Journey Towards Greatness เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ – ตอนที่ 48

เก็งก้ากลับไปที่ศูนย์โปเกมอนและเข้าไปในห้องของจูเลียน มันเห็นจูเลียนนอนหลับตาอยู่บนเตียง เก็งก้าจึงหยิบปากกามาร์กเกอร์จากโต๊ะใกล้ๆ และพยายามขีดเขียนบางอย่างบนใบหน้าของจูเลียน แต่จู่ๆ มันก็สะดุ้งเมื่อจูเลียนจับมือของมันก่อนที่ปลายปากกาจะสัมผัสใบหน้าของเขา

จูเลียน “โฮโฮ ดูนายสิพยายามเล่นตลกกับฉันเหรอ”

จูเลียนลืมตาขึ้นและนั่งตัวตรงบนเตียง

เก็งก้า “Gagaga” [ฮ่าๆๆ ฉันแค่พยายามที่จะสนุก]

เก็งก้าพูดพลางถูหลังศีรษะเมื่อเห็นแบบนั้นจูเลียนก็ส่ายหัว เขารู้นิสัยของเก็งก้าเขาจึงทำอะไรไม่ได้

จูเลียน [บอกฉันทีว่าเกิดอะไรขึ้นในยิมโทคิวะบ้าง?]

จูเลียนถามเก็งก้าทางโทรจิต เก็งก้าเริ่มเล่าให้เขาฟังเกี่ยวกับช่วงเวลาที่มันอยู่ในฐานแก๊งร็อคเก็ต มันบอกว่ามีฐานใต้ดินอยู่ใต้ยิมและมันได้ปลดปล่อยโปเกมอนไปด้วย รวมถึงบทสนทนาของโคซาบุโร่ ยามาโตะ และซาคากิ

จูเลียน “เฮ้ เจ้างี่เง่าพวกนั้นอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ พวกเขาโชคดีที่ฉันไม่ได้ทำลายพวกเขาในครั้งที่แล้วนะ แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาต้องการการเต้นรำที่ยอดเยี่ยมอีกครั้งจริงๆ”

เก็งก้า “genngaaarrrrrr”

เก็งก้าพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของจูเลียน

จูเลียน “พักไว้ก่อนเถอะ นายเจออะไรอีกในนั้น”

เก็งก้า [โอ้ ฉันลืมไปเลยฉันเห็นโปเกมอนแปลกๆ ที่ถูกรัดด้วยเกราะโลหะดูเหมือนเครื่องจักรบางอย่างและเชื่อมต่อกับหน้าจอขนาดใหญ่ที่แสดงให้เห็นเส้นแปลกๆ]

จูเลียน ‘ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นมิวทู’

จูเลียน “บอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ที”

เก็งก้า [มันแปลกมาก ฉันพยายามทำให้มันเคลื่อนไหว แต่มันก็นิ่งเหมือนรูปปั้น แต่ฉันรู้สึกได้ถึงพลังชีวิตของมัน ดังนั้นฉันไม่คิดว่ามันจะตายแล้ว]

จูเลียน “นายทำอะไรกับมันหรือเปล่า”

ตอนนี้จูเลียนกังวลว่าเก็งก้าอาจทำอะไรบางอย่างที่อาจก่อให้เกิดปัญหาในอนาคต

เก็งก้า [ฉันแค่พยายามทำให้มันเคลื่อนไหวโดยการสัมผัสมันและทำหน้าตลกๆ แต่มันก็ไม่มีประโยชน์]

จูเลียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นเขาก็เริ่มคิดเรื่องมิวทู

จูเลียน ‘ดูเหมือนว่ามิวทูจะถูกซาคากิควบคุมอย่างเต็มที่และมันจะไม่ขยับจนกว่าเขาจะบอกว่าให้ทำ มันเป็นเรื่องดีที่เก็งก้าไม่ได้พยายามเอาอะไรออกจากมิวทูไม่งั้นมันอาจจะอาละวาดไปแล้ว’

