SC:บทที่531 ผู้มาเยือนที่ไม่คาดคิด
พูดเรื่องไร้สาระอะไรของเธอเนี่ย?
หลี่เหมิงเตี๋ยมองตัวเองที่ตื่นเต้นแบบหยุดไม่อยู่หลินเฉิงเองก็แค่ไอและมองเธอกลับก่อนจะพูดขึ้น แล้วป้าฉินกับลุงหลี่พร้อมกันหรือยัง? เกือบจะถึงเวลาแล้ว ฉันจองห้องไว้ นี่ก็ใกล้จะเริ่มละนะ
อยู่นี่แล้ว!
ทันทีที่พูดฉินซูยี่และหลี่เฉิงหยี่ก็เดินออกมาจากในห้องพร้อมๆกันเมื่อพวกเขาเห็นหลินเฉิงยืนอยู่หน้าประตู ทั้งสองก็รีบเดินเข้าไปหาทันทีและอดไม่ได้ที่จะยกยอกันเอง
เขาเหลือบมองไปที่หยูซานเหมือนว่าเธอนั้นเป็นคนร้ายในเรื่องนี้ในขณะที่ตัวเขาเองก็ทำได้แค่ยอมรับคำเยินยอจากป้าฉินและลุงหลี่ด้วยความอดกลั้น เมื่อทั้งสองเริ่มจะพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับชุดนี้ เขาก็ชิงพูดก่อน โอเค ป้าฉิน นี่ยังไม่สาย ไปที่ร้านอาหารกันเถอะ!
ได้ยินเช่นนั้นฉินซูยี่ก็ถอนหายใจเบาๆให้หลินเฉิง จากนั้นก็รีบโบกมือขึ้นมา รอแปปนึงนะ ยังมีอีกคนนึง
ใครอีก?
เมื่อฉินซูยี่พูดว่ายังมีอีกคนที่กำลังมาหลินเฉิงก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที เขากำลังจะถาม แต่หลายจมูกก็เหมือนสัมผัสได้กับกลิ่นของอะไรบ้างอย่าง กลิ่นของน้ำหอมที่อยู่ห่างไปอีกไม่ไกลด้านหลัง!
ขอโทษที่ทำให้รอ!
ผู้ที่มากับกลิ่นน้ำหอมเอ่ยด้วยน้ำเสียงคุ้นเคยเมื่อหันไปมองอย่างรวดเร็วก็พบว่า เธอคือ ชูฉิง ที่มาในชุดเดรสสุดสง่า
โอเคๆถ้างั้นก็ไปกันได้แล้วสินะ
เธอโบกมือและยิ้มให้ชูฉิงเมื่อเห็นว่าท้ายสุดอีกฝ่ายก็มาถึงจากนั้นก็รีบพูดขึ้นมา เสี่ยวฉิง เธอช่วยครอบครัวของเรามามากมายนักพวกเราเลยอยากจะชวนเธอไปทานมื้อค่ำนี้ด้วยกัน ตอนนี้เป็นเวลาที่หลินเฉิงจะไปแล้วด้วย เพราะงั้นก็ถือว่าจัด 2 งานรวมกันไปเลย ไปกันเถอะ!
ได้ยินคำพูดของฉินฉูหยู่ชูฉิงก็รีบโบกมือให้เธอ มันไม่ได้หนักหนาอะไรหรอกค่ะ หลินเฉิงและฉันต่างก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ถ้าเขาจะไปพรุ่งีนี้ เดี๋ยวหยูฉิงหยู่กับฉันจะไปส่งเขาเอง…
แค่ก…
เมื่อเห็นว่าทั้งสองนั้นมีจุดประสงค์ที่จะพูดเพื่อคาดเดาอะไรไปมากขึ้นเรื่อยๆหลินเฉิงก็รีบหยุดบทสนทนานั้นไว้ก่อนโดยการไอเบาๆ มันทำให้ทุกคนหันมามองเขา จากนั้นเขาก็พูดขึ้น โอเค มีอะไรก็ค่อยเอาไปคุยที่ร้านละกัน ไปกันได้แล้ว!
หลังจากนั้นเขาก็พยักหน้าเบาๆให้ชูฉิงและพาหยูซานและพวกโคล่านำไปยังร้านหงเหมาซวนกันก่อน
ชูฉิงนั้นเหมือนจะหลงเอาจริงๆเธอก็ไม่ได้เหมือนกับคนทั่วไปอยู่แล้ว ในตอนนี้เธอพยายามจัดแจงความคิดดีๆแล้วเดินช้าๆเพื่อไปยังร้านอาหารพร้อมกับฉินซูยี่
โอ้คุณหลิน มาแล้วเหรอครับ? เชิญเข้ามาได้เลย!
ในตอนที่หลินเฉิงนั้นมาถึงหน้าร้านตาเฒ่าหง เจ้าของร้านหงเหมาซวนนั้นก็ยืนรอต้อนรับเขาอยู่ที่หน้าประตูแล้ว เขาทักทายหลินเฉิงด้วยด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
คุณหงสวัสดียามเย็น
เขาพยักหน้าและกล่าวทักทายจากนั้นก็ชี้กลับไปด้านหลังและบอกอีกฝ่าย นั่นครอบครัวของฉัน ถ้ายังไงฉันอยากจะให้คุณหงช่วยทำอาหารที่ดีที่สุดทุกอย่างเลยนะ!
ไม่มีปัญหาครับ!
เฒ่าหงรีบพยักหน้าจากนั้นก็หันหน้าเข้าร้านพร้อมทั้งกวักมือเรียกด้วย งั้นเข้ามาในร้านกันก่อนเลยไหมครับ?
ไปกันเถอะป้าฉินเชิญเข้าก่อนเลย หลินเฉิงพยักหน้าจากนั้นทั้งหลินเฉิงและฉินซูยี่รวมถึงกลุ่มคนที่มาด้วยกันก็พากันเดินเข้าไปในหงเหมาซวนซึ่งนำหน้าโดยเฒ่าหง หลินเฉิงและครอบครัวนั้นเด็นเลี้ยงนุ่นเลี้ยวนี่อยู่หลายครั้ง และท้ายสุดก็ได้เข้าไปยังห้องส่วนตัวสุดหรูหราที่ซึ่งจัดเตรียมไว้เพื่อพวกเขาโดยเฉพาะด้วยฝีมือของเฒ่าหง
เพียงแค่เข้ามาในห้องส่วนตัวนั้นหลินเฉิงก็เห็นว่าโต๊ะอาหารบริเวณตรงกลางห้องนั้น มีอาหารที่ดูน่ากินถูกจัดเตรียมไว้เต็มโต๊ะอยู่แล้ว ทุกคนที่เห็นต่างไม่สามารถอดใจได้ในเวลานั้น
มองไปยังสิ่งเหล่านั้นบนโต๊ะที่ซึ่งชัดเจนเลยว่าถูกจัดเตรียมไว้อย่างดี หลินเฉิงที่ประหลาดใจไม่น้อยก็ลูบไหล่ของเฒ่าหงเบาๆและพูดขึ้น แบบนี้แหละ ดูคุณหงเองจะใส่ใจอาหารบนโต๊ะนี้ไม่น้อยเลยสินะ?
ก็ไม่เท่าไหร่!
เฒ่าหงนั้นไม่ได้แสดงท่าทีภูมิใจออกมาเพียงแค่ยิ้มแล้วส่ายหน้า คนทั่วๆไปคงจะยังไม่รู้ แต่ฉันน่ะเป็นพวกที่รอบรู้คนหนึ่งเลย เพราะงั้นฉันน่ะได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวคุณหลินมาหมดแล้วนะ ถ้าไม่มีคุณ ฐานนี้คงถูกทำลายโดยเผ่าพันธุ์อื่นหรือไม่ก็ถูกพวกชนชั้นสูงที่ถูกปีศาจครอบงำทำให้เละเทะไปแล้ว! เพราะงั้น ให้ฉันได้ตอบแทนคุณหลินเด้วยมื้อนี้ละกัน แล้วก็ห้ามปฏิเสธล่ะ!
ฟังเฒ่าหงอธิบายหลินเฉิงก็มองไปยังอีกฝ่ายในทันที ถึงแม้ว่าเรื่องสงครามด้านนอกนั้นจะยากที่จะซ่อน แต่มันก็ไม่มีใครที่สามารถรู้เรื่องราวของมันได้ ในตอนที่เฒ่าหงพูดถึงมัน มันแสดงให้เห็นว่า เขานั้นไม่เพียงแค่รอบรู้ หากแต่พลังที่อยู่เบื้องหลังเขานั้นก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน!
อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรู้ว่าตัวตนของเฒ่าหงเป็นอย่างไร แต่หลินเฉิงก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก
ภายในฐานสมุทรสีครามทั้งหมดนี้ยกเว้นศูนย์บัญชาการ กองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดนั้นยังเป็นของพวกกลุ่มตลาดมืด อย่างไรก็ตาม 2กองกำลังใหญ่นี้โดนเขาจัดการไปแล้วในคราเดียว เพราะงั้นแล้วเขาจึงไม่ได้สนใจว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังเฒ่าหงนั้นจะเป็นอย่างไร
มองไปยังโต๊ะอาหารที่เต็มไปด้วยอาหารป้าฉินและครอบครัวก็นั่งลงไปเก้าอี้ละ 1 คน และหลินเฉิงกวักมือเรียกเฒ่าหงมาเพื่อกระซิบกระซาบอะไรบางอย่าง มันยากที่จะไม่เกรงใจหากคุณหงยังอยู่ที่นี่ ฉันเองก็ไม่ควรจะพูดอะไรแบบนี้ แต่ฉันคิดว่าวันนี้ด้านนอกแขกค่อนข้างจะเยอะ เพราะงั้นคุณหงไม่ต้องอยู่ในนี้กับพวกเราก็ได้ ไม่งั้นคุณจะเหนื่อยกับการที่ต้องวิ่งไปวิ่งมาเสียเปล่าๆ!
เข้าใจแล้วครับ!
ได้ยินเช่นนั้นเฒ่าหงก็เข้าใจถึงความหมายที่จะสื่อในทันที เขายิ้มและพยักหน้าให้แต่ไม่ได้กล่าวอะไรเพิ่มเดิมจากนั้นก็ค่อยๆถอยออกไปที่ประตูและออกไปอย่างเงียบๆ
เมื่อเห็นว่าเฒ่าหงนั้นค่อนข้างจะฉลาดหลินเฉิงก็แอบหัวเราะเบาๆ และในตอนนี้ เขาก็กำลังชมชายผู้ที่เขาไม่ได้ชื่นชอบอะไรนักอยู่
หลินเฉิงทำไมเธอยังยืนอยู่หล่ะ? มานั่งได้แล้ว
มองหลินเฉิงและเฒ่าหงคุยกันจนเสร็จฉินซูยี่ก็ไม่ได้ถามอะไรมากนอกจากกวักมือเรียกให้เขามาหาที่นั่ง
หลินเฉิงหยักหน้าด้วยรอยยิ้มก่อนจะมองไปรอบๆและพบว่าที่ๆเหลืออยู่นั้นคือที่นั่งระหว่างหยูซานที่อยู่ด้านซ้ายและชูฉิงที่อยู่ด้านขวา ไม่รู้ว่านี่จงใจหรือไม่อย่างไร แต่ทั้งสองคนนี้ก็ทำให้เขานั้นปวดหัวได้ไม่น้อยเลย
หลังจากเห็นการกระจายกันนั่งแบบแปลกๆนั้นแล้วหลินเฉิงก็พูดอะไรไม่ออกเลย เขาคิดเล็กคิดน้อยและก็เดาไปด้วยว่าใครเป็นคนจัดที่นั่งแปลกๆที่ทำให้เขาอึดอัดใจเช่นนี้
อย่างไรก็ตามในเมื่อทุกคนนั่งไปหมดแล้ว เขาก็ไม่ได้ขอให้คนอื่นลุกขึ้นเพื่อสลับที่กับเขา เขานั้นทำได้แค่จ้องมองไปยังหลี่เหมิงเตี๋ยที่กำลังหัวเราะคิกคัก จากนั้นก็ดึงเก้าอี้ออกมาและนั่งไปข้างๆชูฉิงตามที่เหลือไว้ ดูเหมือนว่านายจะไม่อยากนั่งกับฉันนะ
ทันทีที่เขานั่งลงไปหลินเฉิงเตรียมที่จะเปิดปากพูดแต่ชูฉิงก็ชิงพูดออกมาด้วยเสียงเบาเสียก่อน
ได้ยินเธอพูดออกมาเบาๆเช่นนั้นหลินเฉิงก็ไอและกระซิบกลับ ถ้าเธอไม่พูดเรื่องนี้อีกครั้ง ฉันจะยังชอบที่จะนั่งข้างๆเธออยู่ ยังไงก็แล้วแต่ เธอคิดว่ามีใครกล้าพูดว่าไม่อยากจะนั่งกับ 1 ใน 4 ดอกไม้งามแห่งสมุทรสีครามด้วยหรือไง? ใครบ้างที่ไม่ชอบผู้หญิงสวย?
