เมียหวานของประธานเย็นชา – บทที่ 658 สตูดิโอแห่งใหม่

บทที่ 658 สตูดิโอแห่งใหม่

จี้จิ่งเชินเหมือนจะอารมณ์ดี เดินเข้ามาด้วย ยกมือถอดเสื้อกันหนาวออกมาแขวนไว้

มาถึงตรงหน้าของเวินเที๋ยนเที๋ยน แล้วถาม: “ทานข้าวหรือยัง?”

เวินเที๋ยนเที๋ยนส่ายหน้า ตอนนี้ยังเช้าไปหน่อย

จี้จิ่งเชินเข้ามาใกล้ๆ แววตาเหลือบไป เห็นภาพบนจอคอมพิวเตอร์ จากนั้นถาม: “หาสตูดิโอใหม่ได้หรือยัง?”

พอถามถึงคำถามนี้ เวินเที๋ยนเที๋ยนรู้สึกเศร้าใจขึ้นมาทันที แล้วก็ส่ายๆอย่างเดียว

“วันนี้ผู้กำกับเฉินชุนให้คำแนะนำ ถ้าหาสตูดิโอไม่ได้จริงๆ ก็คงต้องยอมล้มเลิกความตั้งใจ แล้วเริ่มก่อสร้างในอาคาร”

จี้จิ่งเชินคิดอยู่สักพัก แล้วเอ่ยปากพูดว่า: “ไม่ใช่สตูดิโอที่มีอยู่ทั้งหมดในประเทศไม่ร่วมมือกับพวกคุณ”

พูดแล้วก็ดึงตัวเวินเที๋ยนเที๋ยนขึ้นมาจากเก้าอี้

“ผมหาได้ที่หนึ่ง ยอมร่วมมือกับพวกคุณ”

เวินเที๋ยนเที๋ยนได้ยินดังนั้น ตกใจจนลืมตาโต

“จริงเหรอ?”

เธอดีใจเกินจนไม่อยากจะเชื่อ

จำได้ว่าสตูดิโอในประเทศทั้งแห่งเล็กทั้งแห่งใหญ่ เวินเที๋ยนเที๋ยนได้โทรไปสอบถามด้วยตนเองทั้งหมดแล้ว คำตอบของทุกคนปฏิเสธเหมือนกันหมด

หรือยังมีสตูดิโอที่ไหนที่เธอไม่รู้จัก?

“สตูดิโอชื่ออะไร? พวกเขายอมร่วมมือแล้วจริงๆเหรอ?”

จี้จิ่งเชินพยักหน้า

“สตูดิโอที่นั่นไม่ค่อยใหญ่มาก แต่มีภาพเบื้องหลังและสิ่งก่อสร้างที่สามารถถ่ายทำได้ตามที่พวกคุณต้องการพอดี ชื่อสตูดิโออ้ายเยว่”

“สตูดิโออ้ายเยว่?”

เวินเที๋ยนเที๋ยนคิดไปคิดมา แต่ไม่รู้สึกว่าคุ้นชื่อนี้เลยสักนิด

หรือเธอจะหลุดข้ามไปจริงๆ?

รอมานานขนาดนี้ กว่าจะได้รับข่าวดีสักที ในใจเต็มไปด้วยความดีใจจนทำตัวไม่ถูก

เวินเที๋ยนเที๋ยนรีบลุกขึ้นยืน จับตัวจี้จิ่งเชินไว้แน่นๆ

“ดีจังเลย! งั้นเราไปดูตอนนี้กันเถอะ”

“อย่าเพิ่งรีบร้อน”

จี้จิ่งเชินดึงตัวเวินเที๋ยนเที๋ยนที่กำลังตื่นเต้นอย่างแรงกลับมานั่งที่เดิม

“ทานข้าวก่อนค่อยไปนะ ตอนนี้ที่นั่นก็คงยังไม่มีคน”

สุดท้ายเวินเที๋ยนเที๋ยนพยักหน้า แต่ในแววตายังเต็มไปด้วยความดีใจ

“งั้นตอนนี้เราไปกินข้าวกันเถอะ”

พูดแล้ว เธอตื่นเต้นกว่าจี้จิ่งเชินเสียอีก จูงตัวเขาเดินไปทางห้องอาหาร

แม่ครัวเตรียมอาหารเที่ยงไว้เรียบร้อยแล้ว กำลังจะเรียกเวินเที๋ยนเที๋ยนมาพอดีเลย

เห็นพวกเขาเดินเข้ามาห้องครัวเสียก่อน ท่าทางเวินเที๋ยนเที๋ยนดีใจมากขนาดนี้ แม่ครัวตกตะลึงจนมองดูเธอตลอด

เมื่อสักครู่พ่อบ้านยังเตือนเธอไว้ ให้เธอเตรียมอาหารที่คุณผู้หญิงชอบ เพื่อให้เวินเที๋ยนเที๋ยนที่จิตใจห่อเหี่ยวได้กลับมาสดชื่นมีกำลังใจอีกครั้ง

แต่ดูท่าทีตอนนี้ เหมือนจะไม่ต้องแล้ว

อีกทั้งคุณจี้ที่ปกติจะรับประทานอาหารกลางวันอยู่ที่บริษัท ก็กลับด้วย ทั้งสองคนเดินเข้าห้องอาหารพร้อมกัน

เธอยังกำลังคิดอยู่ เวินเที๋ยนเที๋ยนก็เข้ามาถึงห้องอาหารด้วยความดีใจ

“กับข้าวเตรียมพร้อมเรียบร้อยหรือยังคะ?”

แม่ครัวพยักหน้า

“เรียบร้อยแล้วค่ะ ดิฉันไปยกออกมาให้เลยนะคะ”

เธอหันเดินไปทางห้องครัวด้วยความมึนงง เดินได้สองก้าว ก็ยังนึกไม่ออกว่าเป็นเพราะอะไร

แต่ดูท่าทางเวินเที๋ยนเที๋ยนดีใจขนาดนี้ หรือว่าปัญหาก่อนหน้านี้หาทางแก้ไขได้แล้ว?

คิดเช่นนี้แล้ว เธอก็ดีใจขึ้นมาด้วย รีบๆเดินเข้าไปในครัว

จี้จิ่งเชินเห็นเวินเที๋ยนเที๋ยนดีใจขนาดนี้ ก้มหน้าลงนิดๆและแอบหัวเราะ มองดูเธอด้วยความเอ็นดู ไม่อยากขัดอารมณ์ดีของเวินเที๋ยนเที๋ยน

จนทั้งสองรับประทานอาหารเสร็จแล้ว เวินเที๋ยนเที๋ยนอดใจไม่ไหวจนดึงตัวจี้จิ่งเชินเดินออกไปข้างนอก

“เราไปดูตอนนี้กันเถอะ”

เธอไม่อยากเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียวแล้ว

ครั้งนี้จี้จิ่งเชินไม่ได้ปฏิเสธ พาเธอขึ้นรถ จากนั้นออกไปข้างนอก

รถวิ่งบนถนนได้สักพัก เวินเที๋ยนเที๋ยนมองดูรอบๆ สังเกตได้ว่าจี้จิ่งเชินกำลังพาเธออกนอกเมือง

“สตูดิโออ้ายเยว่อยู่ในเมืองหลวงเหรอคะ?”

เธอจำได้ว่า สตูดิโอหลายๆที่ในเมืองหลวง เธอดูมาหมดแล้ว

แม้แต่สตูดิโอทั้งประเทศ เวินเที๋ยนเที๋ยนก็หามาหนึ่งรอบแล้ว เป็นไปได้ไงที่อยู่ใกล้ๆขนาดนี้จะหลุดข้ามไปได้?

จี้จิ่งเชินพยักหน้า

“เดี๋ยวคุณก็จะได้รู้แล้ว”

ถึงแม้ในใจของเวินเที๋ยนเที๋ยนจะแปลกใจ แต่เชื่อใจคำพูดของจี้จิ่งเชินมาก จึงอยู่เงียบๆ มองดูไปรอบๆด้วยสีหน้าที่ตื่นตาตื่นใจ

รถขับออกไปเต็มๆสองชั่วโมง สิ่งแวดล้อมรอบๆยิ่งอยู่ยิ่งทุรกันดารมากขึ้นเรื่อยๆ

ในที่ๆแบบนี้จะมีสตูดิโอซ่อนอยู่ได้ยังไงกัน?

นี่มันจะเข้าไปในป่าแล้วนะ?

เวินเที๋ยนเที๋ยนกำลังคิดอยู่ เตรียมจะเอ่ยปากถามพอดี เห็นรถค่อยๆเลี้ยวไปตรงปากทางด้านหน้าที่โค้งเกิน90องศา

ทันใดนั้น ตาสว่างขึ้นมาทันที!

มีกำแพงที่กว้างใหญ่ปรากฏอยู่ตรงหน้า!

เวินเที๋ยนเที๋ยนตกใจจนลืมตาโต ออกเสียงตกตะลึงออกมา

“ที่นี่มีสตูดิโอซ่อนอยู่จริงๆด้วย!”

อีกอย่างมองดูจากภายนอก กำแพงที่นี่ดูอลังการมาก เหมือนที่เธอกำลังคิดไว้อยู่ไม่มีผิดเพี้ยนเลย!

อีกทั้งยังทำให้เธอพอใจกว่าสตูดิโอที่ตนเองเลือกไว้ในใจเยอะมาก!

มองเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า เวินเที๋ยนเที๋ยนทนไม่ไหวจนตะโกนเสียงตกตะลึงออกมาอย่างดีใจ

“สวยจังเลย!”

จี้จิ่งเชินที่กำลังขับรถอยู่ได้ยินดังนั้นแล้ว บนหน้ายิ้มแย้มออกมาเล็กน้อย กล่าว: “ตอนนี้ เข้าไปดูได้เลย”

พูดแล้ว จอดรถเข้าไปใกล้ๆ

ในสถานที่ถ่ายทำที่นี่ยังมีพนักงานอยู่หลายคน กำลังซ่อมแซมกำแพงและสิ่งก่อสร้างอื่นๆ

ที่นี่มีพื้นที่กว้างใหญ่มา ถึงแม้ว่าจะไม่มีหลากหลายรูปแบบเหมือนสถานที่อื่นๆ แต่เฉพาะกำแพงนั่นและสิ่งก่อสร้างรอบๆ ก็สามารถทำให้ผู้ชมรู้สึกว่าอยู่ในเหตุการณ์นั้น

พูดได้ว่า ทั้งประเทศ ไม่มีที่ไหนสามารถทำให้เวินเที๋ยนเที๋ยนพอใจมากกว่าที่นี้อีกแล้ว

“นึกไม่ถึงว่าที่แบบนี้ยังมีสิ่งก่อสร้างสมัยโบราณที่สวยงามขนาดนี้ซ่อนอยู่ด้วย!”

เวินเที๋ยนเที๋ยนมองดูรอบๆทุกๆที่ด้วยความตื่นตาตื่นใจ สังเกตเห็นคนงานยังกำลังก่อสร้างไม่หยุด ในข้อมูลไม่มีปรากฏให้เห็นเลย”

“ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง……”

เวินเที๋ยนเที๋ยนมองดูอย่างไม่กระพริบตา แล้วพูดขึ้นมาทันที: “แล้วผู้จัดการสถานที่ถ่ายทำที่นี่ล่ะ? ฉันอยากจะทำสัญญากับเขา! ต้องเช่าให้พวกเราให้ได้ อย่าให้พวกคณะกรรมการหล่อนลงมือชิงไปก่อน”

พูดแล้วเธอก็รีบเดินเข้าไปด้านใน

จี้จิ่งเชินดึงตัวเธอไว้และปลอบโยนเธอ: “ไม่ต้องกังวลไปหรอก ครั้งนี้ไม่มีทางถูกพวกคณะกรรมการหล่อนข่มขู่อย่างแน่นอน คุณถ่ายทำที่นี่อย่างสบายใจได้เลย”

“ทั้งหมดทุกๆอย่าง ผมจะเป็นคนเจรจากับผู้รับผิดให้คุณเอง”

เวินเที๋ยนเที๋ยนคิดไปคิดมา สถานที่นี้จี้จิ่งเชินเป็นคนหาให้ อีกทั้งยังก่อสร้างและซ่อมแซมไม่แล้วเสร็จ ก็รู้ข้อมูลภายในแล้ว

บางที ผู้รับผิดชอบสถานที่ถ่ายทำนี้จะเป็นเพื่อนสนิทกับจี้จิ่งเชิน คนๆนั้นไม่ชอบแสดงตัว?

คิดเช่นนี้แล้ว เรื่องพวกนี้มอบให้จี้จิ่งเชินรับผิดชอบดำเนินการให้ เหมาะสมมากที่สุดแล้ว

“แล้วเราจะเริ่มถ่ายทำได้เมื่อไหร่?”

“เมื่อไหร่ก็ได้” จี้จิ่งเชินบอก

เวินเที๋ยนเที๋ยนดีใจอย่างยิ่ง รีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา

“ฉันจะโทรแจ้งพนักงานในกองถ่ายเดี๋ยวนี้เลย ให้รีบเข้ามาถ่ายทำได้ทันที ถ้าเริ่มทำตั้งแต่ตอนนี้ เร่งเวลาหน่อย ต้องทันเทศกาลภาพยนตร์ในสิ้นปีได้แน่นอน!”

พูดแล้วเธอรีบโทรหาผู้กำกับ แจ้งที่อยู่ให้พวกเค้ารีบมาให้เร็วที่สุด