เจียงชื่อแสดงความมั่นใจอย่างที่สุด ทำให้ชายสูงอายุคนนี้ประหลาดใจมาก เขายังสงสัยว่าชายตรงหน้าคนนี้ไม่รู้จักอำนาจของตระกูลจ้าวจริงๆ หรือ?
ชายสูงอายุลูบเคราของเขา มีตาหามีแววไหม วันนี้ข้าจะให้แกรู้เองว่าตระกูลจ้าวเก่งแค่ไหน!
ในขณะที่พูดอยู่ ชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในห้องวีไอพีนี้
ซึ่งก็คือเซี่ยเมิ่งจื้อ หัวหน้ากองกำลังตำรวจ
ทันทีที่เข้ามา เขาก็เห็นชายสูงอายุคนนี้และบ่นในใจว่า ทำไมผู้บริหารระดับสูงยังเชิญคนของตระกูลจ้าวมาด้วยเหรอ? คิดจะทำอะไรกันแน่?
เซี่ยเมิ่งจื้อผู้ซึ่งยังไม่รู้สถานการณ์ก็เดินเข้ามาแล้วพูดกับชายสูงอายุด้วยความเคารพ ท่านจ้าว ลมอะไรพัดคุณมาที่นี่ครับ?
ชายสูงอายุหันกลับไปมองและคิดในใจว่า ‘คนรู้จัก’
แหม่ๆ ผมก็คิดว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจชั้นผู้น้อยที่ไหน ที่แท้ก็เสี่ยวเซ่นี่เอง
เสี่ยวเซ่ คุณก็ขยันเหมือนกันนะ แค่เรื่องๆ ก็ต้องจัดการเอง
เซี่ยเมิ่งจื้อบ่นในใจ ‘นี่เป็นงานเลี้ยงที่ผู้บริหารระดับสูงตั้งใจเชิญมานะ แล้วจะเป็นเรื่องเล็กได้อย่างไร? ตาแก่คนนี้คิดอะไรอยู่’
ก่อนที่เขาจะตอบสนอง ชายสูงอายุก็พูดต่อ เสี่ยวเซ่ เรื่องของวันนี้เป็นคำสั่งจากคุณนายน้อยของตระกูลจ้าวนะ มันไม่เกี่ยวอะไรกับตำรวจอย่างพวกคุณเลย ผมว่าคุณถอนตัวไปดีกว่า
ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติ ด้วยคำพูดนี้ของชายสูงอายุ เซี่ยเมิ่งจื้อก็ต้องเชื่อฟังและทำตามเขา
ถึงแม้ชายสูงอายุคนนี้จะไม่มียศถาบรรดาศักดิ์ แต่เขาเป็นถึงพ่อบ้านของคุณหญิงจากตระกูลจ้าว และเป็นตัวแทนของตระกูลจ้าวในเขตเจียงหนานแห่งนี้
ส่วนเขาเป็นแค่กัปตันตำรวจตัวเล็กๆ คนหนึ่ง แล้วจะกล้าไม่ให้เกียรติคนอื่นเขาได้อย่างไร?
แต่วันนี้……
เซี่ยเมิ่งจื้อขมวดคิ้ว ด้วยประสบการณ์ของเขาแล้ว เรื่องที่ชายสูงอายุคนนี้กำลังพูดถึงนั้น ไม่ใช่เรื่องเดียวกับเขาเลย!
ดังนั้นเขาจึงถามลองเชิงว่า ท่านจ้าวครับ สรุปว่าวันนี้คุณมาที่นี่ทำไมครับ?
ชายชราตอบอย่างเย็นชาว่า ผมก็มาตามคำสั่งของคุณนายน้อย เพื่อมารับตัวคนคนหนึ่งกลับไป
อ้อ? แล้วมารับใครครับ?
ก็มันไง!
ชายสูงอายุชี้ไปในห้องวีไอพี เซี่ยเมิ่งจื้อก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วชะโงกมองเข้าไป และเขาก็เห็นเจียงชื่อที่นั่งดื่มชาอยู่
ทันใดนั้น เซี่ยเมิ่งจื้อถึงกับผงะไป
นั่นมันผู้บริหารระดับสูงไม่ใช่หรือ?
ท่านจ้าวจะบ้าไปแล้วหรือ ถึงกล้าพาผู้บริหารระดับสูงกลับไป? แล้วใครมอบความกล้าหาญและอำนาจนี้ให้เขา?
ต่อให้เขาเป็นคนของตระกูลจ้าว ก็คงไม่บังอาจขนาดนี้หรอก
อย่างว่าแต่พ่อบ้านคนหนึ่งในตระกูลจ้าวเลย แม้แต่เจ้าบ้านของตระกูลจ้าวก็ไม่มีสิทธิ์พูดแบบนี้กับเจียงชื่อด้วยซ้ำ
เพราะนั่นคือผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนาน และยังเป็นเทพแห่งสงครามชูร่าของเวสเตอร์แลนด์
ต่อให้ตระกูลจ้าวจะเป็นตระกูลที่ใหญ่โต แต่ในสายตาของเเจียงชื่อก็ยังเป็นผู้เล็กน้อยอยู่ดี
เซี่ยเมิ่งจื้อกระแอมอย่างลำบากใจแล้วถามเพื่อความมั่นใจ ท่านจ้าวครับ คุณแน่ใจเหรอว่าจะมารับเขาท่านนี้ไปด้วย?
ชายสูงอายุยิ้มตอบ แน่นอนสิ
แล้วท่านจ้าวรู้ไหมว่าเขาคือใครครับ?
เหอะๆ ถ้าตระกูลจ้าวต้องการตัวใครสักคน จำเป็นต้องถามที่มาที่ไปของเขาอยู่เหรอ? หรือว่าถ้าตระกูลจ้าวรู้ที่มาที่ไปของเขาแล้ว ตระกูลจ้าวก็จะทำอะไรเขาไม่ได้อีก?
จากสายตาของชายสูงอายุคนนี้แล้ว ไม่มีใครที่ตระกูลจ้าวไม่สามารถแตะต้องได้ในเขตเจียงหนานแห่งนี้!
เซี่ยเมิ่งจื้อพยักหน้า เขาได้ส่งสัญญาณเตือนไปแล้ว แต่ชายสูงอายุคนนี้กลับหยิ่งผยอง ในเมื่อเขาคิดจะหาเรื่องเอง เขาก็ช่วยไม่ได้
ในขณะนี้ ชายสูงอายุก็พูดกับเซี่ยเมิ่งจื้อว่า เสี่ยวเซ่เอ๋ย เมื่อกี้ไอ้หมอนี่มันบอกว่ามัน ‘ไม่เชื่อ’ ถ้าผมจะลากคอมันออกไปต่อหน้าตำรวจ เหอะๆ เสี่ยวเซ่ คุณคิดว่าผมจะลากตัวมันไปต่อหน้าตำรวจได้ไหม?
