มารยาทผู้ดีของชนชั้นสูงในโลกนี้มีเยอะแยะ และซับซ้อน ประเทศต่างๆมีมารยาทผู้ดีที่แตกต่างกัน การพยายามนำเสนอ ‘วัฒนธรรม’ ต่อหน้าชนชั้นสูงบางคนจึงเป็นเรื่องยาก
แม้ว่าโจชัวจะเป็นเจ้าชาย แต่เขาก็ไม่เคยศึกษาเรื่องคุณสมบัติผู้ดีอย่างจริงจัง
โชคดีที่เขาคุ้นเคยกับขนบธรรมเนียมของนอร์แลนด์หลังจากมาที่นี่ เนื่องจากผู้คนในนอร์แลนด์ส่วนใหญ่เป็นอาจารย์สอนเวทมนตร์ และนักเรียนเวทมนตร์ พวกเขาได้ละเว้นมารยาทที่ยุ่งยากและไร้ความหมายเหล่านั้นไปแล้ว
ด้วยเหตุนี้โจชัวจึงทำตามซิริ และทำท่าทางที่สุภาพซึ่งใช้ในการทักทายแกรนดัชเชสคนนี้
“ ข้าคิดว่า มาดามโบมอนต์จะอายุมากกว่านี้เสียอีก”
มาดามโครเดอร์สวมชุดที่ตกแต่งอย่างหนักนางยกชุดที่ “หนัก” แล้วเดินมาหาโจชัว สายตาของนางจ้องไปที่ซิริทันที
นายหญิงของคฤหาสน์หลังนี้ต้องเข้าใจผิดว่าซิริเป็นผู้เขียนต้นฉบับที่อยู่เบื้องหลัง “โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” โบมอนต์นักเขียนชื่อดังชาวฝรั่งเสษ
“ น่าเสียใจ มาดามโบมอนต์จากไปเมื่อนานมาแล้ว คนตรงหน้าท่านคือผู้ช่วยของข้าซิริ ลอยด์ ข้าคือผู้เขียนบทและผู้กำกับ “โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” โจชัว “
โจชัวแนะนำตัวเองสั้น ๆ กับมาดามโคร แต่ปิดบังนามสกุล
เช่นเดียวกับตราสัญลักษณ์ประจำตระกูล นามสกุลของคน ๆ หนึ่งก็แสดงถึงตัวตนของคน ๆ หนึ่งในโลกนี้ บางทีอาจมีคนเพียงไม่กี่คนในโลกนี้ที่รู้ว่าแอนเนอลาวด์ นามสกุลของโจชัวเป็นตัวแทนของอะไร โจชัวต้องพิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่นามสกุลของเขาจะทำให้ผู้หญิงชั้นสูงคนนี้หวาดกลัว
เนื่องจากนามสกุลของเขาเป็นตัวแทนของปีศาจบาป มันจะเป็นการแจ้งเตือนมนุษย์โดยไม่จำเป็น นั่นไม่ใช่สิ่งที่โจชัวต้องการ
“ นางจากไปแล้ว? นั่นเป็นเรื่องที่น่าเสียดายจริงๆ แม้ว่าข้าจะไม่เคยได้ยินชื่อมาดามโบมอนต์ผู้แต่งต้นฉบับมาก่อน แต่ข้าก็จินตนาการได้ว่างานต้นฉบับที่มีพื้นฐานมาจากการแสดงนี้จะต้องเป็นงานวรรณกรรมที่โดดเด่น”
มาดามโครเดอร์เป็นบุคคลที่อยู่ในแวดวงสังคมการแสดงละครเวทีของฟารัคซี่มานานกว่าสิบปี ดังนั้นนางจึงรู้ว่าบทสำหรับละครเวทีสามารถสร้างขึ้นเองโดยผู้เขียนบท หรือดัดแปลงจากนิยาย หรือชีวประวัติที่รู้จักกันดีเป็นแหล่งที่มา
จากเครดิตตอนจบ “โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” ได้เปิดเผยตัวเองว่าเป็นผลงานที่มีการดัดแปลง
ในขณะที่มาดามโครเดอร์รู้สึกเศร้าใจหลังจากรู้ว่านักเขียนต้นฉบับเรื่อง ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’ เสียชีวิตแล้ว นางก็หันมามองคนสร้าง ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’
คนรับใช้ที่ยืนอยู่ข้างหลังมาดามโครเดอร์กระซิบข้างหูนาง ดูเหมือนจะแจ้งให้นางทราบเกี่ยวกับโจชัว
โจชัวไม่เคยแสดงตัวตนในสถานที่ใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับ ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’ ด้วยเหตุนี้แม้ว่าชื่อของเขาจะอยู่ในเครดิตของ ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’ แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง
คนรับใช้ที่มากระซิบมาดามโครเดอร์น่าจะเป็นคนแจ้งข่าวที่นางส่งไปที่โรงละครไวส์เซนาสเช่ หลังจากได้ยินคำยืนยันของคนรับใช้มาดามโครเดอร์ก็เชื่อตัวตนของโจชัวในที่สุด
“เชิญนั่ง เป็นเวลานานมากแล้วที่ข้าได้ต้อบรับแขกวัยรุ่นที่มีความสามารถเช่นนี้”
คนรับใช้ของมาดามโครเดอร์จัดโต๊ะ และเก้าอี้สามตัวที่กลางสวนเสร็จแล้ว ของหวานเต็มโต๊ะไปหมด
โจชัวและซิริเข้าไปนั่ง สำหรับมาดามโครเดอร์นางนั่งตรงข้ามกับพวกเขา
แม้ว่านางจะแต่งหน้า แต่สตรีสูงศักดิ์ที่มีผมสีแฟลกซ์ยาวก็ไม่สามารถปกปิดริ้วรอยของนางได้ แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น นางก็ยังเป็นหญิงวัยกลางคนที่สวยงาม
ตามความคาดหมาย แม่ผู้ให้กำเนิดดอกไม้แห่งฟารัคซี่ในตำนาน เมื่อนางเป็นวัยรุ่น นางจะต้องมีความงามที่สามารถทำให้ผู้ชายนับไม่ถ้วนหลงไหลได้
“ ข้าชื่อคาราน่า แวน ดอนเนลล์ ข้าเป็นภรรยาของแกรนดยุคแห่งป่าดำของฟารัคซี่ เจ้าสองคนสามารถเรียกข้าว่าคุณนายดอนเนลล์หรือมาดามโครเดอร์”
มาดามโครเดอร์แนะนำตัวเองง่ายๆเช่นกัน ชื่อของแกรนดยุคแห่งป่าดำคือโครเดอร์ นามสกุลของเขาคือแวน ดอนเนลล์
“ถ้าอย่างนั้น มาดามโครเดอร์ข้าขอทราบได้ไหมว่าทำไมท่านถึงเชิญข้ามาที่นี่? “
โจชัวไม่ตอบคนรับใช้ที่ถามว่าเขาต้องการเติมน้ำตาลลงในชาหรือไม่ ดูเหมือนเขาจะไม่ได้สนใจที่จะหยิบถ้วยชา
ความจริงก็คือโจชัวไม่ได้ตั้งใจที่จะมาเพื่อจิบน้ำชายามบ่าย บางทีสตรีผู้สูงศักดิ์คนนี้อาจเชิญเขามาด้วยความตั้งใจที่จะคุยงานศิลปะกับเขา
น่าเสียดายที่โจชัวไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้ เขาไม่สนใจชนชั้นสูงที่ประจบสอพลอ และไม่คุ้นเคยกับมารยาทและคุณสมบัติผู้ดีที่น่าอึดอัก
โจชัวคุ้นเคยกับการทิ้งตัวจมลงบนโซฟาพร้อมกับโค้กในมือ และพูดคุยเรื่องไร้สาระกับเพื่อนร่วมงานในบริษัทเกมที่เขาทำงานให้
เขาเคยชินกับพฤติกรรมของเขาบนโลกซึ่งเป็นนิสัยที่ไม่มีพิธีรีตรองหรือธรรมเนียมปฏิบัติใดๆ ด้วยเหตุนี้จึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะคุ้นเคยกับการดื่มน้ำชายามบ่ายนี้
หากพวกเขานั่งอยู่บนโซฟา บางทีโจชัวอาจจะสามารถพูดคุยกับสตรีผู้สูงศักดิ์คนนี้ได้อย่างอิสระ ท้ายที่สุดแล้วสวนที่พวกเขาอยู่นั้นสวยงามมากจริงๆ
น่าเสียดาย…เก้าอี้ที่เขานั่งนั้นรู้สึกอึดอัดจริงๆ
ซิริอาจกล่าวได้ว่าทำตัวเหมือนผู้หญิงมากเกินไป เนื่องจากโจชัวไม่แตะชา นางก็ไม่แตะขนมบนโต๊ะด้วย
“ อย่างที่ท่านโจชัวเห็น ข้าเป็นแฟนตัวยงของ ‘โฉมงามกับเจ้าชายอสูร’ แต่เดิมข้าวางแผนที่จะบ่นให้ท่านฟังเกี่ยวกับตอนจบของการแสดงนั้น แต่ข้ารู้สึกสบายใจกับการพบปะและทักทายเมื่อวานนี้ ด้วยเหตุนี้จุดประสงค์ของข้าในวันนี้จึงอยู่ที่ตัวของท่านโจชัว นอกจากนี้…ข้ายังปรารถนาอย่างยิ่งที่จะรู้ว่า ‘ภาพยนตร์’ นั้นสร้างขึ้นมาได้อย่างไร?”
มาดามโครเดอร์เดิมอยู่ที่นอร์แลนด์เพื่อเป็นตัวแทนของฟารัคซี่ในงานงานนิทรรศการโลก จุดประสงค์ของนางคือการค้นหาอุปกรณ์อาร์คาโนเทคที่สามารถเปลี่ยนโลกในงานนิทรรศการโลก นอกจากนี้นางยังมาที่นี่เพื่อค้นหาจอมเวทย์หนุ่มที่มีความสามารถ
โดยไม่มีข้อกังขา โจชัวทำให้นางพอใจ ไม่ว่าจะเป็นเทคโนโลยีการถ่ายทำภาพยนตร์ของเขา วิธีที่เขาสามารถถ่ายทำภาพยนตร์ที่โดดเด่น หรือรูปลักษณ์ภายนอกของเขา ด้วยเหตุนี้มาดามโครเดอร์จึงชื่นชอบโจชัวมาก
“ น่าเสียดายมาดามโครเดอร์ ข้าไม่ได้วางแผนที่จะแบ่งปันเทคโนโลยีการถ่ายทำภาพยนตร์กับใครในขณะนี้”
แม้ว่าโจชัวต้องการแบ่งปันเทคโนโลยีนี้แต่เขาจะไม่แบ่งปันง่ายๆ ถ้าขายเทคโนโลยีก็คงไม่มีปัญหาใด ๆ
ผลิตภัณฑ์ของปีศาจบาปไม่มีใครสามารถทำซ้ำได้ อันที่จริงโจชัวจดสิทธิบัตรเทคโนโลยีการถ่ายทำของเขาแล้วด้วยซ้ำ
จารึกอักษรรูนของอุปกรณ์อาคาโนเทคที่โจชัวใช้ในการถ่ายทำได้รับผลกระทบจากเวทมนตร์โกลาหลของเขา โจชัวสามารถจำลองอุปกรณ์อาร์คาโนเทค แต่มันคงเป็นเรื่องที่ยุ่งยากหากต้องสอนคนอื่น ๆ ถึงวิธีการทำอุปกรณ์อาร์คาโนเทคในการถ่ายทำของเขา
ตอนนี้โจชัวไม่ต้องการเงิน ใจหินทำเงินจำนวนมากจนเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับเงินพวกนั้นด้วยซ้ำ สิ่งที่โจชัวขาดในตอนนี้มีอีกสองอย่างคือคนมีความสามารถ และสถานที่ถ่ายทำ
“ แต่ข้าเต็มใจที่จะสอนคนอื่น ๆ เกี่ยวกับวิธีการถ่ายทำภาพยนตร์”
ในขณะที่ยังมีนักแสดงสองสามคนภายใต้เซอร์ไวเซนาสเช่ แต่พวกเขามีน้อยเกินไป โจชัวต้องการนักแสดงมากขึ้น วิธีการที่ดีที่สุดสำหรับเขาในการหานักแสดงคือการหามาจากที่อื่น หรือจากคนอื่น ไม่ใช่ครั้งแรกที่โจชัวทำอะไรแบบนี้ เนื่องจากมันเป็นสิ่งที่คุ้นเคยสำหรับเขาอยู่แล้วเขาจึงไม่รู้สึกกดดันใด ๆ
