168 – บทของเรื่องนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยถูกต้อง?
เมื่อเขาลงจากรถ โจวเจ๋อก็เหยียดตัวออก
เมืองซิงเหรินเป็นเมืองเล็กๆใกล้กับเมืองตงเฉิง ไม่ไกลจากพวกเขาคือสนามบินตงเฉิง ที่ด้านหน้าของโจวเจ๋อคือสี่แยกไฟแดง
ทิศเหนือคือโรงเรียนประถมซึ่งเหรินทิศใต้เป็นอาคารอพาร์ตเมนต์ ถนนสายกลางเป็นร้านค้าเล็กๆ
ร้านซักแห้งนั้นยังอยู่ที่นั่นเหมือนเดิม
หลังจากคํานวณสถานที่แล้วโจวเจ๋อเริ่มจําลองฉากที่เจ้าของอาคารหยุดที่นี่ตามที่เขาบรรยายไว้ในโพสต์
“เจ้านายสถานที่แห่งนั้นเป็นโรงเรียนประถมหรือเปล่า?”
เหล่าเต๋ามักจะอยู่เฉยไม่ได้เขาต้องออกความเห็นอะไรบางอย่างที่ไม่ค่อยเข้าท่าอยู่เสมอ
“โอ้?” โจวเจ๋อมีข้อสงสัยเกี่ยวกับระดับสมองของเหล่าเต๋า
“ฮ่าฮ่า ไม่ใช่ว่าผมพูดหรอกนะสถานที่ราชการทั้งหมดในเอเชียของเราแทบจะถูกสร้างขึ้นมาจากสุสานทั้งนั้น
เพราะที่ดินมีราคาถูก โดยเฉพาะในสถานที่อย่างโรงเรียนในย่านใจกลางเมือง พวกเขาจะมีเงินไปซื้อที่ดินราคาแพงมาจากไหน
และมีสาเหตุสําคัญอีกอย่างหนึ่งก็คือเมื่อโรงเรียนถูกตั้งขึ้นที่ดินแถวนั้นก็จะมีราคาแพงขึ้นตามมาด้วย มีคนมากมายที่อยู่ในโรงเรียนดังนั้นในไม่ช้มันก็จะกลายเป็นชุมชนแห่งหนึ่ง “
เหล่าเต๋าแม้จะทําตัวบ้าบ้าบอบอๆแต่คําพูดของเขาก็มีเหตุผลอยู่บ้าง
โจวเจ๋อมองไปที่ลิงน้อยและพูดว่า
“คุณเห็นอะไรไหม”
ลิงน้อยเกาหัว กระโดดลงจากศีรษะของเหล่าเต๋และเริ่มมองไปรอบๆ
จากนั้นมันก็ส่ายหัวอีกครั้ง
ดวงตาของโจวเจ๋อหรี่ลงเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าลิงน้อยโกหก
อาจเป็นเพราะมันยังไม่มืดสนิท สถานที่บางแห่งจะถูกปิดผนึกไว้อย่างแน่นหนาในตอนกลางวันมีเพียงตอนกลางคืนเท่านั้นที่พวกมันจะถูกเปิดเผยออกมา
ด้วยวิธีนี้โจวเจ๋อและเหล่าเต๋าจึงเข้าไปในร้านอาหารฟาสต์ฟัดในบริเวณใกล้เคียง พวกเขาสั่งเครื่องดื่มและของว่างก่อนจะนั่งรอให้ถึงเวลาค่ำ
โรงเรียนประถมเพิ่งถึงเวลาเลิกเรียน มียานพาหนะมากมายมารวมกันที่นี่ เมื่อโรงเรียนประถมปิดสนิท ท้องฟ้าก็เริ่มมืดลงอย่างช้าๆ และผู้คนที่เดินขวักไขว่อยู่บนถนนก็เริ่มหายไปเช่นกัน
บางที่พวกเขาอาจจะต้องรอจนถึงเที่ยงคืนถึงจะสามารถค้นพบทางเข้านั้นได้
หลังจากท้องฟ้ามืดสนิทโจวเจ๋อก็พาลิงน้อยเดินสํารวจรอบๆ คราวนี้ ดูเหมือนลิงน้อยจะสัมผัสอะไรได้บางอย่างทันที มันเริ่มเดินไปเดินมาอยู่ในบริเวณแห่งหนึ่งและเหล่าเด็ก็วนเวียนอยู่ข้างหลังลิงน้อยเช่นกัน
โจวเจ๋อยืนดูอยู่เงียบๆ
ในที่สุดลิงน้อยก็ส่งเสียง “เอี๊ยด” ในปากแล้วรีบวิ่งไปที่ถนนทันที
เวลานี้มีรถคันหนึ่งขับเข้ามา ความเร็วของมันมีไม่มากนักแต่เจ้าลิงน้อยก็ดันเข้าไปขวางรถคันนั้น ดูเหมือนมันกําลังรนหาที่ตาย!”กรี๊ด! “เมื่อรถเบรกกะทันหัน เจ้าของรถก็ลงมาตะโกนด่าว่า
“หมาที่ไหนวะ แม่เอ็งอยากตายหรือไง!”
เจ้าของลงจากรถและตรวจสอบ เขาเห็นตัวอะไรที่มีขนสีเหลืองวิ่งผ่านหน้ารถ แต่เขาไม่เห็นร่องรอยของเลือดเลยดังนั้นหลังจากที่ด่าไปรอบนึ่งเขาก็กลับขึ้นรถแล้วขออกไป
เหล่าเต๋ารู้สึกตกใจในตอนที่ลิงน้อยวิ่งออกไปกลางถนน แต่เขาก็รู้สึกแปลกๆเช่นกันจึงไม่ได้ตะโกนออกมา
แต่ในช่วงเวลานี้เขาตระหนักแล้วว่าลิงน้อยไม่ได้ถูกรถชนและมันหายไปอย่างสมบูรณ์
“พวกเราจะทํายังไงกันดีเจ้านาย”
เหล่าเต๋าถาม
โจวเจ๋ออยู่ที่เดิม เขากําลังคิดถึงการกระทําของลิงน้อยว่ามันทําอย่างไรบ้างถึงเข้าไปข้างในได้
ทันใดนั้นโจวเจ๋อก็รู้สึกว่าเล็บของเขาสั่นเล็กน้อย ราวกับมีอะไรบางอย่างอยู่ใกล้ๆเขาจะรีบคว้ามันทันที” ฮึ่ม!“จากนั้นสภาพแวดล้อมโดยรอบก็เริ่มบิดเบี้ยวและอาคารถนน รวมไปถึงยานพาหนะทั้งหมดก็หายไปอย่างสมบูรณ์
นี่คือสันเขาโคลน ไม่ไกลมีบ้านเรือนแถวหนึ่งซึ่งถูกสร้างขึ้นจากก้อนหิน ดินโคลนรวมไปถึงฟางข้าว
ลิงน้อยหมอบลงต่อหน้าโจวเจ๋อและมองมาที่เขา
โจวเจ๋อมองไปรอบๆและรู้ว่าเขาเข้ามาข้างในดินแดนลับแลแห่งนี้แล้ว สําหรับเหล่าเต๋าไม่ได้ตามเข้ามาด้วย
เขาเข้ามาไม่ได้ เว้นแต่เขาจะตายหรือไม่ก็เข้ามาในวิธีการเฉพาะ
ในระยะไกล ปู่และหลานคู่หนึ่งกําลังเดินมาทางนี้ ปู่อุ้มเด็กหญิงไว้ในอ้อมแขน
เด็กหญิงตัวเล็กๆเป็นเหมือนกับเด็กหญิงที่อยู่ในร้านหนังสือ ถ้ามองดูดีๆพวกเธอทั้งสองคนมีใบหน้าที่คล้ายคลึงกันอย่างมาก
ใช่! ทุกอย่างตรงกับคําอธิบายของเจ้าของโพสต์
“ที่นี่ที่ไหน?” โจวเจ๋อถาม
ตามบทคุณปู่คนนั้นน่าจะตอบว่า “หมู่บ้านที่สาม” แต่ฉากต่อมากลับทําให้โจวเจอรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก
คุณปู่ไม่ตอบ เด็กหญิงไม่ตอบ ทั้งสองคนต่างมองมาที่โจวเจ๋อและลิงน้อยด้วยดวงตาเปล่งประกาย มุมปากของพวกเขาเริ่มมีน้ําลายหยดลงมา
ในเวลาเดียวกันดวงตาของพวกเขาก็เปลี่ยนสีอย่างช้าๆ!”เฮ้! ผู้กํากับ ดูเหมือนบทของเรื่องนี้จะไม่ถูกต้องเท่าไหร่? “โจวเจ๋อตะโกนออกมา
การพัฒนาของสิ่งต่างๆดูเหมือนจะค่อยๆเริ่มเบี่ยงเบนไปในทิศทางที่ควบคุมไม่ได้ อย่างน้อยโจวเจ๋อก็ไม่เตรียมตัวเตรียมใจสําหรับเรื่องนี้
โจวเจ๋อเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเด็กหญิงตัวเล็กๆคนนั้นที่เข้าไปในร้านหนังสือของเขาเป็นผู้ที่มีความปกติดี ไม่คิดว่าผู้คนที่อยู่ในหมู่บ้านของเธอจะเปลี่ยนเป็นวิญญาณร้ายไปแล้ว
พวกเขามาที่หมู่บ้านแห่งนี้เพื่อจะช่วยเหลือทุกคน ไม่คิดว่าคนในหมู่บ้านนี้จะมองว่าเขาเป็นอาหาร
ชายชรามีความแข็งแรงมากเขาพลิกคว่ําร่างกายก่อนจะเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่เด็กหญิงตัวน้อยที่อยู่ในอ้อมแขนเขาก็เปลี่ยนเป็นสิ่งที่ดุร้าย ผมเปียของเธอสะบัดไปด้านหลังเธอคํารามออกมาไม่หยุด
นี่คือวิญญาณชั่วร้ายอย่างแน่นอน วิญญาณธรรมดาจะไม่เป็นลักษณะนี้
ชายชราพุ่งเข้าหาโจวเจ๋อ ในขณะที่เด็กหญิงคนนั้นจัดการกับลิงน้อย
ลิงน้อยโบกค้อนของเล่นพลาสติกด้วยความกล้าหาญ แต่หลังจากนั้นมันก็กระโดดขึ้นไปเกาะไหล่ของโจวเจ๋อทันที
เมื่อก่อนเจ้าลิงนั้นไม่เคยแยแสต่อโจวเจ๋อเลย แต่เมื่อความเป็นความตายมาถึงมันก็ไม่มีเวลากังวลในเรื่องนี้
โจวเจ๋อไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวต่อวิญญาณชั่วร้ายสองตัวนี้
เขาก้าวไปข้างหน้าทันที เล็บมือของเขาหลุดออกมาและมีหมอกสีดําหมุนวนอยู่รอบตัวเขา
ตอนนี้อาการบาดเจ็บของเขายังไม่หายดี ดังนั้นโจวเจ๋อจึงค่อนข้างสนใจว่าเขาจะสามารถจัดการกับผีพวกนี้ ได้หรือไม่” ป้า! “ป้า!”
เมื่อหมอกดํากระทบกับชายชราและเด็กหญิงตัวเล็กๆ การเคลื่อนไหวของพวกเขาทั้งสองดูเหมือนจะถูกลดความเร็วลงอย่างกะทันหัน ในขณะที่โจวเจ๋อยังคงเคลื่อนไหวได้อย่างปกติ
เขาเดินเข้าหาทั้งสองด้วยสีหน้าเรียบเฉย มือของเขาพุ่งเข้าหาทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว
ในเวลานี้สิ่งที่น่าเสียดายที่สุดก็คือเหล่าเต๋าไม่ได้เข้ามาด้วย ไม่เช่นนั้นโจวเจ๋อคงบอกให้เหล่าเด็ถ่ายรูปเท่ๆของเขาเพื่อกลับไปเป็นที่ระลึก
อย่างไรก็ตาม เมื่อเล็บของโจวเจ๋อเพิ่งจะสัมผัสกับศีรษะของเด็กหญิงตัวเล็กๆคนนั้นร่างของคนทั้งสองก็บิดเบี้ยวก่อนจะหายไปจากที่นี่อย่างสิ้นเชิง
ด้วยความเร็วระดับนี้ต่อให้เป็นร่างหยินของเด็กหญิงตัวน้อยรุ่ยรุ่ยก็ไม่สามารถทําได้!
มือของโจวเจ๋อแข็งค้างอยู่กลางอากาศ เหมือนนักแสดงนําที่กําลังเริ่มบทบู๊ของเขาแต่กลับพบว่านักแสดงคนอื่นยังไม่พร้อม
จากท่าทางที่เขาทําในตอนนี้มันเป็นเรื่องที่น่าขายหน้าจริงๆ
โจวเจ๋อรีบกลับมายืนในท่าทางปกติ ใบหน้าของเขามีความเขินอายเล็กน้อย ก่อนจะพบว่าปู่และหลานสาวคนนั้นไปปรากฏตัวอยู่ในที่ห่างไกล
ปู่กําลังถือจอบในขณะที่มืออีกข้างของเขาจูงเด็กหญิงเดินเข้ามาทางนี้ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
ลิงน้อยก็งุนงงเล็กน้อยเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าสมองของมันไม่เข้าใจสิ่งที่เพิ่งปรากฏขึ้นตรงหน้า