จูเลียน “โอเค เก็งก้าพรุ่งนี้นายอาจต้องต่อสู้กับโปเกมอนตัวนั้น ดังนั้นเตรียมตัวไว้ตอนนี้นายควรพักผ่อน”

จูเลียนส่งเก็งก้ากลับไปที่โปเกบอลและเริ่มคิดถึงการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้

จูเลียน ‘ซาคากิมีโปเกมอนจำนวนมากและฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเขาจะใช้ตัวไหนและดูเหมือนว่าเขาจะรู้เกี่ยวกับตัวฉัน ดังนั้นเขาจึงอาจใช้โปเกมอนที่แข็งแกร่งที่สุดในการสู้กับฉัน ฉันจะรอคอยมัน แต่สิ่งที่กังวลที่สุดของฉันไม่ใช่ทั้งซาคากิหรือมิวทูแต่เป็น มิว ฉันแค่หวังว่ามันจะไม่ปรากฏในระหว่างการต่อสู้ของฉัน แม้ว่ามันจะอยู่ในขณะนี้ฉันก็หวังว่ามันจะไม่รบกวน’

จูเลียนคิดเรื่องนี้มาระยะหนึ่งแล้ว แต่เขาก็ตัดสินใจจะลืมมันและนั่งสมาธิเพื่อสงบจิตใจ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาหลับไปบนเตียงในท่าเดิมตอนไหน

วันรุ่งขึ้นเมื่อเขาตื่นขึ้นมา มันยังคงเป็นรุ่งสางและแสงสว่างน้อยมากที่เข้ามาในห้องของเขา เขาขยี้ตาและยืดตัว

จูเลียน “ดูเหมือนว่าฉันจะหลับไประหว่างทำสมาธิ”

จูเลียนออกไปข้างนอกและออกกำลังกายตอนเช้าทุกวันกับโปเกมอนของเขาหลังจากเสร็จสิ้นเขาก็กลับมาที่ห้องและอาบน้ำให้สดชื่นขึ้น

จูเลียน “ได้เวลาไปเยี่ยมโทคิวะยิมแล้ว”

จูเลียนออกไปและกระโดดขึ้นไปบนจักรยานของเขาและปั่นไปที่ยิมโทคิวะ เขาไปถึงที่นั่นเพื่อดูน้ำพุระหว่างบันไดสองบันไดที่นำไปสู่อาคารสีส้มขนาดใหญ่และด้านหน้าประตูมีชายร่างใหญ่สองคนสวมเครื่องแบบสไตล์กลาดิเอเตอร์ สิ่งที่จูเลียนไม่รู้ก็คือสองคนนี้เป็นการ์ดชุดใหม่เพราะชุดเก่าถูกไล่ออกเนื่องจาก ‘ใครบางคน’

จูเลียนเดินไปที่ประตูและมาอยู่ต่อหน้าการ์ด ทั้งสองคนมาขวางทางเขา

จูเลียน “ฉันมาที่นี่เพื่อท้าทายหัวหน้ายิมของยิมโทคิวะ”

การ์ด “เข้าไปได้”

การ์ดเดินออกไปข้างๆ และเปิดประตูให้จูเลียนเดินเข้าไปเพื่อพบกับสนามสู้ขนาดใหญ่ เขาสามารถเห็นร่างเลือนรางของคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้บนแท่นนั้นจูเลียนรู้ทันทีว่านี่คือซาคากิ

ซาคากิกำลังมองไปที่จูเลียนด้วยเช่นกัน เขาถามโคซาบุโร่และยามาโตะแล้วว่าจูเลียนมีรูปลักษณ์อย่างไรเพื่อที่เขาจะสามารถจดจำจูเลียนได้ทันที

ซาคากิ ‘เหอะ ฉันคงไม่ต้องรอนานถ้าสิ่งที่โคซาบุโร่และยามาโตะพูดเกี่ยวกับโปเกมอนของเขาเป็นความจริง ฉันจะต้องมีมันและเพื่อทดสอบว่าฉันจะส่งโปเกมอนที่ทรงพลังที่สุดของฉันไปได้อย่างไรและถ้าเขาเอาชนะทั้งสองได้ เขาควรจะรู้สึกเป็นเกียรติที่เขาจะเป็นคนแรกที่ได้เห็นการสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันฮ่าๆๆๆ’

จูเลียน “ฉันคือจูเลียนและฉันมาที่นี่เพื่อท้านาย”

ซาคากิ “แน่นอนว่ากฎง่ายๆ คือเราทั้งคู่จะใช้โปเกมอนสามตัว คนแรกที่โปเกมอนทั้งสามหมดสภาพจะเป็นผู้แพ้”

จูเลียน “ตกลง เริ่มได้เลย”

จูเลียนไม่แม้แต่จะมองเขาและโบกมือ เขาไปยืนในสนามแล้ว เมื่อซาคากิเห็นแบบนี้ก็หงุดหงิด แต่เขาก็เก็บมันไว้ในใจ

ซาคากิ “อวดดีนักนะ มาดูกันว่าแกแข็งแกร่งแค่ไหนไปเลย นิโดคิง”

เขาหยิบโปเกบอลออกจากเสื้อโค้ทของเขาและโยนมันลงไป เมื่อมันเปิดออกนิโดคิงที่โตเต็มที่ก็แสดงตัวในสนามทำให้เกิดฝุ่นฟุ้งขึ้นในอากาศ

จูเลียน ‘นิโดคิงตัวนี้ดูได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี แต่ก็ยังไม่เท่ากับฉัน’

จูเลียน “ไปเลย คาบูท็อปส์”

จูเลียนโยนโปเกบอลขึ้นไปในอากาศและคาบูท็ปส์ก็ออกม มันมีใบมีดที่แหลมคมดูน่ากลัวราวกับว่าเป็นใบมีดจากเคียวของผู้เกี่ยวความตาย

ซาคากิ ‘โอ้ คาบูท็อปส์โปเกมอนโบราณที่สูญพันธุ์ไปแล้ว แต่ก็ไม่น่าแปลกใจที่ฟอสซิลจำนวนมากก็สามารถทำให้ฟื้นขึ้นมาได้’

ซาคากิ “โปเกมอนที่ดีที่ของนายสินะ แต่นายกำลังจะสูญเสียมันไป”

จูเลียน “อย่าพูดมาก เริ่มได้แล้ว”

จูเลียนได้รับความสนใจจากซาคากิจริงๆ

ซาคากิ “นิโดคิงใช้ Brick Break”

นิโดคิงพุ่งเข้าหาคาบูท็อปส์และยกมือขึ้นเพื่อใช้ Brick Break ที่ทรงพลัง หากท่านี้โดนคาบบูท็อปส์ มันจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่นั่นจะไม่มีวันเกิดขึ้น

จูเลียน “หลบแล้วใช้ blizzard”

จูเลียน [หลังจากใช้ blizzard แล้วให้ใช้ Waterfall และไปที่ข้างหลังแล้วใช้ Metal Claw]

จูเลียนไม่ต้องการเสียเวลากับการต่อสู้กับโปเกมอนปกติเหล่านี้ เขาจึงตัดสินใจทำมันให้เสร็จโดยเร็ว ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวคาบูท็อปส์ก็กระโดดหนีจาก Brick Break ที่ตกลงมา ขณะที่ท่านั้นกระแทกพื้น นิโดคิงก็ต้องชะลอตัวเพื่อเข้าสู่ตำแหน่งป้องกัน เมื่อคาบูท็อปส์เปิดใช้งาน Blizzard อย่างรวดเร็วก็ทำให้พื้นที่โดยรอบเย็นลง เมื่อพื้นเริ่มถูกปกคลุมไปด้วยหิมะก็ทำให้นิโดคิงได้รับความเสียหายเป็นอย่างมาก แต่มันก็ไม่หยุดแค่นั้น ทันใดนั้นคาบูท็อปส์ก็ขึ้นไปในอากาศและใช้ Water Fall ทำให้น้ำตกลงมา คาบูท็อปส์ใช้น้ำเป็นที่กำบัง ซ่อนตัวเองขณะที่ Water Fall ตกลงบนตัวนิโดคิงจนทำให้มันคุกเข่าลงอย่างสมบูรณ์ แม้ว่านิโดคิงจะแข็งแกร่งด้วยการป้องกันที่แข็งแกร่ง แต่ท่าประเภทน้ำแข็งและน้ำที่ทรงพลังนั้นก็สามารถทำให้นิโดคิงล้มลงได้

ซาคากิตกใจมากที่ได้เห็นสถานการณ์เช่นนี้ และทักษะก็ดำเนินไปอย่างรวดเร็วอย่างทรงพลัง เขาไม่ได้มีโอกาสเตือนนิโดคิงเลย หลังจากที่เขาเห็นนิโดคิงโดน Water Fall เขาก็พยายามพูดอะไรบางอย่างกับนิโโคิง แต่ก่อนที่เขาจะทำได้คาบูท็อปส์ก็ได้ลงมือไปแล้ว การเคลื่อนไหวของเขาโดยใช้น้ำเพื่อซ่อนตัวไปหลบหลังนิโดคิงได้อย่างง่ายดายและใช้ Metal Claw อันทรงพลังใส่ด้านหลังศีรษะของมัน ทำให้นิโดคิงล้มลง

จูเลียน “คาบูท็อปส์จบด้วย Ice Beam”

ก่อนที่นิโดคิงจะมีโอกาสต่อสู้มันก็โดน Ice Beam ทำให้มันหมดสติไปโดยไม่มีการต่อต้านใดๆ

ซาคากิตกใจอย่างที่สุดเนื่องจากโปเกมอนที่ทรงพลังที่สุดตัวหนึ่งของเขาเพิ่งถูกตบจนหลับไปในไม่ถึงนาที

ซาคากิ ‘เป็นไปไม่ได้คาบูท็อปส์นั่นเร็วและทรงพลังมาก ฉันต้องมีมันไว้กับตัวเอง ฉันจะมีพลังมากขึ้นฮ่าๆๆๆ’

จูเลียน “เฮ้ โปเกมอนของนายไม่ได้ทำให้เสียเวลาเลยแม้แต่นาทีเดียว นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกว่ายิมที่ทรงพลังที่สุดในคันโต?”

คำพูดของจูเลียนเต็มไปด้วยการถากถางและซาคากิสังเกตเห็นได้ง่าย ซึ่งทำให้เขาโกรธมากแต่เขาก็ยังเก็บมันไว้ข้างใน

ซาคากิ “หืม ฉันไม่ได้คาดหวังว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น ในขณะที่ฉันประเมินนายต่ำเกินไป แต่โปเกมอนตัวต่อไปของฉันจะแสดงให้นายเห็นว่ายิมโทคิวะแข็งแกร่งแค่ไหน”

ซาคากิ “ไปเลย บอสโกโดระ”

บอสโกโดระตัวใหญ่ขึ้นสู่เวที เพียงแค่มองไปที่มันก็สามารถบอกได้ว่านิสัยของมันนั้นน่ารังเกียจและโหดร้าย

จูเลียน ‘บอสโกโดระเหรอ อย่างที่ฉันคิดว่าเขามีโปเกมอนนอกจากภูมิภาคคันโต แต่มาดูกันว่ามันจะสามารถสู้กับโกกะซารุได้หรือไม่’

จูเลียน “คาบูท็อปส์กลับมา”

จูเลียนเก้บคาบูท็อปส์กลับไปที่โปเกบอลและหยิบอีกลูกออกมา

จูเลียน “ไปเลยโกกะซารุ”

เขาโยนโปเกบอลขึ้นไปในอากาศและโกกะซารุก็เข้ามาสู่สนาม ทันทีที่โกกะซารุออกมาอุณหภูมิก็เริ่มสูงขึ้น มันตั้งใจควบคุมไฟของมันเพื่อข่มขู่คู่ต่อสู้ของมันและมันก็ทำงานได้ดี บอสโกโดระเป็นประเภทเหล็กจึงสามารถสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น มันเป็นประเภทย่อยของหินจึงลดผลกระทบของการโจมตีโดยใช้ไฟได้

ความเชี่ยวชาญในการควบคุมไฟของโกกะซารุเกินกว่าปกติและตอนนี้มันสามารถควบคุมไฟได้ตามที่มันต้องการ มันสามารถเพิ่มอุณหภูมิ ลดอุณหภูมิและอื่นๆ ได้อีกมากมาย

ซาคากิรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันในบรรยากาศ เขาเริ่มเหงื่อออกเนื่องจากอุณหภูมิที่สูงขึ้น

ซาคากิ ‘เพียงแค่มองไปที่โกกะซารุฉันก็รู้ว่ามันทรงพลังกว่าโปเกมอนตัวก่อนๆ ของเขา จากรูปลักษณ์ของโปเกมอนตัวนี้มันอาจมีพลังมากจริงๆ ฉันต้องการมัน ฉันต้องการโปเกมอนทั้งหมดของเขา’

ซาคากิที่ไม่ว่าจูเลียนนั้นกำลังวางแผนที่จะจบศึกนี้ด้วยการโจมตีครั้งเดียว

จูเลียน [เปิดใช้งาน Iron Fist จากนั้นทันทีที่ฉันพูดว่า ไป ก็เปิดใช้งาน Blaze จากนั้นใช้ Flame Charge เพื่อวิ่งเข้าหา บอสโกโดระ จากนั้นก็จบเกมด้วย Focus Punch]

เมื่อได้ยินเสียงของจูเลียนในหัวของมัน โกกะซารุก็พยักหน้าขณะที่มันเปิดใช้งานกำปั้นเหล็กความสามารถที่ซ่อนอยู่ซึ่งจะเพิ่มพลังให้กับท่าต่อยทั้งหมดของมัน

ซาคากิกลับมาสนใจการต่อสู้อีกครั้ง แต่ก็สายเกินไปที่เขาจะทำอะไร

จูเลียน “ไป”

ทันทีที่จูเลียนพูดว่าไป โกกะซารุก็คำรามในขณะที่มันถูกล้อมรอบด้วยเปลวไฟจนกลายเป็นเสาไฟขนาดใหญ่ที่พุ่งขึ้นสู่เพดานจนเจาะรูออกไป ผู้อยู่อาศัยในเมืองก็เห็นเสาไฟขนาดใหญ่นี้และคิดว่าเป็นภูเขาไฟที่ได้ปะทุขึ้น แต่พวกเขาตระหนักว่ามันไม่มีภูเขาไฟในเมืองนี้ ทันใดนั้นโกกะซารุก็พุ่งเข้าใส่บอสโกโดระด้วยความเร็วเต็มที่โดยใช้การชาร์จเปลวไฟเพิ่มความเร็วของมันให้มากขึ้น

ซาคากิเมื่อเห็นการทำลายล้างที่เกิดจากการใช้ Blaze เขาก็ตกใจ แต่เมื่อเขามองลงไปเขาก็เห็นอะไรบางอย่าง

ซาคากิ “ไม่ดีแล้ว บอสโก-”

ก่อนที่เขาจะพูดจบคำ โกกะซารุก็หายไปทันทีและปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งต่อหน้าบอสโกโดระโดยทิ้งร่องรอยของเปลวไฟไว้ข้างหลัง

ทันทีที่โกกะซารุปรากฏตัวต่อหน้าบอสโกโดระ มันก็โจมตีทันทีด้วยพลังทั้งหมดของหนึ่งความสามารถสามทักษะ บอสโกโดระไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะสิ่งต่อไปที่มันรู้คือเขาถูกฝังอยู่ในกำแพงและมีความเจ็บปวดอย่างรุนแรงวิ่งผ่านร่างกายจนสลบไป

