ตอนที่125ความรู้สึกแห่งความสมบูรณ์ที่สเปน2
เสียงปิดประตูรถ
ริมฝีปากสีแดงที่ไม่ได้พูดอะไร เหมือนกับคิดใช้วิธี นี้มาระบายถึงความไม่ชอบใจของให้กับเขา
ขมวดเขาก็กระตุกขึ้น ผมที่สั้น ๆ เป็นระเบียบ เรียบร้อย
เข้าใจผิดว่าเธอนั้นกำลังโมโหอยู่ เขาก็เลยพูด ออกมาว่า “ครั้งนี้ไปสเปน”
เขานั้นไม่เป็นคนที่ไม่อธิบายอะไร การกระทำต่อ กับเธอนั้น ตลอดมาก็ไม่พูดดีด้วย แล้วมีความอดทน น้อยมาก
“สเปน ? ” เธอนั้นตกใจ ในมือนั้นอุ้มกระเป๋าที่มี สิ่งของน้อยนิดมากมาย เดิมที่ไม่คิดว่าจะไปเที่ยวไกล ขนาดนี้ สายตาก็ได้มองไปยังเขา แล้วก็มองด้วย สายตาที่เย็นชาที่กำลังขับรถอยู่นั้นแล้วบอกว่า “ฉันไม่ ไป”
เขานั้นก็ได้ขับรถไวขึ้น แล้วก็มีสีหน้าที่พอใจว่า “คุณมีคุณสมบัติอะไรมาปฏิเสธผม ?” “คุณจะออกไปไหนทำไมจะต้องให้ฉันไปด้วยล่ะ ?
และสเปนที่ไกลขนาดนี้ ” เธอนั้นอยากจะใช้มือนั้นตบ
ไปที่หน้าของเขา ทำไมถึงบอกว่าเธอมีคุณสมบัติอะไร
แต่เพื่อหยางหยาง เธอก็จะต้องอดทน
เพราะว่าเธอรู้ว่าอยากจะพบลูกตัวเองนั้น จะต้อง จัดการกับเป้หมิงโม่ก่อน
“ทำไม ไปสเปนยังไม่กล้าหรือ ไม่ใช่เคยบอกว่าจะ ต้องได้ โครงการ”หยิง” หรือ ? ”
“แล้วโครงการ “หยิง” เกี่ยวอะไรกับฉัน ล่ะ ?”
“อย่าโทษฉันที่ฉันไม่ได้บอกคุณนะ สุดท้ายแล้ว โครงการ” หยิง ” จะเลือกการสร้างสไตล์สเปน”
การพูดเช่นนี้ทำให้เธอนั้นรู้สึกตกใจ เมื่อ ก่อนนั้นได้ยินซุนจุนฮาวบอกว่า เปหมิงโม่นั้นชอบ สไตล์ของโรมันมากกว่า ตระกูลกู้นั้นก็ได้ตั้งใจจัดการ เรื่องพวกนี้เช่นกัน แต่ปรากฏว่า โครงการ”หยิง”นั้นเป่ห มิงโม่ส่งให้เป็นของขวัญกับซูยิ่งหวั่นเมื่อสิบปีก่อน สไตล์ที่โรแมนติกอย่างโรมันเช่นนี้ น่าจะได้รับการ
นิยมมากกว่า
แต่สุดท้ายแล้วก็ผิดคาด
เขานั้นกับเลือกที่จะเป็นสไตล์สเปน
เธอนั้นหัวเราะออกมา แล้วก็พูดออกไปว่า “พูด แบบนี้ คุณก็แอบฉันแบบนี้ ทำให้ตระกูลกู้นั้นทำเรื่องนี้ โดยตั้งใจมาก ๆ สินะ”
เขานั้นเปิดปากจะพูด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แล้วก็หรี่ สายตาเล็กแล้ว ซึ่งมองไม่เห็นถึงอารมณ์ใดใดเลย
สเปย เมืองบาร์เซโลน่า
สเปนนั้นทางด้านติดทะเล เลยทำให้น้ำนั้น สามารถพูดได้ว่าเป็นจิตวิญญาณของที่นี่เลยทีเดียว
กู้ฮอนนั้นไม่คิดว่าเป็หมิงโม่จะมาเธอมาที่นี่ แล้วก็ เป็นเมืองบาร์เซโลน่า
ที่นี่มีชื่อว่า ไข่มุกแห่งคาบสมุทรไอบีเรีย ไม่เพียง แต่ทำให้คนมีความหลงใหล บรรยายที่งดงาม ทั้งเมือง นั้นติดภูเขาและทะเล เพราะว่าสถานที่มีวัฒนธรรม และประวัติศาสตร์อันยาวนาน เลยทำให้เป็นสถานที่ที่ มีชื่อเสียงมากที่สุดในสเปน
พอลงจากเครื่องบิน ก็มีรถสุดหรูมารับ
พอรถขับเข้ามาถึงเมืองบาร์เซโลน่านั้น กู้ฮอนก็ ถูกสะกดด้วยบรรยากาศรอบข้างอยู่นานมาก ทันใด นั้นก็เข้าใจเลยว่า เหตุผลที่เป่หมิงโม่มาเธอมาที่นี่
“เป่หมิงโม่ เกาดีคงเป็นคนที่ใฝ่ฝันของคุณ”
ถึงแม้เธอนั้นจะไม่ค่อยรู้เรื่องการสร้างเท่าไหร่ แต่ ช่วงนี้เธอนั้นก็ได้รู้เกี่ยวกับการก่อสร้างมากยิ่งขึ้น
และได้เข้าใจจนถึงสถาปนิกที่มีชื่อเสียงที่สุดเกาดี เนื่องจากเป็นสถาปนิกที่มีชื่อเสียง เลยทำให้วงการ การก่อสร้างนั้นได้รับแนวคิดเช่นนี้อยู่มาก จนถึงทุกวัน นี้พวกยังไม่มีใครเก่งกว่านี้เลย
ถึงแม้ในเมืองบาร์เซโลน่านั้นจะมีสถาปัตยกรรม มากมาย แต่ก็ไม่มีอะไรดูดีกว่าไปสถาปัตยกรรมของ เกาดีเลย
เพราะเช่นนี้ ทุกคนนั้นก็พูดว่าบาร์เซโลน่านั้นเป็น เมืองของเกาดี ที่นี่สถาปนิกมากมายก็ได้ให้ความ เคารพเกาดีเป็นอย่างมาก
เธอคิด เป้หมิงโม่ก็เหมือนกัน
เป็หมิงโม่นั้นเหมือนฟังไม่ได้คิดคำพูดของเธอ อาจจะเป็นเพราะนั่งเครื่องบินนานไป แล้วเหนื่อยจาก การนั่งรถ เลยทำให้เขานั้นเหนื่อยล้า
ตอนกลางคืน ดวงดาวล้านดวง
รถนั้นก็ได้ขับเข้าไปสู่ปราสาทที่เก่าแก่
ที่นี่คือสถานที่หนึ่งในอุตสาหกรรมของเมืองบาร์ เซโลน่า ถึงแม้ตอนนี้จะกลายเป็นคนในแวดวงของ สถาปนิก สเปนนั้นเป็นสถานที่ที่เขาอยากจะเรียน รู้มากมาย เสมือนเป็นบ้านหลังที่สองของเขา เขารู้จัก และคุ้นเคยกับที่นี่ดี ขนาดที่ดีไปกว่าประเทศบ้านเกิด ตน
โดยเริ่มจากการที่เปิดประตูเก่าแก่ที่เต็มไปด้วย กลิ่นอายของยุโรป
“คุณผู้ชาย ถึงแล้ว” คนขับรถพูด
เปหมิงโม่นั้นก็ลืมตาขึ้น แล้วก็เห็นว่าผู้หญิงที่ตอน แรกดูเหมือนจะชมบรรยากาศอยู่นั้น ไม่รู้ว่าหัวของเธอ นั้นมาพิงตรงไหล่เขาตอนไหน
ขนตานั้นก็ได้ปิดบังสายตาของเธอเอาไว้
หลังจากนั้นเหมือนเขาจะรู้สึกอะไรขึ้น กระทั่งไม่ อาจจะทนได้แล้วก็ทำให้เธอนั้นตื่นขึ้นมา
เวลานี้ ปราสาทนั้นก็ได้มีผู้หญิงวัยกลางคนอ้วน ๆ เดินออกมา
แล้วก็วิ่งมาที่รถด้วยความนอบน้อม แล้วก็เปิดประ ตูในเป้หมิงโม่ แล้วก็พูดภาษาจีนอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า “คุณผู้ชาย ท่านมาแล้วหรือ ? ”
“อืม” เขาตอบด้วยความเย็นชา แล้วก็เอื้อมมือโอบ
อุ้มคนที่อยู่ข้าง ๆ เขา
ขาที่ออกจากรถแล้วนั้น ก็ได้เดินเข้าไปยัง ปราสาทนั้น
ผู้หญิงวันกลางคนนั้นได้เห็นหญิงสาวที่อยู่ในอก อ้อมนั้นก็ได้รับตามใจ แล้วก็ไม่กล้าที่จะช้าแม้แต่นิด เดียว
“คุณผู้ชายคะ จะเตรียมห้องให้กับคุณผู้หญิงคนนี้ ไหม ?”
เป้หมิงโม่ก็ได้อุ้มเธอไปยังห้องของตัวเอง แล้วก็
พูดอย่างเยือกเย็นว่า “ไม่จำเป็น คุณไปพักผ่อนเถอะ” แสงของวันแรกนั้นก็ได้เล็ดลอดผ่านหน้าต่างออก
มา
ได้ขจัดความมืดมิดออกไปแล้ว ทำให้พื้นดินนั้น เต็มไปด้วยความอบอุ่น
