เป่ยเฟิงใช้เรี่ยวแรงที่มีทั้งหมดเพื่อเพิ่มความเร็วของเขา !
คนส่วนใหญ่คิดว่าหมีนั้นช้าและอืดอาด แต่เมื่อพวกเขาพบพวกมันพวกเขาก็จะตระหนักได้ว่าความรู้สึกที่สิ้นหวังนั้นเป็นอย่างไร !
สิ่งเดียวที่ทำได้คือวิ่งให้เร็วที่สุด !
… ล้อเล่นหรือเปล่า แกคิดว่าการวิ่งจะทำอะไรได้ ?
มันก็แค่การยืดอายุของแกไปไม่กี่วินาทีเท่านั้น …
พลังของหมีไม่สามารถใช้สายตามองดูได้ โดยเฉพาะพวกหมียักษ์ !
หมียักษ์ที่โตเต็มวัยสามารถฆ่าสัตว์อสูรส่วนใหญ่ที่อยู่ในระดับเดียวกันได้อย่างง่ายดาย
และเป่ยเฟิงก็เสมือนลูกหมียักษ์ – ตัวเล็กแต่ทรงพลัง !
พลังของเขาปะทุขึ้นจากนั้นกระดูกสันหลังของเขาก็ยาวขึ้นจนทำให้ร่างของเขากางออก
“ผลัก !”
“ตู้ม !”
เสียงปะทะดังขึ้นสองครั้ง เสียงแรกคือเสียงที่โจมตีเข้ามาในขณะที่อีกเสียงคือการปะทะกันของคลื่นพลัง !
แรงระเบิดมันรุนแรงขนาดที่ว่าแม้แต่เกราะเหล็กก็แตกสลาย แต่มีพลังคลื่นพลังบางส่วนเท่านั้นที่สัมผัสกับตัวเป่ยเฟิงได้ มันจึงทำให้เขาสามารถสร้างช่องว่างให้ตัวเองได้ !
เป่ยเฟิงราวกับภูเขาน้ำแข็งที่ลอยอยู่ในทะเลที่ไม่หวั่นไหวแม้ว่าจะเผชิญหน้ากับคลื่นยักษ์ !
ในไม่ช้าฉีของเขาก็ค่อย ๆ ฟื้นฟูตัวเขาและปกป้องเขาจากการโจมตี บาดแผลที่หน้าอกของเขาเริ่มฟื้นฟูอย่างช้า ๆ
วินาทีต่อมาเลือดสีเงินที่ไหลออกมาจากบาดแผลก็ไหลกลับเข้าไป จากนั้นบาดแผลก็ปิดตัวเองลงแล้วค่อย ๆ หายเป็นปกติ
เมื่อคลื่นแรงโจมตีปะทะกับบ่อเลือด มันก็ทำให้บ่อเลือดเริ่มระเหย
เป่ยเฟิงถอนหายใจ
“ข้าควรจะยึดมั่นในเส้นทางที่วางเอาไว้ บ่อเลือดดึงดูดข้าและนั้นก็ทำให้ข้าตัดสินใจผิดพลาด ความโลภช่างเป็นบาปจริง ๆ”
เป่ยเฟิงพึมพำกับความผิดของตัวเอง
มันเป็นสิ่งล่อใจที่ทำให้เขาก้าวเข้าไปในเขตอันตราย เลือดมีค่าและมันคือสมบัติ ทำไมเขาไม่ไปเก็บมันละ ?
มันเป็นความคิดนี้ที่ทำให้เป่ยเฟิงเกือบถูกสังหาร !
ในที่สุดเป่ยเฟิงก็เข้าใจว่าทำไมผู้คนถึงยอมตายเพื่อเงินหรือแม้แต่นกที่ยอมตายเพื่ออาหาร
“ข้าทำเป้าหมายที่หวังไว้ได้แล้ว ข้าควรจะไปได้แล้ว”
หลังจากตั้งสติได้ เป่ยเฟิงก็หันไปมองสัตว์อสูรทั้งสองตัวที่ยังคงสู้กันจากนั้นเขาก็รีบหนีไปโดยไม่ลังเล !
ถ้าเขายังอยู่ต่อไป เขาจะต้องตายแน่นอน !
เป่ยเฟิงและเจ้ากระต่ายรีบหนีออกมาโดยไม่จำเป็นต้องปกปิดพลังแม้แต่น้อย พวกเขารู้สึกว่าสัตว์อสูรทุกตัวได้หนีไปจากภูเขาไฟแล้ว ดังนั้นมันจึงไม่มีอุปสรรคใด ๆ ขวางพวกเขา
วันต่อมา เป่ยเฟิงก็เข้าไปในถ้ำที่เขาขุดจากนั้นก็เอาเลือดของเต่ามังกรออกมา
ถ้ำที่มืดในตอนแรกเริ่มสว่างไสวไปด้วยแสงของเลือด
กลิ่นหอมจากเลือดโชยเข้าไปในจมูกของเป่ยเฟิงอย่างต่อเนื่อง
หลังจากนั้นเขาก็สั่งให้เจ้ากระต่ายออกไปปกป้องถ้ำ เป่ยเฟิงก็ดื่มเลือดสีทองทันที
“บูม !”
เป่ยเฟิงกำจัดความทรงจำของเซลล์ในเม็ดเลือดไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้มันได้อย่างปลอดภัย พลังจำนวนมากระเบิดออกมาทันทีที่เข้าปากของเขา
เขาหลับตาลงและปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ เป่ยเฟิงในตอนนี้ราวกับลูกโป่งขนาดใหญ่ ผิวของเขากลายเป็นสีแดงเลือดและในไม่ช้าการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ก็เกิดขึ้นในร่างของเขา
พลังแห่งชีวิตที่เกิดจากการสกัดค่อย ๆ ถูกดูดซึมเข้าไปทั่วร่างกายของเขา
เป่ยเฟิงรู้สึกได้ว่าแก่นแท้แห่งชีวิตของเขาแข็งแกร่งยิ่งขึ้น !
เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ เป่ยเฟิงไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลง เลือดถูกส่งเข้าไปในปากพร้อมกับพลังของเขาที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นตามไปด้วย !
ในไม่ช้าแก่นแท้แห่งชีวิตของเขาก็กลับมาอยู่ในสภาพสมบูรณ์ !
หลังจากดื่มเลือดมังกรเต่าไป เป่ยเฟิงก็ฟื้นฟูพลังกลับมายังความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาได้แล้ว !
ตอนนี้เขาสามารถสังหารศัตรูที่หลอมรวมเลือดฉีได้ 60-70 % ได้อย่างสบาย และหากเข้าใช้พลังทั้งหมดของเขา มันก็ไม่มีปัญหาแม้แต่น้อยหากต้องเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายที่หลอมรวมเลือดฉีได้ 80 % !
‘ข้าต่อสู้กับสัตว์อสูรที่มีพลังระดับราชาพันปีมาหลายร้อยครั้ง มันมีทั้งชนะและแพ้ ตอนนี้ข้าน่าจะชินกับพลังระดับราชาพันปีแล้ว แค่นี้ก็น่าจะเพียงพอแล้ว’
เป่ยเฟิงยิ้ม เขายังไม่ยอมหยุดแค่นี้ กลับกันสายตาของเขาเต็มไปด้วยความร้อนแรง !
เป่ยเฟิงไม่พอใจเพียงแค่นี้ เขาต้องการจะบรรลุพลังอีกครั้ง !
เขาสะบัดมือจากนั้นเลือดสีแดงเข้มก็ปรากฎข้างตัวเขา มันมีขนาดใหญ่พอ ๆ กับรถม้า
นี่คือเลือดสัตว์อสูรอีกตัวหนึ่ง
นี่ไม่ใช่สมุนไพรจิตวิญญาณหรือเม็ดยา แต่มันดีกว่าของเหล่านั้นมาก !
สำหรับสัตว์อสูรระดับนี้ ต่อให้เป็นเพียงเลือดธรรมดาบางส่วนจากร่างกายของมันแต่มันคือยาชูกำลังชั้นยอดของเป่ยเฟิง หากเขาได้แก่นแท้แห่งเลือดของมันมา มันจะถือว่าเป็นสมบัติล้ำค่าอย่างมาก !
แต่หลังจากได้เห็นการต่อสู้ของสัตว์อสูรทั้ง 2 มันทำให้เป่ยเฟิงสงสัยมากว่าหากพวกมันมีพลังระดับหมื่นปี ฝ่ายไหนจะชนะกัน !
นั้นเป็นเพราะว่าเขาไม่เคยเห็นการต่อสู้ของผู้มีพลังระดับหมื่นปีมาก่อน เขาจึงไม่รู้ว่าเป็นมนุษย์หรือสัตว์อสูรกันแน่ที่แข็งแกร่งกว่ากัน
แต่จากสัญชาตญาณของเขา เขารู้สึกได้ว่าสัตว์อสูรทั้งสองตัวนี่ทรงพลังขนาดที่ว่าต่อให้เป็นผู้มีพลังระดับหมื่นปีก็ยังเอาชนะมันไม่ได้ !
ไม่สิ หากเป็นผู้มีพลังระดับหมื่นปีธรรมดา ๆ อาจจะถูกพวกมันสังหารได้ด้วยการโจมตีเพียงไม่กี่ครั้ง !
หลังจากแก่นแท้แห่งชีวิตของเขาหายดีแล้ว ตอนนี้สภาพของเขาก็กลับมาเป็นปกติ ร่างกายของเขากลับมาสมบูรณ์แบบ ตอนนี้หากเขาลดน้ำหนักลงเพียงเล็กน้อยเขาก็จะดูผอม แต่หากเขาเพิ่มน้ำหนักซักเล็กน้อยเขาก็จะดูอ้วนทันที
มีเพียงเป่ยเฟิงเท่านั้นที่เข้าใจดีว่าร่างกายของเขาแข็งแกร่งขนาดไหน หากเป็นผู้มีพลังระดับเดียวกันกับเขา อีกฝ่ายจะแพ้ได้ทันทีแม้ว่าจะเขาจะใช้แค่ร่างกายเท่านั้น
แก่นแท้แห่งชีวิตของเขานอกจากจะฟื้นฟูกลับมาเป็นปกติแล้ว เลือดของเขาก็ยังถูกยกระดับไปอีกขั้น มันทำให้ร่างกายของเขายกระดับตามไปด้วย !
เป่ยเฟิงรู้สึกว่ากระดูกสันหลังส่วนที่ 8 ของเขามันมีบางอย่างสะกิด มันราวกับว่ากระดูกสันหลังส่วนที่ 9 ของเขาในตอนที่ทำลายคอขวดมายังระดับราชาพันปีนั้นกำลังสะกิดส่วนที่ 8 อยู่
เป่ยเฟิงค่อย ๆ ซึมซับเลือดสีแดงเข้มอย่างต่อเนื่อง เขาค่อย ๆ หลอมรวมมันเข้ากับฉีของเขาอย่างช้า ๆ
เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ แต่ยังไม่ถึงวัน เป่ยเฟิงแม้ว่าจะมีพลังเพียงราชาพันปีขั้นแรก แต่เลือดฉีของเขากลับหนาแน่นอย่างมาก !
“การเตรียมพร้อมดูเหมือนจะสมบูรณ์แล้ว มันได้เวลาที่จะบรรลุมันอีกครั้ง !”
ดวงตาของเป่ยเฟิงเปล่งประกาย แม้ว่าถ้ำจะมืดมิดแต่ทว่ากลับสามารถมองเห็นดวงตาที่ส่องสว่างของเขาได้อย่างชัดเจน !
