ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ – ตอนที่ 923

ตอนที่ 923

“อีกอย่างมองจากมุมมองของเธอแล้ว ดูเหมือนว่าเธอก็พอจะเดาได้ว่าเหลียงหมิงเยว่คิดจะหลอกใช้พวกเธอมาต่อสู้กับพวกเรา ฉะนั้นเธอถึงไม่ยอมถูกเหลียงหมิงเยว่หลอกใช้”

“และจุดมุ่งหมายของเธอคือการครอบครองตำแหน่งผู้นำสหพันธ์วรยุทธ์ แต่ความสามารถของนายเทียบกับฝั่งหนานเหมินแล้วไม่ได้ถือว่าเก่งกาจอะไร ทำไมถึงเลือกมาหานายล่ะ?”

“ฉันว่าเธอและพวกคนหนานเหมินไม่น่าไว้ใจ”

หลี่เฉียงตงนั้นไม่ไว้ในหยุนอิง “ถ้าหากถึงเวลานั้นดาร์สไม่ปรากฏตัว แล้วพวกคนของหนานเหมินมาล้อมโจมตีนายนายจะทำยังไง?นายรู้ผลลัพธ์ของมันมั้ย?”

ไป๋ยี่เฟยกลับยิ้มแล้วเอ่ย “พ่อครับ ถ้าเป็นเรื่องจริงหยุนอิงจะทำอย่างนั้นไปทำไม?เมื่อคืนเธอจะฆ่าผมเลยก็ได้ จะไปทำให้เป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตทำไม?”

หลี่เฉียงตงหลุบตามองต่ำราวกับว่าอยากจะพูดอะไร ไป๋ยี่เฟยก็เอ่ยขึ้นมาก่อนที่เขาจะพูด “พ่อกลับไปดูแลเมืองกวงหมิงก่อนเถอะครับ เรื่องนี้ผมจัดการเองได้”

“ถ้าพวกมันทำตามกฏที่ตกลงไว้ผมก็จะฆ่าแค่ดาร์ส แต่ถ้าพวกมันคิดจะรุมผมจริงๆผมก็จะทำให้พวกมันหาทางกลับไม่ได้”

หลี่เฉียงตงอดเอ่ยถามไม่ได้ “นายมีวิธีรับมือเหรอ?”

หลี่เฉียงตงรู้จักนิสัยของไป๋ยี่เฟยดีมักไม่พูดอะไรมาก ตัดสินใจจะทำอะไรแล้วก็จะทำให้จนได้ ฉะนั้นไม่จำเป็นต้องไปโน้มน้าวอะไรอีก

พอเห็นไป๋ยี่เฟยพยักหน้าก็เดินออกไปทันที

ไม่นานหลิวเสี่ยวอิงก็มาที่ห้องของไป๋ยี่เฟย

ไป๋ยี่เฟยเห็นเธอเข้าก็เอ่ยถาม “มีอะไรหรือเปล่า?”

แต่ทว่าหลิวเสี่ยวอิงไม่พูดอะไรมองแต่ไป๋ยี่เฟยอย่างเดียว

ไป๋ยี่เฟยเห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้วก่อนจะเอื้อมมือไปลูบหน้าของเธออย่างไม่รู้ตัว

เขาอยากจะรู้ว่าหลิวเสี่ยวอิงคนนี้คือตัวจริงหรือตัวปลอม

แต่ทว่าการกระทำนี้กลับทำให้หลิวเสี่ยวอิงหน้าแดง

ส่วนไป๋ยี่เฟยในตอนนี้ก็มั่นใจแล้วว่านี่คือหลิวเสี่ยวอิงตัวจริง

ตอนที่เขากำลังจะเอามือออก หลิวเสี่ยวอิงก็โผล่เข้าสู่อ้อมกอดของเขาพร้อมกับกอดเขาไว้แน่น

ไป๋ยี่เฟยนิ่งทันที”เสี่ยวอิง….”

“ไม่ต้องพูดอะไร”หลิวเสี่ยวอิงเอ่ยขัดไป๋ยี่เฟย พิงอยู่ในอ้อมกอดอยู่อย่างนั้นฟังเสียงเต้นของหัวใจของไป๋ยี่เฟยเงียบๆ

เมื่อเวลาผ่านไปมือของไป๋ยี่เฟยก็ค่อยๆโอบรอบเอวเรียวของหลิวเสี่ยวอิง

และที่กำแพงข้างห้องในเวลานั้น หลี่เฉียงตงหยิบบุหรี่ออกมามวนหนึ่งพร้อมกับจุดไฟสูบอัดเข้าปอด

สีหน้าของหลี่เฉียงตงในเวลานั้นสับสนมากๆ เขาพ่นควันออกมาก็จะหัวเราะอย่างสมเพช

ไม่ว่าจะไป๋ยี่เฟย หลี่เสว่หรือหลิวเสี่ยวอิง พวกเขาคิดตื้นๆกันเกินไป

พวกเขาคิดว่าในพวกเขาสามคนสุดท้ายแล้วยังไงก็ต้องมีคนเจ็บ หรือไม่ก็ต้องเจ็บทั้งสามคน แต่เรื่องการแต่งงานไม่ใช่แค่เรื่องของพวกเขาแค่สามคนแต่เป็นเรื่องของสองตระกูล

ในฐานะพ่อของหลี่เสว่ ทำไมหลี่เฉียงตงจะไม่คิดถึงเรื่องพวกนี้?

แต่ว่าเขาเองก็จนปัญญาโดยเฉพาะกับลูกสาวของตัวเอง หลี่เสว่ใจกว้างเกินไปกว้างจนยอมรับหลิวเสี่ยวอิง ทำให้เขาในฐานะคนเป็นพ่อรู้สึกสงสาร

และพวกเรื่องความรู้สึกที่มันพัวพันแบบนี้ สุดท้ายแล้วหลี่เฉียงตงเอกก็ไม่สามารถจัดการได้ พูดไม่ถูกเขาทำได้เพียงถอนหายใจและพูดว่า “ขอให้พวกนายมีความสุขแล้วกัน!”

พอหลี่เฉียงตงสูบบุหรี่เสร็จ ก็กลับไปยังห้องพักแต่กลับเป็นคืนที่เขานอนไม่หลับ

ส่วนไป๋ยี่เฟยก็นั่งอยู่บนดาดฟ้าเหม่อลอย

หลิวเสี่ยวอิงที่นอนอยู่บนเตียงก็เหม่อลอย

สุดท้ายไป๋ยี่เฟยก็ผละหลิวเสี่ยวอิงออกแล้วพูดว่า “ให้เวลาผมหน่อย”

หลิวเสี่ยวอิงมองหน้าเขาแล้วพูดว่า”โอเค”

หลังจากไป๋ยี่เฟยผลักหลิวเสี่ยวอิงออกก็เดินขึ้นมายังชั้นดาดฟ้า นั่งอยู่บนระเบียงมองไปยังพื้นที่เขตที่สอง

ทันใดนั้นท้องฟ้าก็ค่อยๆมีฝนตกปรอยๆ

ไป๋ยี่เฟยไม่ได้หลบฝน แต่กลับปล่อยให้สายฝนรินรดบนใบหน้าและเสื้อผ้าของตัวเอง

เขาคิดเรื่องต่างๆมากมาย ทั้งเรื่องความรู้สึกของตัวเอง ทั้งเรื่องเดนเทพยุทธ์ไหนจะเรื่องที่แท้จริงแล้วหยุนอิงเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่

และตอนนั้นเองจู่ๆก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น

“ต้องการคำปรึกษาทางจิตวิทยาของฉันมั้ย?”

ไป๋ยี่เฟยได้ยินดังนั้นก็รีบหันหน้ากลับมาทันที พบว่าข้างหลังของเขามีใครบางคนปรากฏอยู่

หญิงสาวคนหนึ่งที่สวมใช่ชุดคลุม ซึ่งนั่นก็คือท่านอาจารย์ของเขาจื่ออี

และเธอก็ถือร่มพลาสติกใสอยู่ในมือ

“ท่านอาจารย์!”ไป๋ยี่เฟยตกใจมาก

จื่ออีเดินมาที่ตรงหน้าของเขาก่อนจะยื่นร่มบังฝนแก่ไป๋ยี่เฟย จากนั้นเธอก็ใช้อีกมือหนึ่งลูบหัวโล้นๆของไป๋ยี่เฟยและเอ่ย “พอได้รับสายจากเธอฉันก็รีบมาทันที แต่ว่าดูตอนนี้แล้วเรื่องก็คงจัดการหมดแล้ว”

ไป๋ยี่เฟยส่ายหน้าเบาๆเอ่ย”เรื่องมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นครับ อาจจะเหนือความคาดหมายของท่าน”

จื่ออีกลับยิ้มบางๆเอ่ย “เรื่องที่ฉันหมายถึงไม่ใช่เรื่องนั้น”

“หืม?”ไป๋ยี่เฟยมองหน้าเธออย่างงงๆ

จื่ออีเอ่ย “นายกำลังสับสนกับความรู้สึก”

ไป๋ยี่เฟยชะงักไปครู่หนึ่งจากนั้นจึงพยักหน้า “ครับ”

ดังนั้นจื่ออีจึงเอ่ยถามนิ่งๆ”เสว่เอ๋อเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายของนาย แถมยังมีลูกๆให้นาย นายจะทิ้งเธอเพราะผู้หญิงอื่นมั้ย?”

“ไม่มีทางครับ!”ไป๋ยี่เฟยเอ่ยตอบอย่างไม่ลังเล

จื่ออีพยักหน้าก่อนจะเอ่ยถามต่อ “ถึงแม้ว่าหลิวเสี่ยวอิงจะไม่ใช่ภรรยาทางนิตินัย แต่เธอก็เป็นผู้หญิงที่ดีภายในใจของเธอมีนายอยู่ แต่นายกลับทำร้ายเธอแถมยังทำให้เธอแท้งไม่สามารถมีลูกได้อีกต่อไป นายจะไม่รับผิดชอบเธอหน่อยเหรอ?”

ไป๋ยี่เฟยอึ้ง

จื่ออีพูดต่อ “นายเป็นผู้ชายก็ต้องกล้าทำกล้ารับ จะหนีความรับผิดชอบไม่ได้”

ไป๋ยี่เฟยเงียบไปครู่ใหญ่จากนั้นก็พยักหน้า “ผมรู้ดีครับว่าผมหนีความรับผิดชอบไม่ได้ ผมเพียงแค่……เสียใจ ผมทำผิดต่อเสว่เอ๋อและก็ทำผิดต่อเสี่ยวอิง”

เพราะความผิดของตัวเขาเองทำให้หลี่เสว่โดนเอาเปรียบแบบนั้น เขาสงสารหลี่เสว่และก็รู้สึกผิดต่อเธอ

ขณะเดียวกัน หลิวเสี่ยวอิงก็แคร์เขามากเธอต้องลำบากเพราะเขามามากมาย แต่เขากลับทำร้ายหลิวเสี่ยวอิง ดังนั้นเขาจึงรู้สึกสงสารและรู้สึกผิดต่อหลิวเสี่ยวอิงเช่นกัน

และทั้งหมดที่มันเกิดขึ้นก็เป็นเพราะเขา เขาควรแบกรับความเจ็บปวดทั้งหมดไว้เอง

พอได้ยินดังนั้นจื่ออีก็ถอนหายใจก่อนจะตบบ่าของไป๋ยี่เฟย “อาจารย์เข้าใจความรู้สึกของนายนะ แต่ตอนนี้เรื่องมันก็มาถึงขนาดนี้แล้ว ตอนนี้สิ่งที่นายควรทำคือใช้เวลาที่เหลืออยู่ทำดีต่อเสว่เอ๋อให้ดีกว่านี้”

“ส่วนหลิวเสี่ยวอิงถ้าหากเธอแต่งงานกับคนอื่นไป ถ้าหากผู้ชายคนนั้นทิ้งเธอไปเพราะเธอมีลูกให้ไม่ได้ ฉันว่านายก็คงไม่อยากจะเห็นเหตุการณ์แบบนี้ถูกมั้ย?”

“ดังนั้น หลิวเสี่ยวอิงเองก็ต้องการให้นายรับผิดชอบเหมือนกัน”

“แต่สุดท้ายไม่ว่านายเสียใจแค่ไหน นายก็ไม่มีทางเลือกไม่ใช่เหรอ?”

“ฉะนั้นอย่ามัวแต่สับสน”

“ฉันรู้ว่าเรื่องของความรู้สึกมันต้องเท่าเทียมรักเดียวใจเดียว แต่ว่าเพียงแค่นายปฏิบัติกับทั้งสองคนเท่ากัน แบบนั้นนายก็ไม่ต้องรู้สึกผิด”

ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้นายมีความสามารถ นายทำได้”

ดวงตาของไป๋ยี่เฟยค่อยๆสว่างขึ้นเมื่อเขาได้ยินคำพูดเหล่านี้จากจื่ออีราวกับว่าเขากำลังตาสว่างและคิดได้

จื่ออีก็พูดถูกเช่นกัน ไม่ว่าตอนนี้เขาจะรู้สึกอึดอัดและรู้สึกผิดแค่ไหน เขาก็ไม่มีทางเลือกสุดท้ายเขาสามารถทำดีกับหลี่เสว่และหลิวเสี่ยวอิงให้ดีขึ้นเป็นเท่าตัว

เมื่อเห็นว่าเขาคิดได้แล้วจื่ออีก็ยิ้มและพูดว่า “เจ้าเด็กนี่คนอื่นเขามีแต่อิจฉา นายกลับมาสันสนอะไรขนาดนี้”

ไป๋ยี่เฟยได้ยินดังนั้นก็ส่ายหัวเล็กน้อยและยิ้มอย่างแก่นๆ

ไป๋ยี่เฟยเงยหน้าขึ้นและมองไปที่จื่ออีทันใดนั้นก็เกิดความรู้สึกในใจเล็กน้อย

เขามักจะมีความรู้สึกว่าเขาเป็นเด็กต่อหน้าจื่ออีความรู้สึกนี้ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นใจมาก

จื่ออีแตะหัวโล้นๆของเขาอีกครั้งและพูดด้วยรอยยิ้ม “พูดก็พูดเถอะ นายเป็นลูกศิษย์เป็นที่ดีที่สุดที่ฉันได้รับมาหลายปีและนายก็เกินความคาดหมายของอาจารย์”

“ตอนรับนายเป็นลูกศิษย์นายก็อายุยี่สิบกว่าแล้ว ฉันคิดว่านายคงจะฝึกฝนประสบความสำเร็จได้ไม่เท่าไหร่ ก็คิดแค่ว่าฝึกๆนายไปอย่างน้อยให้ได้ปกป้องตัวเอง”

“แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แค่เกินความคาดหมายของฉันเท่านั้น แต่ยังเกินความคาดหมายของทุกคน ความสามารถและสายเลือดพิเศษของนายเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง”

“อาจารย์ภูมิใจมากๆเลยนะ นายดูสินายเอาชนะเต้าจ่างได้เชียวนะ”

“ฮ่าฮ่า … พูดแบบนี้แล้ว ในเรื่องรับลูกศิษย์ซินชิวเอาชนะฉันเรื่องนี้ไม่ได้!”

ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่

ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่

Status: Ongoing

ลูกเขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงที่ถูกคนอื่นหัวเราะเยาะ ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือ……

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท