SC:บทที่543 กลิ่น
ไอ้โง่หุบปาก!
ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครกล้าที่จะขัดคอหลินเฉิงที่กำลังโกรธอยู่ด้านนอกประตูในตอนนี้เสียงของพี่หลินเองก็โกรธสุดๆเช่นกัน เขาตัดสินใจขัดคอชายหนุ่มผู้อยู่ด้านนอกที่กำลังเสียงดัง!
พี่จะกลัวอะไรกันน่ะพี่หลิน!?พี่ไม่เชื่อในพลังของฉันเหรอ! พี่ปล่อยให้เจ้านั่นมันโยนไปก็ได้ ตราบใดที่มันสามารถทำลายประตูได้แม้แต่นิดเดียว ฉันจะใช้รับผิดชอบทั้งหมดเอง!
แต่กระนั้นเด็กหนุ่มเองก็ดูจะมั่นใจถึงความแข็งแกร่งของประตูที่เขาสร้างเสียเหลือเกินเขาไม่ได้กังวลเลยว่าหลินเฉิงจะสามารถทำลายประตูได้ เขาบอกกับพี่หลินด้วยเสียงที่มั่นใจสุดๆ นาย!
เมื่อเห็นว่าเด็กหนุ่มแสดงที่ท่าโอหังออกมาโดยไม่ได้กังวลเรื่องหลินเฉิงพี่ใหญ่หลินก็จ้องมองไปยังเขาเลย เขาอยากจะกร่นด่าอีกฝ่ายแต่อย่างไรก็ตามเขาคิดว่าเด็กพวกนี้สามารถอยู่มาได้จนถึงปัจจุบัน มันก็ต้องผ่านอะไรมาเยอะแยะอยู่แล้ว เพราะงั้นเขาจึงทำได้แค่ถอนหายใจและหยุดพูด
ในความจริงหลังจากที่แรงระเบิดลูกแรกเข้าปะทะ พี่หลินนั้นก็พยายามใจเย็นแล้ว แม้ลึกๆแล้วเขาจะตื่นกลัวอยู่เหมือนกัน ระเบิดที่หลินเฉิงโยนออกมานั้นมีอนุภาครุนแรงกว่าระเบิดธรรมดา แต่กระนั้นมันก็ยังไม่สามารถทำอะไรประตูบานนี้ได้ ดังนั้นแล้ว จรวดลูกเล็กนั้นบางทีอาจจะไม่สามารถทำลายประตูนี่ลงได้ด้วยเช่นกัน เขานั้นระวังและขอให้มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ และนั่นดูเหมือนว่ามันจะไม่จำเป็น
หลังจากที่พี่ใหญ่หลินที่อยู่หลังประตูได้คุยกับคนบ้าหน้าห้องเพียงไม่กี่คำเขาก็ไม่พูดอะไรอีกเลย หลินเฉิงขมวดคิ้วนิดหน่อย และเหมือนเขาจะสามารถเดาได้แล้วว่าพี่ใหญ่หลินนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ในตอนนี้ เขาเยาะเย้ยก่อนจะเอาจรวดลูกเล็กที่ติดตั้งไว้ที่ประตูออก
เมื่อเห็นท่าทีของหลินเฉิงนั้นเด็กหนุ่มก็ส่งเสียงเหยียดหยามออกมา เขาพูดกับพี่ใหญ่หลินไปตรงๆ เห็นไหมพี่หลิน ฉันรู้ว่าหมอนั่นน่ะแค่ขู่ แถมตอนนี้เจ้านั่นก็ไปแล้วด้วย เพราะงั้นพี่เลิกกังวลได้แล้ว มันไม่สามารถทำลายการป้องกันของฉันได้หรอก ถึงแม้จะใช้…
*ครืน..*
ก่อนที่เขาจะพูดจบมุมปากของหลินเฉิงก็ยกยิ้มขึ้นจากภายนอกประตูอย่างแปลกประหลาด และเช่นเดียวกับที่เขายิ้ม เขาได้ยินเสียงของไอเย็นที่เริ่มก่อตัวที่กำแพง และทันใดนั้นทั่วทั้งกำแพงรวมถึง ประตูที่ไม่มีวันแตก ก็ถูกปกคลุมด้วยกำแพงน้ำแข็งขึ้นมาทันที!
อ๊ะ–หนาว! เฮ้เกิดอะไรขึ้นน่ะ!?
พี่หลินนีฝีมือของเจ้าบ้าของนอกนั่นเหรอ!? นี่พวกเรากำลังโดนมันดูถูกงั้นเหรอ?
นี่มันความสามารถควบคุมน้ำแข็ง ไม่ใช่น้ำแข็งที่สร้างขึ้นโดยเครื่องมือ! ดูนั่น ความเร็วกับความเย็นนี่อีก! ฉันกลัวว่านี่จะไม่ใช่ระดับต่ำๆแล้ว!
งั้นเราควรจะทำยังไงดีล่ะพี่หลิน!?
…นายอยากจะออกไปกับฉันไหม?
ภายใต้ความสามารถในการควบคุมน้ำแข็งของหลินเฉิงไม่เพียงแค่กำแพงภายนอกจะเป็นน้ำแข็ง แต่ภายในเองก็เป็นน้ำแข็งหนาเหมือนกัน ห้องที่เคยอบอุ่นในตอนนี้อุณหภูมิลดต่ำลงไปเหลือ 10 องศาก่อนจะไปอยู่ที่ 0 องศา เหล่าผู้รอดชีวิตภายในนั้นต่างเริ่มจะสั่นด้วยความหนาวเย็นนี้กันแล้ว พวกเขาทำได้แค่คุยกันด้วยน้ำเสียงที่กระวนกระวายเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันนี้
ในตอนนั้นใบหน้าของพี่ใหญ่หลินก็เศร้าแบบสุดๆ เขารู้ได้เลยว่ามันเป็นเรื่องที่ผิดพลาดมากๆของเด็กหนุ่มตรงหน้าที่พูดออกมาเมื่อครู่ อย่างไรก็ตาม ด้วยความที่ตัวอีกฝ่ายเองก็ประเมินค่าพลังของหลินเฉิงต่ำไป ตัวเขาเองก็เข้าใจว่าหลินเฉิงนั้นไม่สามารถที่จะทำอะไรคนอื่นภายในห้องนี้ได้ แต่จากสถานการณ์ตรงหน้า นี่ไม่ใช่แค่การผิดพลาด แต่มันคือการชักศึกเข้าบ้านโดยแท้!
อย่าเพิ่งส่งเสียงอะไรออกไปก่อน!
หลังจากคิดอยู่พักใหญ่พี่ใหญ่หลินก็หยุดพูดกับผู้รอดชีวิตที่เหลืออยู่รอบๆตัวเขาด้วยเสียงอันดัง จากนั้นก็มองไปยังหลินเฉิงที่อยู่ด้านนอกพร้อมกับบ่นเบาๆ นายจะทำอะไรกันแน่!? พอจะช่วยจัดการน้ำแข็งนี่ก่อนได้หรือเปล่า? เพราะคนของฉันบางคนจะทนมันไม่ไหวแล้ว ถ้าข้างในยังหนาวเย็นแบบนี้อยู่พวกเราได้ตายหมดแน่!
ได้ยินพี่ใหญ่หลินเรียกร้องหลินเฉิงที่อยู่ด้านนอกก็ทำเป็นหูหนวก เขาสูบบุหรี่และเมินคนอื่นๆไปเลย เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มที่จะหนักใจขึ้นเรื่อยๆดูท่าจุดประสงค์ของหลินเฉิงจะบรรลุแล้ว นายคิดว่าฉันไม่สามารถทำอะไรได้หากไม่ให้เข้าไปสินะ? งั้นฉันจะแสดงให้เห็นเอง ว่าแม้แต่ฉันจะไม่ได้เข้าไป แต่ฉันก็ฆ่าพวกนายได้ง่ายๆ!
ง-งั้นถ้านายยอมละลายน้ำแข็งนี่ให้ฉันสัญญาว่าจะเปิดประตูให้นายเข้ามาด้านในครั้งหนึ่ง…อ-โอเคไหม?
หลังจากที่จนปัญญาที่จะแก้ไขสถานการณ์นี้จริงๆพี่ใหญ่หลินก็พบว่าตัวเองนั้นกำลังอยู่ในความสิ้นหวังแล้ว นั่นก็เพราะว่า ถึงแม้พวกเขาจะเป็นผู้รอดชีวิตที่มีพลังพิเศษกันหลากหลาย แต่ทั้งหมดล้วนเป็นประเภทป้องกันหมดเลย มันโอเคถ้าจะตั้งรับอยู่ในประตูเหมือนเต่าที่สร้างกระดองมากัน แต่มันยากที่จะต้องสู้กับคนที่มีเป้าหมายชัดเจนว่าจะเข้ามาโจมตี เขาเริ่มกลัวแล้วว่าศึกครั้งนี้เขาจะไม่มีทางชนะเลย!
ในความจริงถ้าเกิดว่าในกลุ่มนี้มีนักสู้ซักคน มันก็คงไม่มีใครยอมมาอยู่ในห้องนี้หรอก จริงไหม?
การได้เห็นพี่ใหญ่หลินขอประณีประนอมหลินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆ แต่กระนั้นเขาก็ไม่ได้ละลายน้ำแข็งให้ ไม่เพียงเท่านั้น เขายังเสริมโครงสร้างน้ำแข็งเข้าไปภายในนั้นอีก
เห็นได้ชัดเลยว่าอุณหภูมิภายในห้องนั้นไม่ได้เพิ่มขึ้นเลยกลับกันมันยังลดลงเรื่อยๆหลังจากที่พี่ใหญ่หลินนั้นต่อรองไปแล้ว คนที่อยู่ภายในนั้นเริ่มจะหวาดกลัวกันแบบสุดๆ พวกเขาไม่คิดเลยว่าจะถูกฆ่าแบบนี้ หลังจากที่พยายามอย่างหนักเพื่อให้อยู่รอดจากคลื่นความเย็นครั้งก่อน วันนี้มันเหมือนกับว่าพวกเขาเองจะต้องตายตามคนอื่นไปด้วยคลื่นความเย็นเหมือนกันเสียแล้ว!
*เป๊าะ!
เพียงเห็นว่าทุกคนในห้องนั้นเริ่มจะไม่ได้สติกันเพราะความเย็นแล้วหลินเฉิงก็ตัดสินใจที่จะหยุดที่จะใช้พลังของเขา จากนั้นก็ดีดนิ้ว และทันใดนั้นมันก็มีเสียงร้าวดังขึ้นมาจากประตูที่ไม่มีใครคิดว่ามันจะสามารถถูกทำลายได้!
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เห็นปฏิกริยาตอบสนองของคนที่อยู่ภายในห้องด้วยตาตัวเองแต่หลินเฉิงก็คิดว่าพวกคนในนั้นคงจะเหมือนเห็นผีอยู่แน่ๆตอนนี้ ด้วยความเย้ยหยั่น เขาเดินไปที่ประตูนั้นที่ซึ่งมีรอยร้าวกว่า 1 เมตร จากนั้นก็ยกเท้าและถีบเข้าไปแรงๆ!
*ตู้ม!*
การเตะที่รุนแรงของหลินเฉิงทำให้ประตูที่ถูกกัดกร่อนโดยน้ำแข็งนั้น แตกกระจายพร้อมๆกับน้ำแข็งที่เกาะมันเลย เศษซากเหล่านั้นลอยเข้าไปในห้องและมันทำให้คนในห้องต่างพากันช็อคไปตามๆกัน!
ฟู่…
ควันกลุ่มสุดท้ายถูกพ่นออกมาหลินเฉิงโยนก้นบุหรี่ที่ยังติดไฟทิ้งก่อนจะยืนอยู่ที่ประตู เขาเตรียมจะพูดแล้วแต่ก็ต้องหยุดไป เขาขมวดคิ้วแน่นก่อนจะรีบโบกมือปัดกลิ่นเหม็นเน่าที่ฉุนออกมาจนเตะจมูก!
นาย..นาย…
มองท่าทีที่เหมือนจะรังเกียจอะไรอยู่ของหลินเฉิงที่ยืนอยู่หน้าประตูชายที่ดูจะเป็นผู้นำซึ่งสูงเกือบ 2 เมตรนั้นกำลังปกป้องความแออัดด้านหลังนั้นไว้ในตอนนี้ และเขาดูหวาดกลัวขณะที่เอ่ยถามหลินเฉิง นายเป็นใครกันแน่?
เขาพูดไม่ออกขณะที่เริมจะคุ้นชินกับกลิ่นเหม็นเน่าในห้องนั้นหลินเฉิงเลิกปัดกลิ่นออกและจุดบุหรี่ขึ้นมาอีก เขาตอบด้วยความไม่พอใจ ฉันเหรอ? คนที่ผ่านทางมาไง! ถึงจะพูดเช่นนี้แต่เขาก็ยังหรี่ตามองสถานการณ์ภายในห้องอยู่
จากเท่าที่มองเขาพบว่าภายในนั้นมีผู้รอดชีวิตเกือบจะ 20 คนที่อัดๆกันอยู่ภายในนั้นด้วยพื้นที่ประมาณ 60-70 ตารางเมตร มองไปยังใบหน้าของพวกเขา หลินเฉิงคาดเดาได้เลยว่าไม่ได้กินอะไรอย่างเพียงพอมาหลายวันแล้วแน่ๆ ไหนจะผิวที่เหลืองและผอมแห้งราวกับเป็นกระดูกเช่นนี้ หากลมพัดแรงๆคงได้ปลิวกันเป็นปลาหมึกบดบ้างล่ะ
![จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活]](https://i3.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137048.jpg?resize=151,215 "จอมมารแค่อยากเป็นคนดี [反派少爷只想过佛系生活]")
