TTW :บทที่ 328 การสู่เคียงข้าง
เมื่อสองคืนก่อนที่ผ่านมาแมงกะพรุนฝันร้ายของฉันอยู่ใกล้กับอากรีนเปา ใกล้กับเรือเหาะฉันสามารถจับตัวอย่างการทดลองได้หลายสิบคน ฉันเลี้ยงดูจิตวิญญาณของพวกเขาให้กับแมงกระพรุนฝันร้ายเพื่อเพิ่มพลังความสามารถของมัน ร่างกายที่ไร้วิญญาณของพวกเขาถูกเก็บไว้ในภายช่องภายในของแมงกะพรุนฝันร้าย เขียนความทรงจําใหม่ได้ทุกเมื่อเสือที่ฉันต้องการ
เมื่อเร็วๆนี้ฉันต้องการตัวอย่างมนุษย์ที่มีสุขภาพดีจํานวนมากเพื่อใช้ในการทดลอง และเมื่อคืนก่อนฉันได้ส่งแมงกะพรุนของฉันไปยังพื้นที่ดังกล่าว เมื่อฉันรู้ว่ามันไม่ได้กลับมาจากภารกิจของฉันฉันก็ค้นพบว่าคุณได้เข้ามายังโลกแห่งความฝัน แม้ว่ามันไม่ใช่ความฝันแต่มันเป็นจินตนาการรวมกันของผู้คนที่อยู่รอบๆตัวคุณ ดังนั้นฉันจึงส่งแมงกระพรุนหลายตัวไปตรวจสอบสถานะการ ฉันพบว่าคุณมีนักรบหุ้มเกราะอยู่ใกล้ๆและที่ห้องทดลองนี้ก็มีช่องทางเข้ารหัสที่ฉันสามารถส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือในละแวกใกล้เคียงได้และนั่นคือวิธีที่ฉันรอให้คุณมาที่นี่ ในครั้งแรกที่ฉันเห็นคุณในความฝันส่วนตัวของเราฉันมีความสุขจริงๆ แต่เพราะว่าฉันไม่ได้อยู่ในร่างเดิมของฉันฉันไม่มั่นใจเมื่ออยู่ต่อหน้าคุณ…ดังนั้นแม้กระทั่งในดินแดนแห่งความฝันฉันก็อยากที่จะเข้าใกล้คุณมากขึ้น แต่กลับถูกคุณฆ่าแทน นั่นเป็นเหตุการณ์ที่น่าอายมากๆ แต่ฉันไม่เสียใจ…เพราะฉันรักคุณ คุณยังคงเย็นชาเหมือนเดิมแต่คุณยังคงใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและซื่อสัตย์ในโลกนี้คุณสมบูรณ์แบบ… คุณไม่เหมือนฉันที่ถูกสร้างขึ้นโดยการปรับเปลี่ยนพันธุกรรมของมนุษย์.. ญาติของฉัน ซูซูมีบุคลิกที่น่ากลัว เธอไม่คู่ควรกับคุณในตอนที่คุณอยู่ในช่วงเวลาที่ตกต่ําเธอไม่เคยเคียงข้างคุณหรือให้กําลังใจ เธอทิ้งคุณและเริ่มเข้าหาคนอื่นแทน ฉันมองไปยังคนอย่างเธอ… เมื่อฉันได้ยินมาว่าคุณกําลังประสบอุบัติเหตุร้ายแรงฉันก็แค่อยากอยู่เคียงข้างคุณ แต่ฉันไม่มีโอกาส ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้มีความรู้สึกเหมือนอย่างที่ฉันมีให้กับคุณ แต่ความรู้สึกของฉันเป็นของจริง ฉันบอกคุณทั้งหมดเพราะฉันต้องการที่จะอยู่เคียงข้างคุณ ฉันไม่ได้มีความต้องการใดๆนอกจากที่ฉันมีให้กับคุณในช่วงวัยรุ่นของฉัน นอกจากนี้เนื่องจากเพื่อคุณฉันทํางานหนักมาก ฉันเค่งครัดกับตัวเอง ซูนีน่าสงบลง
หลิวกํา จ้องมอง ซูนีน่า เป็นเวลานาน เขาอยากจะเปิดปากพูดแต่เขาไม่รู้ว่าคําพูดใดจะเหมาะสม
ผู้หญิงที่หมกมุ่นและบ้าคลั่งไม่ใช่เรื่องที่ดี ตอนนี้ หลิวกํา อยากจะถาม ซูนีน่า จริงๆ คุณชอบอะไรเกี่ยวกับผม?สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้บ้าง?
คุณปล่อยให้ฉันจูบคุณได้ไหม? ซูนีน่า เสนอ หลิวกํา
หัวใจของผมมีคนอื่นอยู่แล้ว หลิวกํา ปฏิเสธ ซูนีน่า
คุณบอกฉันได้ไหมว่าเธอคือใคร? ซูนีน่า มอง หลิวกํา ด้วยน้ําตา
ผมไม่สามารถอยู่กับคุณได้ดังนั้นผมจึงไม่สามารถสัญญากับคุณได้ ผมต้องขอขอบคุณสําหรับความช่วยเหลือของคุณ ถ้าคุณไม่ต้องการช่วยผมนับตั้งแต่นี้ไปผมก็เข้าใจ ผมจะไม่บังคับให้คุณทําอะไรความต้องการของผม ผมอาจจะสมบูรณ์แบบในหัวใจของคุณ แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่แบบนั้นผมเสียใจที่ทําให้คุณผิดหวัง หลิวกํา ไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนของยินฮีความรู้สึกที่เขามีให้กับเธอนั้นไม่สามารถให้บุคคลภายนอกเข้าใจได้ ไม่มีใครเข้าใจรวมถึงหลิวกําเองเขาก็ยังคงคิดว่าความรู้สึกที่เขามีกับยินฮีนั้นพัฒนาขึ้นแม้ว่าความรู้สึกเหล่านี้จะอยู่ในช่วงเริ่มต้นแต่เขายังคงจงรักภักดีต่อเธอ
คุณไม่ต้องการจะพูดฉันก็คงต้องยอมรับ ไม่ว่าเธอจะเป็นใครฉันรู้ว่าเธอต้องเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก ฉันหวังว่าคุณและเธอจะโชคดี พี่ชายหรือฉันรักคุณจริงๆ ซูนีน่า เริ่มร้องไห้
ผมหวังว่าสักวันหนึ่งคุณจะสามารถหาอีกครึ่งหนึ่งของคุณเจอ หลิวกํา ตอบ
ฉันจะช่วยให้เพื่อนของคุณฟื้นขึ้นมาจากนั้นส่งคืนกลับขึ้นไปบนฝั่ง มันคงใช้เวลาพอสมควรสําหรับฉันที่จะฟื้นจากความเสียใจอันเจ็บปวดนี้ แต่ในความทรงจําของฉันคุณก็สมบูรณ์แบบ ฉันจะเก็บไว้ในส่วนลึกของหัวใจ จากนั้นฉันจะเริ่มต้นใหม่ในชีวิตของฉัน ซูนีน่า เช็ดน้ําตาของเธอ
คุณเป็นคนที่โดดเด่นผมเชื่อว่าคุณมีเป้าหมายของตัวเอง บรรลุเป้าหมายเหล่านั้นน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ของคุณ หลิวกํา กล่าวเสริม
ฉันรักความรู้สึกที่ต่อสู้เคียงข้างคุณ ขอบคุณพี่ชายหลิวฉันหวังว่าจะได้พบคุณในภายหลัง ซูนีน่า เริ่มสลายตัวกลายเป็นแสงสีขาวกระจัดกระจายไปในสิ่งแวดล้อม
หลิวกํา ได้ยินเสียงชิ้นส่วนโลหะกระทบกันเมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขารู้สึกราวกับว่าเขาหลับไปเป็นเวลานาน ในตอนที่เขาตื่นขึ้นแมงกะพรุนฝันร้ายได้เชื่อมต่อกับท่าเรือฐานใต้น้ําแล้ว และทุกคนกําลังเตรียมตัวที่จะไปยังห้องแยก
ผมนอนหลับไปนานแค่ไหน? หลิวกํา ถาม ยินฮี
นานมาก….คุณฝันหรือเปล่า? ยินฮี ตอบ
ผมไม่ค่อยมั่นใจ ผมจํารายละเอียดไม่ได้ หลิวกํา จับมือ ยินฮี ขณะที่ ซูนีน่า มองมาจากที่ไกลๆ ซูนีน่า มองแปลกๆไปที่ ยินฮี ในสุดในท้ายที่สุดเธอก็ไม่พูดอะไรออกมา จากนั้นเธอนํานักวิทยาศาสตร์เข้าไปยังห้องปฏิบัติการใต้น้ํา
ฐานนี้มีขนาดเล็กกว่าฐานที่อ่าวกรีนเปา พื้นที่ของมันน้อยกว่าครึ่งสนามฟุตบอลดังนั้นจึงไม่มีห้องปฏิบัติการจํานวนมาก
หลังจากการหารือของ หลิวกํา ซูนีน่า ก็เลือกร่างใหม่สําหรับ เจียงจินหยวน มันเป็นหนึ่งในร่างที่ถูกเก็บไว้ภายในแมงกะพรุนฝันร้าย ร่างกายที่แข็งแรงมากและดูหล่อเหลา นี่อาจจะเป็นเพียงจินหยวนคนใหม่ที่สามารถเคลื่อนที่ได้รวดเร็วกว่าเดิม ในครึ่งชั่วโมงต่อมาฐานข้อมูลในหน่วยความจําของเจียงจินหยวนก็ถูกย้ายไปยังร่างกายใหม่ ด้วยการใช้เทคโนโลยีการโคลนเพื่อสร้างเจียงจินหยวนที่คล้ายกับคนเดิมจําเป็นต้องใช้เวลามาก 2-3 วัน ผู้ชายมักชอบให้ตัวเองดูหล่อเหลาและดูดีใช่ไหม?นอกจากนี้ร่างกายเดิมของเจียงจินหยวนยังเป็นโรค มะเร็งและศักยภาพของเขาลดลง แต่สําหรับร่างกายใหม่ของเขาเขาควรที่จะสามารถอยู่รอดใน The Trembling World มากขึ้น
นี่จะเป็นเขาจริงหรือเปล่า? มองไปที่เจียงจินหยวนที่ฟื้นขึ้นมาใหม่หลังจากที่ได้รับการฟื้นฟูแต่ หลิวกํา ยังคงมีข้อสงสัยว่ามันจะใช้ได้จริงหรือไม่
ฉันไม่รู้ ฉันแค่มุ่งความสนใจไปยังเทคโนโลยีเพื่อสร้างภาพลักษณ์ใหม่ให้กับเขา สําหรับด้านอารมณ์ที่หลงเหลืออยู่มันยากที่จะอธิบาย ซูนีน่า ให้คําตอบอย่างคลุมเครือ
ขณะที่ทุกคนกําลังยุ่งกับฐานใหม่ของพวกเขาเลเซอร์ก็ยิงทะลุกําแพงฐานเข้ามาทําให้น้ําไหลเข้ามายังห้องทดลอง เกิดเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น
สิ่งมีชีวิตในทะเลแปลกๆ รวมกันจากพื้นทะเลใกล้ๆมันพุ่งเข้าหาเรือเหาะขนาดใหญ่ที่กําลังเข้าใกล้ฐานใต้น้ํา เหมือนแมงเม่าบินเข้ากองไฟ เรือเหาะขนาดใหญ่ได้ยิงเลเซอร์ออกมาหลายตัวและระเบิดสัตว์ทะเลพวกนั้นออกเป็นชิ้นๆ
