อนที่ 289 ความสัมพันธ์ที่ค่อยๆอบอุ่น
“ ไก่ฟ้าก็คือไก่ฟ้า คิดว่าตัวเองบินขึ้นมาสูงส่งแล้วจะ กลายเป็นนกฟินิกซ์หรอ น่าขำา! ”
โสรจมองไปที่ปาลีและพ่นคำพูดที่เป็นพิษออกมา จากนั้น ก็ส่ายหัวและเดินออกจากประตูไป
คำพูดของเธอนี้จริงๆแล้วกำลังด่าวิสาข์อยู่ เพราะว่าวิสาข์ ก็เกิดที่ชนบท
แต่เมื่อขวัญชีวีได้ยินดังนั้น ใบหน้าของเธอก็ซีดขาว หรือ ว่าโสรจจะสังเกตเห็นอะไร ?
ตอนนี้ขวัญชีวีกลายเป็นเหมือนนกที่ตื่นกลัว เพียงแค่ลม ปลิวและหญ้าพลิ้วไหวเล็กน้อยก็ทำให้เธอสงสัยและกลัวว่า เรื่องที่ปาลีเป็นคุณหญิงคนที่สองของตระกูลกาฬดิษย์นั้น จะถูกเปิดเผยแล้ว
อย่างไรก็ตามตั้งแต่ที่ปาลีกลับมานั้น เธอไม่เคยนอนหลับ ได้อย่างสงบเลยซักคืน แม้ว่าจะกินดีอยู่ดี แต่ผมของเธอก็ ร่วงเป็นกระจุกใหญ่เนื่องจากการนอนไม่พอ
และในตอนนี้ บนใบหน้าของเธอก็มีรอยตบสีแดงสด นั่น เป็นรอยที่รฐาตบเธอ
สองวันมานี้รฐาเอาแต่ตามหาเธอ เธอแอบเขาและคิดว่า จะไม่ได้เจอ ทว่ากลับไม่คิดเลยว่ารฐาจะส่งคนตามไปเฝ้าดูเธอที่ร้านเสริมสวยที่เธอไปทุกอาทิตย์ ผลคือ วันนี้ที่เธอไป จึงถูกเขาจับไปในทันที และในระหว่างที่ทะเลาะกันนั้น รฐา โกรธมากจนตบเธอไปหนึ่งที จากนั้นเธอจึงโกรธมากและใช้ เล็บยาวของเธอนั้นขูดไปที่หน้าของรฐา
ถ้าหากว่าหลังจากนั้นไม่ได้คนที่ร้านเสริมสวยมาช่วยดึง เธอออกจากรฐาไว้ล่ะก็ กลัวว่าวันนี้เธอจะโดนรฐาระเบิด ใส่ไม่น้อย หลังจากเรื่องนี้ เธอก็คิดได้แล้วว่า ตั้งแต่วันนี้ เป็นต้นไป จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับรฐาอีกต่อไป
และคำพูดสบประมาทนี้ของโสรจ วิสาข์เธอได้ยินแล้ว แต่ สีหน้ากลับยังคงเหมือนเดิมไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ คำด่า แบบนี้มันเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่เธอเคยทนมาตลอดแต่ไม่ เคยกล่าวถึง
พอเห็นว่าขวัญชีวีกลับมา วิสาข์จึงค่อยๆยิ้มออกมา และ พูดอยู่บนชั้นสองกับขวัญชีวีว่า “ หวาน พรุ่งนี้ไม่ต้องออกไป ไหนแล้วนะ ไปกับแม่ แม่มีนัด ”
ขวัญชีวีกุมหน้า ทนกับความเจ็บ และถามว่า : “ นัดอะไร ?
“ ไม่ต้องถามเยอะ เดี๋ยวเธอไปแล้วก็จะรู้เอง นี่เป็น เซอร์ไพรส์ที่แม่ให้เธอ ”
เป็นเพราะอยู่ไกล วิสาข์จึงไม่เห็นความผิดปกติบนใบหน้าของขวัญชีวี ประกอบกับเธอเพิ่งสูบบุหรี่เข้าไปมาก ทำให้ เหนื่อยและง่วง พูดจบ เธอก็กลับเข้าไปที่ห้องนอน และก็ หลับไปด้วยความเหนื่อย…………
ตกกลางคืน !
ปาลีสวมใส่ชุดนอนพร้อมกับเอนพิงกายอยู่ที่หัวเตียง สมุด บันทึกวางอยู่ที่หน้าตัก และกำลังวีดีโอคอล QQ คุยกับนิวิฐ
เด็กชายตัวน้อยไม่เห็นแม่กี่วันแล้ว เลยไม่ยอมที่จะนอน หลับไปอย่างง่ายดาย และมันไม่ง่ายเลยที่จะเกลี้ยกล่อมนิ วิฐให้หลับได้ในขณะที่อยู่ทางไกล ตอนที่ปาลีกำลังจะวาง สาย Q นั้น QQ ก็กระพริบแจ้งเตือนขึ้นมาทันที ว่ามีคนส่ง ข้อความถึงเธอ
ปาลีเปิดเข้าไปอ่านอย่างไม่ได้ตั้งใจ มันคือ QQ ที่ส่งมา จากดนุพล
มีเพียงประโยคที่ดูโกรธและไม่พอใจเล็กน้อย ว่า : “ ทำไม ไม่มาเยี่ยมผม ? ”
ปาลีรู้ว่าที่ดนุพลถามนั้นหมายความว่าทำไมเขาบาดเจ็บ แต่เธอกลับไม่ได้ไปโรงพยาบาลเยี่ยมเขา ทว่าเขากลับไม่รู้ ว่าเธอไปมาแล้วหลายครั้ง
พอนึกถึงที่วันนี้ตอนเที่ยงเธอได้ไปเห็นฉากครอบครัว สุขสันต์นั้น ใจของปาลีก็เหมือนโดนกรีด ดังนั้น เธอจึงตอบ กลับไปด้วยความโกรธว่า : “ ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องไปเยี่ยม ! ”
ดนุพลเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงตอบกลับมาว่า : “ คุณ กำลังโกรธอยู่
มันไม่ใช่คำถาม แต่เป็นความแน่ใจ
ทันใดนั้นปาลีก็รู้สึกเจ็บใจขึ้นมาโดยพลัน เขาเข้าใจเธอ เป็นอย่างดีเสมอ เธอเงียบไปซักพัก จากนั้นก็ตอบกลับไป ว่า : “ใช่ ! ”
ดนุพล : “ เป็นเพราอะไร ? ”
ปาลี : “ ไม่อยากพูด ”
ดนุพล : “ ต้องพูด
ปาลี : “ ไม่ ! ”
ดนุพล : “ ผมโกรธแล้วนะ”
ปาลี : “ ฉันกำลังโกรธ …
คนสองคนคุยกันไปมาทีละประโยค ก็เริ่มค่อยๆกลับมา ทะเลาะกัน และความรู้สึกที่หวานชื่นระหว่างทั้งสองเหมือน ดั่งเมื่อก่อนก็เริ่มกลับมาโดยไม่ทันรู้ตัว……
วันต่อมา เมื่อปาลีแต่งหน้าแต่งตัวเรียบร้อย เตรียมตัวที่จะไปบริษัทเพื่อดำเนินการแผนใหม่กับรฐา ทันทีที่เปิดประตู เธอก็เห็นดนพล เขาแต่งกายด้วยชุดจําลองสีครีม ยืนพิงอยู่ ที่หน้าประตู เขาทั้งหล่อเหลา สะอาดสะอ้าน รอยยิ้มที่นุ่ม นวล มันเหมือนกับครั้งแรกที่พวกเขาได้เจอกัน
ปาลีตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หันหน้าไปอีกด้านพร้อมกับ พูดว่า : “ คุณมายืนทำอะไรที่หน้าประตูของฉัน ? ”
* รอคุณ ” ดนุพลตอบพร้อมกับยิ้มให้ปาลี
ปาลีชะงักเล็กน้อย “ อาการของคุณ…….ดีขึ้นหรือยัง ? ”
ดนุพลยกมือขึ้นลูบๆที่ที่ผ้าที่พันแผลของเขาอยู่ แล้วยิ้ม เบาๆพร้อมกับพูดว่า : “ ไม่มีปัญหา แผลเล็กน้อยเอง ”
“อื้ม ! ”
ปาลีตอบกลับพร้อมกับหันไปอีกทาง เมื่อคืนที่แชท QQ กับเขาสองคน) ประโยคต่อประโยค) ไม่หยุด แต่ เมื่อ เผชิญหน้ากัน แบบนี้ กลับรู้สึกทำตัวไม่ถูกขึ้นมาทันที ไม่ เหมือนที่คุยกันเมื่อคืน
สี่ปีที่ผ่านมา มีทิฐิอยู่ระหว่างพวกเขามากมายเกินไป มัน ยากมากจริงๆ จะวางมันลงภายในเวลาแค่แปปเดียว
