เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ / เจ้าสาวมือสองของคุณชายพิก… – ตอนที่ 1294

ตอนที่ 1294

บทที่1294 มอบสิทธิ์ในการเลือกให้เธอ

เซียวซู่อยากจะพูดว่าเด็กผู้หญิงคนอื่นเวลาหาวเขาไม่ปล่อยตัวแบบเธอขนาดนี้

พอคิดไปคิดมา สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้พูดคำพูดที่ติดอยู่ตรงริมฝีปากออกมา

เจียงเสี่ยวไป๋ลูบจมูกตัวเอง จากนั้นก็มองไปด้านหลังเขา “ทำไมคุณถึงออกมาคนเดียวล่ะ”

พอได้ยินแบบนั้น เซียวซู่ก็ขมวดคิ้ว “แล้วจะให้มากับใครอีก”

เจียงเสี่ยวไป๋พูดติดตลกว่า “ยังจะมีใครอีก ตอนที่ฉันออกมาเห็นได้ชัดว่ามีสาวน้อยเข้าไปชวนคุณคุยนี่”

พอพูดจบ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ขยับเข้าไปใกล้เขา อยากจะยกแขนขึ้นวางบนไหล่เขา แต่กลับพบว่าความสูงของตัวเองไม่เพียงพอ เลยทำได้แค่ดึงแขนเสื้อของเซียวซู่ แล้วยิ้มพร้อมกับพูดหยอกล้อเขาว่า “เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนี่ แค่มาร่วมงานวันเกิดยังมีผู้หญิงเข้าไปจีบ ในใจคงจะปลื้มแย่เลยสินะ”

เซียวซู่ “……”

เขาปัดมือของเจียงเสี่ยวไป๋ที่เกาะเขาออก “พูดจาให้มันดีๆหน่อย”

เจียงเสี่ยวไป๋ถูกปัดมือออก เดิมทีก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่จู่ๆเธอก็เห็นว่าด้านหลังของเซียวซู่มีคนๆหนึ่งปรากฏตัวขึ้น เธอก็รีบคว้ามือของเซียวซู่มากุมไว้อย่างรวดเร็ว แล้วทั้งร่างก็ล้มเข้าหาเซียวซู่อย่างแผ่วเบา

ร่างของเด็กสาวล้มเข้าหาอ้อมกอดเขาอย่างไม่ทันได้บอกกล่าว กลิ่นหอมแผ่วเบาที่พุ่งเข้ามา ทำให้เซียวซู่ตัวแข็งทื่อไปทันที เลยคิดอยากจะผลักเธอออกโดยสัญชาตญาณ

แต่จู่ๆเจียงเสี่ยวไป๋กลับพูดเสียงแผ่วเบาว่า “ให้ความร่วมมือกับฉันหน่อย มีคนกำลังมา”

เซียวซู่ยังอยากจะพูดอะไรต่อ แต่จู่ๆก็คิดขึ้นมาได้ว่าตอนนี้เขายังแกล้งแสดงเป็นแฟนของเธออยู่ ในเมื่อเธอกำลังต้องการ ถ้าอย่างนั้นก็……ระหว่างที่กำลังครุ่นคิด มือของเจียงเสี่ยวไป๋ก็ห้อยอยู่บนคอเขาเสียแล้ว

มือของหญิงสาวนุ่มนิ่มราวไร้กระดูก ผิวขาวนวลราวกับไข่ที่ถูกปอกเปลือกออกแล้ว ลูบเบาๆผ่านบริเวณลำคอและหัวไหล่ของเขา เจียงเสี่ยวไป๋ซุกหน้าไว้กับแผ่นอกของเซียวซู่

“อาซู่ คุณนี่จริงๆเลย ทำไมจะมางานเลี้ยงวันเกิดของคุณยายฉันก็ไม่บอกกันสักคำเลย จู่ๆก็โผล่มาแบบนี้ ทำเอาชาวบ้านเขาตกอกตกใจหมด”

เซียวซู่ “……”

น้ำเสียงของเจียงเสี่ยวไป๋ทั้งเล็กทั้งยืดยาว แค่ฟังก็รู้ว่าจงใจแสร้งทำ แล้วยังประโยคที่พูดออกมา ฟังแล้วเซียวซู่ตากระตุกทันที

ยัยคนนี้นี่จริงๆเลย……

เธอมีกี่หน้ากันแน่

เจียงเหมยเพิ่งจะเดินเข้ามาใกล้ ก็ได้ยินเจียงเสี่ยวไป๋เอ่ยประโยคนี้ออกมา ทำเอาเกือบจะสำรอกออกมาทันที แล้วก็มองดูเธอที่แทบจะแขวนอยู่ตัวของเซียวซู่ทั้งตัวแบบนั้น ส่วนเซียวซู่ก็ไม่ได้ผลักเธอออก

เจียงเหมยเลือดลมสูบฉีดขึ้นมาทันที ควบคุมอารมณ์ของตัวเองก่อนแล้วจึงเดินไปด้านหน้าแล้วพูดว่า

“เสี่ยวไป๋ วันนี้คุณเซียวเป็นแขกพิเศษของงานเลี้ยง ถึงแม้ฉันจะเข้าใจได้ว่าเธออยากจะแสดงความรู้สึกต่อแฟน แต่เธอโอบกอดคุณเซียวอยู่ในที่สาธารณะแบบนี้ แบบนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่มั้ง”

ที่เธอกล้าพูดออกมาขนาดนี้ เป็นเพราะว่าเมื่อครู่เธอได้ยินเซียวซู่พูดต่อหน้าคนอื่นว่า เขากับเสี่ยวไป๋เป็นแค่เพื่อนกัน

ผู้ชายคนหนึ่งหากจะชอบผู้หญิงคนหนึ่ง คงไม่มีทางพูดแบบนั้นแน่ เขาจะต้องอยากจะป่าวประกาศให้คนอื่นรู้ว่าตัวเองชอบเธอ อยากจะป่าวประกาศให้คนอื่นรู้โดยทั่วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นของเขาคนเดียว

แต่ว่าเซียวซู่ไม่ใช่แบบนั้น เขาบอกว่าทั้งสองคนเป็นแค่เพื่อนกัน ก็แสดงว่าทั้งสองคนไม่ได้มีความสัมพันธ์กันแบบนั้น

แต่ตอนนี้เจียงเสี่ยวไป๋กลับกอดคอของชาวบ้านเขาแล้วยังพูดคำพูดน่าขนลุกพวกนั้นออกมา ช่างหน้าไม่อายจริงๆ

พอเจียงเสี่ยวไป๋เห็นเจียงเหมยโมโหควันออกหูแบบนั้น คงไม่ต้องพูดเลยว่าในใจจะรู้สึกสะใจขนาดไหน เธอไม่ได้ขยับเขยื้อน ยังคงเกาะอยู่ในอ้อมอกของเซียวซู่ ไม่เพียงแค่นั้น ยังกอดเขาแน่นขึ้นกว่าเดิมด้วย

ร่างกายของสาวน้อยแนบชิดกับร่างของเซียวซู่ ร่างกายของเซียวซู่เคร่งตึงไปหมด คนใกล้ชิดขนาดนี้ ทำให้เขาแทบจะรู้สึกได้ถึงส่วนโค้งส่วนเว้าของร่างกายสาวน้อยได้เลย

“ทำไมล่ะเจียงเหมย ที่ฉันกอดอยู่ก็แฟนของตัวเองนะ ทำไมเธอต้องโมโหขนาดนั้นด้วย”

เจียงเหมยเบิกตาโต แล้วชี้นิ้วมาทางเธอ “เธอว่ายังไงนะ”

