บทที่ 37: รู้สึกราวกับว่าสูญเสียไปหลายร้อยล้าน
หวังเต็งออกจากถนนถงหมิงซึ่งเป็นที่ตั้งของร้านขายสัตว์เลี้ยง และมุ่งหน้าไปยังสถานที่ตั้งของตู้ฟักไข่ที่ลู่ซีชิงแนะนำมา
มันจะดีมากถ้ามันเป็นตู้ฟักไข่ขนาดใหญ่พิเศษ
ไข่ใบนี้มีขนาดใหญ่เกือบเต็มกระเป๋าเป้…
ไข่….?!
ไข่นก!
หวังเต็งตัวสั่น เขาตบหน้าผากของตัวเอง ทำไมเขาถึงโง่เช่นนี้นะ? ทำไมเขาถึงเพิ่งคิดได้กัน?
แม่กามาตามหาอีกาตัวน้อยของเธอ!
บัดสบ ไม่แปลกใจเลยที่มันจะมีความขุ่นเคืองกับฉันและต้องการจะฆ่าฉัน ฉันลักพาตัวลูกของมันไป!
หวังเต็งรู้สึกพูดไม่ออก
อย่างไรก็ตาม เมื่อดูจากความสามารถของนักสู้ทั้งสองแล้ว พวกเขาจะสามารถขโมยไข่นกใบนี้มาได้ยังไงกัน?
พวกเขาอาจจะใช้วิธีพิเศษบางอย่าง… เช่นรอจนแม่กายักษ์ออกไปหาอาหาร
ลืมมันไปเถอะ มันไม่มีประโยชน์ที่จะคิดถึงเรื่องนี้ในตอนนี้
หวังเต็งส่ายหัว ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกโชคดีมาก
ฉันโชคดีที่นักสู้ลึกลับคนนั้นช่วยฉันไว้ ถ้าไม่อย่างนั้นอีกายักษ์ตัวนั้นก็คงจะฆ่าฉันเพื่อแก้แค้นไปแล้วอย่างแน่นอน แม้ว่าฉันจะไม่ได้ขโมยไข่ แต่ตอนนี้มันก็อยู่ในมือของฉันแล้ว ดังนั้นมันจึงไม่เเปลกที่อีกายักษ์จะมองฉันเป็นหัวขโมย
เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อนักสู้คนนั้นโจมตีด้วยดาบของเขา เขาจะดรอปฟองสบู่เอาไว้เบื้องหลังหรือเปล่านะ?
บัดซบ พวกมันคือฟองสบู่ของนักสู้ผู้แข็งแกร่ง!
หวังเต็งได้ลิ้มรสความมหัศจรรย์ของฟองสบู่ค่าคุณสมบัติที่ดรอปออกมาจากอีกายักษ์แล้ว ดังนั้นหากนักสู้ลึกลับคนนั้นดรอปค่าคุณสมบัติบางอย่างออกมา มันก็จะต้องเป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่าของอีกายักษ์อย่างแน่นอน
เขารีบหมุนพวงมาลัยและเร่งเครื่องไปยังทิศทางที่ใบมีดแสงปรากฎขึ้นจากความทรงจำของเขา
ฉันต้องทำเวลาให้ดี!
รถแล่นผ่านการจราจรขณะที่หวังเต็งสวดมนต์อ้อนวอนในใจ ในที่สุดเขาก็หยุดอยู่หน้าอาคารพาณิชย์แห่งหนึ่ง
มันควรจะอยู่ที่นี่!
หวังเต็งรีบลงจากรถ และเขาก็รีบวิ่งออกไปราวกับฟ้าแลบ
“ คุณชาย ขอทราบได้ไหมว่าคุณกำลังตามหาใครอยู่? คุณได้นัดไว้หรือเปล่า?”
หลังจากนั้น สาวสวยที่แผนกต้อนรับก็เปิดปากของเธอและถามหวังเต็ง อย่างไรก็ตาม หวังเต็งก็ไม่ได้ตอบอะไรเธอ เขาวิ่งเข้าไปเรื่อยๆจนไปหยุดอยู่หน้าลิฟต์
“ คุณชาย นี่เป็นบริษัทเอกชน บุคคลภายนอกไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาโดยพลการนะคะ”
“ เร็วเข้า หยุดเขา!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนได้ยินเสียงตะโกนของพนักงานต้อนรับและรีบวิ่งไปทางหวังเถิง
“ บี๊บ!” ลิฟต์มาถึงทันเวลาพอดี
“ หยุดตรงนั้นนะ!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตะโกนตามหลังหวังเต็ง
หวังเต็งกระโจนเข้าไปในลิฟต์และกดปุ่มปิดอย่างเมามัน
ประตูลิฟต์ปิดลงอย่างช้าๆ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาช้าไป และพวกเขาก็ทำได้เพียงเฝ้าดูหวังเต็งหายตัวไปต่อหน้าพวกเขา
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่มีทางเลือกนอกจากต้องไล่ตามเขาไปโดยใช้ลิฟต์อีกตัวหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างครั้งนี้ก็เพียงพอแล้ว
หวังเต็งขึ้นไปบนหลังคาของอาคารและสแกนหลังคาอันกว้างขวางในทันที จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นฟองสบู่ที่กำลังจะหายไป
เยี่ยม เยี่ยม
หวังเต็งรีบเดินเข้าไป อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขากำลังเตรียมจะเก็บมันขึ้นมา ฟองสบู่ก็ได้หายไป…
??
หวังเต็งแข็งทื่อไปพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
มันหายไป!
สุดท้ายก็ไม่ทัน!
จู่ๆหัวใจของเขาก็เจ็บมาก!
หวังเต็งจับหน้าอกของเขา ความเจ็บปวดนี้ทำให้เขารู้สึกเหมือนเขาได้สูญเสียเงินไปหลายร้อยล้าน!
มันโหดร้ายมาก!
พระเจ้า ทำไมท่านต้องโหดร้ายกับฉันขนาดนี้….
“ เฮ้อ!”
หวังเต็งถอนหายใจยาวแล้วเดินไปที่ขอบหลังคา เขาจุดบุหรี่และยืนรับลมในขณะที่ผมของเขาก็ปลิวไสว เขารู้สึกหดหู่และเศร้าโศก
ในเวลานี้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ได้ตามเขาทัน พวกเขาหอบอย่างหนัก
ทันทีที่พวกเขาไปถึงหลังคา พวกเขาก็เห็นหวังเต็งกำลังยืนอยู่ที่ขอบตึกด้วยสีหน้าสิ้นหวัง
พวกเขาต้องการจะด่าทอชายหนุ่มคนนี้ แต่พวกเขาก็ต้องกลืนคำพูดของพวกเขากลับไปอย่างรวดเร็ว
“ หนุ่มน้อย ถ้านายต้องการอะไร เราสามารถคุยกันได้ นายรู้ใช่ไหม? เอาล่ะ ลงมาก่อนเถอะ” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยวัยกลางคนคนหนึ่งถาม เขาพยายามทำให้เสียงของเขานุ่มนวลน่าฟังที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ คุณไม่เข้าใจ ฉันเพิ่งสูญเสียเงินร้อยล้านไป!” หวังเต็งถอนหายใจ การแสดงออกของเขายิ่งหดหู่มากขึ้นไปอีก
เงินร้อยล้าน?
“ ไอ้หนุ่มนี่จะต้องขี้โม้แน่ๆ”
“ อย่าพูดเสียงดังสิ หากแกไปกระตุ้นเขาและเขาเกิดกระโดดฆ่าตัวตายขึ้นมา แกก็จะต้องเป็นคนรับผิดชอบ!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้แลกเปลี่ยนคำพูดกันและโต้ตอบกันอย่างเงียบๆ
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยวัยกลางคนกล่าวต่อ “ มันก็แค่ไม่กี่ร้อยล้านเองนายยังเด็กมาก นายยังสามารถรับมันคืนทั้งหมดได้ หรือไม่บางทีนายก็อาจจะสามารถหารายได้หนึ่งพันล้านหรือสองสามพันล้านก็ได้ในอนาคต แล้วอย่างงั้นเงินสักสองสามร้อยล้านจะไปมีปัญหาอะไรกัน?”
ชายวัยกลางคนพูดคุยเกี่ยวกับเงินสองสามพันล้านอย่างสบายๆราวกับว่าเขาคือแจ็ค หม่า
หวังเต็งมองเขาด้วยความตกใจ “ คุณพูดเป็นเล่นไป เงินไม่ใช่กระดาษนะ!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยวัยกลางคนหัวเราะอย่างเชื่องช้า
“ ลืมมันไปเถอะ มันเป็นโชคของฉันที่จะได้รับและเป็นชะตากรรมของฉันที่จะสูญเสีย”
หวังเต็งถอนหายใจอีกครั้ง
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถอนหายใจอยางโล่งอกเมื่อเห็นว่าเขาสามารถปล่อยวางเรื่องนี้ได้แล้ว ทว่าในวินาทีต่อมา หวังเต็งก็กระโดดลงไป
“ ลาก่อน ทุกคน!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยื่นมือออกไปพร้อมกับตะโกน ล
“ ไม่~”
บางคนถึงกับหลับตา พวกเขาไม่สามารถทนดูได้
อย่างไรก็ตาม โศกนาฏกรรมที่พวกเขาคิดเอาไว้ก็ไม่เกิดขึ้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยวัยกลางคนรีบวิ่งเข้ามาดูเมื่อเห็นหวังเต็งกระโดดลงไป
เขาเป็นศิษย์นักสู้ขั้นสูง อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่มีโอกาสก้าวหน้าอีกต่อไปเนื่องจากเขาเป็นวัยกลางคนแล้ว เขาทำได้เพียงหาเลี้ยงชีพในฐานะหัวหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเท่านั้น
ความเร็วของเขาเร็วกว่าเพื่อนของเขา เขารีบวิ่งไปที่ขอบหลังคาแล้วมองลงมา
ดวงตาของเขาเปิดกว้าง
เขาเห็นหวังเต็งลงจอดบนเครื่องปรับอากาศนอกอาคารอย่างแผ่วเบา เขากำลังกระโดดลงทีละระดับ
หวังเต็งเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยวัยกลางคนโผล่หัวออกมา ดังนั้นเขาจึงโบกมือให้ชายคนนั้น
“ ชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ”
…
หวังเต็งมาออกจากอาคารด้วยความเสียใจ เขาไปซื้อตู้ฟักไข่แล้วก็กลับไปที่โรงเรียน
มันเป็นเวลาบ่ายแล้ว
นักเรียนทุกคนไปที่โรงอาหารเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน ก่อนที่เขาจะกลับมา เขาก็ได้ส่งข้อความถึงซูเจี๋ยและเพื่อนคนอื่นๆของเขาบนวีแชทโดยบอกให้พวกเขาเก็บอาหารไว้ส่วนหนึ่งำหรับเขา
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ มันก็มีพักบ่ายสองชั่วโมง
นักเรียนชั้นปีที่ 3 กำลังอยู่ในช่วงเตรียมสอบ ดังนั้นนักเรียนส่วนใหญ่จึงพักผ่อนเพียงชั่วโมงเดียวเท่านั้น และในชั่วโมงถัดมา พวกเขาก็จะทบทวนและท่องตำราของตน
ขณะที่หลินซัวหานกำลังทบทวนบทเรียน หวังเต็งก็ไม่ได้เอาแต่นอน อันที่จริง เขาเองก็ขยันเช่นกัน ขณะนี้เขากำลังเริ่มศึกษาหน้าต่างค่าคุณสมบัติของเขา
ความรู้แจ้ง: 83
พลังวิญญาณ: 12.1
พรสวรรค์: พรสวรรค์ไฟขั้นเริ่มต้น (10/300) พรสวรรค์น้ำแข็งขั้นเริ่มต้น (12/300), สายตาแห่งจิตวิญญาณ (ขั้นเริ่มต้น 1/10)
พลังฟอร์ส: ไฟ 41/100 (นักสู้ระดับทหารหนึ่งดาว)
น้ำแข็ง 4/100 (นักสู้ระดับทหารหนึ่งดาว)
คัมภีร์: คัมภีร์เพลิงแดง (พื้นฐาน 1/100), คัมภีร์เหมันต์เร้นลับ (พื้นฐาน 1/100)
เทคนิคการต่อสู้: เทคนิคการต่อสู้ขั้นพื้นฐาน (ทักษะหมัดขั้นผู้เชี่ยวชาญ ทักษะดาบขั้นผู้เชี่ยวชาญ ทักษะมีดขั้นผู้เชี่ยวชาญ ฟุตเวิร์คขั้นผู้เชี่ยวชาญ) ทักษะปืน (ผู้สัมฤทธิ์) ทักษะดาบเพลิงคิริน (พื้นฐาน 10/100) หมัดปีศาจเหมันต์ (พื้นฐาน 8/100)
ความรู้: วิชาพื้นฐาน (คะแนนเต็ม)
พลังการต่อสู้โดยรวม: 182
ค่าคุณสมบัติเปล่า: 60
พลังฟอร์สธาตุไฟของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก ตอนนี้มันอยู่ที่ 41 คะแนน หวังเต็งรู้สึกได้ถึงพลังแห่งไฟในนิวเคลียสของพลังฟอร์สของร่างกายของเขา
นิวเคลียสของพลังฟอร์สนั้นอยู่ที่ด้านล่างของกระดูกสันหลังของเขา มันคือที่จัดเก็บพลังฟอร์ส ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ
เนื่องจากความเร็วและพลังฟอร์สธาตุไฟที่เพิ่มขึ้น พลังการต่อสู้โดยรวมของหวังเต็งจึงเพิ่มขึ้นเป็น 182
นี่หมายความว่าความสามารถของเขาได้รับการปรับปรุง
หวังเต็งได้ทำการวิจัยแล้ว เขารู้ว่ามนุษย์นั้นมีวิธีการประเมินพลังการต่อสู้เป็นของตัวเอง
พลังการต่อสู้ของนักสู้ระดับทหารหนึ่งดาวนั้นจะอยู่ระหว่าง 100 ถึง 300
และจากนักสู้ระดับทหารหนึ่งดาวถึงเก้าดาว แต่ละระดับก็สามารถแบ่งออกได้เป็นขั้นขั้นเริ่มต้น ขั้นกลาง ขั้นสูง และขั้นสูงสุด
โดยขั้นเริ่มต้นนั้นจะอยู่ระหว่าง 100 ถึง 180 ขั้นกลางจะอยู่ระหว่าง 180 ถึง 230 ขั้นสูงจะอยู่ระหว่าง 230 ถึง 280 และขั้นสูงสุดจะอยู่ระหว่าง 280 ถึง 300
หากตัวเลขพลังการต่อสู้โดยรวมจากระบบนั้นเทียบเท่ากับวิธีการประเมินของมนุษย์ งั้นมันก็แสดงว่าหวังเต็งในตอนนี้นั้นเป็นนักสู้ระดับทหารหนึ่งดาวขั้นกลาง
