“วริษา คุณมันไร้ยางอายหรือเปล่า？”
คมทิพย์คอยสังเกตวริษา เมื่อเห็นวริษาพุ่งมาหานรมน ขึ้นก้าวขึ้นมาด้านหน้าทันที ดึงนรมนไปปกป้องเอาไว้ด้านหลัง
นรมนจะปล่อยให้คมทิพย์ขวางแทนตนเองได้อย่างไร？
เธอจับเอวของคมทิพย์หันเล็กน้อย เท้าซ้ายถีบออกไปทันที
เสียง “โครม” ดังขึ้น ร่างกายของวริษากระเด็นออกไป จากนั้นกระแทกเครื่องดนตรีด้านข้าง ดังโครมคราม ตามมาด้วยเสียงเธอตกลงบนพื้น เสียงดังฟังชัดมาก
ทุกคนนอกจากคมทิพย์ คนอื่นต่างอึ้งกันหมด เห็นได้ชัดว่าคาดไม่ถึงว่านรมนจะมีฝีมือเช่นนี้
นัยน์ตาของนรมนเยือกเย็น
เธอมองวริษา กล่าวออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ“เธอปล่อยคลิปออกไป ฉันไม่คิดเล็กคิดน้อยอะไร แต่เธอลงมือกับฉันอย่างไม่มีที่มาที่ไป ฉันไม่สามารถให้อภัยได้ ไม่ต้องพูดถึงว่าระหว่างฉันกับเธอไม่เคยมีความแค้นอะไรต่อกัน ถึงแม้ฉันจะมาแทนตำแหน่งของอันนา เธอก็ไม่มีสิทธิ์มาคิดร้ายแบบนี้กับฉัน？คิดจะลงมือกับฉันเหรอ？ถ้าฉันมีการตอบสนองไม่ทัน เดาว่าตอนนี้ฉันคงเสียโฉมไปแล้ว？บอกว่าทำเพื่ออันนา แท้จริงแล้วเป็นเดือดเป็นร้อนแทนอันนาจริง ๆ หรือเพราะเธอชอบราเชน ทนเห็นเขามองฉันแบบนั้นไม่ได้จนอิจฉา เธอเองรู้ดีอยู่แก่ใจ？”
วริษาถูกคนพูดแทงเข้าตรงกลางใจ เธอเจ็บก้นมาก แต่อับอายยิ่งกว่า
เธอมองไปที่ราเชนอย่างไม่รู้ตัว เห็นแววตาของราเชนมองตนเองอย่างหม่นหมอง จึงร้องไห้ออกมาอย่างห้ามไม่ได้
“เธอพูดจาไร้สาระ ฉันทำเพื่ออันนาต่างหาก！ไม่ใช่เพื่อคนอื่น ครอบครัวของอันนายากลำบาก เธอเป็นเจ้าของบริษัทมาแย่งตำแหน่งของหล่อนไป เธอมันน่าเกลียดจริง ๆ ！”
“ฉันรู้ล่วงหน้าเหรอว่าครอบครัวของอันนาลำบาก？หรือถ้าฉันไม่เข้ามา ทีมของพวกเธอสามารถหยุดบันทึกรายการนี้ได้เหรอ？ทั้งทีมต้องหยุดชะงักไปหลายวันอย่างไม่จำเป็นเพราะอันนาคนเดียว เธอเป็นคนออกค่าใช้จ่ายพวกนี้เหรอ？”
วริษาแค้นคำพูดของนรมนจนไม่รู้จะพูดอะไรออกมา
เธอร้องไห้ฮือ ๆ ท่าทางเหมือนถูกรังแก ส่วนนรมนก็ก้าวร้าว กลับเหมือนใช้อำนาจรังแกคน
ริชาร์ดเห็นสถานการณ์บานปลายจนเป็นแบบนี้ จึงรีบก้าวขึ้นมาและพูดว่า“ประธานนรมนอย่าได้โกรธไปเลย เรื่องนี้ส่งมาให้ผมจัดการ ผมรับรองว่า……”
“ให้เธอออกไปจากเมืองB อย่าให้ผมได้เห็นหน้าเธออีกเป็นอันขาด”
ริชาร์ดพูดยังไม่ทันจบราเชนก็พูดออกมาทันที
วริษาแทบไม่อยากเชื่อหูของตัวเอง
ราเชนที่บนจอมีมารยาทและสุภาพเรียบร้อย ทำไมถึงได้โหดร้ายเช่นนี้？
“ราเชน，ฉัน……”
“หุบปาก！เธอยังกล้าเรียกชื่อของฉันเหรอ！”
ราเชนในตอนนี้เหมือนถูกผีสิงสุด ๆ ไม่สอดคล้องกับภาพลักษณ์บนจออย่างยิ่ง
วริษาอ้าปากค้าง เห็นได้ชัดเจนว่าช็อกจนมึนไปหมด
นรมนกลับรู้สึกเห็นใจวริษา
แต่เธอจะพูดอะไรได้อีก ดึงคมทิพย์ถอยหลังก้าวหนึ่ง พูดกับริชาร์ด“โปรดิวเซอร์คะ วันนี้เป็นเช่นนี้คงจะถ่ายต่อไม่ได้แล้ว ฉันกับคมทิพย์ขอตัวกลับก่อนนะคะ”
“ได้ ๆ ๆ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษจริง ๆ ประธานนรมน ผมสามารถจัดการได้ พรุ่งนี้พวกเราค่อยถ่ายต่อ”
“ค่ะ”
นรมนพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
“จริงสิ ข้าวของที่นี่ที่เสียหายฉันจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเอง เมื่อสักครู่ฉันใจร้อน ต้องขอโทษด้วยค่ะ”
นรมนอ่อนน้อมถ่อมตนและมีมารยาท จากนั้นดึงคมทิพย์ออกไปจากสตูดิโออัดเสียง
หลังจากคมทิพย์ออกมาจากสตูดิโออัดเสียงก็กล่าวอย่างโมโหว่า“ปกติแล้ววริษาไม่พูดไม่จา คิดไม่ถึงว่าจะเป็นหมาลอบกัดคน ใช้ประโยชน์จากคำวิจารณ์ของสังคมกับเธอ ถึงตอนนั้นเธอจะกลายเป็นน่าสมเพช เลวทรามจริง ๆ ”
“ทำอะไรไม่ได้ ใครใช้ให้พ่อเทพบุตรของเธอมองฉันอย่างเสน่หาแบบนั้น”
นรมนพูดอย่างเซ็ง ๆ
ฟังถึงตรงนี้ คมทิพย์รู้สึกสนใจทันที
“จริงสิ เธอกับราเชนคนนั้นมีความเกี่ยวข้องอะไรกัน？”
“ถ้าฉันบอกเธอว่า ฉันกับเขาไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรต่อกัน วันนี้เป็นครั้งแรกที่เจอกัน เธอจะเชื่อไหม？”
นรมนรู้สึกจนปัญญามาก
คมทิพย์กลับมองนรมนอย่างแปลกใจ แต่เธอยังเชื่อคำพูดของนรมน
“คิดไม่ถึงว่าเจอหน้ากันครั้งแรกก็มองเธออย่างเสน่หาแบบนี้？เธอเคยทำให้เขาไม่พอใจหรือเปล่า？”
“เปล่า”
นรมนหมดคำพูดกว่าใคร
เธอเล่าเรื่องที่ราเชนต้องการเซ็นสัญญากับบริษัท splendor เอนเตอร์เทนเมนท์ จำกัดให้คมทิพย์ฟัง
คิ้วของคมทิพย์ขมวดเล็กน้อย
“เธอไม่ได้ให้บุริศร์สืบเบื้องลึกเบื้องหลังของเขาเหรอ？”
“ทางนั้นยังไม่มีข่าวคราว”
นรมนส่งเสียงถอนหายใจ
ดวงตาของคมทิพย์เบิกกว้างทันที
“เธอเจอกับบุริศร์？ พวกเธอคืนดีกันแล้วเหรอ？”
นรมนนิ่งไปสักพัก จากนั้นส่ายหน้าตอบว่า“เปล่า แค่รู้สึกว่าทรัพยากรบางอย่างจำเป็นต้องใช้เขา เขาสามารถช่วยฉันก็ดี ถ้าช่วยไม่ได้ฉันก็จะไปหาคนอื่น”
“อืม ดีแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะเริ่มมีความคิดความอ่าน”
คมทิพย์มีความสุขมากเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ฉันจะบอกเธอให้นะ เธอบอกว่าคนอื่นมีชู้ฉันเชื่อหมด แต่ถ้าบอกว่าบุริศร์มีชู้ ฉันไม่เชื่อ”
นรมนเคยเชื่อซะที่ไหน？
แต่ระหว่างพวกเขามองหน้ากันไม่สนิท มีความลับ เธอไม่สามารถอยู่กับเขาต่อไปได้อย่างมีความสุข
“พอเถอะ ๆ แค่พูดถึงบุริศร์ เธอก็รู้สึกหดหู่ใจอีก ไม่พูดถึงเขาแล้ว เธอคิดว่าราเชนคนนี้ แท้จริงต้องการอะไรจากเธอ？นอกจากนี้เธอบอกว่าไม่รู้จักเขา แต่เขาช่วยเธอทุกด้าน จนแม้แต่เธอดีดพิณโบราณก็มองเธออย่างเสน่หา ถึงแม้จะพูดว่าวริษาปล่อยคลิปออกไปไม่ถูกต้อง แต่เธอก็เห็นคลิปนั้นแล้ว สายตาที่เขามองเธอคือเรื่องจริง เธอต้องรู้ว่า เมียมโนของราเชนมีเยอะมาก เขามองเธอแบบนี้ สำหรับเธอมันคือหายนะ”
นรมนจะไม่รู้สิ่งนี้ได้อย่างไร？
เธอกล่าวอย่างกลุ้มใจ“ดังนั้นนะ ต่อจากนี้ฉันต้องออกทางประตูหลัง ถ้าฉันเดาไม่ผิด นภดลจะต้องรอพวกเราอยู่ที่ประตูหลังแล้ว”
“ประธานนรมน ผมอยู่ที่ประตูหลังแล้วครับ”
“เข้าใจแล้ว จะรีบไป”
นรมนตัดสายโทรศัพท์
คมทิพย์กล่าวด้วยรอยยิ้ม “นภดลดูจงรักภักดีต่อเธอ ถ้าผลักดันออกไปเป็นนักแสดง เดาว่าดังกว่าราเชนคนนั้นอีก เธอคิดดูสิ รูปลักษณ์ภายนอกของนภดล แค่ปรากฏตัวก็ดึงดูดผู้หญิงมากมายแล้วจริงไหม？โดยเฉพาะอย่างยิ่งชีวิตนี้นภดลอาจจะไม่คิดมีความรักอีก ปั้นคนแบบนี้ เขาจะโด่งดังไปได้นาน”
“นภดลน่าจะไม่ชอบให้คนอื่นเที่ยววิพากษ์วิจารณ์หน้าตาตนเอง”
นรมนไม่เคยนึกถึงนภดล
นภดลหน้าตาหล่อเหลามาก สิ่งนี้คมทิพย์พูดไม่ผิด ตราบใดที่เขาต้องการเข้ามาในวงการบันเทิง รับรองว่าต้องดังแน่นอน แต่นรมนรู้ว่า ที่นภดลยังมีชีวิตอยู่ นั่นเป็นเพราะฉัตรยา เพราะพ่อแม่ของฉัตรยา และเพราะตนเอง
เขาไม่ต้องการร่ำรวยมียศถาบรรดาศักดิ์ ดังนั้นการเข้าวงการบันเทิงจึงไม่จำเป็นต้องคิด
คมทิพย์พูดอย่างผิดหวัง “ดูเธอสิ เพิ่งจะก่อตั้งบริษัทภาพยนตร์ ในมือมีแค่เด็กหน้าใหม่สามสี่เดือน ไม่คิดจะหาดาราที่สามารถเล่นบทนำในภาพยนตร์ นี่ไม่เอื้อต่อการพัฒนาของบริษัทนะ”
“ฉันรู้ ดังนั้นตอนนี้ฉันจึงให้พริมาหาคนอยู่”
“บริษัทไม่มีชื่อเสียง ไม่มีใครเซ็นสัญญาด้วยหรอก เธอคิดว่าบนโลกนี้มีหลายคนที่โง่อย่างราเชนเหรอ？ก็ไม่มีราเชนจะต้องมีจุดมุ่งหมายอะไรกับเธอแน่ ๆ ”
คมทิพย์ตื่นตัว
นรมนกล่าวเสียงเบา“ฉันรู้ ดังนั้นฉันจึงไม่คิดที่จะเซ็นสัญญากับเขา”
“เพราะเรื่องวันนี้เหรอ？”
“ใช่”
นรมนรู้สึกมาเสมอว่าราเชนมีเจตนาที่ไม่บริสุทธิ์ในการเซ็นสัญญากับบริษัทของเธอ
ทั้งสองขึ้นรถอย่างรวดเร็ว นภดลสตาร์ทรถ เมื่อขับผ่านประตูหน้า สายตาอันแหลมคมของนรมนพบว่ามีนักข่าวจำนวนหนึ่งเฝ้ารออยู่ที่หน้าประตูอาคารฟอร์จูน
ถ้าเธอกับราเชนเดินออกมาจากด้านในพร้อมกัน เดาว่าคงจะถูกนักข่าวจับเอาไว้ได้พอดี ถึงตอนนั้นบนอินเทอร์เน็ตจะพูดอย่างไรก็ไม่รู้
นรมนรู้สึกใจร้อนไม่เป็นสุขอย่างไม่ทราบสาเหตุ
เนื่องจากช่วงนี้คมทิพย์เหน็ดเหนื่อยจากการอัดเสียงออกอัลบัม ขึ้นมาบนรถจึงงีบหลับไป
นรมนก็ไม่รบกวนเธอ ให้เธอพักผ่อนสักหน่อย มือถือกลับดังขึ้นมา
เธอก้มลงไปมอง เป็นบุริศร์ที่ส่งมา
“คุณปลอดภัยใช่ไหม？”
“ฉันไม่เป็นอะไร กำลังตรงกลับบ้าน”
นรมนตอบกลับไปหนึ่งประโยค
เธอนั่งไปสักพัก จึงส่งไปอีกหนึ่งประโยค “ขอบคุณนะคะ”
บุริศร์มองมือถือ มุมปากยกขึ้นเบา ๆ
“ไม่ต้องเกรงใจ คุณยังเป็นภรรยาของผมอยู่”
ประโยคนี้ทำให้นรมนสะอึกสะอื้น
ข้อตกลงการหย่าเธอส่งไปให้เขานานแล้ว แต่จนแล้วจนรอดบุริศร์ก็ไม่เซ็น ตอนนี้เธอก็ไม่อยากให้บุริศร์เซ็น แต่เรื่องนี้คงไม่ดีถ้าจะพูดถึงอีก
นรมนจึงถือโอกาสเปลี่ยนหัวข้อการสนทนา
“ตรวจสอบเบื้องลึกเบื้องหลังของราเชนหรือยัง？”
“เขาเป็นคนประเทศTมีชื่อเสียงและอำนาจมาก”
ข้อมูลของบุริศร์ทำให้นรมนรู้สึกทึ่งไปสักพัก
ประเทศTเป็นประเทศเล็ก ๆ แต่เศรษฐกิจเจริญรุ่งเรือง เป็นประเทศที่ทุกประเทศกระตือรือร้นเจริญสัมพันธไมตรีด้วย ตราบใดที่พวกเขายินดี ไม่ว่าจะเป็นประเทศไหนก็จะให้เอกสิทธิ์กับพวกเขา
บุริศร์ยังพูดว่าราเชน มีชื่อเสียงและอำนาจมาก
ถ้ามีชื่อเสียงและอำนาจมาก ตราบใดที่ราเชนเอ่ยปาก ต้องการอะไรก็ต้องได้？
ทำไมต้องการเซ็นสัญญากับบริษัทที่เล็กเช่นนี้ของเธอ？
นรมนยิ่งคิดยิ่งรู้สึกเหลือเชื่อ
ราเชนเกิดสนใจขึ้นมากะทันหัน？หรือว่าสนใจตนเอง？หรือเพราะมีจุดประสงค์อื่น？
นรมนเดาไม่ออก ตรวจสอบไม่เจอ จึงถือโอกาสเลิกคิดไปเลย
“ขอบคุณที่คุณบอกเรื่องเหล่านี้กับฉันนะคะ ฉันจะรักษาระยะห่างกับเขา เรื่องในวันนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก”
บุริศร์ยังไม่ได้พูดอะไร นรมนก็พูดประโยคนี้ออกมา
นัยน์ตาของบุริศร์อ่อนโยนลงมาก
“อืม”
คำพูดสั้น ๆ ไม่พอแสดงความรู้สึกของตนเอง บุริศร์จึงพูดต่ออีกประโยคว่า “ดูแลรักษาสุขภาพของตัวเองด้วยนะ”
“เข้าใจแล้วค่ะ”
ทันใดนั้นเองนรมนรู้สึกว่าความจริงแล้วการอยู่ร่วมกันแบบนี้ก็ไม่ได้ยอมรับยากนัก
ในตอนนี้ทั้งสองคนไม่รู้จะพูดอะไร
จู่ ๆ บุริศร์ก็พูดขึ้นมาว่า“ช่วงนี้กานต์ทำได้ยอดเยี่ยมใน JQ เขาจะมีวันหยุดสิบวัน ถึงตอนนั้นผมพาเขาไปหาคุณดีไหม？”
หัวใจของนรมนหยุดนิ่งไปชั่วคราว
เธอกับบุริศร์ปิดบังลูกทุกคนเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในตอนนี้ แต่กานต์เป็นคนที่มีความรู้สึกว่องไวที่สุดในนั้น ถ้าให้เขามา ไม่แน่อาจจะพบอะไรบางอย่าง
นรมนไม่อยากให้ลูกรู้เรื่องทั้งหมดนี้ขึ้นมาโดยพลัน
“กมลกับกิจจามาด้วยไหม？”
“ไม่แน่ใจ ช่วงนี้กมลเข้าร่วมกระดานวาดภาพ ส่วนกิจจาเข้าร่วมค่ายฤดูหนาวไปแล้ว มีเพียงแค่กานต์ที่มีเวลา”
บุริศร์เองก็รู้ ถ้าเด็กทั้งสามคนไปพร้อมกัน นรมนอาจจะปิดบังอะไรบางอย่าง แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ
นี่คือภรรยาของตนเอง ในเมื่อตนเองตามกลับมาไม่ได้ เขาจึงไหว้วานลูกชายก็ดูเหมือนจะทำได้？
คิดถึงตรงนี้ มุมปากของบุริศร์ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มลำพองใจ
ขอเพียงแค่กานต์กลับมา เขาไม่กลัวว่าภรรยาจะไม่กลับบ้าน！
