เมียหวานของประธานเย็นชา – บทที่1056 ยังมีโอกาสชนะ?

ระหว่างประกาศของชิ้นที่สอง แทบจะทุกคนที่นี่ก็เดาถึงตอนจบได้แล้ว

แม้ว่าจะเสียดายมาก แต่ก็ต้องยอมรับ

แม้กระทั่งตอนที่อาจารย์ฉู่เห็นเข้า ก็ถอนหายใจออกมาอย่างเสียดาย

บรรยากาศของสนามแข่งลดลงทันที แต่คนบนเวทีกลับเหมือนไม่ได้รับผลกระทบอะไร เริ่มการบูรณะของตัวเอง

เพียงแต่ว่าตอนนี้ความมุ่งมั่นของเวินเที๋ยนเที๋ยน ในสายตาของบางคนกลับกลายเป็นไม่มีความหมายเลยแม้แต่น้อย

กระทั่งการแข่งขันรอบที่สองเริ่มไปได้ไม่นาน ก็มีคนเริ่มออกจากสนามแข่งไป ราวกับไม่อยากเห็นภาพสุดท้าย

หลังจากหนึ่งชั่วโมงสั้นๆ สถานที่ที่เดิมไม่มีที่นั่งว่าง ในตอนนี้ว่างไปเกินครึ่ง คนที่เหลือก็ทยอยออกไปแล้ว

จี้จิ่งเชินขมวดคิ้วแน่น บนหน้าปรากฏสีหน้าเคร่งขรึมเป็นครั้งแรกตั้งแต่เวินเที๋ยนเที๋ยนเริ่มการแข่งขันมา

จี้หยู๋ชิงที่อยู่ข้างๆ จับเสื้อของเขาไว้แน่น แม้กระทั่งโดว์โดว์ที่ชอบเล่นสนุกสนานมาแต่ไหนแต่ไรก็เงียบลง มองอย่างระมัดระวัง

ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นคนที่อยู่หน้าคอมพิวเตอร์ หรือหน้าโทรทัศน์ เมื่อเห็นภาพนี้ก็ถอนหายใจออกมาอย่างเสียดาย แล้วละสายตาไป

เวินเที๋ยนเที๋ยนเก่งมากพอแล้ว แต่จะเอาชนะปรมาจารย์ด้านนี้นั้นเป็นเรื่องที่เป็นไม่ได้อยู่แล้ว！

เวลาผ่านไปทีละนิดทั้งสองคนต่างไม่มีใครยอมแพ้

ผู้คนที่สนามแข่งกลับไปแล้วบางส่วน ค่อยๆ มีเสียงเล็กเสียงน้อยบางส่วนดังลอยขึ้นมา

“เวลานี้แล้ว ยังจะเสียเวลาของพวกเราอยู่อีก”

“ยอมแพ้ก็ได้แล้ว ถึงอย่างไรตอนจบก็เหมือนกัน”

“คนกลับไปเยอะขนาดนี้แล้วยังไม่ยอมแพ้อีก?”

……

เสียงสนทนาดังลอยมาไม่หยุด แต่กลับไม่ได้ทำให้เวินเที๋ยนเที๋ยนกลับสั่นคลอนแม้แต่น้อย

เธอมุ่งมั่นบูรณะของในมืออย่างไม่ฟุ้งซ่าน ไม่ได้รับผลกระทบอะไรตั้งแต่แรก

เวลายืดออกไปเรื่อยๆ ครั้งนี้ที่ทั้งสองคนจับฉลากได้ล้วนเป็นส่วนที่ตนเองชำนาญที่สุด การบูรณะจึงยิ่งละเอียดมากขึ้นกว่าก่อนหน้านี้

ห้าชั่วโมงผ่านไป

ตอนนี้คนที่เหลืออยู่ที่สนามแข่งขันเพียงไม่ถึงหนึ่งส่วนสาม กลายเป็นว่างเปล่ามาก

ไม่เพียงแค่ในสนาม แม้กระทั่งเรตติ้งผู้ชมการแข่งขันนี้ก็ลดลงเป็นอย่างมาก

เพราะเวลาที่ยืดยาวออกไปไม่หยุด กรรมการที่อยู่ในสนามแข่งขัน ตอนนี้มีแผนในใจแล้ว หมดความสนใจที่จะดูต่อ จนกระทั่งง่วงนอน

จนถึงเวลาเสียงกระดิ่งสิ้นสุดการแข่งขันดังขึ้น พวกเขาถึงตกใจตื่นขึ้นมา！

เมื่อเงยหน้ามองไปบนเวที ทั้งสองคนบูรณะของตนเองเสร็จสิ้นแล้ว！

สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่ผลงานของปรมาจารย์จอห์นเป็นอย่างแรก สายตาเต็มไปด้วยความชื่นชม เดินผ่านเวินเที๋ยนเที๋ยนไปอีกฝั่งหนึ่งเลยทันที

เมื่อเข้าไปใกล้ ก็ต้องประหลาดใจ

“สุดยอดมาก！”

“รู้อยู่แล้วว่าทักษะบูรณะเครื่องสำริดของปรมาจารย์จอห์นเก่งกาจมาก แต่ไม่คาดคิดว่าจะไปถึงระดับของปลอมผสมปนกับของจริง！”

“นี่คือการบูรณะชั้นหนึ่งของระดับโลกแล้วไหม！ปรมาจารย์ในเหล่าปรมาจารย์！”

พวกเขายกย่องสรรเสริญไม่หยุด

ผ่านไปสักพัก ถึงจะเดินมาทางเวินเที๋ยนเที๋ยน

สายตาปรากฏความเสียดายเล็กน้อย แม้กระทั่งยังไม่ได้ดูผลงานที่เวินเที๋ยนเที๋ยนบูรณะก็เอ่ยขึ้น “เวินเที๋ยนเที๋ยน คุณสามารถยืนหยัดมาจนถึงรอบชิงชนะเลิศได้ ก็ทำให้พวกเราประหลาดใจมากแล้ว”

หลายคนพยักหน้า

“ในฐานะหน้าใหม่ ก็ยอดเยี่ยมจริงๆ ถ้าหากมีประสบการณ์อีกสองสามปี ต้องไปถึงระดับที่สูงกว่านี้แน่”

“ใช่แล้ว และฉันคิดว่า……”

พวกเขาคิดว่าครั้งนี้เวินเที๋ยนเที๋ยนน่าจะเอาชนะได้ยาก แม้ว่าในใจรู้สึกว่าเธอพยายามมาก จึงอยากปลอบใจเธอ

แต่เมื่อพูดได้ครึ่งหนึ่ง เสียงก็หยุดชะงักลงกะทันหัน เบิกตากว้าง มองเครื่องเคลือบที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยความประหลาดใจ

พวกเขา

“นี่……นี่ทำได้อย่างไร?”

ท่าทีของพวกเขาที่เปลี่ยนไปทันที ดึงดูดความสนใจของหลายๆ คนทันที

เห็นเหล่ากรรมการเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว แล้วก้มตัวลงสังเกตอย่างละเอียด

ครั้งนี้เวินเที๋ยนเที๋ยนบูรณะคือโถ ดูธรรมดาไม่มีอะไรน่าแปลก

ยังจำได้ว่าก่อนที่พวกเขาจะส่งมา ทั่วทั้งโถเต็มไปด้วยรอยแตกร้าวลายพร้อยและหม่นหมองไม่แวววาว

แต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนไปราวกับเป็นของใหม่！

ทำให้ไม่มีทางเชื่อมเข้ากับก่อนหน้านี้ได้เลย！

“นี่มันเป็นไปไม่ได้ โถใบนี้ฉันเลือกด้วยตัวเอง ด้านบนมีแต่รอยแตกร้าวแท้ๆ ……..”

สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ มองซ้ายขวาหน้าหลังอยู่หลายรอย

เหล่ากรรมการคนอื่นก็เข้ามาตรวจดูอย่างละเอียด

ผ่านการเตือนของกรรมการตรวจสอบคนนี้ ในที่สุดพวกเขาก็นึกออก เบิกตากว้าง มีสีหน้าประหลาดใจขึ้นมาทันที

“โถใบนี้ คงไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้พวกคุณไม่ทันระวังเลือกมาผิดหรอกใช่ไหม?”

“ใช่แล้วๆ เดิมทีจะส่งที่พระราชวังให้ปรมาจารย์บูรณะ แล้วไม่ทันระวังปนเข้ามา……”

“ฉันจำได้ อันนี้เหมือนจะเป็นตั้งแต่ครั้งก่อนที่ค้นพบแล้วเอาออกมาจากหลุมศพยุคนั้น……”

พวกเขาพูดคุยกันเสียงเบาด้วยสีหน้าประหลาดใจ

ก่อนที่รายการจะเริ่มขึ้น อาจารย์หลายท่านได้รับมอบหมาย

ก่อนหน้านี้ค้นพบวัตถุโบราณในหลุมฝังศพนั้นพบเห็นได้น้อยมาก แต่ล้วนเต็มไปด้วยตำหนิขนาดต่างกัน ดังนั้นจึงต้องส่งไปบูรณะ

โบราณวัตถุที่ล้ำค่าเช่นนี้ มักจะต้องใช้คนจำนวนมากบูรณะด้วยกัน และใช้เวลานานมากถึงจะเสร็จสิ้น

ก่อนหน้านี้พวกเขารับงานนี้มาแล้ว วางไว้ในห้องหนึ่ง แต่คิดไม่ถึงว่าจะถูกพนักงานเข้าใจผิดคิดว่าเป็นของที่ใช้ในการแข่งขันครั้งนี้ จึงส่งขึ้นเวทีมา

เมื่อสักครู่ตอนที่พวกเขาเห็น ก็สังเกตเห็นแล้วแต่เพราะตอนนั้นอยู่ในระหว่างการแข่งขัน ดังนั้นเลยคิดว่าจบการแข่งขันแล้วค่อยหยิบลงมา

ในการจับฉลากรอบที่สอง ความสนใจของพวกเขาล้วนอยู่ที่ปรมาจารย์จอห์น ไม่ได้สังเกตเห็นว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนจับฉลากได้ และยังบูรณะจนเสร็จแล้ว

ตอนนี้เห็นวัตถุโบราณเปลี่ยนโฉมหน้าใหม่หมด ก็ตกใจทันที！

ต้องการใช้คนเจ็ดถึงแปดคนและเวลาหลายเดือนถึงจะสามารถบูรณะเสร็จ คิดไม่ถึงว่าไม่กี่ชั่วโมง สมบูรณ์แบบ！

เห็นแบบนี้แล้ว เหล่ากรรมการก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงตกใจออกมา

พวกเขาหยิบถุงมือออกมาสวม แล้วหยิบโถเคลือบขึ้นมาและตรวจสอบด้วยความระมัดระวัง

ผู้ชมที่เดิมกำลังง่วงงุนได้ยินการสนทนาของเหล่ากรรมการ ของกระตือรือร้นขึ้นทันทีมองไปบนเวทีอย่างละเอียด

อะไรนะ?

ในการแข่งขันครั้งนี้เวินเที๋ยนเที๋ยนบูรณะวัตถุโบราณด้วยตัวเองเพียงคนเดียว?

ถ้าเป็นแบบนี้ ก็หมายความว่าคราวนี้มีโอกาสชนะ?

เหล่ากรรมการรวมตัวและพูดคุยกันเสียงเบา

ทุกคนต่างรู้สึกตื่นเต้นลุ้นตาม

เมื่อสักครู่พวกเขาชื่นชมเครื่องสำริดที่ปรมาจารย์จอห์นบูรณะไม่หยุด ครั้งนี้เวินเที๋ยนเที๋ยนจะมีโอกาสชนะไหม?

หลังจากพิจารณาตัดสินกว่ายี่สิบนาที ในที่สุดเหล่ากรรมการจึงได้มติที่เป็นเอกฉันท์

พวกเขาพากันพยักหน้า วางของในมือลงอย่างระมัดระวัง แล้วหมุนตัวกลับไปมองทางผู้ชม

หลายคนหน้าแดงขึ้นเห็นได้ชัดว่าตื่นเต้นมาก