ช่วงบ่ายของวันถัดไป เวลาบ่ายสองโมงครึ่ง
วันนี้คือวันที่คลับหยวนเทียนและคลับฉังจินจะแข่งกันถึงขั้นเด็ดขาด หนึ่งในสองฝ่ายอยู่ในโซนตกชั้นส่วนอีกฝ่ายอยู่ในโซนเกือบตกชั้นไปเล็กน้อย
ผลการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายแย่มาก เพื่อที่จะประสบความสำเร็จในการรักษาระดับ พวกเขาต้องต่อสู้เพื่อให้ได้สามแต้มในวันนี้
สิ่งที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้น ทั้งสองสโมสรเพิ่งจะเสร็จสิ้นการโอนซื้อกรรมสิทธิ์ ตอนนี้พวกเขามีหัวหน้าคนใหม่
ก่อนที่จะเริ่มเกม พวกแฟนบอลก็ทยอยเดินเข้าไปในสนามและนั่งตามที่นั่งของตัวเอง
วันนี้เจียงชื่อตั้งใจพาติงเมิ่งเหยนมาดูบอล พวกเขาไม่ค่อยมีเวลาออกมาเที่ยวด้วยกันสักเท่าไหร่ ดูบอล หล่อเลี้ยงความรู้สึก ดีจริงๆ
“นั่นหลัวเฟิงหรือเปล่า?” ติงเมิ่งเหยนชี้ไปที่ยังชายชุดสูทที่ยืนพูดอยู่ข้างสนาม
“อืม ตอนนี้เขาเป็นหัวหน้าโค้ชของคลับหยวนเทียน เดี๋ยวพอนักบอลลงสนาม คุณก็จะเห็นสองพี่น้องตู้คุนกับตู้เฉียน”
“จริงหรือ งั้นฉันจะตั้งใจดู พี่น้องคู่นี้เพื่อไล่ตามความฝัน ท้ายที่สุดเทคนิคการเล่นบอลจะเป็นอย่างไร”
“เหอะๆ เกรงว่าคุณคงดูบอลไม่เป็นเลย”
“เชอะ ไม่ใช่ว่า22คนแย่งบอลในสนาม เตะเข้าประตูฝั่งตรงข้ามก็ได้หนึ่งแต้ม ใครจะไม่เข้าใจกันล่ะ?”
ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังทะเลาะกัน ทีมของกรรมการก็เข้าไปในสนาม จากนั้นผู้เล่นทั้งสองทีมก็ตามเข้ามา
หลังจากพิธีเปิดสั้นๆ เกมก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
ติงเมิ่งเหยนกวาดสายตามองหาร่างของสองพี่น้อง“เห็นแล้ว นั่นตู้เฉียน!”
คนน้องตู้เฉียน เพราะเป็นคนร่างสูงใหญ่ ร่างกายแข็งแรง ประกอบกับความรวดเร็วและทักษะพิเศษเฉพาะตัว เขาจึงเป็นเซ็นเตอร์ของทีม ทำหน้าที่เป็น “หัวสะพาน” คอยบุกโจมตีฝั่งตรงข้าม
“แล้วตู้คุนฉันก็เห็นแล้ว”
คนพี่ตู้คุน สูงร้อยเก้าสิบสามเซนติเมตร รูปร่างเพรียวบาง เคลื่อนไหวคล่องตัว เป็นตำแหน่งผู้รักษาประตูในทีม ทำหน้าที่เฝ้าประตูให้ทีมแล้วเป็นแนวรับด่านสุดท้าย
พี่น้องคู่น้อง คนหนึ่งอยู่หน้าสุด คนหนึ่งอยู่หลังสุด ไลฟ์สไตล์ต่างกันมาก
สิ่งเดียวที่พวกเขาเหมือนกันก็คือ พวกเขายอดเยี่ยมทั้งคู่!
ถ้าพูดว่าในทีมที่มีสถิติย่ำแย่มาโดยตลอดยังมีอะไรที่หยิบออกมาสู้ได้บ้าง นั่นก็คือสองพี่น้องตระกูลตู้
ตู้เฉียนคนน้องโจมตีอย่างไร้ที่ติ ตู้คุนคนพี่อารักขาประตูดั่งไข่ทองคำ
คนหนึ่งโจมตี คนหนึ่งป้องกัน เป็นดั่งกระดูกสันหลังของทีม
อย่างที่คิด หลังจากเริ่มเกมอย่างเป็นทางการ ในสนามก็เป็นอย่างที่เจียงชื่อจินตนาการไว้ ตู้เฉียนเป็นเหมือนหมาป่าที่วิ่งเข้าหาแกะ ทำให้แนวป้องกันของคู่ต่อสู้ยุ่งเหยิงไปหมด
เปิดเกมไปยังไม่ถึง10นาที ก็ทำประตูแรกไปได้อย่างยอดเยี่ยม เอาชนะกองหลังตัวกลางทั้งสองคนไปเพื่อทำแต้ม
พอมาดูตู้คุนผู้เป็นพี่ เงียบสงบผิดปกติ หลายครั้งที่ฝั่งตรงข้าม “ทำประตู”ก็ถูกแก้ไข รับประกันได้เลยว่าจะไม่เสียประตู
หลังจากเล่นไป 45 นาทีในครึ่งแรก หยวนเทียนขึ้นนำชั่วคราวด้วยคะแนนสองต่อศูนย์
“เยี่ยม!” ติงเมิ่งเหยนหญิงสาวที่ไม่รู้เรื่องฟุตบอลเลยก็เริ่มสนใจกีฬาชนิดนี้มากขึ้นหลังจากที่ดูครึ่งแรกจบ
“ไป พวกเราไปห้องล็อกเกอร์กัน” เจียงชื่อพูดพร้อมกับยืนขึ้น
“ได้เหรอ?”
“แน่นอนสิ”
อันที่จริง เจียงชื่อคือผู้ควบคุมเบื้องหลังของสโมสรนี้ เขาถูกรับเชิญให้มาดูการแข่งขันด้วยซ้ำ เขาอยากไปไหนก็ไม่ใช่เรื่องเพียงประโยคเดียวหรือ?
เจียงชื่อพาติงเมิ่งเหยนลุกออกจากที่นั่ง ในที่สุดก็มาถึงห้องล็อกเกอร์
เดิมทีก็คิดอยู่แล้วว่าหยวนเทียนจะขึ้นนำสองศูนย์ในครึ่งแรก ทุกคนควรจะดีใจสิถึงจะถูก ทว่าทันทีที่เดินถึงหน้าประตูก็รู้สึกว่าบรรยากาศมันแปลก ๆ
ใบหน้าของทุกคนล้วนเป็นกังวล ราวกับกำลังโดนรุกหนัก
ขึ้นนำแต่กลับไม่มีความสุข?
