มีสองเหตุผลว่าทำไมหลินฮวงถึงปฏิเสธ
อย่างแรกการฆ่าเก้าเถาวัลย์ไปสามครั้งทำให้เขาได้รับชิ้นส่วนการ์ดต้นนิพพานมาสามชิ้นและได้การ์ดต้นนิพพานมาหนึ่งใบ เขารู้สึกว่าเขาจะได้รับเพิ่มโดยการฆ่ามัน
อีกเหตุผลคือเขาไม่มั่นใจว่าการยอมจำนนของเก้าเถาวัลย์เป็นแค่กลยุทธ์เพื่อประนีประนอมชั่วคราวหรือเปล่า เขาสามารถยื้อเวลาและมอบชิ้นส่วนผนึกเจ้าปราสาทให้ได้ และยังกลับคำพูดได้พอเขาปลอดภัย หลังหลินฮวงกับอีกสองจากไป เขาจะระดมคนั้งโลกภายในมาฆ่าทั้งสาม
จากมุมมองของหลินฮวง การปล่อยเก้าเถาวัลย์ไปเป็นตัวเลือกที่เสี่ยง
นอกจากนี้ เขาไม่ชอบปัญหา ดังนั้น เขาจึงเลือกทางที่ปลอดภัยกว่า
เขาฟันดาบและเก้าเถาวัลย์ก็โดนแยกส่วนอีก
วินาทีที่เขาคืนชีพ เก้าเถาวัลย์ก็ด่าหลินฮวงันที
หลินฮวงไม่คิดเปลืองน้ำลายและฆ่าเขาอีกครั้ง
เก้าเถาวัลย์คืนชีพอีกครั้ง ครั้งนี้ สุดท้ายเขาก็ตระหนักว่าชีวิตของเขาอยู่ในกำมือหลินฮวงอย่างสมบูรณ์ เขาเปลี่ยนท่าที และอ้อนวอนแทน
“แค่บอกข้ามาว่าเจ้าต้องการอะไรจากข้า ไม่จำเป็นต้องโหดเหี้ยม..ข้าเพิ่งบรรลุสิ่งที่ข้ามีตอนนี้หลังบ่มเพาะมานับล้านปี เจ้าจะปล่อยข้าไปได้ไหม?”
เขาไม่มีทางเลือกนอกจากยอมรับความพ่ายแพ้ ด้วยความที่เขาใช้การคืนชีพไปเจ็ดครั้งแล้ว รวมถึงชีวิตเขาเอง เขาจึงเหลืออีกแค่ห้าชีวิต
แต่ทว่า หลินฮวงไร้เมตตา เขาฆ่าเขาอีกครั้งด้วยใบหน้าไร้อารมณ์
ตอนเก้าเถาวัลย์คืนชีพครั้งนี้ เขาอ้อนวอนเวอชุโอโซกับจิ่วเจี้ยน พยายามขอความเห็นใจจากอีกสอง
แต่ทว่า เวอชุโอโซกับจิ่วเจี้ยนไม่สนใจ มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะเห็นใจ ยิ่งไปกว่านั้น ทั้งสองยังพิจารณาถึงความเสี่ยงถ้าปล่อยเก้าเถาวัลย์ไป พวกเขาเงียบและดูเฉยๆ
ตอนเก้าเถาวัลย์คืนชีพเป็นครั้งที่เก้า เขารู้ว่ามันเปล่าประโยชน์ที่จะอ้อนวอน
ทันทีที่ร่างกายของเขาก่อตัว เขาควบคุมเถาวัลย์นับไม่ถ้วน ส่งพวกมันใส่หลินฮวง
หลินฮวงคิดว่าเก้าเถาวัลย์กำลังจะสู้กลับ แต่ทว่า ไม่คิดว่าเก้าเถาวัลย์จะหนีไปอย่างรวดเร็ว
“ฮ่าๆๆ”
เสียงหัวเราะเย็นดังขึ้น ด้วยการฟันดาบครั้งเดดียว เถาวัลย์นับไม่ถ้วนโดนกำจัด คลื่นสีแดงเลือดพุ่งออกไปจากแขนเสื้อเขา
คลื่นสีแดงเลือดเร็วพอๆกับสายฟ้า เร็วกว่าการหลบหนีของเก้าเถาวัลย์หลายเ
ภายในเวลาหนึ่งลมหายใจ คลื่นก็ไล่ตามันและเจาะทะลุผ่านเกราะเงิน
วินาทีที่ร่างกายเกราะเงินของเก้าเถาวัลย์ล้มลงกับพื้น คลื่นสีแดงเลือดก็บินกลับเข้าแขนเสื้อของหลินฮวง
เก้าเถาวัลย์ไม่คิดว่าหลินฮวงจะครอบครองวิชาเช่นนี้
หลังการตายครั้งที่สิบ เก้าเถาวัลย์ก็คืนชีพ
เขาพยายามใช้กลยุทธ์โจมตี ป้องกันและหลบหนี แต่หลินฮวงสามารถฆ่าเขาได้ทุกครั้
ปัจจุบัน เก้าเถาวัลย์ใช้การคืนชีพหมดแล้ว เขาเหลือแค่ชีวิตจริง
ก่อนร่างกายเขาจะสร้างเสร็จ เขาก็รีบสร้างโล่
โล่กองซ้อนทับกันทีละชั้น พอถึงเวลีท่ร่างกายของเก้าเถาวัลย์ก่อตัวสมบูรณ์ โล่มหึมากว่าร้อยชั้นก็บังมันแล้ว
ในเวลาเดียวกัน วังมิติยังก่อตัวด้านหลังมัน วังวนมิติก่อตัวด้านหลังเขาอย่างรวดเร็ว
เห็นได้ชัดว่าเนื่องจากเขาพยายามหลบหนีไม่สำเร็จ เขาจึงวางแผนใช้ประตูมิติ
หลินฮวงแค่เลิกคิ้วเล็กน้อยและฟันดาบออกไป แหวกผ่านโล่หลายชั้นอย่างง่ายดาย เก้าเถาวัลย์เพิ่งก้าวผ่านวังวนมิติได้ครึ่งก้าวนั้น
ตอนนั้นเอง เถาวัลย์ที่คล้ายงูดำตัวน้อยหลบหนีจากเงาใต้เทท้าของเก้าเถาวัลย์ กลิ่นอายของเขาหดจนแทบไม่เหลือและก็เลื้อยไปทางประตูมิติ
หลินฮวงแค่นเสียงเย็น และคลื่นสายฟ้าสีแดงเลือดนับไม่ถ้วนก็พุ่งออกจากแขนเสื้อเขา วินาทีที่’งู’น้อยเข้าวังวนมิติ ทั้งวังวนก็ถูกเจาะเป็นรูนับไม่ถ้วน
นี่รวมถึงงูดำน้อยนั่น
อึดใจต่อมา วังวนมิติก็พังและศพของงูน้อยก็ตกลงมา เศษซากของมันค่อยๆรวมกันเป็นร่างเดิมของเก้าเถาวัลย์ใหม่ -หน้าปีศาค่อย ๆ งอกขึ้นด้วยเถาวัลย์ ในวินาทีสุด้ายของชีววิต มันจับจ้องหลินฮวงด้วยความอาฆาตแค้น
ในการต่อสู้ครั้งสุดท้าย เก้าเถาวัลย์เลือกทิ้งร่างเกราะเงินที่มันผสานอย่างสมบูรณ์ เขาคิดว่าจะดึงดูดความสนใจของหลินฮวงได้ด้วยร่างกายของเกราะเงินขณะที่เขาแอบหนี
ตราบเท่เขาหนีให้ห่างสนามรบได้ เขาก็สามารถกักขังพวกหลินฮวงไว้ในเขตแดนเพเขาได้ จากนั้นเขาก็จะโจมตีด้วยเถาวัลย์ไร้สิ้นสุดจนกระทั่งสภาวะนี้ของหลินฮวงหมดลง ตอนนั้น เขาจะพลิกกระดานได้
แต่แผนหลบหนีของเขากลับโดนหลินฮวงมองออก เหนือสิ่งอื่นใด วินาทีสุดท้าย ชีวิตของเขาถูกตัดด้วยมีดบินพลังจิต
สุดท้ายแล้ว หน้าปีศาจก็ไม่สามารถทิ้งคำพูดได้สักคำ เถาวัลย์ทุกเส้นค่อย ๆ สลายเป็นขี้เถ้า
สิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตยืนยาวสุดในโลกภายในได้ตายแล้ว!
หลินฮวงยืนนิ่งกับีท่ ดูเหมือนจะกำลังจ้องศพที่ค่อยๆสลายของเก้าเถาวัลย์ แต่จริงๆแล้วเขากำลังมองหน้าต่างแจ้งเตือนตรงหน้า
“ขอแสดงความยินดีด้วย ผู้ใช้ได้รับการ์ดมอนสเตอร์สมบูรณ์ เก้าเถาวัลย์เกราะเงิน(เทพสูงสุด)
“การ์ดมอนสเตอร์ : เก้าเถาวัลย์เกราะเงิน”
“ความหายาก : เทพสูงสุด
“ชื่อมอนสเตอร์ : ยังไม่ตั้ง”
“ประเภมอนสเตอร์ : ประเภพิเศษ/เผ่าไม่รู้
“สายเลือด : น้ำพุมรณะ”
“ระดับพลัง : เทพสวรรค์ขั้นเก้า”
“สายหลัก : ควบคุม ผู้บ่มเพาะต่อสู้..”
“สิทธิ์การอัญเชิญ : ทำงาน”
“หมายเหตุการณ์ : คุ้มค่าแก่การฝึก!”
“หมายเหตุ : หายากมากและเป็นสิ่งมีชีวิตประเภทอยู่ร่วมกันพิเศษ!”
หลินฮวงไม่คิดว่าจะได้รับการ์ดมอนสเตอร์จากการฆ่าเก้าเถาวัลย์
‘นี่น่าแปลกใจอย่างยินดี’
เขารีบมองข้อมูลการ์ดและปิดหน้าต่างตรงหน้าเขา จากนั้นก็หันไปมองเวอชุโอโซกับจิ่วเจี้ยน
“เขาโดนฆ่าจริง ๆ แล้วใช่ไหม?”จิ่วเจี้ยนถามันี
ตอนนี้เขาเป็นโรคหวาดระแวงไปแล้ว ต้องขอบคุณความสามารถคืนชีพของเก้าเถาวัลย์
“ไม่ต้องห่วง เขาจะไม่คืนชีพอีก”หลินฮวงมั่นใจ
เหนือสิ่งอื่นใด เขาได้รับการ์ดมอนสเตอร์มาแล้ว โดยธรรมชาติ มันเป็นไปไม่ได้ที่เก้าเถาวัลย์จะคืนชีพใหม่
“ตัวตายตัวแทนเป็นเทคนิคที่ทรงพลังอย่างแท้จริง แต่มันยังมีข้อจำกัด ข้าเดาว่า 11 คือขีดจำกัด”เวอชุโอโซพยักหน้าเห็นด้วย”นอกจากนี้ ด้วยความที่เขาเกิดใหม่หลายครั้ง มันจึงเป็นไปได้ที่จะบอกว่าเขาคืนชีพได้ ณ จุดที่ตายเท่านั้น เขาไม่สามารถเปลี่ยนพิกัดได้ หรือควบคุมช่วงเวลาการคืนชีพแต่ละครั้ง”
“ในเมื่อเขาไม่คืนชีพตรงจุดที่ตาย มันก็พิสูจน์ให้เห็นว่าเขาตายจริงแล้ว”จิ่วเจี้ยนพูดแทรกก่อนเวอชุโอโซจะพูดจบ
“อย่าเสียเวลาอีกเลย เราควรเก็บของแล้วรีบออกไป”หลินฮวงเร่งเร้า เงยหน้ามองไปยังเขตแดนเททพของเก้าเถาวัลย์ที่กำลังพังทลาย
ความผันผวนการต่อสู้ก่อนหน้าจะดึงดูดความสนใจของยอดฝีมือคนอื่นในโลกภายในแน่ ทันทีที่การตายของเก้าเถาวัลย์เป็นที่ยืนยัน มันก็เป็นไปได้มากว่าคนอื่นจะกรูกันมา
ด้วยสภาพปัจจุบันของหลินฮวงกับอีกสอง การเข้าไปพัวพันจะเป็นปัญหาใหญ่หลวง
เห็นได้ชัดว่าเวอชุโอโซกับจิ่วเจี้ยนเองก็รู้ตัว โดยไม่สนใจสภาพร่างกายของตัวเอง พวกเขารีบไปเก็บของที่ได้จากการต่อสู้
