ตอนที่ 71 พบพ่อแม่สามี
พิมพ์ลดายิ้มและพยายามที่จะให้ตนเองสงบลงบ้าง
จิรฐาลงจากรถไปก่อน อ้อมไปด้านข้างของพิมพ์ลดา เปิดประตูรถให้เธอ เขายิ้มให้เธอยื่นมือออกไป
หลังจากหายใจลึกๆแล้วพิมพ์ลดาวางมือไว้ในอุ้งมือใหญ่ ของเขา ตามเขาลงจากรถ
พอพิมพ์ลดาลงจากรถยืนดีแล้ว ก็ได้ยินเสียงอ้อนของ เด็กที่ยังไม่หย่านมเรียก “คุณลุง! ” ตามมาด้วยเห็นเด็กผู้ ชายเล็กๆคนหนึ่งวิ่งออกมาจากประตูใหญ่ของบ้านอิฐสีแดง นั้น วิ่งเตาะแตะมาถึงตรงหน้าจิรฐา เดิมเด็กชายเล็ก ๆ คนนี้ เตรียมจะกอดต้นขาของจิรฐา แต่ทันทีที่เห็นพิมพ์ลดา อีก ทั้งเห็นมือที่จูงกันไว้ของจิรฐาและพิมพ์ลดา เขาหยุดฝีเท้า ลง เงยขึ้นไปมองพิมพ์ลดา ทันใดนั้นใบหน้าเขาก็ปรากฏ รอยยิ้มที่สดใสแล้วเขาก็วิ่งเข้าไปกอดต้นขาของจิรฐา ยังคง เรียก“คุณลุง!”ด้วยเสียงอ้อนของเด็กที่ยังไม่หย่านมต่อไป
ปล่อยมือของพิมพ์ลดา จิรฐาก้มลงกอดเด็กชายตัวเล็ก อัมขึ้นมา รอยยิ้มที่ตามใจหลงใหล “ไพร์ม คิดถึงลุงไหม?”
” เจ้าหนูน้อยตอบอย่างมีความสุขและไม่ลืมที่จะยกมือ ขึ้นเพื่อแสดงให้จิรฐาเห็นว่าเขาเองไม่ได้โกหก
จิรฐากำลังคิดจะแนะนำเจ้าหนูน้อยคนนี้ในอ้อมแขนของ ตนเอง ก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังผ่านประตูใหญ่ออกมา “เป็นจิรฐาและพิมพ์ลดากลับมาแล้วใช่มั้ย?
เมื่อได้ยินทหารรักษาการณ์รายงานว่าท่านจิกลับมาแล้ว คุณพฤกษารีบวางมือจากงานในครัว เช็ดมือให้สะอาดออก มา ข้างหลังเธอยังมีอิงนราพี่สาวของจิรฐาตามออกมาด้วย
พอเห็นพิมพ์ลดา ใบหน้าของคุณพฤกษาก็ยิ่งยิ้มสดใส มากขึ้น
“แม่ พี่” จิรฐาทักทายก่อนแล้วกระซิบที่ข้างหูพิมพ์ลดา บอกว่าข้างซ้ายเป็นคุณแม่ ข้างขวาเป็นพี่สาว
พิมพ์ลดาหันศีรษะไปมองจิรฐาแล้วจึงเรียกด้วยความไม่ สบายใจเล็กน้อยว่า “คุณแม่สบายดี! คุณพี่สบายดีน่ะค่ะ!”
โชคดีที่ก่อนหน้านี้จิรฐาก็ได้บอกแม่ว่าเขาเองและพิมพ์ ลดาได้จดทะเบียนสมรสแล้ว มิฉะนั้นตอนนี้พิมพ์ลดามาปุ๊บ ก็เรียกแม่ คุณพฤกษาคงจะตกใจสะดุ้งเฮือก
เสียงเรียกแม่ของพิมพ์ลดานี้ เรียกเข้าไปถึงก้นบึ้งหัวใจ ของคุณพฤกษาจริงๆ เธอรอลูกสะใภ้คนนี้มาหลายปีดีดัก แล้ว! ดวงตาทั้งคู่เพ่งมองพิมพ์ลดา คุณพฤกษาดึงมือคู่ น้อยๆของเธอ ในปากรีบกล่าวว่า “ลักษณะนังหนูคนนี้น่าดู จริงๆ เปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล ใจกว้าง!”
ด้านหนึ่ง เดิมเจ้าหนูน้อยที่จิรฐาอุ้มไว้ได้วิ่งเข้าไปใน บ้านแล้ว อิงนราก็เตือนขึ้นมาว่า “แม่ ข้างนอกหนาว แม่ให้ จิรฐาและพิมพ์ลดาเข้าบ้านมาก่อนเถอะ! ” หญิงชราคนนี้ในครอบครัวพวกเขา ดีใจมากขนาดไหนเขียนไว้บนใบหน้า หมดแล้ว! ถ้าไม่เตือนเธอให้เข้าไป ต้องมองจนพิมพ์ลดาลูก สะใภ้นี้เบ่งบานดอกไม้ออกมา ณ ที่นี่จนได้
“ท่านทวด ท่านตา ป้าสะใภ้สวยมาก! ” ทันทีที่เข้ามาใน บ้าน พิมพ์ลดาก็ได้ยินเสียงอ้อนของเด็กที่ยังไม่หย่านมอีก ครั้ง แต่เธอคิดไม่ถึงว่าเจ้าตุ๊กตาตัวน้อยนี้ ตอนนี้กลับกำลัง ชมเธอ
ทุกคนในห้องนั่งเล่นหัวเราะอย่างมีความสุขจากหัวใจ เมื่อได้ยินคําพูดของไพร์ม
พิมพ์ลดาซึ่งอยู่ข้างกายจิรฐา ก็เรียกปู เรียกพ่อตามเขา
“คุณปู่ค่ะ เห็นจิรฐาบอกว่าท่านมีความดันโลหิตค่อนข้าง สูง ท่านลองใช้ยาลดความดันโลหิตนี้ดู ถ้าดี คราวหน้าหนู จะซื้อให้ท่านอีกค่ะ” พิมพ์ลดายิ้มอย่างสภาพ วางยาสําหรับ ลดความดันโลหิตที่เตรียมนำมากำนัลคุณนิรวิทย์ลงตรง หน้าท่าน
นิรวิทย์เป็นนายทหารเก่า เคยเป็นบรรพบุรุษที่ร่วมใน การปฏิวัติ มักจะปฏิบัติเข้มงวดต่อผู้อื่น แต่ในวันนี้หลาน ชายที่รักของเขากลับมาพร้อมพาหลานสะใภ้มา รอยยิ้มบน ใบหน้าของเขานี้เพิ่มมากขึ้นอีกไม่น้อยเลย
รับของขวัญจากพิมพ์ดลดา เขาหยิบซองสีแดงที่ได้ เตรียมไว้แล้วส่งให้เธอ “ลูกเอ๋ย วันข้างหน้าใช้ชีวิตร่วมกับ
จิรฐาดี ๆ น่ะ”
เรื่องพบพ่อแม่สามีนี้ พิมพ์ลดาก็เป็นครั้งแรก เธอไม่รู้ ว่าที่แท้ผู้ใหญ่ยังจะให้ซองสีแดงด้วย
