสุข สามารถทำให้คนที่ตัวเองรักสบายนั้นเป็นความสุขที่ใหญ่ที่สุดของตัวเอง
หลินหยางกอดเธอไว้แล้วพูดว่า “คุณให้ผมเยอะขนาดนี้ ตอนนี้ควรถึงตาผมทำให้คุณบ้างแล้ว！”
จ้าวหย่าจิ้งอึ้งไปสักพัก หลินหยางก็อุ้มเธอขึ้นมา แล้วไปวางเธอลงบนโต๊ะทำงาน ใช้แรงจูบเธอไว้ ถึงแม้ว่านี้จะไม่ใช่ครั้งแรกทั้งสองคนจูบอย่างดูดเดือด แต่กลับเป็นครั้งแรกที่ลึกซึ้งขนาดนี้
ระหว่างทั้งสองคนไม่มีอะไรมากั้นอีกเลย ร่างกายก็ผสานเข้ากันได้ดีกว่าเดิม จ้าวหย่าจิ้งหล่อยอยู่ไปสักพักแล้วถามว่า “นายไหวไหม？”
ถึงหลินหยางจะรู้ว่าจ้าวหย่าจิ้งเป็นห่วงว่าตัวเองจะเหนื่อยเกินไป แต่ว่าคำพูดแบบนี้ยิ่งกระตุ้นหลินหยางเข้าไปใหญ่ ปืนน้อยก็ได้แข็งตัวขึ้นอีกครั้ง
“ก็ได้ นายเบาหน่อย” จ้าวหย่าจิ้งพูดอย่างดีใจ
หลินหยางต้องรู้อยู่แล้ว เขาประคองปืนน้อยแล้วค่อยๆ ดันเข้าไป เหมือนกับที่ตัวเองทำการฝังเข็มเลย แม่นยำและมีแรง จ้าวหย่าจิ้งเหมือนถูกกระตุ้นโดนจุดฝังเข็ม ขยับไม่ได้เลย
หลินหยางจับเอวเล็กๆ ของเธอไว้ แล้วเริ่มขยับ ครั้งนี้จ้าวหย่าจิ้งไม่มีความกล้าเหมือนครั้งก่อน กอดคอของเขาไว้แล้วเพลิดเพลินไปกับการบริการของหลินหยาง
ไม่มีคำพูดที่มากมาย ทั้งสองคนเข้าขากันได้เป็นอย่างดี และนี้ก็เป็นวิธีที่หลินหยางชอบที่สุด เขาได้เป็นฝ่ายควบคุมการเปลี่ยนแปลงของจังหวะ และยังได้เห็นสีหน้าของผู้หญิงคนนี้อีกด้วย
หลินหยางชอบที่ได้มองสีหน้าผู้หญิงที่รักของตัวเองที่ถูกตัวเองทำให้เพลิดเพลิน เวลานี้ความรู้สึกที่พึงพอใจนั้นแกร่งมาก
จ้าวหย่าจิ้งในตอนนี้ก็เหมือนกัน ตาคู่ที่หลับไว้แน่นอยู่ๆ ก็ลืมขึ้นมา จากนั้นตัวของเธอก็เริ่มกระตุกขึ้นมาเล็กน้อย หลินหยางรู้ว่านี่เป็นท่าทางที่เธอจะแตก ก็เลยใช้แรงในการกระแทกเข้าไปต่อ
โต๊ะทำงานทำด้วยไม้เนื้อแข็ง ก็ไม่สามารถรองรับการออกแรงแบบนั้นของหลินหยาง ในที่สุดก็เริ่มเขย่าขึ้นมา
แต่ว่าจ้าวหย่าจิ้งในตอนนี้กำลังจะเผชิญหน้ากับการแตก หลินหยางก็เลยไม่สนใจการขยับและส่งเสียงของโต๊ะ ได้เพิ่มความแรงและความเร็วเข้าไปอีก
น้ำเหงื่อไหล่สะบัด จ้าวหย่าจิ้งกัดไหล่ของหลินหยางไว้แน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองครางออกเสียง จากนั้นก็มีของเหลวร้อนๆ ไหลออกมา จ้าวหย่าจิ้งพิงไว้บนตัวของหลินหยางไม่ขยับอีกเลย
เสียงดังปั้ง ประตูถูกเปิดออก ไป๋เซียนเฉ่ามายืนอยู่ที่หน้าประตูอย่างคล่อง
“การเคลื่อนไหวนี้แทบจะทำให้ตึกนี้ถล่มแล้ว ถ้าฉันยังไม่มา สงสัยข้างล่างก็จะมีการเตือนเกี่ยวกับแผ่นดินไหวแล้ว！” ไป๋เซียนเฉ่าพูดด้วยสีหน้าที่กวนๆ
จากนั้นก็ปิดประตู ไป๋เซียนเฉ่าเดินตรงเข้ามา จ้าวหย่าจิ้งในตอนนี้ยังไม่อยากพูดอะไรทั้งนั้น เอาแต่พิงไว้ที่อกของหลินหยาง
“เธอเสร็จแล้วใช่ไหม？” ไป๋เซียนเฉ่าถาม
หลินหยางพยักหน้าอย่างงึ่มงาม ไป๋เซียนเฉ่าถามต่อว่า “แล้วนายล่ะ？”
หลินหยางกลืนน้ำลายเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง แต่จ้าวหย่าจิ้งกลับพูดขึ้นมาว่า “ฉันยังไม่เสร็จเลย！”
“หรอ？ถ้าอย่างนั้นพวกนายทำต่อเลยสิ！” ไป๋เซียนเฉ่าทำท่าทางเหมือนเตรียมดูอะไรสนุก
ข้างล่างของหลินหยางก็ยังแข็งเหมือนกับเหล็ก แต่ในเวลานี้ปืนน้อยกลับจะขึ้นไม่ขึ้นจะลงไม่ลง ความรู้สึกแบบนี้อึดอัดมาก
“งั้น…..ผมทำต่อนะ！” หลินหยางพูด
จ้าวหย่าจิ้งจะมีหน้าปฏิเสธได้ยังไง หลินหยางก็ได้เริ่มขยับเบาๆ ขึ้นอีกครั้ง จ้าวหย่าจิ้งตัวร้อนไปหมด ข้างๆ ยังมีผู้หญิงที่เอาแต่จ้องมองนั้นน่าอายเกินไปแล้ว
แต่หลินหยางไม่สนอะไรทั้งนั้น ทำงานต้องมีเริ่มมีจบ เขาจะทำเรื่องที่เขายังทำไม่เสร็จ
รอบนี้จ้าวหย่าจิ้งแย่เลย ในร่างกายเหมือนเรือที่อยู่ในวังวน เด้งไปเด้งมา ทรมานเป็นอย่างมาก ไป๋เซียนเฉ่าไปยืนไว้ข้างๆ ทั้งสองคน จ้องพวกเขาเหมือนไม่มีใครอยู่ข้างๆ เลย
ยิ่งเป็นแบบนี้ ในใจของจ้าวหย่าจิ้งก็ยิ่งรู้สึกคันๆ ความรู้สึกที่ลอยขึ้นฟ้านั้นก็ได้กลับมาอีกครั้ง จ้าวหย่าจิ้งหายใจอย่างแรงแล้วตาก็มองไปทางไป๋เซียนเฉ่าอย่างห้ามไม่ได้
ไป๋เซียนเฉ่ามองไปที่ประตูแล้วอยู่ๆ ก็จับแขนของจ้าวหย่าจิ้งขู่ว่า “เป็นเด็กดีนะ ไหนลองเรียกว่าพี่สาวสิ ไม่อย่างนั้นฉันจะลากไอ้บ้านี้ออกไปเดี๋ยวนี้เลย！”
“อย่า！” จ้าวหย่าจิ้วร้องออกมา
“รีบเรียกฉันว่าพี่สาว ไม่อย่างนั้นฉันจะทำจริงๆล่ะนะ！” ไป๋เซียนเฉ่าพูดอย่างแกล้ง
จ้าวหย่าจิ้งอยากจะหาก้อนเต้าเอาทุบหัวตัวเองจริงๆ เธอจะไปมีหน้าเรียกผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าตัวเอง ตั้ง 10 กว่าปีว่าพี่สาวกัน？ไป๋เซียนเฉ่ากลับมาบอกเธอว่า “ฉันมาก่อนเธอ เธอเรียกฉันว่าพี่สาวก็ไม่เสียหายอะไรนิ！”
หลินหยางในตอนนี้เอาแต่ทำ ไม่กล้าเข้าไปพัวพัน ปล่อยให้ผู้หญิงสองคนเคลียร์กันเอง
จ้าวหย่าจิ้งทนความรู้สึกที่ชาเป็นช่วงๆ ไม่ไหว ถ้าหลินหยางถูกลากออกไปจริง ชีวิตนี้ของเธอก็จบแน่ๆ
“พี่…..” จ้าวหย่าจิ้งพูดออกมา
ไป๋เซียนเฉ่าบีบหัวนมของเธอไว้แล้วพูดว่า “ไม่ได้นะ ต้องพี่สาวสิ เสียงต้องดังด้วย！”
“พี่สาว พี่สาว ！” จ้าวหย่าจิ้งร้องออกมาเพราะทนต่อไปไม่ไหวแล้ว
การกระตุกอย่างแรง หลินหยางรู้สึกได้ถึงความเนียนลื่น เขาถอยหลังไปแล้วก็มีของเหลวร้อนๆ พุ่งออกมา วันนี้จ้าวหย่าจิ้งเสียหน้าหนักมาก ได้เผยเรื่องน่าอายให้ไป๋เซียนเฉ่าได้เห็นหมด แล้วยังเรียกไป๋เซียนเฉ่าว่าพี่สาวอีกด้วย
“ฮั่นแหน่ ตัวของน้องสาวนี่อ่อนไหวง่ายจริงๆ เลย แค่นี้ก็ทนไม่ได้แล้วหรอ เธอดูสิหลินหยางของพวกเรายังแข็งอย่างน่าสงสารอยู่เลยนะ！”
จ้าวหย่าจิ้งพลิกตัวไปข้างๆ แล้วหายใจอย่างแรง เธอพูดอะไรไม่ออกเลย เพราะรุนแรงเกินจนร่างกายเริ่มรับไม่ไหวแล้ว
ตอนนี้หลินหยางเป็นฝ่ายเครียดที่สุด ไป๋เซียนเฉ่ามาทำลายเรื่องดีๆ ของพวกเขาไม่ว่า ยังทำให้จะเสร็จไม่เสร็จอยู่อย่างนั้นแหละ
“หลินหยาง อย่าปล่อยเธอไปนะ ให้เธอรู้ถึงความโหดของนายหน่อย！” จ้าวหย่าจิ้งเป่าหูหลินหยาง
ไป๋เซียนเฉ่าอึ้งไปเลย ถูกหลินหยางอุ้มขึ้นมาแล้วไปวางไว้ในตำแหน่งที่จ้าวหย่าจิ้งอยู่เมื่อกี้ ไป๋เซียนเฉ่ามองบนใส่จ้าวหย่าจิ้งแล้วพูดว่า “หึ คิดว่าฉันเป็นเธอหรือไง？ที่ไม่ได้เรื่องเลย！”
ไม่ว่ายังไงก็คงไม่รอดแล้วสินะ ไป๋เซียนเฉ่ารีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด
เธออ้าขาด้วยตัวเอง ตอนนี้ตัวของเธอเหมือนกับตัวเอ็ม เห็นหมดทุกสิ่งทุกอย่าง หลินหยางก็เลยผิวปาก
ผู้หญิงทั้งสองคนนั่งเรียงกันแบบนี้ ต่างมีเสน่ห์ของตัวเอง หลินหยางมองจนเพลิน
“มัวรออะไรอยู่？รีบมาสิ！” ไป๋เซียนเฉ่าโบกมือเรียก
หลินหยางไม่พูดอะไรแล้วทับขึ้นไป
ครั้งนี้ เป็นการเต็มไปด้วยความน่าสมเพชอีกครั้ง ทำให้จ้าวหย่าจิ้งที่อยู่ข้างๆ ได้เห็นโลกใหม่จริงๆ
