ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store – ตอนที่ 956 ฝึก

ตอนที่ 956 ฝึก

  ซูผิงรู้ว่าผู้ฝึกสอนระดับสองดาวพิเศษได้รับการพิจารณาให้อยู่ในระดับเดียวกับยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาว

  พวกเขาสามารถฝึกอสูรของเจ้าดวงดาวและเป็นที่รู้จักในการพัฒนาความสัมพันธ์ที่หลากหลาย แม้แต่สภาวะเทพดวงดาวก็จะต้องคิดให้ดีก่อนที่จะดูถูกพวกเขา ท้ายที่สุดเพื่อนและองค์กรของพวกเขาอาจต้องการความช่วยเหลือในสักวันหนึ่ง

   พวกเขายินดีที่จะช่วย? ผมต้องการยืมวัตถุดิบบางอย่างจากพวกเขา  ซูผิงกล่าว

  ผู้เฒ่าหยานไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับคำถามของซูผิง เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า  เธอทำได้อย่างแน่นอน สถานะของเธอเท่ากับสภาวะเทพดวงดาวแล้วแค่เป็นศิษย์ของนายท่าน แม้แต่สภาวะเทพดวงดาวธรรมดาก็ยังจะช่วยเหลือถ้าเธอต้องการทรัพยากรใด ๆ ในระหว่างการบ่มเพาะของเธอ    ซูผิงรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่ผู้เฒ่าหยานพูด เขารู้ว่าเขาได้รับความสนใจอย่างมาก แต่เขาไม่รู้ว่าเขาจะโด่งดังขนาดนี้

   สักวันผมจะตอบแทนความเมตตาของอาจารย์อย่างแน่นอน  ซูผิงกล่าวกับผู้เฒ่าหยาน

  ผู้เฒ่าหยานหัวเราะโดยไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่  เธออยากไปที่นั่นตอนนี้เลยไหม? 

   ครัล 

  ผู้เฒ่าหยานคว้าไหล่ซูผิง จากนั้นพวกเขาก็หายตัวและปรากฏขึ้นอีกครั้งเหนือวิหาร

  สถานที่แห่งนี้ถูกสร้างขึ้นมาเหมือนวัด มีรูปปั้นตระหง่านอยู่ตรงประตู ภาพเขียนสีน้ำมันแขวนอยู่ที่โถงทางเดิน มีชายวัยกลางคนที่สวมชุดขาวกำลังให้อาหารกระต่ายตัวหนึ่งซึ่งตัวใหญ่พอๆ กับช้างอยู่บนสนามหญ้า

   เบอร์นี่  ผู้เฒ่าหยานเรียกเขา

  ชายวัยกลางคนหันมามองและประหลาดใจเมื่อเห็นว่าผู้มาเยี่ยมเป็นใคร เขาหายตัวมาหาอย่างรวดเร็วเพื่อทักทาย

   ท่านหยาน  เบอร์นี่รีบทำความเคารพผู้เฒ่าหยาน

  ในฐานะอสูรของลอร์ดสูงสุด ผู้เฒ่าหยานเป็นที่รู้จักของทุกคนในสภาเทพอมตะ

   ตอนนี้นายมีเวลาฝึกอสูรไหม?  ผู้เฒ่าหยานถามอย่างไม่เป็นทางการ

  เห็นได้ชัดว่าเบอร์นี่ฉลาด เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า  ถ้าท่านต้องการความช่วยเหลือจากผม ผมต้องมีเวลาอย่างแน่นอน 

  ผู้เฒ่าหยานยิ้มและตอบว่า  นี่คือศิษย์ใหม่ของลอร์ดสูงสุด เขามีอสูรสองสามตัวที่ต้องการการฝึกจากนาย ขอให้นายช่วยพยายามอย่างเต็มที่ด้วย! 

  เบอร์นี่ตกตะลึงกับการประกาศดังกล่าว เขามองไปที่ซูผิงและถามว่า  เขาเป็นอัจฉริยะที่เก่งที่สุดที่อยู่ต่ำกว่าระดับดวงดาวในจักรวาลใช่ไหม 

  ข่าวที่เซินฮวงรับซูผิงเป็นศิษย์ทำให้เกิดเกิดความไม่พอใจในสภาเทพอมตะ ท้ายที่สุดอัจฉริยะรุ่นเยาว์จะกลายเป็นนักรบที่แข็งแกร่ง อย่างน้อยก็จะเป็นลอร์ดสวรรค์เมื่อเขาโตขึ้น!

  ซูผิงมองไปที่ผู้ฝึกสอน จากนั้นจึงแก้ไขสิ่งที่ผู้เฒ่าหยานพูด  ท่านครับ ผมหวังว่าผมจะสามารถขอยืมสถานที่ฝึกของคุณ เช่นเดียวกับอาหารอสูรและวัตถุดิบพิเศษ พอจะเป็นไปได้ไหมครับ? 

  เบอร์นี่พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม  ไม่มีปัญหา ฉันเห็นการแข่งขันของเธอและสังเกตอสูรของเธออย่างตั้งใจ ความจริงแล้ว อสูรของเธอมีพรสวรรค์อย่างมาก ที่สามารถได้ปลดปล่อยพลังขนาดนั้นออกมาในตอนที่พวกมันเป็นแค่อสูรสภาวะชะตากรรม! นอกจากนั้นฉันไม่พบข้อมูลของพวกมันในสารานุกรมที่รวบรวมจากดาวเคราะห์หลายดวง แต่ฉันแน่ใจว่าพวกมันไม่ใช่อสูรที่มีสายเลือดหายาก ฉันเข้าใจถูกไหม? 

  ซูผิงตกตะลึง ไม่คิดว่าจะมีบุคคลพิเศษเช่นนี้มาสนใจการแข่งขันของเขา เขารู้ว่าเขามีชื่อเสียง แต่เขาไม่รู้แน่ชัดว่าเขาโด่งดังแค่ไหนจนกระทั่งตอนนี้

  อย่างไรก็ตาม ซูผิงไม่ได้ปลื้มใจอะไรมากนัก ท้ายที่สุดเขาเคยได้เห็นสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่มามากเกินไปจนรู้สึกตกใจ และด้วยความช่วยเหลือจากระบบเขาไม่คิดว่าเขาจะอ่อนแอกว่าใครๆ

   จริงครับ สายเลือดของพวกมันถือว่าธรรมดาเมื่อเทียบกับอสูรตัวอื่น  ซูผิงพยักหน้าตอบ

  แม้แต่สายเลือดของโครงกระดูกน้อยก็ยังอยู่ในขั้นกลาง

  สายเลือดของมันนั้นด้อยกว่ามากเมื่อเทียบกับอสูรตัวอื่นๆ ในการแข่งขันครั้งก่อน

  สำหรับสุนัขมังกรดำและมังกรเพลิงนรก สายเลือดของพวกมันกลายพันธุ์แล้วก็จริง แต่ก็ยังต่ำกว่าค่าเฉลี่ย

  พวกมันไม่สามารถแข่งขันกับอสูรตัวอื่นได้หากปราศจากการฝึกอย่างโหดร้ายของซูผิง

   เป็นอย่างที่ฉันคาดจริงด้วย…  เบอร์นี่พยักหน้า ดีใจที่ข้อสรุปของเขาได้รับการยืนยัน จากนั้นเขาก็ถามด้วยความสงสัย  พวกมันเป็นอสูรหลักของเธอหรือเปล่า? 

   ฮึ! 

  จู่ๆผู้เฒ่าหยานก็ขัดขึ้นมาทันที

  คำถามนี่ถือเป็นการละเมิดความเป็นส่วนตัวของซูผิง อัจฉริยะที่กำลังเติบโตอย่างซูผิงจะต้องเก็บไพ่เด็ดของเขาไว้เป็นความลับ

  เบอร์นี่รู้สึกงุนงงเล็กน้อยกับปฏิกิริยาดังกล่าว เขาส่ายหัวและพูดว่า  ขอโทษที่ถามมากไป ลืมมันไปเถอะ เธอต้องการฝึกอสูรของเธอตอนนี้เลยไหม? 

   ครับ  ซูผิงพยักหน้า

   เรียกพวกมันออกมา อีกครึ่งปีนับจากนี้เธอมารับพวกมันได้เลย ฉันรับประกันว่าเธอจะพอใจ  เบอร์นี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม  ซูผิงคิด ทำไมถึงใช้เวลานานจัง

  เขากล่าวว่า  ผู้เฒ่า ผมวางแผนที่จะฝึกพวกมันด้วยตัวเอง ผมขอแค่ยืมวัตถุดิบบางอย่างเท่านั้น 

   เธอจะฝึกพวกมันด้วยตัวเองหรอ? 

  ทั้งเบอร์นี่และผู้เฒ่าหยานต่างตกตะลึง ผู้เฒ่าจำบางสิ่งได้ในไม่ช้าและพูดกับซูผิงทันทีว่า  การฝึกอสูรเป็นเรื่องสำคัญ ฉันไม่รู้ว่าปกติเธอฝึกที่ไหน แต่เบอร์นี่ค่อนข้างมีทักษะ แม้กระทั่งในหมู่ผู้ฝึกสอนพิเศษ

   เขาเป็นตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบหากเธอต้องการฝึกอสูรของเธอ 

  เบอร์นี่มองซูผิงอย่างงุนงง

  หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่ง ซูผิงก็ทำได้เพียงพูดความจริงเท่านั้น  ไม่ใช่ว่าผมไม่ไว้ใจคุณ ผู้เฒ่า แต่ผมเคยฝึกอสูรของผมด้วยตัวเอง พวกมันติดตามผมตลอดและไม่เคยทิ้งผม ผมไม่สามารถปล่อยให้พวกมันไปจากผมได้เช่นกัน ขอโทษจริงๆ   เบอร์นี่มองเขาด้วยความตกใจและถามว่า  เธอเป็นผู้ฝึกสอนด้วยหรอ? เธอฝึกอสูรทั้งหมดของเธอเองหรอ? เป็นไปได้ยังไง? เห็นได้ชัดว่าอสูรของเธอมีความพิเศษ ทักษะบางอย่างไม่มีใครฝึกได้ เว้นแต่มันจะเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์พิเศษ… 

  เขาสังเกตอสูรของซูผิงอย่างละเอียดในระหว่างการแข่งขัน สายตาของผู้ฝึกสอนทำให้เขาค้นพบหลายสิ่งหลายอย่างที่คนปกติไม่สามารถมองเห็นได้ เขารู้ว่าพวกมันได้รับการฝึกฝนที่ไม่ธรรมดามาอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นพวกมันคงไม่น่าเกรงขามถึงขนาดนั้น ในทำนองเดียวกัน ซูผิงก็คงไม่มีความมั่นใจพอที่จะใช้พวกมัน

  เมื่อพิจารณาถึงชื่อเสียงของซูผิงก่อนรอบชิงชนะเลิศ เขาสามารถจับอสูรระดับดวงดาวที่หายากและยอดเยี่ยมสองสามตัวได้อย่างง่ายดายหากเขาต้องการ

  ตราบใดที่เขาเอ่ยถึง หลายองค์กรที่ต้องการตีสนิทกับเขาคงเสนออสูรให้เขา  ผู้เฒ่าหยานก็ตกตะลึงเช่นกัน เขารู้ว่าซูผิงมีร้านขายอสูร และคิดว่ามันเป็นแค่งานอดิเรกของเขา อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าเบอร์นี่บอกเป็นนัยว่ามีบางอย่างมากกว่านั้น

  เบอร์นี่คิดอะไรบางอย่างและถามซูผิงว่า  เธอเป็นผู้ฝึกสอนที่ผ่านการรับรองไหม? เธอมีกี่ดาว? 

   ผมไม่มี  ซูผิงส่ายหัว เขาไม่ได้รับการรับรอง แต่เขามีทักษะเหมือนๆกัน การฝึกในร้านของเขานั้นมีประสิทธิภาพมากกว่าการฝึกสอนจากผู้ฝึกสอนหลายดาวเสียอีก

  อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้อยู่ในร้านของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเข้าถึงสนามบ่มเพาะชั่วคราว เขาทำได้เพียงช่วยอสูรของเขาให้ก้าวหน้าด้วยทักษะของผู้ฝึกสอนที่เขาเข้าใจ

  โชคดีที่ซูผิงเชี่ยวชาญทักษะของผู้ฝึกสอนหลายทักษะ เขายังรู้จักอสูรของเขาเป็นอย่างดีหลังจากฝึกฝนร่วมกันเป็นเวลานาน  หลังจากเอาชนะความประหลาดใจได้ เบอร์นี่ก็ถอนหายใจด้วยความเสียใจ  ถ้าเธอฝึกอสูรทั้งหมดของเธอเอง อย่างน้อยเธอก็ต้องเป็นผู้ฝึกสอนระดับสี่ดาว ฉันยังคงแนะนำให้เธอทิ้งอสูรไว้ในความดูแลของฉันเพื่อประโยชน์ของเธอเอง 

  ซูผิงไม่สนใจจำนวนดาวที่เขาจะได้รับ เขาส่ายหัวและพูดว่า  ผมซาบซึ้งในความช่วยเหลือนะครับ แต่ผมอยากจะให้พวกมันอยู่ใกล้ ๆ ผมขอจัดการเอง 

  เบอร์นี่ถึงกับพูดไม่ออกกับคำแก้ตัวของซูผิง อสูรทุกตัวมักจะอยู่ในพื้นที่สัญญา ไม่ใช่ใกล้ๆ ตัวอย่างที่ชายหนุ่มกล่าว

  อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พยายามโน้มน้าวใจอีกต่อไป เนื่องจากซูผิงยืนยันแล้ว ท้ายที่สุดเขาเคยชินกับการที่คนอื่นขอร้องให้เขาฝึกอสูรของพวกเขาให้ ไม่ใช่ในทางกลับกันแบบนี้

  ผู้เฒ่าหยานเองก็ถอนหายใจหลังจากได้ยินคำตอบของซูผิง มันจะไม่มีประโยชน์ที่จะกดดันต่อไปเนื่องจากเด็กหนุ่มได้ตัดสินใจแล้ว โชคดีที่เขามีแผนสำรองอยู่แล้ว เขายังสามารถขอความช่วยเหลือจากเบอร์นี่ได้หากการฝึกของซูผิงไม่เป็นที่น่าพอใจ อสูรของซูผิงอาจถูกแทนที่ด้วยอสูรหายากที่ดีกว่า หากพวกมันได้รับความเสียหายถาวรระหว่างการฝึก

  เบอร์นี่มองไปที่ผู้เฒ่าหยานเพื่อยืนยัน เมื่อเห็นว่าคนหลังเงียบ เขาจึงพูดกับซูผิงว่า  ก็ได้ เธอต้องการอะไร? ฉันจะหาให้ถ้าทำได้ 

  ซูผิงรู้สึกโล่งใจและรีบขอบคุณเขา จากนั้นเขาก็ระบุวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับโครงกระดูกน้อย สุนัขมังกรดำ และมังกรเพลิงนรก

  เบอร์นี่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับวัตถุดิบที่ซูผิงระบุ เขาพยักหน้าและตั้งข้อสังเกต  ตอนนี้ฉันเชื่อแล้วว่าเธอจะสามารถฝึกฝนพวกมันได้ดี ฉันเองเตรียมวัตถุดิบเหล่านั้นไว้แล้วเมื่อคิดว่าเธออาจจะมาที่นี่ ในบรรดาวัตถุดิบเหล่านั้น กระดูกนรก และ ไข่มุกเกลียดชังมีคุณภาพสูงสุด พวกมันเป็นวัตถุดิบที่ดีที่สุดที่จะช่วยให้อสูรอันเดธก้าวหน้า 

  ซูผิงยิ้มและกล่าวว่า  ขอบคุณมากครับ ผู้เฒ่า 

   ไม่มีปัญหา 

  เบอร์นี่ได้นำซูผิงและผู้เฒ่าหยานไปยังห้องเก็บสมบัติของเขาทันที ซึ่งเก็บวัตถุดิบอสูรไว้มากมาย ส่วนใหญ่เป็นอาหารอสูรหายาก ในขณะที่บางชนิดเป็นวัตถุดิบหายากที่ใช้สำหรับความก้าวหน้าและสมบัติล้ำค่าที่สามารถพัฒนาสายเลือดของอสูรได้

  ดวงตาของซูผิงเป็นประกายเมื่อมอง เขารู้สึกอยากขโมยของในที่แห่งนี้ แต่เขายั้งตัวเองไว้ และเลือกเฉพาะสิ่งที่ต้องการเท่านั้น

  โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกได้มาถึงเพดานของสภาวะชะตากรรมแล้ว พวกมันสามารถก้าวเข้าสู่ระดับดวงดาวได้ทุกเมื่อ ซูผิงหยุดพวกมันจากการทะลวงผ่าน ส่วนใหญ่เป็นเพราะเขายังไม่พบโอกาสที่ดีที่จะปลดปล่อยศักยภาพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกมัน ตอนนี้เขามีวัตถุดิบหายากเหล่านั้นแล้ว ในที่สุดเขาก็สามารถปล่อยพวกมันทะลวงผ่านได้

   นี่คือเมล็ดพันธุ์วิถีเลือด! 

  เบอร์นี่ชี้ไปที่ลูกแก้วสีแดงสองสามลูกแล้วพูดว่า  ทักษะหายากบางอย่างถูกปิดผนึกไว้ ฉันสามารถให้เธอได้ถ้าเธอต้องการ เพียงแค่ให้อาหารพวกมันแก่อสูรของเธอ พวกมันจะแยกแยะและเข้าใจทักษะด้วยตนเอง เมล็ดเหล่านี้หายากมาก พวกมันสูญพันธุ์ไปนานแล้ว ฉันพัฒนาขึ้นมาด้วยตัวเอง 

  ซูผิงเหลือบมอง และเห็นได้ชัดว่าเป็นวัตถุดิบสิ้นเปลืองราคาแพง แต่เขาไม่ได้ปฏิเสธ เขาเป็นหนี้บุญคุณใของชายคนนี้ซะแล้ว

   ขอบคุณครับ 

  ซูผิงรับเมล็ดพันธุ์และวางไว้ในพื้นที่เก็บของเขา

  จากนั้นเขาก็เลือกรายการอาหารอสูรหายากอีกสองสามรายการและออกจากที่เก็บ

   ผมต้องการสถานที่ฝึกอสูรของผม 

   ฉันได้สำรองห้องที่ใหญ่ที่สุดให้เธอ มันคงจะกว้างขวางพอที่จะรองรับอสูรของเธอ  เบอร์นี่กล่าว

  สถานที่สำหรับฝึกอสูรนั้นคล้ายกับสถานที่ที่มนุษย์ใช้บ่มเพาะ ยกเว้นแต่ปกติแล้วพวกมันจะใหญ่กว่า อสูรจะต้องปรากฏในรูปแบบที่แท้จริงเพื่อให้การฝึกมีประสิทธิภาพ และห้องมนุษย์มักมีขนาดเล็กเกินไปสำหรับพวกมัน

  เบอร์นี่ได้ย้ายมังกรสองตัวซึ่งสูงพันเมตรซึ่งเดิมอยู่ในห้องนั้น เจ้าดวงดาวสองคนขอให้เบอร์นี่ฝึกพวกมัน แต่ตอนนี้พวกเขาต้องรอกัน

   มีอะไรให้ฉันช่วยอีกไหม?  เบอร์นี่ถาม

  ซูผิงส่ายหัว เขาสามารถจัดการทุกอย่างได้แล้วหลังจากนี้

  เบอร์นี่ไม่ยืนกราน เขาพูดว่า  โทรหาฉันถ้าต้องการอะไร    ครับ 

  ผู้เฒ่าหยานยังคงนิ่งเงียบ เขาออกไปกับเบอร์นี่หลังจากที่ซูผิงคุยกับเบอร์นี่เสร็จแล้ว

  เหนือวิหารห่างจากสถานที่ฝึกหลายพันเมตร เบอร์นี่พูดว่า  ผมไม่รู้ว่าอัจฉริยะที่ไร้เทียมทานอย่างเขาเป็นผู้ฝึกสอนด้วย แค่เป็นผู้ฝึกสอนสี่ดาวเขาก็ถือว่าน่ากลัวแล้ว 

  ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการเป็นผู้ฝึกสอนสี่ดาว ซูผิงอาจแข็งแกร่งกว่านี้หากเขาอุทิศเวลาให้กับการบ่มเพาะส่วนตัวของเขาเพียงอย่างเดียว

  ผู้เฒ่าหยานเหลือบมองเขาและพูดอย่างเฉยเมยว่า  นายจะต้องแก้ไขสถานการณ์หากมีสิ่งใดผิดพลาดกับการฝึกฝนของเขา 

  เบอร์นี่ตกตะลึงกับสิ่งนี้ เขาโอดครวญ  ท่านหยาน เขาขอฝึกอสูรของเขาเอง ไม่ใช่ความผิดของผมซักหน่อยถ้ามีอะไรผิดพลาด 

   นายควรจะยืนกราน 

  เบอร์นี่:  …   ภายในสถานที่ฝึก—

  ซูผิงเรียกโครงกระดูกน้อย สุนัขมังกรดำ และมังกรเพลิงนรกออกมา สำหรับขาวน้อยและอสรพิษม่วงพวกมันยังไม่ถึงคอขวดของสภาวะชะตากรรม ความก้าวหน้าของพวกมันยังรอได้

  อสูรหลักของซูผิงยังคงเป็นสามตัวนี้

   นี่ของพวกแก  ซูผิงมอบเมล็ดพันธุ์วิถีเลือดให้แต่ละตัว

  โครงกระดูกน้อยมองด้วยความสงสัยแล้วเคี้ยวมัน เมื่อเคี้ยวแล้ว เมล็ดพันธุ์ก็ละลายกลายเป็นพลังงานสีแดงเข้มซึ่งแผ่จากกรามไปยังส่วนอื่นๆ ของร่างกาย ทำให้กระดูกของมันเป็นสีชมพู

  สิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับสุนัขมังกรดำและมังกรเพลิงนรก ทั้งสองเข้าใจทักษะที่หายากในเมล็ดพันธุ์

  ทักษะที่หายากแต่ละทักษะมีโอกาสที่จะรวมกฎและวิถี  ทักษะบางอย่างสามารถสืบย้อนไปถึงกฎสูงสุดสี่ข้อ…

  ทักษะดังกล่าวหายากมากในโลกแห่งการบ่มเพาะ พวกมันค่อนข้างไม่ธรรมดา..

 

ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store

ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store

Status: Ongoing

ฉันถูกส่งไปยังโลกแห่งอสูร มีสิ่งมีชีวิตทุกรูปแบบ ทุกขนาด พวกมันสามารถเป็นสหายน่ากอด ผู้ช่วยในชีวิตประจำวัน หรือนักสู้ ไม่เลวเลยใช่ไหมละ? ฉันมีครอบครัว แต่ความจริงกลับถูกบดบังโดยน้องสาวฉัน เธอเกลียดฉันมาก และก็คอยรังแกฉันทุกวัน ฉันบอกหรือยังว่าเธอมีพรสวรรค์สูงมาก ส่วนฉันเป็นคนไร้พรสวรรค์?ก็แค่หล่อสุดๆ ฉันมีอิสระในการดำเนินธุรกิจของครอบครัวเอง ร้านอสูรเล็กๆ มันควรจะดีหากไม่ใช่ความจริงที่เจ้าของร่างเดิมนี้เกิดมามีความสัมพันธ์เป็นศูนย์กับการควบคุมอสูรดวงดาว… คงไม่คิดว่ามันเป็นการข้ามโลกโดยไร้ระบบหรือกลไกอะไรที่จะปูถนนให้ฉันหรอกนะ?ฉันมี แต่ฉันไม่รู้ว่าไม่มีมันจะดีกว่าไหม…

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท