แค้นรักสามีตัวร้าย – บทที่ 1789 เธอโง่หรือเปล่าเนี่ย

บทที่ 1789 เธอโง่หรือเปล่าเนี่ย

ไอราไม่กล้ายืนยัน แล้วก็ไม่รู้ว่าตนเองควรจะเอ่ยปากยังไง

เดิมทีเป็นเรื่องที่ควรจะสารภาพกับกานต์ แต่สุดท้ายแล้วก็พูดไม่ออก ตอนนี้เห็นสายตาที่เป็นห่วงและแน่วแน่ของกมล เธอรู้ว่าถ้ากมลเข้ามายุ่ง ความลับนั้นของตนเองก็จะไม่ใช่ความลับอะไรแล้ว

กมลเป็นคุณหนูของตระกูลโตเล็ก แม้ปกติดูแล้วจะเอาแต่กินๆดื่มๆเหมือนบล็อกเกอร์ม็อกบัง แต่ไอรารู้ว่าในมือของเธอก็มีเครือข่ายข้อมูลและเส้นสายของตนเองอยู่

นึกถึงตรงนี้ ไอราจึงถอนหายใจพูดขึ้น: “เป็นพี่สะใภ้ของเธอนี่ ไม่รู้จริงๆว่าเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีกันแน่?”

“อย่างน้อยที่สุดถ้าพูดกันในเรื่องความปลอดภัยของเธอกับพี่รองฉัน น้องสาวสามีอย่างฉันคนนี้ก็เป็นหลักประกันของพวกเธอได้ บางครั้งบางเรื่องราวคนนอกอาจจะมองเห็นได้ชัดเจนกว่าคนที่อยู่ข้างในก็ได้ เธอบอกให้ฉันฟัง ไม่แน่ฉันอาจจะช่วยเธอหาหนทางได้นะ”

คำพูดของกมลทำให้ไอราตอบโต้ไม่ได้

เธอถอนใจพูดขึ้น: “หาร้านกาแฟสักร้าน ฉันจะค่อยๆเล่าให้เธอฟัง”

“ได้”

ทั้งสองคนไปที่ร้านกาแฟข้างๆ เหมาห้องส่วนตัว นั่งคุยกัน

ไอราเพิ่งเริ่มดื่มกาแฟ ไม่ได้พูดอะไร กมลก็ไม่ได้บังคับเธอ ค่อยๆดื่มกาแฟจนหมดไปแก้วหนึ่ง กมลจึงเพิ่มให้เธออีกแก้ว

เธอไม่รู้ว่าตนเองดื่มไปกี่แก้วแล้ว สุดท้ายก็ดื่มจนท้องป่องออกมานิดหน่อย ถึงได้พูดขึ้น: “ฉันบริจาคไตข้างหนึ่งให้พี่ชายเธอไป”

แค่พูดออกไป กมลก็สำลักกาแฟทันที

เธอไอออกมาไม่หยุด ไอราจึงรีบส่งกระดาษทิชชู่ไปให้เธอ แล้วยิ้มพูดขึ้น: “เป็นอะไรไป? คิดไม่ถึงเหรอ?”

ไม่ง่ายเลยกว่ากมลจะหยุดไอได้ กำลังมองใบหน้าที่สุขุมของไอราด้วยความตื่นตระหนก จู่ๆดวงตาก็ร้อนผ่าวขึ้นมาหน่อยๆ

“เธอโง่หรือเปล่าเนี่ย?”

เธอพูดไม่ออกว่าในใจรู้สึกยังไง

กานต์ตามหาผู้บริจาคที่มอบไตให้ตนเองไปทั่วทุกที่ ทั้งครอบครัวเขาก็เตรียมพร้อมแล้ว แม้จะต้องมอบตระกูลโตเล็กให้ครึ่งหนึ่งก็ยินดีที่จะตอบแทนบุญคุณคนๆนั้นที่ช่วยชีวิตเอาไว้ แต่เป็นไงยังไงล่ะ?

คนๆนั้นคือไอรา!

ไอราเป็นใคร?

เจ้าหญิงของประเทศY!

ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนที่อรรณพกับรมิดารักสุดหัวใจ

ถ้าไม่ใช่เพราะไอราชอบกานต์ ถ้าไม่ใช่เพราะเชื่อใจคนของตระกูลโตเล็ก อรรณพกับรมิดาคงไม่วางใจที่จะให้ลูกสาวอยู่ที่ด้านนี้โดยไม่สนใจไม่ถามถึงแน่ๆ

แต่ยังไงล่ะ?

แต่พวกเขากลับไม่มีใครใส่ใจไอราเลย ไม่นึกว่าจะทำให้เธอสูญเสียไตไปหนึ่งข้าง!

“ไอรา เธอเสียสติหรือไง?”

กมลรู้ว่าพูดอย่างนี้มันไม่ค่อยเหมาะสมกับพี่ชายของตนเองสักเท่าไหร่ แต่เธอกับไอราโตมาด้วยกัน ถ้าบอกว่าเป็นพี่น้องแท้ๆก็มีคนเชื่อ

ให้มันได้อย่างนี้สิยัยหัวแข็งนี่ ไม่นึกว่าจะปิดบังเรื่องที่ตัวเองบริจาคไตจากทุกคน จบเรื่องแล้วยังไม่ยอมบอกสักคำ ทำนิ่งเฉยเหมือนไม่มีอะไรเคยเกิดขึ้นมาก่อน

กมลถามตัวเองดูแล้วเพื่อความรักเธอคงทำไม่ได้ถึงขั้นนี้แน่ๆ

ไอราแค่หัวเราะแล้วพูดขึ้น: “ฉันก็ไม่ได้ให้คนอื่นซะหน่อย ฉันให้สามีในอนาคตของฉันนะ”

“เหลวไหล! เธอรู้อยู่แล้วว่าฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้! พี่ชายฉันไม่รู้ใช่ไหม? ฉันต้องไปบอกพี่ฉัน!”

พูดจบกมลก็จะโทรศัพท์ แต่กลับโดนไอราแย่งมือถือไป

“อย่าบอกเขานะ ถ้าเป็นไปได้ ชีวิตนี้ก็อย่าบอกเขาเลย!”

“ไอรา! เธอทำอย่างนี้มันไม่ยุติธรรมกับตัวเองกับพี่ชายฉันนะ! พี่ชายฉันมีสิทธิ์ที่จะได้รู้ความจริง!”

ดวงตาของกมลค่อนข้างชุ่มชื้น

ไตข้างหนึ่งเลยนะ!

ผู้หญิงคนนี้ไปเอาความกล้าหาญมาจากไหนกันแน่?

ถ้าหากการผ่าตัดไม่สำเร็จ อาจจะตายก็ได้!

อีกอย่างหลังจากผ่าตัดแล้วก็ต้องกินยากดภูมิไประยะหนึ่ง

เธอก็ว่าทำไมจู่ๆช่วงนั้นไอราถึงผอมลง เดิมทีคิดว่าเพราะเป็นห่วงกานต์ที่ได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้ดูแล้วยัยนี่ใจกล้าจนเกือบตายไปจริงๆ

บุริศร์กับนรมนพูดอยู่เสมอว่ากมลใจกล้า แต่ตอนนี้กมลกลับไม่กล้าพูดถึงความกล้าหาญของตนเองแล้ว

เทียบกับไอรา เธอก็เป็นแค่สิ่งของไม่มีประโยชน์เท่านั้นเอง

ไอรารู้ว่ากานต์มีสิทธิ์ที่จะได้รู้ความจริง แต่เธอเงียบไปชั่วครู่จึงเอ่ยปากขึ้น: “ฉันไม่ได้คิดจะปิดบังเขาตลอดไปหรอก”

“งั้นเธอคิดจะบอกพี่ฉันเมื่อไหร่?”

“รอหลังแต่งงานเถอะ”

แค่ไอราพูดออกไป กมลก็รู้แล้วว่าเธอไม่เชื่อมั่นในความรู้สึก

ก็ใช่

กานต์ปฏิเสธไอรามาโดยตลอด ไม่ชอบเธอมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ แม้ไอราจะวิ่งตามหลังเขาอยู่เสมอๆ แต่เขากลับไม่เคยสนใจเธอเลย ดังนั้นการที่จู่ๆกานต์ก็บอกให้ทุกคนรู้ว่าเขายอมรับไอราแล้ว ไม่ต้องพูดถึงไอราที่เธอเองก็ไม่ค่อยเชื่อหรอก กมลกับคนอื่นๆก็รู้สึกว่ามันกะทันหันเกินไป

หรือว่ากานต์รู้เรื่องที่ไอราบริจาคไตแล้วงั้นเหรอ?

นึกถึงตรงนี้ แววตาของกมลก็ชะงักเล็กน้อย แต่กลับไม่ได้ถามอะไรอีก

ในสายตาของเธอ ทุกๆเรื่องที่เกี่ยวข้องกับกานต์เมื่อถึงหูของไอราแล้วมันจะกลายเป็นเรื่องสำคัญทั้งนั้น

ในที่สุดเธอก็ถอนหายใจพูดขึ้น: “ฉันจะเคารพการตัดสินใจของเธอ ไม่บอกพี่ฉันก็ได้ แต่เธอต้องบอกฉัน ตอนนี้สุขภาพของเธอเป็นยังไงบ้าง?”

“สุขภาพฉันดีมากๆ ไม่เป็นอะไรเลย เธอสบายใจได้ ฉันเองก็พอรู้เรื่องทางการแพทย์นะ ไม่เอาสุขภาพของตัวเองมาล้อเล่นหรอกหน่า อีกอย่างฉันยังต้องอยู่กับพี่เธอไปชั่วชีวิตนะ”

ไอรายิ้มอย่างใสซื่อ แต่กลับทำให้กมลรู้สึกแสบจมูก

สำหรับกมลความรักอย่างนี้คือความโชคดี แต่สำหรับไอรากลับไม่ค่อยยุติธรรมสักเท่าไหร่

ถึงยังไงกมลก็สงสารไอรา สงสารมากๆ!

เธอยืดตัวขึ้นทันที กอดไอราเอาไว้แน่น พูดสะอึกสะอื้น: “ถ้าชีวิตนี้พี่ชายฉันรังแกเธอ ฉันจะจัดการเขาให้ตาย”

หัวใจของไอราอบอุ่นขึ้นมาทันที

“เธอพูดอย่างนี้ ฉันก็สบายใจแล้ว”

“น้อยๆหน่อย เธอคิดไว้ตั้งแต่เนิ่นๆเถอะว่าหลังจากที่พี่ฉันรู้เรื่องแล้วจะทำยังไงต่อ อีกอย่างถ้าพ่อแม่เธอรู้ คาดว่าจะมีพายุลูกใหญ่พัดเข้ามาอย่างแรง ถึงตอนนั้นทั้งสองตระกูลจะเป็นยังไงคงพูดยากนะ”

ถึงกมลจะชอบกินๆเล่นๆไปวันๆ แต่EQกลับค่อนข้างสูง

ไอราพยักหน้า แล้วถือโอกาสพูดเรื่องข้อตกลงระหว่างสายฟ้าออกมา

หลังจากกมลฟังจบก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ดวงตาเรียวยาวน่ามองคู่นั้นหรี่ลง: “ตั้งแต่เริ่มแรกสายฟ้าอะไรนี่ก็พุ่งเป้ามาทางพี่ฉัน เขาเป็นใครกันแน่?”

“ไม่รู้เลย ฉันให้พริมาสืบหาแล้ว แต่ข้อมูลทั้งหมดของคนๆนี้มีรหัสคุ้มกันเอาไว้ และพริมาก็ ปลดล็อกออกมาไม่ได้”

คำพูดของไอราทำให้กมลตะลึงงัน

บนโลกนี้ยังมีข้อมูลที่พริมาปลดล็อกไม่ได้ด้วยเหรอ?

ฝีมือของเธอกับกานต์สูสีกัน ดังนั้นถ้าพริมาปลดล็อกไม่ได้ คาดว่ากานต์ก็คงค่อนข้างยาก

“พี่ชายฉันรู้จักสายฟ้าคนนี้ไหม?”

“เคยประมือกันมาแล้ว สายฟ้าเป็นฝ่ายเสียเปรียบกานต์ ฉันรู้สึกว่าการปรากฏตัวครั้งนี้ไม่ว่าจะเป็นพริมรตาหรือสายฟ้าต่างก็ไม่ใช่ความบังเอิญ บางทีตาข่ายขนาดใหญ่ที่พวกเรามองไม่เห็นอาจจะกำลังพุ่งมาทางพวกเราก็ได้”

ไอรามีลางสังหรณ์นี้ ทั้งยังค่อนข้างรู้สึกได้อย่างรวดเร็ว

ถ้าเป็นอย่างนี้จริงๆ เธอควรเตรียมป้องกันตัวล่วงหน้าไหม? หรือจะใช้สถานะที่เป็นผู้ร่วมงานของตนเองกับสายฟ้าไปฆ่าเขาโดยไม่ทันตั้งตัวดี?

แค้นรักสามีตัวร้าย

แค้นรักสามีตัวร้าย

Status: Ongoing

ไฟเผาความรักทั้งหมดของนรมนที่มีต่อบุริศร์ หลังจากห้าปี เธอกลับไปอย่างงดงามและเพื่อทวงความยุติธรรมสำหรับตัว เธอเอง แต่คาดไม่ถึงว่าเด็กชายที่ถูกพากลับมาด้วยนั้นมีแผน มากกว่าเธอ เด็กน้อยยืนอยู่ข้างหน้าบุริศร์ กล่าวอย่างไร้เดียง สาว่า “คุณลุง สามารถช่วยผมได้ไหม? ผมขอร้อง” บุริศร์ รู้สึกว่าไม่สามารถต้านทานการวิงวอนของเด็กได้ คุกเข่าลง เพื่อช่วย แต่คาดไม่ถึงว่าจะถูกพ่นใส่หน้า อยู่มาวันหนึ่ง บุริศร์ พูดกับเด็กชายหน้าตาดีว่า “เด็กน้อย นี่คือห้องของฉัน!” “แต่ ว่าผมอยากนอนกับหม่าม พวกเรานอนด้วยกันมาห้าปีแล้ว” ชายหนุ่มร้องไห้… แค่ไปจีบภรรยากลับมาเท่านั้น ทำไมลูก ของฉันถึงเอาใจยากเหลือเกิน

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท
Close Ads ufanance
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตออนไลน์
Click to Hide Advanced Floating Content สมัคร ufabet
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตฟรีสปิน