ตอนที่ 1631 วอยด์
“จงเพลิดเพลินกับของขวัญชิ้นโตที่ข้าเตรียมไว้ให้พวกเจ้าสามคน!”
ตาเสมือนสามดวงในอากาศค่อยๆลืมขึ้น ขณะที่ร่างของจ้านจั๋วกลายเป็นเลือนหายไป
“เราอยู่ในเขตแดนเทพของเขา”ใต้สวรรค์ขมวดคิ้วเล็กน้อย
หลังผ่านการผสานไม่กี่วันก่อน พอเห็นตาเสมือนเปิดขึ้นอีกครั้งก็ทําให้เขารู้สึกไม่สบายใจ
“เขาต้องห่อหุ้มทั้งวังโบราณด้วยเขตแดนเทพของเขาก่อนเราเข้ามาแน่” จ้านกวงดูเหมือนจะสังเกตเห็น” แต่ทว่า ข้าไม่รู้ว่าเขาทําได้ไงและยังเปิดช่องของเขตเสมือนภายในเขตแดนเทพของตัวเอง”
ภายใต้สถานการณ์ปกติ การควบรวมผนึกเต่ระหว่างการผสานของเทพสวรรค์จะดึงดูดนักล่า กระบวนการนี้จะกระตุ้นนักล่าให้เปิดช่องทางจากเขตเสมือนมายังอาณาจักรวัตถุ แต่ทว่า จ้านจั๋วกําลังใช้วิธีการบางอย่างเพื่อเปิดช่องทางของอาณาจักรเสมือนด้วยตนเอง”
– สําหรับวิธีที่จ้านจั๋วใช้คืออะไร หลินฮวงสงสัยว่ามันอาจเกี่ยวกับนิ้วทองคําของอีกฝ่าย นั่นเพราะเขาไม่เข้าใจว่าจ้านจั๋วจะมีวิธีอะไรอื่น
นอกจากนี้ นับตั้งแต่เริ่มสู้ จ้านจั๋วไม่ได้แสดงความสามารถของนิ้วทองคําเขาเลย ถ้าเป็นงั้น มันก็เป็นไปได้ว่าการสื่อสสารกับอาณาจักรเสมือนนั้นคือความสามารถของนิ้วทองคําเขา
กลิ่นอายที่แผ่จากตาเสมือนยิ่งรุนแรง หลินฮวงสามารถสัมผัสได้ชัดว่ากลิ่นอายที่แผ่จากหนึ่งในตาเสมือนนั้นได้คุกคามเขา
จ้านกวงกับใต้สวรรค์หน้าดํา ทั้งคู่สัมผัสได้ชัดว่ามอนสเตอร์ภายในตาเสมือนครั้งนี้หลินฮวงกว่าพวกที่หลินฮวงฆ่าไปก่อนหน้า และกลิ่นอายของมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งสุดก็มากพอจะทําให้พวกเขารู้สึกหายใจไม่ออก
แม้พวกเขาจะเห็นการแสดงความสามารถของหลินฮวงไป พวกเขาก็ไม่คิดว่าเขาจะมีโอกาสชนะสิ่งมีชีวิตนี้
“ข้าคือคนที่ทําให้พวกเจ้าสองคนต้องมาลงเอยในสถานการณ์นี้เอง ข้าไม่ควรพาพวกเจ้ามาเลย” จ้านกวงขอโทษ เขารู้ว่าถ้าเขาไม่นําทั้งคู่มา หลินฮวงกับใต้สวรรค์คงไม่เข้าวังโบราณอย่างประมาทและติดกับของจ้านจั๋ว
“ตอนนี้ เราควรคิดหาวิธีรับมือ”ใต้สวรรค์เหลือบมองจ้านกวง แม้เขาจะไม่คิดว่าพวกเขามีโอกาสชนะสูงนัก เขาก็ไม่คิดยอมแพ้
ในตาเสมือน ร่างของมอนสเตอร์สามตัวเริ่มปรากฏ
“ถ้าข้าเดาไม่ผิด มอนสเตอร์เหล่านี้ควรมีลักษณะเหมือนกับนักล่า พวกมันถูกดึงดูดด้วยกลิ่นอายเรา ดังนั้น ต่อให้พวกมันจะทรงพลังกว่าเรา มันก็จะไม่ทรงพลังกว่ามากนัก นี่คือกฏตอนมันมาเยือนโลกวัตถุ” หลินฮวงเดา
เหตุผลสําหรับการคาดเดาของเขาคือเขาสัมผัสได้ถึงพลังของมอนสเตอร์ทั้งสาม ซึ่งคล้ายกับของพวกเขา
แต่ทว่า หลินฮวงได้ปกปิดกลิ่นอายเขาไว้ตลอด ดังนั้นใต้สวรรค์กับจ้านกวงจึงไม่อาจสัมผัสได้ นั้นทําให้พวกเขาคิดว่าความสามารถของเขาอ่อนแอกว่ามอนสเตอร์ทั้งสาม ในความเป็นจริง ถ้าหลินฮวงปลดปล่อยพลังเต็มที่ มันจะไม่อ่อนแอกว่ามอนสเตอร์เหล่านั้นเลย
“ตัวที่ทรงพลังสุดถูกดึงดูดมาโดยกลิ่นอายของเจ้า?”จ้านกวงตระหนัก
“ข้าคิดงั้น” หลินฮวงพยักหน้า
“เจ้ามั่นใจไหมว่าจะสู้กับตัวที่แข็งแกร่งสุดได้”ใต้สวรรค์หันไปถามหลินฮวง
“ถ้าข้าไม่ใช้ไพ่ตาย ก็50-50″หลินฮวงยอมรับหลังคิด
ใต้สวรรค์อยากถามต่อว่าแล้วถ้าใช้ไพ่ตายละ แต่พอเห็นสีหน้าของหลินฮวง เขาก็รู้สึกว่ามันไม่ต้องถาม
ภายในตาเสมือน ร่างของมอนสเตอร์ทั้งสามค่อยๆก่อตัว
หนึ่งคือมอนสเตอร์ลิงยักษ์ หนึ่งคือทหารม้าเกราะดํา และอีกหนึ่งที่ดูเหมือนมนุษย์
ตัวที่มีกลิ่นอายทรงพลังมากสุดจนทําให้ใต้สวรรค์กับจ้านกวงตัวสั่นคือตัวที่เหมือนมนุษย์
รูปลักษณ์มันคือหนุ่มหล่อที่ดูเหมือนอายุ 20 ต้นๆ ผมของมันมัดเป็นก้อนขนมปัง และก็สวมชุดขาว
ร่างกายของเขาดูผอม และนิ้วก็เรียวยาว
ถ้าเขาอยู่บนโลก ชายคนนี้ย่อมเป็นดาราชื่อดัง
ไม่ว่ามันจะเป็นหน้าตาหรือเสน่ห์ เขามีครบ เขาจะเป็นหนึ่งในคนที่ไม่อาจลืมได้ลงหลังพบกันแค่ครั้งเดียว
สายตาของหนุ่มหล่อหยุดที่หลินฮวง เขาไม่เหลือบมองใต้สวรรค์กับจ้านกวงเลยสักนิด
ชายคนนั้นแสยะยิ้มเล็กน้อยหลังพูด เขาก้าวข้ามตาเสมือนและปรากฏตัวไม่ไกลจากหลินฮวง
“เจ้าเป็นมนุษย์?” ชายในชุดขาวถามหลินฮวง
น้ําเสียงของเขาสงบ ไร้ร่องรอยของจิตสังหารเลย
หลินฮวงตกตะลึงตอนได้ยิน ก่อนหน้านี้เขาพิจารณาว่าทั้งสามต้องมีลักษณะคล้ายกับนักล่า แต่ทว่า ชายตรงหน้าเขาดูไม่เหมือนนักล่าเลย ไม่ใช่แค่นั้น เขายังคุยกับหลินฮวงด้วย
“ถูกต้อง”แต่ทว่า หลินฮวงก็รีบฟื้นท่าทางและถามทันที”เจ้าเองก็เป็นมนุษย์?”
พอได้ยินคําถามนั้น อารมณ์ในสายตาของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย” มนุษย์ข้าเคยเป็นอยู่ในอดีต
“แล้วตอนนี้ละ?” หลินฮวงถามต่อ
“ตอนนี้ ข้าคือวอยด์” ชายในชุดขาวตอบด้วยรอยยิ้ม ราวกับรู้สึกว่าไม่มีอะไรน่าละอาย
หลินฮวงค่อนข้างอยากรู้”สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู่ในอาณาจักรเสมือนเรียกว่าวอยด์เหรอ?”
“ความเข้าใจของเจ้านั้นไม่ผิด” ชายชุดขาวพยักหน้า
“เจ้าบอกว่าเจ้าเคยเป็นมนุษย์มาก่อน แล้วเจ้ากลายเป็นวอยด์ได้ไง?” หลินฮวงถามด้วยความสงสัย
รอยยิ้มบนหน้าชายชุดขาวกลายเป็นลึกลับพอได้ยินคําถามนั้น” อยากรู้จริงหรือ?ข้าไม่รังเกียจที่จะให้เจ้าได้สัมผัสมัน”
“ไม่จําเป็น” หลินฮวงปฏิเสธทันที”เจ้าช่วยอธิบายได้ไหมว่าอาณาจักรเสมือนเป็นยังไง?”
อาณาจักรเสมือนเป็นยังไง?”
“ไม่มีสีในนั้น ทุกอย่างเป็นสีขาวกับดํา ชายในชุดขาวไม่อธิบายเพิ่ม” ขาวกับดํา และแห้งแล้ว
“มันไม่เหมือนอาณาจักรวัตถุที่อุดมสมบูรณ์ และมีสีสัน” ชายในชุดขาวแสดงท่าที่โหยหา”มันวิเศษมาก!”
“เจ้าอยากอยู่ในอาณาจักจวัตถุไหม?” หลินฮวงสอบถาม
“พูดให้ถูก ข้าอยากกลับไปหามัน” ชายในชุดขาวมองหลินฮวงและแก้ไข” วอยด์ทั้งหมดล้วนอยากกลับโลกวัตถุ!”
“กลับ..”คํานี้คว้าความสนใจของหลินฮวง”เจ้าจะบอกว่าวอยด์ทั้งหมดเคยเป็นสิ่งมีชีวิตในโลกวัตถุเหรอ?”
ชายชุดขาวยิ้มพอได้ยินคําถามของหลินฮวง”บางสิ่งเป็นความลับที่มีแค่วอยด์ถึงรู้ เจ้าแน่ใจหรือว่าอยากได้ยิน?”
หลินฮวงยิ้มแห้งพอได้ยินคําตอบ
ระหว่างการสนทนา มอนสเตอร์ทั้งสองจากตาเสมือนก็ได้ปรากฏตัวขึ้นด้วย
พอเห็นเช่นนั้น ในที่สุดหลินฮวงก็ละทิ้งความอยากรู้และเข้าเรื่อง
“เจ้าเข้าสู่โลกวัตถุได้ไงโดยไม่มีใครรวบรวมผนึกเต๋?”
“มีคนเปิดช่องทางให้เราและเสนอเจ้าสามคนเป็นเครื่องสังเวย”
หลินฮวงอดขมวดคิ้วไม่ได้ตอนได้ยินคําตอบ
ตอนนี้ มอนสเตอร์อีกสองตัวได้ก้าวผ่านตาเสมือนมาแทบทันที สายตาพวกมันจับจ้องใต้สวรรค์กับจ้านกวง