ใช่ เพียงหมัดเดียวก็ส่งบอสโกโดระบินออกไปทำให้เกิดเสียง ตูม ขนาดใหญ่ เมื่อฝุ่นหายไปสิ่งต่อไปที่ทุกคนเห็นคือ บอสโกโดระ หมดสติที่อยู่บนผนังด้านล่างแท่นที่ซาคากินั่งอยู่ ซาคากิก็อยู่บนพื้นเพราะตกจากเก้าอี้ จุดที่บอสโกโดระกระแทกสร้างคลื่นสั่นสะเทือนด้านล่างของที่เขาอยู่จนสร้างความตกตะลึงแก่เขาจนไม่รู้จะพูดอะไร เขาจ้องมองโกกะซารุราวกับว่ามันเป็นสัตว์ประหลาด และเขาก็เริ่มสงสัยในตัวเอง

ซาคากิ ‘ฉันจะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้อย่างไร สิ่งประดิษฐิ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันจะเข้าใกล้มันได้อย่างไร ไม่มีทางที่ความเร็วและแข็งแกร่งที่มากกว่าเจ้านั่นของฉันจะสู้ได้ โปเกมอนแบบนี้จะมีอยู่จริงได้อย่างไรกัน’

ซาคากิสูญเสียความคิดโดยสิ้นเชิงและไม่สามารถคิดเชิงเหตุผลได้เลย แต่เขายังคงเป็นบอสขององค์กรอาชญากรรมขนาดใหญ่ ดังนั้นเขาจึงสามารถสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว

ซาคากิ ‘ฮ่าฮ่า ฉันกลัวจริงๆ ฉันลืมที่จะคิดอย่างมีเหตุผล สิ่งประดิษฐิ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือประเภทพลังจิตและด้วยเหตุนี้ฉันจึงสามารถชนะได้อย่างง่ายดายฮ่าๆๆ’

แม้ว่าซาคากิจะสงบสติอารมณ์ของตัวเองลงได้ แต่ความกลัวที่ไม่ต้องการก็เกิดขึ้นในใจของเขาซึ่งทำให้เขาลืมเกี่ยวกับส่วนที่สำคัญที่สุดของการต่อสู้ ครั้งนี้จูเลียนก็ยังไม่ได้เผยโปเกมอนตัวที่สามของเขา แต่ซาคากิให้ความสำคัญกับโกกะซารุอย่างเต็มที่และไม่ได้คิดอะไร เพราะความกลัวที่เพิ่มขึ้นในใจของเขาทำให้การตัดสินของเขาขุ่นมัวอย่างรุนแรง

ซาคากิ “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เป็นโปเกมอนที่แข็งแกร่งจริงๆ ฉันตัดสินใจแล้วว่าแกมีค่าพอที่จะแสดงให้เห็นถึงโปเกมอนที่ทรงพลังที่สุด สิ่งประดิษฐิ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน โปเกมอนที่แข็งแกร่งที่สุด”

ในขณะที่ซาคากิกำลังพูดพล่าม จูเลียนก็ตะลึงเมื่อเห็นผมของซาคากิที่มีจุดล้านขนาดใหญ่ตรงกลางศีรษะ

จูเลียน “WTF ทรงผมของเขานั่นมันอะไร เขาสวมวิกตลอดเวลาเหรอ? เขาใส่วิกตั้งแต่แรกหรือเปล่า? ไม่ ไม่ ไม่ ทำไมเขาจะแกล้งตัวเองด้วยการตัดผมโง่ๆ แบบนี้ เดี๋ยวนะ เมื่อวานเก็งก้ามาที่นี่บางทีเขาอาจจะเป็นสาเหตุเบื้องหลังก็ได้ฮ่าๆๆ ฉันรู้ว่าเก็งก้าจะต้องทำเรื่องเลวร้ายบางอย่างแน่ แต่ทำสิ่งนี้กับซาคากินี่มัน ฮะๆๆๆ”

จูเลียนพยายามอย่างดีที่สุดในการควบคุมเสียงหัวเราะของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ยินสิ่งที่ซาคากิพูดพล่าม แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงที่เมื่อเขามองไปที่แหล่งที่มาก็เห็นกำแพงค่อยๆ ถูกยกขึ้นและภายในห้องนั้นก็ปกคลุมไปด้วย เกราะประเภทเครื่องจักร สิ่งที่ยืนนิ่งก็ค่อยๆ เดินออกมา

ซาคากิ “ดูซะ นี่คือสิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน”