บทที่ 81 หลอกให้โง่
เจิ้งซีเหอ และโจวเจินเฟ่ยทุกคนต่างกันพากันสั่น
หกพันล้าน นี้คือแนวคิดอะไร?
ทรัพย์สินของตระกูลโจวของเขาในรอบก่อนก็เสียไปแล้วหนึ่งหมื่นล้าน
แต่นั้นคือการคำนวณจากการร่วมกับสินทรัพย์
เงินที่สามารถใช้ได้ในตอนนี้มีเพียงสองหรือสามพันล้านและไม่ว่าจะเป็นเงินเท่าไรก็จะได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากธนาคาร
แม้ว่าถึงจะเป็นสี่ตระกูลใหญ่ในยวี่โจว ก็ไม่สามารถหาเงินได้เยอะขนาดนั้น
หรือว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกชายของยวี่โจว
ฟังสำเนียงของเขาเหมือนสำเนียงปักกิ่งเขาคงไม่ใช่ลูกของลูกชายที่มาจากปักกิ่งใช่ไหม?
โจวเจินเฟ่ยมองไปที่ลู่เฉินด้วยความสงสัย แต่ไม่ว่าเขาจะมองยังไงลู่เฉินก็ดูไม่เหมือนนะ
ในทางกลับกันก็ดูเหมือนคนธรรมดา
“ ห..หกพันล้าน?” เจิ้งซีเหอตัวสั่น ถึงแม้เขาจะเป็นสามารถหาเงินได้ถึงหกพันล้าน
“ใช่ถ้าคุณกล้ายอมรับข้อเสนอนี้ฉันจะโทรหาเจ้าหน้าที่ธนาคารเพื่อตรวจสอบการฝากเงินทันที” ลู่เฉินได้กล่าว
ครอบครัวของโจไม่กล้ายอมรับชิปหกพันล้าน วิธีเดียวคือให้เจ้าหน้าที่ธนาคารเป็นพยาน
เจิ้งซีเหอไม่พูดเพราะเขาไม่กล้าที่จะรับของต่อรองนี้และเขารับไม่ไหว
“ ทำไม, เจ้าพ่อค้าอัญมณีที่มีความกล้าขนาดนั้นพวกคุณไม่กล้ารับชิปหกพันล้านชิ้นเล็กๆ”ลู่เฉินหัวเราะขำๆ
เมื่อเห็นว่าโจวเจินเฟ่ยและคนอื่นๆต่างก็ตกใจกับลู่เฉิน ใบหน้าของพวกเขาซีดไปหมด พ่อค้าอัญมณีในยี่โจวต่างก็ถอนหายใจ
ในขณะนี้ดูเหมือนว่าพวกเขาจะลืมฉากที่ส่งเสียงโห่ร้องให้ลู่เฉินก้าวลงจากตำแหน่ง
จั่วชิงเฉิงในใจก็รู้สึกโล่ง
ลู่เฉินสามารถหาเงินหกพันล้านได้จริงหรอ?
ถ้าลู่เฉินหาเงินหกพันล้านมาได้มันก็ดีสิ
“หรือว่า ผู้ชายคนนี้เป็นลูกชายของลู่จง” จั่วชิงเฉิงรู้สึกสับสนมาก
แค่ว่าลู่จงดูเหมือนจะไม่มีทายาทเลยนะ?
ใจฟู่, ลี่เวิงกวัน, เจาเทียนยวี่ และคนอื่นๆเริ่มสงสัย
สีหน้าของหวังซิงเริ่มไม่ดีเช่นกัน ถ้าลู่เฉินมีเงินเยอะขนาดนั้น มันก็เห็นได้ว่าตระกูลของเขาแข็งแกร่งกว่าตระกูลหวังนะสิ
งั้นก็เขาและพี่ชายคนโตของเขาก็เปล่าประโยนช์นะสิ
คุณสามารถหาเงินหกพันล้านหยวนเพื่อเดิมพันได้อย่างง่ายดาย ความสามารถที่ยิ่งใหญ่จะน่ากลัวขนาดไหน?
เขาไม่อยากนึกเลย
“เหลาหยูคุณคิดว่าเขาสามารถหาเงินหกพันล้านได้จริงหรอ?” เล่ยหมิงเฉามองไปที่หยูเจิ้งเทา
“ไม่แน่คนรวยชื่อลู่ในเมืองยวี่โจวคือลู่จง แต่ตามที่สื่อบอกลู่จงเขาไม่มีลูกนะ” หยูเจิ้งเทาส่ายหัวไม่เชื่อว่าลู่เฉินจะมีเงินมากมายขนาดนี้ .
“ใช่และเขาเป็นลูกเขยของหลินต้าฮาย ความสัมพันธ์ของฉันกับหลินต้าฮายมันก็ดี และฉันรู้จักเขาดี ถ้าลูกเขยของเธอรวยขนาดนี้แต่เขาจะไม่ดูแลเลย? สิ่งที่สำคัญคือฉันเข้าใจความหมายของหลินต้าฮายว่าวันนี้จะพาลู่เฉินมาหางานที่งานประเมินราคาเครื่องประดับ” ฮวังยี่จวินถึงกับส่ายหัว
“งั้นเด็กคนนี้ก็โกหกนะสิ เขาไม่กลัวอีกฝ่ายจะตกลงหรอ เขาลงจากเวที่ไม่ได้หรอ?” เล่ยหมิงเฉาสงสัย
“เด็กคนนี้เป็นกลวิธีทางจิตวิทยาลองคิดดูแนวคิดของการฝากเงินสดหกพันล้านคืออะไรฉันเดาว่าไม่มีสี่ตระกูลใหญ่ที่สามารถหาเงินฝากเงินสดหกพันล้านได้ในเวลาเดียวเขาคาดหวังให้โจวเจินเฟ่ยรอ ผู้คนไม่มีเงินฝากเยอะ ดังนั้นพวกเขาจึงจะล่มอีกฝ่ายและสร้างความกดดันอย่างมาก” ฮวันโยวจวินวิเคราะห์
“ถ้าคุณไม่เชื่อก็รอดู ขอแค่ที่โจวเจินเฟ่ยและคนอื่น ๆ เห็นด้วยเขาจะไม่กล้าพนันแน่นอน” หยูเจิ้งเทาพูด
ลี่เวิงกวันเหมือนจะคิดเหมือนกับผู้เชียวชาญทั้งสามเมื่อได้ยินการวิเคราะห์ของผู้เชี่ยวชาญทั้งสามพวกเขาทั้งหมดพยักหน้าโดยคิดว่าตราบใดที่เขายอมรับ เขาต้องหนีไปแน่นอน
“ชิปต่อรองราคาสูงแบบนี้และเราไม่สามารถหาเงินสดได้เยอะขนาดนี้หรอก”
โจวซุ่นเฟยพูดด้วยสีหน้าสงบเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าลู่เฉินจะมีเงินเยอะขนาดนี้
ถ้าเขาเป็นลูกชายที่มาจากปักกิ่งจริงๆ ก็ควรมีออกมาสิ ไม่ใช่ถึงเวลาแล้วมาอับอายนะ
“มันน่าผิดหวังจริงๆ เอางี้ดีกว่า ในๆฉันก็ขึ้นมาแล้ว ไม่เล่นก็ยังไงอยู๋ ฉันจะท้ากับยวินโจวและร้านอัญมณี คุณต้องการให้ฉันเสนอชิปต่อรองราคาเท่าไหร่? เสนอมาได้เลย” ลู่เฉินมองไปที่โจวซุ่นเฟยเลเหมือนดูถูก
ใจของโจวซุ่นเฟยเต้นเร็วมาก ลู่เฉินรู้สึกกล้ามาก แปบเดียวก็สามรถกินยี่โจวได้?
คนอื่น ๆ ก็ตกใจกับความโหดของลู่เฉินเช่นกัน เด็กคนนี้ยังไม่ลงไปอีก ถึงแม้ว่าเขาอยากต่อ แต่เขาไม่กลัวที่ฝ่ายตรงข้ามจะเอาคืนหรือไง?
พวกเขาเอานเงินหกพันล้านดอลลาร์ออกมาไม่ได้ เขาสามรถหลอกคุณได้ แต่คุณต้องการเพียงอัญมณีของพวกเขา คิดว่าพวกเขาไม่กล้าพนันกับคุณหรือ?
คุณรู้ไหมว่าผู้เชี่ยวชาญเรื่องหินของฝ่ายตรงข้ามคือเจิ้งซีเหอเป็นถึงสมาคมอัญมณีแห่งชาติ
“ เจิ้ง เจ้ามั่นใจแค่ไหน?” โจวซุ่นเฟยยังโกรธเมื่อถูกลู่เฉินยั่วยุ
ถ้าพวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะยอมรับเงื่อนไขของลู่เฉินได้ก็คงจะเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก
“นอกจากจงไห่และจิงเฉิงนายคิดว่าใครจะกล้าแข่งขันกับฉันในเรื่องอัญมณี?” เจิ้งซีเหอพูดอย่างไม่พอใจเล็กน้อยเมื่อถูกโจวซุ่นเฟยถาม
“เจิ้งพูดถูก งั้นมาเล่นพนันกับเด็กคนนี้สักตากัน” โจวซุ่นเฟยมั่นใจร้อยเปอร์เซ็น
ใช่มีผูเชี่ยวชาญที่เก่งแบบนี้อยู่เคียงข้างเขาก็ไม่ต้องกังวลอะไรอีก
หรือเด็กคนนี้จะไม่สามารถพาจิ้งเฉิงและจงฮายออกมาได้?
โจวเจินเฟ่ยไม่เคยเชื่อเลยว่าลู่เฉินสามารถเชิญสองคนนั้นมาที่ยวี่โจวได้ เขาเคยเชิญทั้งสองคนมาก่อนแล้วด้วยการจ่าย 100 ล้านหยวน จริงๆแล้วสองคนก้ไม่อยากมาที่ ยวี่โจวเลย แล้วลู่เฉินจะเชิญพวกเขามาทำอะไร?
“ ไอ่เด็กน้อย ผมไม่แกล้งนายหรอก ตราบใดที่นายสามารถเอาชิปพันล้านได้ ผมก้จะพนันกับคุณ” เพิ่งเสียหน้าให้ลู่เฉิน ทำให้โจวจุนเฟยก็กล้าขึ้นมาทันที
จริงๆแล้วอัญมณีในสองภูมิภาคอาจไม่สามารถชนะได้ถึงแม้ลู่เฉินจะใช้เงิน 3 พันล้านก็ตามเพื่อการเสแสร้ง โจวเเจินเฟ่ยเพียงต้องการลู่เฉินออกหนึ่งพันล้านเป็นชิปต่อรองก็พอ
นี่คือความไว้วางใจของเขาที่มีต่อเจิ้งซีเหอ
ถ้าเกิดเขาพูดมากเกินไป และลู่เฉินไม่สามรถไปต่อ งั้นเขาก็เสียไปร้อยล้านนะสิ?
เมื่อทุกคนเห็นธาตุแท้ของโจวเจินเฟ่ย พวกเขาก็มองลู่เฉินเป็ฯตัวตลกทันที
“คราวนี้เสร็จแน่ เด็กคนนี้ไม่รอดแน่”
“ดูสิมันจะเอาเงินร้อยล้านมาจากไหน ถ้าไม่เอาออกมา ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็ไม่ปล่อยไว้แน่นอน”
“ไอ่เด็กน้อย เตรียมตัวพิการได้เลย!” หวังซิงมองไปที่ลู่เฉิน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเศร้า
ไม่มีใครเชื่อเลยว่าลู่เฉินจะเอาเงินถึงร้อยล้านออกมาได้
แต่ทว่า…..
“ได้ ผมจะรุดบัตรเพื่อเปลี่ยนชิป พวกนายก็เอาข้อเสนอออกมาด้วยละ”
ลู่เฉินพูดเสร็จก็ให้พนักงานมารูดบัตรเลย
