150 – คุณก็มีวันนี้ด้วยเหรอ
ภรรยาของหวางเค่อหันกลับมามองข้างหลัง
ชายชราที่ล้มลงกับพื้นก็หันมามองที่ประตูห้องครัวด้วยเช่นกัน
เด็กหญิงตัวน้อยอ้าปาก ลิ้นครึ่งหนึ่งของเธอยังคงอยู่ข้างนอก มีดทําครัวอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเธอในดวงตาของเธอเปล่งประกายและดูมีพลัง
แต่มือข้างหนึ่งของเธอจับโครงประตูไว้เพื่อรองรับร่างกายของเธอ เห็นได้ชัดว่าเธออยู่ในสภาพที่ไม่มั่นคงและพร้อมจะล้มได้ทุกเมื่อ
ภรรยาของหวางเค่อมองไปที่เด็กหญิงตัวน้อยและโบกมือเบาๆก่อนจะพูดว่า
“รุ่ยรุยตื่นแล้ว มาแปรงฟันล้างหน้าก่อนลูก หลังจากนั้นพวกเราจะมาทานซุปกัน ซุปนี้ทําจากเนื้อของพ่อ มันเต็มไปด้วยความรักที่เขามีให้พวกเรา ”
เด็กหญิงตัวน้อยมองไปที่ผู้หญิงที่เธอเรียกว่าแม่ด้วยสายตางุนงงและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน
ชายชราลุกขึ้นยืนก่อนจะมองไปที่เด็กหญิงตัวน้อยด้วยความจริงจัง
“ที่นี่คือบ้านของฉัน ใครอนุญาตให้แกเข้ามา แกมันก็แค่ซากศพสมควรจะกลับไปนรกได้แล้ว!”
ลิ้นพุ่งออกมาอีกครั้งฟาดเข้าใส่หน้าอกของชายชราอย่างรุนแรง
ชายชราบินออกไปข้างหลังกระแทกเข้ากับผนังห้องก่อนจะรูดลงมา แต่ชายชราคนนี้เป็นผีดิบ เขาไม่มีความรู้สึกด้านความเจ็บปวดดังนั้นเขาจึงสามารถลุกขึ้นได้อีกครั้ง
เล็บสีดําและยาวของเขาขยายใหญ่ขึ้น มีเลือดและหนองไหลออกมาจากมุมปากของเขาเป็นความน่าขยะแขยงถึงขีดสุด
“มีนรกจริงๆเหรอ?”
ชายชราสับสนเล็กน้อยดูเหมือนเขาจะได้สติคืนมาเล็กน้อย
ทุกคนล้วนต่างเคยคิดนรกด้วยกันทั้งสิ้น ญาติพี่น้องของพวกเขาบางคนก็ล่วงหน้าไปบ้างแล้ว ดังนั้นเมื่อชายชราคนนี้ตายเขาก็อดคิดถึงญาติพี่น้องพวกนั้นไม่ได้
ลิ้นของเด็กหญิงตัวน้อยพุ่งออกมาอีกครั้งแต่เห็นได้ชัดว่าครั้งนี้ความรุนแรงลดลงไปมาก
ชายชรายื่นมือออกและจับลิ้นของเธอ แม้ว่าร่างกายของเขาจะกระเด็นถอยหลังเล็กน้อยแต่ เห็นได้ชัดว่าเขาสามารถควบคุมสถานการณ์ได้แล้ว
จากนั้นเล็บสีดําของเขาฟาดฟันเข้าใส่ลิ้นยาวของเด็กหญิงตัวน้อยอย่างรุนแรง
“ฉับ!”
เมื่อลิ้นของเธอขาดออกเด็กหญิงตัวน้อยก็คุกเข่าลงกับพื้นใบหน้าของเธอสับสนและเสียใจ
เธอสามารถหลบหนีจากเฉิงตูได้สําเร็จ แต่จู่ๆก็มีซากศพบ้าคลั่งจากไหนไม่รู้มาที่บ้านของเธอ!
ในเวลาอื่นๆหากมีตัวตนประเภทนี้เข้ามาในบ้านของเธอพวกมันจะถูกบดขยี้จนแหลกละเอียดอย่างแน่นอน!
” คุณคือเจ้ามณฑลนี้จริงๆเหรอ แล้วทําไมถึงอ่อนแอขนาดนี้”
รูปลักษณ์ของชายชรานั้นแย่มาก มีรูขนาดใหญ่ที่หน้าอกและมีหนองอยู่ทุกหนทุกแห่ง เขาพึมพํากับตัวเองก่อนแล้วจึงเริ่มคํารามอย่างบ้าคลั่ง
“ถ้ามียมทูตอยู่ที่นี่ แสดงว่ามีนรก แสดงว่ามีสวรรค์! แล้วไฉนสวรรค์จึงไม่มีดวงตา! ฉันจะกินพวกแกทั้งหมดฉันจะเอาพวกแกใส่หม้อแล้วฉันจะกินพวกแกคนเดียว!”
ชายชรากล่าว เขาทําให้ทุบตีหวังเค่ออีกครั้ง ในเวลาเดียวกัน หม้อที่เขาตั้งน้ําไว้ก็เดือดพอดี
ชายชรายิ้มแล้วกดหัวของหวังเค่อเข้าไปในหม้อ
เด็กหญิงตัวน้อยพยายามยกศีรษะขึ้นและตะโกนว่า
“จะยืนดูไปถึงเมื่อไหร่ ฉันรู้ว่าคุณอยากให้ฉันตายแต่ขอร้อง ช่วยพ่อของฉันที”
“ผมไม่คิดว่าคุณกลับมาได้”
โจวเจ๋อเดินเข้ามาในบ้านแล้วมาหยุดอยู่ข้างเด็กหญิงตัวน้อย เขามองดูเธอคุกเข่าเพลงคุกเข่าอยู่กับพื้นก่อนจะใช้มือขยี้เส้นผมของเธอให้ยุ่งเหยิง
“คุณก็มีวันนี้ด้วยเหรอ”
เด็กหญิงตัวน้อยมีดวงตาโกรธแค้น เธอต้องการอาละวาดแต่เธอไม่สามารถทําได้ เด็กหญิงตัวน้อยรู้สึกอับอายแต่เธอก็พยายามพูดออกมาว่า
” ช่วยเขา”
“ไม่คิดว่าคุณจะมองว่าเขาเป็นพ่อของคุณจริงๆ”
โจวเจ๋อรู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างน่าเหลือเชื่อ
โจวเจ๋อรู้ดีว่าเธอได้รับบาดเจ็บสาหัสจนยากที่จะเคลื่อนไหว แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังลงมาที่นี่แล้วจัดการกับผีแก่ตัวนี้เพื่อช่วยเหลือหวังเค่อ
โจวเจ๋อยังอยู่ในภวังค์ เขาไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นจริงแต่มันเกิดขึ้นแล้ว
แน่นอนโจวเจ๋ออดไม่ได้ที่จะระมัดระวัง ตัวตนของเด็กหญิงตัวน้อยนี้สร้างภัยคุกคามแก่เขาทําให้เขาต้องระมัดระวังตัวเป็นอย่างมาก
เมื่อชายชราเห็นโจวเจ๋อเข้ามา เขายังตกใจอยู่พักหนึ่ง แต่เมื่อเห็นว่าเป็นโจวเจ๋อเขาก็ไม่ได้รู้สึกสนใจเลย เขายังคงพยายามยัดศีรษะของหวังเค่อลงไปในหม้อ
” ปัง!”
เสียงกระจกแตกดังออกมาทางหน้าต่าง
จากนั้นไปยิ่งก็พุ่งเข้ามาก่อนจะเหวี่ยงชายชราลงไปกระแทกกับพื้น หวังเค่อก็กลิ้งลงมาที่ด้านล่างของเคาน์เตอร์ก่อนจะนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น
ชายชราลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและคว้าร่างสีขาว สักพักก็มีเสียงที่มๆในครัว เหมือนคนสองคน กําลังเขย่าค้อนขนาดใหญ่เพื่อทุบตีกันและกัน
นี่คือการต่อสู้ของผีดิบสองตัว
เป็นเวลานานแล้วที่โจวเจ๋อไม่ได้เห็นการต่อสู้ของไปยิ่ง งานประจําวันของไปยิ่งคือการทําความสะอาด ทํางานเป็นพนักงานขาย เล่นเกม เมื่อตอนกลางคืนพวกเขาก็นอนด้วยกัน
แต่โจวเจ๋อไม่เคยลืมฉากที่เขาและซูชิงหลางเผชิญหน้ากับเธอเป็นครั้งแรก
เธอเป็นคนที่ฉลาดมาก หากไม่ใช่ว่าเขาก็ควบคุมเธอไว้บางทีเธออาจจะออกไปสร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่นแล้ว
อย่างน้อยๆในตอนที่เขาเห็นเธอเล่นเกมส์ครั้งล่าสุดเขาก็รู้ดีว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนโยนอย่างแน่นอน
ผีดิบก็คือผีดิบ สัญชาตญาณดิบเถื่อนยังคงฝังแน่นอยู่ในกระดูกของพวกเขา เช่นเดียวกับตอน ที่โจวเจ๋อจับผีผู้หญิงที่เข้าสิงน้องภรรยาของเขามากิน ทุกสิ่งที่เขาทําก็ล้วนแล้วแต่เป็นสัญชาตญาณทั้งสิ้น
ถ้าผีดิบน่ารักและเชื่องจริงๆตอนที่คุณหนูไปเดินทางไปนรก เธอคงไม่สั่งให้โจวเจ๋อเผาร่างกายของเธอแน่นอน
