เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ – ตอนที่ 549-550

ตอนที่ 549-550

บทที่ 549 ท่านผู้เฒ่าจ๋ายมาเยี่ยม

โดยทั่วไปแล้ว สำหรับคนที่ดูไร้พิษภัยและกระตือรือล้นแบบนี้ ทุกคนจะตัดสินโดยสัญชาตญาณว่าเป็นคนร้ายที่มีแผนการ

แต่ปัญหาคือที่นี่คือเปยจิงไม่ใช่เมืองเหิงเหย่วน

พวกเขาคนตระกูลเจี้ยนดูเหมือนจะไม่โด่งดังในเมืองหลวง ถูกต้องไหม?

ต่อหน้าชนชั้นสูงในเมืองหลวง ตระกูลเจี้ยนของพวกเขาเป็นเพียงคนธรรมดา

แต่ดูจากกองของขวัญที่ท่านผู้อาวุโสนำมาให้ แต่ละชิ้นมีค่ามาก

หยกน้ำแข็งที่ดีที่สุดถูกส่งมอบเพื่อเป็นของเยี่ยมสำหรับการรักษาพยาบาลด้วยงั้นเหรอ?

แถมยังครบชุดอีกด้วย?

ว่ากันว่าเข้ากับอารมณ์ของนายหญิงผู้เฒ่า

ถ้าไม่ใช่มีปูเจียนอยู่ ทุกคนคงสงสัยว่าย่าเงี่ยนคงเจอแฟนเข้าให้แล้ว

” ขอโทษด้วยครับ ท่านผู้อาวุโส ท่านคือ…” เงี่ยนชูฉิงถามอย่างระมัดระวัง

“โอ้ ฉันเกือบลืมแนะนำตัวเองเลย” ท่านผู้เฒ่าจำยตอบด้วยรอยยิ้ม ”นามสกุลของฉันคือจ๋ายและเจ้าเด็กเหม็นเน่าจำยหวินเชิงเป็นหลานชายฉัน ตอนที่เขาไปที่เมืองเหิงเหย่วนก่อนหน้านี้ ต้องขอบคุณที่ดูแลเขาด้วย”

คนทั้งห้องกลายเป็นหินในทันที

ท่านผู้เฒ่าจ๋าย.

คนที่ทำให้ผู้คนที่ได้ยินชื่อเขาต้องหน้าเปลี่ยนสี

บุรุษที่น่ากลัวผู้ทรงอำนาจจนทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน

ไม่ใช่…ใช่มั้ย?

คนตระกูลเจียนต่างรู้สึกเหมือนกับว่าพวกเขาชนเข้ากับตอ

จ้องมองอย่างว่างเปล่าไปยังชายชราที่ยิ้มอย่างโง่เขลาอยู่ตรงหน้า ภาพที่น่าเกรงขามน่าสะพรึงกลัวน่าขนลุกในหัวใจของทุกคนก็แตกเป็นจุล

จริงหรือปลอมกันแน่?

ด้วยรอยยิ้มแบบนี้ ท่านผู้เฒ่าที่เกือบถูกมองว่าเป็นคนโกหกหลอกลวงก็คือท่านผู้เฒ่าจำยที่โด่งดังจริงๆเหรอ? ??

พวกเขาเริ่มสงสัยในชีวิต

ท่านผู้เฒ่าจำยไม่รู้ว่าภาพ “น่ารัก” ของเขาทำให้คนตระกูลเจี้ยนกลัว และเขาก็พูดคุยกับย่าเจียนต่อไปว่า

“นายหญิงผู้เฒ่าทำไมหลานสาวของคุณไม่มาที่นี่ ได้ยินมาว่าเธอเข้ากันได้ดีกับหลานชายที่ดื้อดึงของผมมาก่อนใช่ไหม คุณก็คงบอกได้ว่าเด็กพวกนี้ก็โตๆกันแล้ว ทำให้พวกเราที่เป็นพ่อแม่เป็นห่วงกัน ผมอดครุ่นคิดไม่ได้ว่าพวกเขาล้วนมีอายุพอที่จะพูดถึงเรื่องแต่งงานกันได้แล้ว แทนที่จะไปหาใครที่ไม่คุ้นเคย ทำไมเราไม่เป็นคนจัดการตัดสินใจให้พวกเขาแต่งงานกันล่ะ”

ท่านผู้เฒ่าจำยทำให้ทุกคนตกใจกันอย่างถ้วนทั่ว

คลื่นความตกใจสุดท้ายของตระกูลเจียนยังไม่ถูกย่อย และคลื่นลูกต่อไปก็ตามมาในทันที

ให้เจี้ยนอีหลิงกับจำยหวินเพิ่งแต่งงานกันเหรอ?

นี่มันอะไรกัน?

ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะรู้จักกัน แต่ก็ยังห่างไกลจากจุดที่จะแต่งงาน

และนี่ ผู้เฒ่าคนนี้ยังคิดจะให้เด็กๆแต่งงานกันอีกงั้นเหรอ?

คำถามง่ายๆนี้สร้างความงุนงงให้กับคนตระกูลเจียนอยู่นาน

อย่างไรก็ตาม ปูเจี้ยนก็ได้ตอบเป็นคนแรกว่า “ขอบคุณกับคำชมของท่านผู้เฒ่าจำย ผมก็เฝ้ามองดูหลานสาวตัวน้อยของผมอยู่เหมือนกัน นายท่านเพิ่งนับว่าเป็นดุจมังกรหงส์ในมวลหมู่ผู้คนหลานสาวตัวเล็กของผมก็ได้ก้าวขึ้นไปสู่ที่สูงไปพร้อมกับเขา เพียงแต่หลานสาวตัวเล็กของผมยังเด็กอยู่ และในยุคนี้ เราก็ใส่ใจกับเสรีภาพในการแต่งงานและความรัก ถึงเด็กๆจะตกหลุมรักกันเราก็ไม่อยากจะเข้าไปแทรกแซง

ปูเจี้ยนบอกว่าเป็นนี่เป็นเกียรติอันยิ่งใหญ่ แต่จริงๆแล้วเขาแค่ไม่อยากเห็นด้วย

เพียงแต่ต้องพูดจาให้ไพเราะเท่านั้น เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายไม่พอใจ

“ท่านผู้เฒ่าเจียนเจียมเนื้อเจียมตัวเกินไป สาวน้อยเธอน่ารักมาก เมื่อเธอโตขึ้นมา ผมก็กลัวคนอื่นจะรีบไปขอ และเจ้าเด็กเหม็นเน่านั่นก็โง่เหรือเกิน ผมก็กลัวว่าถึงตอนนั้นจะตามคนอื่นไม่ทัน ก็อยากให้ปลอดภัยกว่านี้สักหน่อย”

เมื่อเป็นเช่นนี้ ปูเจี้ยนก็ไม่รู้ว่าจะตอบยังไง

ความแตกต่างระหว่างท่านผู้เฒ่าจำยที่อยู่ตรงหน้ากับท่านผู้เฒ่าจำยในตำนานนั้นกว้างเกินไปอยู่บ้าง

บทที่ 550 การแข่งขันกับวิดีโอเกมสตรีมเมอร์ 1

อย่างไรก็ตามท่านผู้เฒ่าจำยไม่ได้สนใจอะไรมากนัก อะไรควรไม่ควร ตราบใดที่เขาอยากทำเขาก็จะทำ

หลานคนโตของเขาไม่แข็งแรง เขาจะไม่ช่วยหลานได้ยังไง

จะเป็นไรไปถ้าพ่อแม่และญาติพี่น้องจะจัดงานแต่งงานให้ มันต้องได้ผลแน่นอน

จำยหวินเจิ่งนั้นเอาแต่ใจงั้นเหรอ? ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นกรรมพันธุ์

คนตระกูลเจียนในห้องได้แต่มองหน้ากัน

ถ้านี่เป็นคนอื่น พวกเขาอาจถูกตระกูลเจียนระเบิดใส่ไล่ออกจากวอร์ดไปแล้ว

แต่คนนี้คือท่านผู้เฒ่าจำย ไม่ต้องพูดถึงว่าจะระเบิดใส่ได้หรือไม่ ถึงอยากจะระเบิดก็ระเบิดออกมาไม่ได้

”ว่ายังไง ว่ายังไง?” ท่านผู้เฒ่าจำยยังคงรอให้คนตระกูลเจียนตอบเขา

ปูเจี้ยนก็ยังคงปฏิเสธด้วยน้ำเสียงที่มีกลเม็ด “ขอโทษด้วท่านผู้เฒ่าจำย เราไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้จริงๆ นี่เป็นเรื่องของหลานสาว เราได้แต่ปล่อยให้เด็กๆคิดด้วยตัวเอง เราไม่สามารถทำเช่นนั้นได้จริงๆ”

ปูเจี้ยนพูดภายใต้แรงกดดันมหาศาล

ไม่ว่าอย่างไร ถ้าชายชราที่อยู่ตรงหน้าเขาโกรธ กลัวว่าตระกูลเจียนทั้งหมดจะต้องตายในมืออีกฝ่าย

“เฮ้อ ฉันก็เข้าใจความคิดของพวกคุณเหมือนกัน” ท่านผู้เฒ่าจำยมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อยแต่ก็ไม่มีความโกรธเลย ซึ่งไม่น่าเป็นไปได้

ในเมื่อเขายังอยากเกี่ยวดองกับพวกเขาอยู่ เขาจะโกรธได้ยังไง

นอกจากนี้ เขาก็เป็นคนที่มาขอร้องพวกเขาให้ส่งหลานสาวเข้าตระกูล เขาจะโกรธพวกเขาได้ยังไง?

เขาไร้เหตุผลถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?

เขาเป็นคนมีเหตุผลที่สุดแล้ว

ท่านผู้เฒ่าจำยคุยกันสักพักแล้วพูดว่า “แต่พวกคุณต้องคิดให้มากกว่านี้หน่อยนะ หลานผมเป็นคนดี”

ปูเจี้ยนยอมรับ “นายท่านเชิงนับเป็นคนที่มีพรสวรรค์ที่หายากจริงๆ และผมก็มองเขาในแง่ดีเช่นเดียวกัน”

“จริงเหรอ หลานชายคนโตของฉันยังมีโอกาสอยู่ใช่ไหม” ท่านผู้เฒ่าจำยตื่นเต้น

“นี่” ปูเจี้ยนตอบอย่างกระอักกระอ่วน “นั่นก็ขึ้นอยู่กับพวกเด็กๆเองไม่ใช่เหรอครับ”

“ใช่ใช้ใช่ พวกเด็กๆต้องดูแลตัวเอง” คงต้องให้หลานทำงานหนักอีกแล้ว

เจียนอีหลิงได้รับโทรศัพท์จากหูเจียวเจียว เธอบอกว่าอันหยางกำลังมีปัญหา

อันหยางกำลังดูสตรีมเมอร์วิดีโอเกม อย่างไรก็ตาม เขาพบว่าสตรีมเมอร์เล่นเกมได้แย่มาก แม้ว่าค่าสถานะของเขาจะดูดี แต่เขาก็แค่เสแสร้งและทำลายผู้เล่นระดับต่ำ

อีกฝ่ายนั้นใช้บัญชีระดับต่ำซึ่งสามารถเล่นได้อย่างลื่นไหล

ด้วยอารมณ์อันรุนแรงของอันหยาง เขาจะทนกับเรื่องแบบนี้ได้ยังไง

เขาโพสต์ความคิดเห็นเหล่านั้นบนแพลตฟอร์มสตรีมมิ่ง

นอกจากนี้ เขายังโพสต์ความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้บนเว่ยป๋ออีกด้วย

แต่ทว่า ปัญหาก็เริ่มปรากฏขึ้นหลังจากที่เขาโพสต์เรื่องนี้บนเว่ยป๋อ สตรีมเมอร์จ้างสื่อมวลชนและผู้ประกาศข่าวให้โพสต์ข้อความโจมตีอันหยางบนอินเทอร์เน็ต

บุคคลเหล่านั้นกล่าวว่า อันหยางแบล็กเมลล์เขา

จากนั้นสตรีมเมอร์ก็ขอให้อันหยางแข่งขันในแมตช์ออนไลน์

คนแพ้ต้องยอมรับผิดและขอโทษอีกคน

ไม่มีอะไรผิดปกติในเรื่องนี้

แต่ว่าวันนี้อันหยางถูกทุบตีที่โรงเรียน

มือซ้ายของเขาหัก

ตอนนี้มีอซ้ายของเขาอยู่ในเผือก ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเล่นแมตช์นี้ได้

อันหยางสงสัยว่าสตรีมเมอร์เป็นคนทำเรื่องนี้ แต่ยังไงก็ตาม เขาไม่สามารถหาหลักฐานใดๆ ได้

เนื่องจากอันหยางไม่ต้องการเสียหน้า เขาจึงไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้กับเจียนอีหลิง

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่หูเจียวเจียวไตร่ตรองเรื่องนี้แล้ว เธอก็ตัดสินใจโทรหาเจียนอีหลิง เธอไม่อยากเห็นเขาเครียด

“ไม่ต้องรีบร้อน ฉันจะจัดการให้”

เสียงเบาๆของเจียนอีหลิง “ฉันจะจัดการ” ให้หูเจียวเจียวรู้สึกถึงความปลอดภัยเสมอ

ทุกครั้งที่ได้ยินเจียนอีหลิงพูดประโยคนี้ เธอก็จะรู้สึกโล่งใจอย่างยิ่ง

วันนี้งานไม่ได้ตามเป้าเลยครับ เหนื่อยมาก ขอแค่นี้ก่อนนะครับ

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ

Status: Ongoing

เดิมที เจี่ยนอีหลิง (简一凌) เป็นตัวละครประกอบที่มีชะตากรรมเป็นแนวหน้ากล้าตาย แต่ทว่าเมื่อตอนนี้เธอมีความทรงจำจากเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เจี่ยนอีหลิง ซึ่งเป็นผู้อ่านได้ย้ายเข้ามามีตัวตนในนิยาย จึงได้เปลี่ยนแปลงตนเองไปเป็นผู้มีอิทธิพลอยู่เบื้องหลัง ไม่เพียงแต่เจี่ยนอีหลิงจะไม่สนใจในตัวเอกชาย แต่เธอยังคงทำให้ผู้คนรอบกายเธอตกตะลึง สับสน งงงัน

ตามต้นฉบับแล้ว พี่ชายทั้งหลายต่างพากันเกลียดเธอ แต่ตอนนี้ทุกคนล้วนพากันปกป้องเธออย่างเอาเป็นเอาตาย

“อี้หลิงตกใจง่าย อย่าทำให้เธอกลัว”

“อี้หลิงไม่เคยไปที่ไกลๆ อย่าหลอกเธอ”

“อี้หลิงมีร่างกายอ่อนแอ ห้ามรังแกเธอ”

คนอื่นๆ ต่างต้องการร่ำร้องไม่อยากเชื่อ มั่นใจเหรอว่าเธอน่ะน่ารักและถูกรังแกได้ง่ายๆ ใครกล้ารังแกเธอกัน ในขณะที่พวกเขาล้วนคิดว่าเพียงแค่บรรดาพี่ชายตระกูลเจี่ยนก็เพียงพอแล้วที่จะจัดการทุกสิ่งทุกอย่าง แต่นั่นก็ยังมีคนอื่นที่คอยเติมส่วนที่เหลือ

นายท่านเชิ่ง “อี้หลิงเป็นคนเปราะบางมาก อย่าทำให้เธอโกรธ ถ้าคุณทำให้เธอโกรธ ผมจะหั่นคุณออกเป็นชิ้นๆและทำเป็นน้ำซุป”

คนอื่นๆ “นายท่านเชิ่ง ผมคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับดวงตาคุณ ผมแนะนำให้คุณไปหาจักษุแพทย์”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท