ตรงหน้าพวกเขาคือทะเลสายตาของกระต่ายนักเลงที่ไหลเข้ามาเรื่อย ๆ มันทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความสับสนจนเกือบจะเสียสติ ชื่อดี ๆ อย่างกระต่ายนักเลงดูเหมือนจะดีเกินไปเมื่ออยู่ในสภาพนี้
ในอดีตพวกเขาไม่ได้จริงจังอะไรมากกับชื่อของพวกมันเพราะมันเป็นเพียงขยะในสายตาของพวกเขา กระต่ายนักเลงคือสัตว์อสูรอ่อนแอที่ใครก็ฆ่าได้ง่าย ๆ ดังนั้นทุกครั้งที่มีคน “ตาย” ด้วยน้ำมือของมัน มันจะกลายเป็นเรื่องตลกอย่างมาก
แต่ทว่าวันนี้ไม่มีใครตลกได้อีกต่อไป กระต่ายนักเลงตรงหน้าพวกมันน่ากลัวเกินไป พวกมันทุกตัวมีพลังขั้นสี่ของร้อยปี ! ทุกคนรู้สึกเศร้าใจอย่างมาก ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่กระต่ายนักเลงโหดร้ายขนาดนี้ ?
“ฟัง ทุกคนอย่าพยายามแยกย้ายอย่าให้โดนพวกมันรุมล้อม กระต่ายนักเลงตรงหน้ามันต้องไม่ใช่กระต่ายธรรมดา ๆ แน่นอน ดูเหมือนหน่วยลาดตระเวนของพวกเราจะถูกมันเก็บไปหมดแล้วมันเลยมาล้อมเราโดยที่เราไม่รู้ตัวได้ พยายามอย่าโดนมันจับได้ … ถ้าโดนมันจับได้พวกแกก็ตัดสินใจกันเองละกันว่าจะฆ่าตัวตายเองหรือจะให้มันฆ่า !” เล่ายี่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ดาบยาว 3 เมตรในมือของเขาเปล่งประกายด้วยความหนาวเย็นออกมา
“ฆ่า !” เล่ายี่ชูดาบขึ้นและตะโกนเริ่มบุกก่อน หัวหน้าอีก 9 คนรวมตัวกันพร้อมกับพุ่งไปพร้อมกันตามมาด้วยผู้ฝึกตนกว่าร้อยคนที่วิ่งตามไป
สำหรับสัตว์อสูรและสมุนไพรระดับต่ำรวมไปถึงของอื่น ๆ ในแคมป์ ไม่มีใครสนใจพวกมันอีกต่อไป แกนสัตว์อสูรระดับสูงรวมไปถึงสมุนไพรจิตวิญญาณระดับสูงอยู่ในแหวนมิติของหัวหน้าทั้ง 10 คน ตราบใดที่พวกเขาหนีไปได้ อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ได้มาเสียเที่ยว
หัวหน้าทั้ง 10 คนเป็นนักสู้ที่มีประสบการณ์ทุกคน พวกเขาเต็มไปด้วยความดุร้ายและโหดเหี้ยม การเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวก็จัดการกับกระต่ายนักเลงได้ ดูเหมือนว่ากระต่ายนักเลงเหล่านี้จะเพิ่งพัฒนามาเป็นขั้นสี่ของร้อยปี
ความแข็งแกร่งของหัวหน้าแต่ละคนถือว่ายอดเยี่ยม คน ๆ เดียวสามารถรับมือกับกระต่ายนักเลงได้ถึงหลายตัว !
การปะทะครั้งแรกมันทำให้กำลังใจของทุกคนเพิ่มขึ้น คนอื่น ๆ เองก็ระเบิดพลังออกมาทั้งหมดโดยไม่สนใจอะไรอีกต่อไป ความหวังเดียวของพวกเขาในตอนนี้คือฆ่าและหาโอกาสในการหนีโดยสูญเสียให้น้อยที่สุดให้ได้
กระต่ายนักเลงหลั่งไหลเข้ามาเรื่อย ๆ แม้ว่าสหายของมันจะถูกฆ่าตายแต่ก็มีอีกตัวเข้ามาแทนที่ ในขณะเดียวกันผู้ฝึกตนจำนวนมากก็เริ่มเสียเปรียบขึ้นเรื่อย ๆ
“บิดาถูกขยะบัดซบเหล่านี้จับตัวได้ แต่บิดาจะไม่ยอมให้การตายกลายเป็นเรื่องตลกเด็ดขาด !”
ผู้ฝึกตนที่ถูกจับตัวได้ทั้งหมดหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นร่างของพวกเขาก็ระเบิด !
รัศมีของการระเบิดกว้างกว่า 10 เมตร แรงระเบิดนั้นเพียงพอที่จะฆ่าผู้ฝึกตนขั้นสามที่อยู่ใกล้ ๆ ได้ !
เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ๆ มันคือเสียงของเหล่าตัวแทนที่เกือบจะต้องตายไปและกลายเป็นเรื่องน่าตลกของคนอื่น
หลังจากผู้ฝึกตนจำนวนมากระเบิดร่างไป กระต่ายนักเลงเองก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย ขนสีขาวของพวกมันเต็มไปด้วยรอยไหม้ ในขณะเดียวกันตัวที่อยู่ใกล้ก็ไม่สามารถต้านทานแรงระเบิดได้ นอกเหนือจากกระต่ายไม่กี่ตัวที่ตายแล้วตัวที่อยู่ไกลออกไปก็บาดเจ็บสาหัสแต่ก็ไม่ถึงตาย
จากตอนแรกที่มีคนกว่า 100 คน ตอนนี้กลับเหลือเพียง 30 กว่าคน ส่วนกระต่ายนักเลงเองก็ถูกสังหารไปหลายร้อยตัวเช่นกัน
“ทุกคน เอาระเบิดออกมาเปิดเส้นทางซะ !”
ร่างกายของเล่ายี่ชุ่มไปด้วยเลือด มันเป็นเลือดของกระต่ายนักเลงและก็เป็นของเขาด้วยเช่นกัน ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับทะเลแดง
การต่อสู้ครั้งนี้แม้แต่พลังของสี่ของร้อยปีของเขาก็ไม่พอ เขาใช้แรงไปเยอะมากจนเกือบจะใกล้หมดแรง การเคลื่อนไหวแต่ละครั้งนั้นกินพลังของเขาไปเยอะมาก ในขณะเดียวกันหากเขาชะลอตัวลงแม้เพียงนิดเดียวเขาก็อาจจะถูกกระต่ายเหล่านี้จับตัวได้
ในบรรดากระต่ายนักเลงที่ตายไป มี 2 ใน 3 ที่ถูกเล่ายี่และหัวหน้าคนอื่น ๆ ฆ่าไป !
ตรงหน้าเขาคือกระต่ายนักเลงกว่า 20 ตัวที่ขวางเส้นทางหลบหนีเอาไว้ ในขณะเดียวกันพลังของพวกเขาก็ใช้ไปแล้วกว่าครึ่งหนึ่ง พวกเขาต้องเก็บแรงบางส่วนเอาไว้เพื่อหนีไปด้วย ดังนั้นเล่ายี่จึงตัดสินใจที่จะใช้ไพ่ลับของเขาทันที
เมื่อหันกลับไปมองด้านหลัง มันมีเพียงผู้รอดชีวิต 1 ใน 3 เท่านั้น ในบรรดาหัวหน้า 9 คนเหลือเพียง 4 คนเท่านั้น ส่วนคนอื่น ๆ ไม่จำเป็นต้องถาม
น่าเสียดายที่ไม่มีเวลามาเสียใจ ผู้รอดชีวิตทั้งหมดหยิบระเบิดออกมาและโยนไปข้างหน้าทันที !
เล่ายี่และหัวหน้าคนอื่น ๆ ก็เผยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด จากนั้นพวกเขาก็หยิบบางอย่างที่มีขนาดเท่าชามออกมา ชามมันมีลวดลายสีน้ำเงินและสีดำตัดสลับกัน
สิ่งนี้มีอีกชื่อว่าระเบิดพลังงาน ราคาแต่ละลูกสูงถึง 30 ล้าน HCD ระเบิดเพียงลูกเดียวมันเทียบเท่ากับสัตว์อสูรที่พวกเขาใช้เวลาล่าถึงครึ่งปี !
แน่นอนว่าระเบิดมันคุ้มกับราคาแน่นอน ภายในระยะ 300 เมตร หากไม่ใช่ผู้มีพลังระดับราชาพันปี มีเพียงความตายที่รออยู่เท่านั้น !
บางทีมันอาจจะดูเกินจริงไปเล็กน้อย แต่ก็บอกได้แค่ว่ามันทรงพลังมากก็พอ !
ระเบิดพลังงาน 3 ลูกถูกเปิดใช้งานพร้อมกัน จากนั้นก็โยนไปยังกลุ่มกระต่ายนักเลง
“บูมมมม !”
แสงสีขาวระเบิดขึ้นจนทำให้ดวงตาพล่ามัว ทุกคนรีบเอามืดปิดตาทันที
กระต่ายนักเลงกว่า 20 ตัวได้รับบาดเจ็บอย่างหนักจากระเบิดธรรมดา ส่วนกระต่ายที่อยู่รอบ ๆ เองก็รีบวิ่งหนีด้วยขาอ้วน ๆ ของพวกมัน !
แสงสว่างค่อย ๆ หายไป มีหลุมขนาดใหญ่ 3 หลุดปรากฏขึ้นใกล้ ๆ ซากของกระต่ายนักเลงปรากฏบนหลุม ระเบิดเพียง 3 ลูกกลับฆ่ากระต่ายนักเลงไปได้กว่า 60 ตัว และยังทำให้พวกมันกว่าร้อยตัวบาดเจ็บอย่างหนัก !
กระต่ายนักเลง 20 ตัวที่ขวางพวกเขาอยู่ตรงหน้าเองก็บาดเจ็บสาหัสและยังมีบางตัวตายไปแล้ว
รอยยิ้มกว้าง ๆ ปรากฏบนหน้าทุกคน กระต่ายนักเลงที่อยู่ใกล้ ๆ เองก็ไม่กล้าเข้าใกล้พวกเขารวมไปถึงพวกที่บาดเจ็บหนักเช่นกัน ในสถานการณ์ตอนนี้ระยะเพียง 100 เมตรมันสั้นมากสำหรับเหล่ามนุษย์ที่กำลังวิ่งหนี เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาหลุดพ้นวงล้อมของพวกมันไปได้พวกเขาก็จะแยกย้ายกันหนีไปคนละทางเพื่อทำให้โอกาสในการหนีของพวกเขาเพิ่มขึ้น !
ดวงจันทร์สีขาวกลมลอยอยู่บนท้องฟ้าล้อมรอบไปด้วยต้นไม้โบราณสูงตระหง่า ห่างออกไปจากแคมป์หลายร้อยเมตรมีกระต่ายสีแดงเข้มยืนอยู่บนกิ่งไม้ที่สูงที่สุดของต้นไม้ มันมองดูสนามรบด้านล่างด้วยสายตาเย็นชา มันไม่ได้แสดงความรู้สึกใด ๆ เลยกับการตายไปของลูกน้องของมัน
ลำแสงของดวงจันทร์จำนวนมากไหลเข้ามาในร่างของมันอย่างต่อเนื่อง แรงกดดันของมันผันผวนไปมาระหว่างขั้นสูงสุดของร้อยปีกับราชาพันปี
ด้านล่าง เลือดและฉีของกระต่ายนักเลงจำนวนมากควบแน่นเป็นละอองเลือดลอยเข้ามาหามัน
แก่นแท้ของกระต่ายจำนวนมากหลอมรวมกันกลายเป็นหยดเลือดสีม่วงทอง จากนั้นก็ถูกกระต่ายสีแดงเข้มกลืนเข้าไป
เมื่อมันกลืนเข้าไป กระต่ายสีแดงเข้มก็ตัวใหญ่ขึ้น สีขนของมันเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเลือด กลิ่นน่าสะอิดสะเอียนค่อย ๆ กระจายออกมา
ลวดลายสีแดงเข้มจำนวนมากค่อย ๆ กระพริบใต้ผิวหนังของมัน หากไม่มีใครสนใจก็ไม่มีทางเห็นลวดลายเหล่านี้ หากหนังของมันถูกลอกออกไปจนหมดก็จะเห็นได้ว่านอกเหนือจากหัวแล้ว ร่างของมันเต็มไปด้วยลวดลายเหล่านี้ !
ลวดลายเหล่านี้ค่อย ๆ รวมตัวกันจนหนายิ่งขึ้นจนคล้ายกับเส้นเลือด
ลวดลายค่อย ๆ เหยียดยาวออกไปทางหัวของกระต่ายนักเลง
เมื่อลวดลายกำลังลามไปจนเกือบจะถึงดวงตาของมัน ลวดลายก็เริ่มชะลอตัวลงแล้วถอยกลับไปที่คอราวกับว่ามันหมดแรง
“กีกี้ !”
เสียงกรีดร้องที่น่าตกใจดังขึ้น มันเต็มไปด้วยความดุร้ายและโกรธเกรี้ยว
กระต่ายนักเลงลืมตาขึ้น จากนั้นลำแสงสีเลือดยาว 3 ชุนก็พุ่งออกมา !
กระต่ายนักเลงเปลี่ยนมาอยู่ท่านั่งบนต้นไม้โดยมีดวงจันทร์กลมโตขนาดเท่าบ้านอยู่ด้านหลัง ฉากนี้มันราวกับปีศาจยักษ์ที่กำลังเฝ้ามองโลกด้วยดวงตาสีแดง !
ด้านล่าง เล่ายี่และคนอื่น ๆ กำลังมองด้านนอกวงล้อมของพวกกระต่ายด้วยความดีใจ ทันใดนั้นกระต่ายนักเลงที่เต็มไปด้วยความกลัวเมื่อครู่ก็เปลี่ยนไป มันพุ่งมาล้อมพวกเขาอีกครั้ง !
สถานการณ์ในตอนนี้มันน่าตกใจอย่างมาก การพุ่งเข้ามาล้อมรอบของพวกกระต่ายมันทำให้จิตใจของเล่ายี่และคนอื่น ๆ แหลกสลาย
เสียงดังสนั่นไปทั่วภูเขาตามมาด้ยเสียงสั่นของต้นไม้สูงหลายร้อยเมตร กระต่ายนักเลงตัวเล็กที่สูงไม่ถึง 1 เมตรก็ปรากฏตรงหน้าและเดินมาหาพวกเขา
ความเร็วของมันดูไม่ค่อยเร็วนัก แต่ทุกก้าวของมันกลับทิ้งภาพติดตาเอาไว้ !
การเคลื่อนไหวระดับสูงเช่นนี้มันทำให้เกิดภาพติดตาขึ้น มันทำให้คนที่มองรู้สึกสับสนจนเกือบจะกระอักเป็นเลือดออกมา หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาทีกระต่ายนักเลงที่สูงเพียงครึ่งหนึ่งของเล่ายี่ก็มาปรากฏตรงหน้าพวกเขาในระยะ 2 เมตร
แม้ว่ากระต่ายนักเลงตัวนี้จะเตี้ยกว่าพวกเขามาก แต่ความแปลกนั้นก็หายไปกลายเป็นเรื่องธรรมดาของพวกเขา
เหงื่อเย็นหยดลงมาบนหน้าผากของเล่ายี่ เขารู้สึกได้ถึงบางอย่างจากการเฝ้ามองดูการเคลื่อนไหวของกระต่ายตัวนี้
เงียบ !
ความเงียบเข้าครอบงำราวกับมันกำลังขู่ว่าจะกลืนหัวใจของมนุษย์ลงไป !
“กระต่ายบัดซบ ! ตายซะ !”
ในขณะที่ทุกคนกำลังรู้สึกราวกับหายใจไม่ออกในความเงียบ แน่นอนว่ามีบางคนไม่สามารถทนได้กับแรงกดดันที่มองไม่เห็นนี้ ทันใดนั้นผู้หญิงที่ร่างกำยำก็ตะโกนขึ้นจากนั้นก็ยกขวานขนาดใหญ่เท่าบานประตูขึ้น กล้ามเนื้อของเธอเกร็งจากนั้นเธอก็ฟันไปที่กระต่ายตัวนั้น !
ทุกคนกลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัวในขณะมองขวานขนาดใหญ่พุ่งไปหากระต่ายนักเลง !
“แก๊ง !”
เสียงที่น่ากลัวตามมาด้วยระลอกคลื่นที่บดขยี้ใบไม้ใกล้ ๆ !
ขวานขนาดใหญ่ถูกหยุดเอาไว้ด้วยระฆังสีแดงเข้มขนาดใหญ่ที่ปรากฏตรงหน้ากระต่ายนักเลง !
ระฆังสีแดงเข้มมันราวกับระฆังวัดบนโลกดิน มันสูง 3 เมตรและกว้างเกือบ 2 เมตร ตัวอักษรจำนวนมากถูกแกะสลักอยู่ด้านข้างของมัน
“แกร๊ก !”
เสียงเหมือนบางอย่างแตก จากนั้นรอยแตกจำนวนมากก็ปรากฏบนผิวของขวาน หลังจากนั้นขวานที่ดูราคาแพงมากก็แตกสลายเป็นชิ้นเล็ก ๆ !
ผู้หญิงตัวใหญ่ก้าวถอยหลังด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ มันราวกับสมองในหัวของเธอไม่สามารถเข้าใจได้ว่าการโจมตีเมื่อครู่ทำไมถึงไม่สามารถทำลายระฆังขนาดใหญ่นั้นได้ ในความเป็นจริงเธอเกือบจะถูกฆ่าโดยเสียงสะท้อนจากระฆัง !
“เป็นไปได้ยังไง ? เป็นไปได้ยังไงกัน ?”
“สัตว์อสูรตัวนี้มันอะไรกัน มันไม่มีทางเป็นกระต่ายนักเลง ! นี้มันเรื่องตลกอะไรกัน กระต่ายนักเลงจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้ได้ยังไงกัน !”
เสียงที่เต็มไปด้วยความสับสนดังขึ้นในขณะที่กระต่ายนักเลงมองร่างที่แข็งแกร่งของผู้หญิงตัวใหญ่ที่เต็มไปด้วยบาดแผลจำนวนนับไม่ถ้วน นอกจากนี้ยังได้ยินเสียงกระดูกแตกอีกด้วย
กระต่ายนักเลงตัวนี้มันทำให้ทุกคนรู้สึกเย็นยะเยือก เนื่องจากมีสหายทรงพลังมาขวางเส้นทางหนีของพวกเขาเอาไว้ มันทำให้ความสิ้นหวังมาเยือนพวกเขาทันที
เล่ายี่หัวเราะเบา ๆ ในขณะมองกระต่ายนักเลงตรงหน้า จากนั้นก็พูดด้วยความขมขื่น “ระดับหลุดพ้น ! ราชาพันปี !”
ความเงียบ มันเงียบจนเข็มหล่นก็ได้ยินอย่างชัดเจน มันเป็นความเงียบราวกับความตายได้มาเยือน ! คำว่า “ราชาพันปี” มันทำให้เกิดเวทมนตร์บางอย่างที่ทำให้เต็มไปด้วยความเงียบ !
