大姐大 บทที่ 237 ของขวัญจากสุภาพบุรุษชรา 2
เสียงของชายชราสั่นเครือ แต่เยือกเย็นและทรงอำนาจ
“ยี่สิบห้าล้าน”
ทันทีที่ท่านผู้เฒ่าเปิดปาก ผู้เข้าร่วมงานทั้งหมดก็พากันมองไปที่เขา
หลังจากเงียบไปสักพักหนึ่ง เจ้าหน้าที่ก็ถามว่าจะมีใครประมูลขึ้นไปกว่านี้หรือไม่
ไม่มีใครตอบ ไม่ว่าอย่างไรทุกคนก็ไม่มีใครพร้อมที่จะประมูลเพชรสีชมพูราคาแพงขนาดนี้
หลังจากนับเสียงบี๊บสามครั้งก็พบว่าไม่มีใครเสนอราคาอีก และค้อนก็ถูกทุบลงตัดสินว่าเพชรสีชมพูเป็นของมิสเตอร์เหลียง
“เพชรสีชมพูนี้เป็นของมิสเตอร์เหลียง” เจ้าหน้าที่กล่าว
“ผมจะให้ผู้ช่วยผมจัดการเรื่องนี้ คุณช่วยมอบเพชรสีชมพูนี้ให้กับเด็กหญิงตัวเล็กๆที่นั่งอยู่ที่มุมด้านหลังนั้นได้ไหม เพชรสีชมพูนี้เหมาะกับเธอ”
ทันทีที่มิสเตอร์เหลียงพูดแบบนี้ ทุกคนก็หันกลับมามองไปที่ด้านหลัง
มีเด็กหญิงตัวเล็กๆนั่งอยู่ที่มุมห้อง
และเธอเป็นเด็กหญิงคนเดียวที่ปรากฏตัวในวันนี้ เจี่ยนอีหลิง
ทุกคนมองไปที่เจี่ยนอีหลิงอย่างตกตะลึง
ท่าทางของทุกคนคล้ายคลึงกันอย่างน่าประหลาดใจ
สงสัย แปลกใจ งงงัน
ทำไมมิสเตอร์เหลียงถึงมอบเพชรสีชมพูมูลค่าหลายสิบล้านให้เจี่ยนอีหลิง
สองคนนี้ไม่เกี่ยวข้องกันเลย
และไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ในการที่จะให้ของขวัญราคาแพงเช่นนี้
เหอเยี่ยนก็ยิ่งรู้สึกประหลาดใจและพูดไม่ออก
เธอคิดจนหัวแทบแตก แต่ก็ไม่สามารถเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งสองได้
นี่เป็นไปได้อย่างไร
มิสเตอร์เหลียงมอบของขวัญราคาแพงขนาดนั้นให้เจี่ยนอีหลิงจริงๆเหรอ
เลดี้ฉินที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ตกใจเช่นเดียวกัน และรีบส่งสัญญาณให้เจ้าหน้าที่ขอคำยืนยัน
เจ้าหน้าที่รีบขอคำยืนยันกับมิสเตอร์เหลียง “มิสเตอร์เหลียง คุณแน่ใจเหรอ ว่าต้องการมอบเพชรสีชมพูนี้ให้กับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆสวมเสื้อขาวที่อยู่ตรงนั้น”
“ใช่ ผมแน่ใจ มีเพียงเด็กหญิงตรงนั้นที่มีภาวะอารมณ์ที่เข้ากับเพชรสีชมพูเม็ดนี้”
คำตอบของมิสเตอร์เหลียงนั้นเยือกเย็นและอ่อนโยน แต่สำหรับคนอื่นๆมันเหมือนกับฟ้าร้องกรอกหู
เจ้าหน้าที่จึงต้องวุ่นวายอยู่กับการส่งเพชรสีชมพูให้เจี่ยนอีหลิง
แม้ว่ามิสเตอร์เหลียงยังไม่ได้ชำระเงิน แต่บุคคลนี้คือมิสเตอร์เหลียงและพวกเขาไม่ต้องกังวลว่าชายชราจะหักหลัง
เพชรสีชมพูปรากฏขึ้นต่อหน้าเจี่ยนอีหลิง
เจี่ยนอีหลิงขมวดคิ้ว ไม่อยากรับของขวัญชิ้นนี้
“มากเกินไป” เจี่ยนอีหลิงกล่าว
เธอได้รับการชำระเงินแล้ว และไม่จำเป็นต้องชำระเงินเพิ่มเติม
มิสเตอร์เหลียงกล่าวว่า “ไม่เป็นไร มันเป็นแค่เพชร ไม่นับ มันเป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆจากผู้ใหญ่อย่างฉันให้กับคนรุ่นเยาว์”
ของขวัญพบหน้า ถึงกับให้เพชรสีชมพูราคา 25 ล้านเลยเหรอ
ยิ่งไปกว่านั้นเงิน 25 ล้านก็เป็นเพียงราคาประมูลของวันนี้ หากมีการประมูลในโอกาสอื่น เงิน 25 ล้านอาจประมูลไม่ได้
คนที่อยู่ในงานตอนนี้เพิ่งเคยเห็นของขวัญพบหน้าราคาแพงเช่นนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต
“น้องสาวรู้จักคนนั้นเหรอ” เจี่ยนหยู่หมินถามเจี่ยนอีหลิงเบาๆ
เหตุการณ์นี้ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
เจี่ยนอีหลิงพยักหน้า จากนั้นก็ยอมรับของขวัญท่ามกลางความสนใจของทุกผู้คน
ทุกคนยังคงมองไปที่เจี่ยนอีหลิง ในเมื่อพวกเขายังไม่ฟื้นตัวเต็มที่จากเหตุการณ์ในครั้งนี้
เจ้าหน้าที่ก็ยังงุนงงอยู่เป็นเวลานาน และสุดท้ายภายใต้การเตือนจากสายตาของเลดี้ฉิน เขาก็กลับไปดำเนินการตามขั้นตอนต่อไปของวันนี้
ของประมูลชิ้นต่อไปดูกลายเป็นดาษดื่นมากกว่าเดิม
และทุกคนก็ดูเหมือนจะเหม่อลอยอยู่บ้างเมื่อมีการประมูล
ความสนใจส่วนใหญ่ของพวกเขายังคงอยู่กับเหตุการณ์ที่มิสเตอร์เหลียงมอบเพชรสีชมพูให้กับเจี่ยนอีหลิง
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาอยากรู้ว่าเจี่ยนอีหลิงดึงดูดความสนใจจนสามารถได้รับของขวัญจากมิสเตอร์เหลียงได้อย่างไร
แม้แต่ปู่เจี่ยนของตระกูลเจี่ยนก็ไม่ได้มีหน้ามีตามากมายแบบนี้ต่อหน้ามิสเตอร์เหลียง
แล้วเจี่ยนอีหลิงทำได้อย่างไร