เจียงเสี่ยวไป๋หัวเราะเบาๆ “ถ้าได้ยินไม่ชัดเหรอ งั้นฉันจะบอกเธออีกรอบก็ได้ ฉันบอกว่าฉันกำลังกอดแฟนตัวเอง แบบนี้ก็มีปัญหาด้วยเหรอ ถ้าครั้งนี้ยังฟังไม่ชัดอีก งั้นหูเธอก็คงมีปัญหาแล้ว ต้องรีบไปตรวจที่โรงพยาบาลแล้วนะ”

“เจียงเสี่ยวไป๋!” เจียงเหมยถูกเธอทิ่มแทง จนทนไม่ไหวต้องกรีดร้องออกมา “เธอบอกว่าคุณเซียวเป็นแฟนของเธอ จะเป็นไปได้ยังไง”

“ทำไมจะเป็นไปไม่ได้” เจียงเสี่ยวไป๋เป็นคนสมาธิสั้น ตอนที่เกาะอยู่บนตัวของเซียวซู่นั้นมือก็ไม่ได้ปล่อยว่างไว้เลย เดี๋ยวก็เอานิ้วลูบไล้เซียวซู่ เดี๋ยวก็แคะเล็บตัวเองเล่น ก็คือเปลี่ยนท่าเยอะมาก

ตัวเธอเองไม่ได้รู้สึกอะไร แต่เซียวซู่ที่กำลังถูกเธอกอดอยู่กลับรู้สึกไม่ดีนัก

ผู้ชายที่ความสูงราว187เซนติเมตร ยืนตั้งตรงอยู่แบบนี้ ราวกับท่อนไม้ ทั่วทั้งร่างตึงไปหมด

“ทั้งๆที่คุณเซียวพูดต่อหน้าทุกคน ว่าเธอเป็นแค่เพื่อน ตอนนี้เธอบอกว่าพวกเธอเป็นแฟนกัน จะเป็นไปได้ยังไง คุณเซียวคะ ที่ฉันพูดถูกไหมคะ เมื่อกี้คุณพูดต่อหน้าทุกคนแท้ๆ ว่าคุณกับเสี่ยวไป๋เป็นแค่เพื่อนกัน”

“เหรอ ?” พอเจียงเสี่ยวไป๋ได้ยินเข้าก็มองไปที่เซียวซู่ ถอนมือข้างหนึ่งกลับมา แล้วเชยคางของเซียวซู่ขึ้นเบาๆ “คุณบอกคนอื่นว่าพวกเราเป็นแค่เพื่อนกันเหรอ”

บนหน้าผากของเซียวซู่เริ่มมีเหงื่อผุดขึ้นบางๆ เขามองดูมารน้อยในอ้อมกอดอย่างเหนื่อยหน่าย

เธอช่างบดขยี้คนเก่งยิ่งกว่านางมารเสียอีก จะพูดก็พูดเฉยๆสิ ทำไมต้องลงไม้ลงมือด้วย ตอนนี้ยังมาเชยคางเขาอีก เห็นว่าเขาเป็นแค่ท่อนไม้ที่ไร้ความรู้สึกใดๆจริงๆหรืออย่างไร

จะแสดงละครสินะ

ดวงตาสีเข้มของเซียวซู่เริ่มดุดันขึ้น ทันใดนั้นก็คว้านิ้วเรียวขาวนวลของเจียงเสี่ยวไป๋ไว้ เจียงเสี่ยวไป๋ชะงักไปครู่หนึ่ง คงเพราะคาดไม่ถึงว่าจู่ๆเซียวซู่จะยื่นมือมาคว้าเธอไว้

อีกอย่างหลังจากที่นิ้วของเจียงเสี่ยวไป๋ถูกเขาคว้าไว้แล้ว ก็พบว่านิ้วมือของเขานั้นร้อนมาก ไม่ใช่อุณหภูมิปกติ เพราะว่าอุณหภูมิของร่างกายเขาสูงกว่าตัวเองไปมาก

เจียงเสี่ยวไป๋รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ แล้วก็ได้ยินน้ำเสียงแหบพร่าของเซียวซู่ดังขึ้น

“อืม นี่ก็เพราะกลัวว่าเธอจะโทษว่าฉันยอมรับไปเรื่อย ดังนั้นฉันก็เลยมองสิทธิ์ในการเลือกให้เธอไง ให้เธอเป็นคนตัดสินใจ”

เจียงเสี่ยวไป๋ “……”

เอ๋ ?

ผู้ชายคนนี้เปลี่ยนไปขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่……

ไม่รอให้เธอได้ตอบสนอง เซียวซู่ก็พูดต่อว่า “เธอบอกว่าฉันเป็นแฟนของเธอ งั้นฉันก็คือแฟนของเธอ แต่ถ้าเธออยากปฏิเสธว่าไม่ใช่ งั้นฉันก็จะไม่บังคับเธอ ยังไงทุกสิ่งทุกอย่าง อำนาจในการเลือกก็เป็นของเธอ”

เจียงเหมยนิ่งอึ้งไปแล้ว มองดูเซียวซู่อย่างไม่อยากจะเชื่อ “เซียว คุณเซียว ทั้งๆที่เมื่อกี้คุณ……”

เธอยังไม่ทันได้พูดจบ เซียวซู่ก็มองไปทางเธอด้วยสายตาเย็นยะเยือก

“คุณผู้หญิงท่านนี้ นี่เป็นเรื่องของความรู้สึกระหว่างผมกับแฟน เกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอครับ”

เจียงเหมย “……”

อย่าว่าแต่เจียงเหมยไม่รู้จะตอบสนองอย่างไรเลย ขนาดเจียงเสี่ยวไป๋เองก็ยังอึ้งไปเลย เพราะว่าตัวเธอเองก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจู่ๆเซียวซู่จะเปลี่ยนเป็นคนช่างพูดได้ขนาดนี้ อีกอย่างยังกุมมือเธอไว้แล้วพูดพร้อมกับน้ำเสี่ยงที่ค่อนข้างแหบพร่าแบบนี้ด้วย

และไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด เจียงเสี่ยวไป๋ถึงได้รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นเร็วขึ้นมาก

เจียงเหมยกัดริมฝีปากล่าง แล้วจ้องเขม็งมาทางเจียงเสี่ยวไป๋

เจียงเสี่ยวไป๋ยกยิ้มที่มุมปาก “เธอจ้องฉันแบบนั้นทำไมเจียงเหมย เธอไม่เคยมีแฟนเหรอ ไม่เคยจู๋จี๋กันกับแฟนของตัวเองหรือไง”

พอพูดจบ เจียงเสี่ยวไป๋ก็ยังจงใจแสดงต่อหน้าเจียงเหมย เขาโอบรอบคอของเซียวซู่ แล้วเขย่งเท้าขึ้นจูบที่แก้มของเซียวซู่ทีหนึ่ง ร่างกายที่เดิมทีเคร่งตึงอยู่แล้วของเซียวซู่ก็ยิ่งเคร่งตึงยิ่งกว่าเดิมภายในพริบตา

เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ / เจ้าสาวมือสองของคุณชายพิก…

เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ / เจ้าสาวมือสองของคุณชายพิก…

Status: Ongoing

ถูกบังคับเป็นตัวแทนของงานแต่งงานนี้ เธอแต่งงานกับผู้ชายที่พิการแต่กลับมีอํานาจ ใหญ่ “ฉันเปโม่เซินไม่เอาผู้หญิงที่ท้องและไม่รู้ว่าพ่อของลูกเป็นใครเด็ดขาด”เดิมที่คิดว่า งานแต่งงานนี้เป็นการแลกเปลี่ยน แต่เธอกลับเผลอใจ ไปไปมามา สุดท้ายเธอก็จากไป ด้วยความเสียใจผ่านไปหลายปี ลูกชายที่หน้าตาคล้ายกับเขามากตบหัวของเปโม่เซิน ด้วยฝ่ามือเล็กๆ “พ่อคนร้าย นายว่าใครเป็นเด็กที่ไม่รู้ว่าพ่อของตัวเป็นใคร ?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท