ตอนที่ 16 บอกแล้วไงว่าอย่ายุ่งกับฉัน! (1)
แววตาเธออัดแน่นไปด้วยความริษยา ดูเหมือนกับพร้อมจะลุกเป็นไฟ
เธอชอบเซิ่งอี่เจ๋อมากเสียจนเรียกได้ว่าบ้าคลั่ง!
มีเพียงสวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าเธอตื่นเต้นมากแค่ไหนที่ได้มาเรียนโรงเรียนเดียวกันกับเขา! ครั้งแรกก็เหตุการณ์บนดาดฟ้าที่อันซย่าซย่าหยามหน้าเธอให้อับอาย แล้ววันนี้เธอก็ดันมาเจอว่าเซิ่งอี่เจ๋อเรียกตัวอันซย่าซย่าให้ออกไปคุยกันข้างนอกสองต่อสอง
เจ้าชายผู้ทรงเสน่ห์และไอดอลของเธอมาสนใจยัยเด็กหน้าตาบ้านๆ แบบนี้ได้ยังไงกัน
อันซย่าซย่าจะต้องวางแผนอะไรสักอย่างและจงใจยั่วยวนเซิ่งอี่เจ๋อแน่ๆ !
เมื่อผู้หญิงเกิดความอิจฉาริษยา ย่อมเป็นเรื่องที่น่ากลัว เจี้ยนซินเอ๋อร์รวบรวมพรรคพวกอีกสองสามคนและกะเวลาดักรอให้อันซย่าซย่ามาเข้าห้องน้ำ
เธอรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีไว้ในฝ่ามือเดียวและถ้ามันฟาดเข้าละก็ หน้าอันซย่าซย่าจะต้องเจ็บไปอีกนานหลายวันและบวมเป็นไข่ห่าน
อันซย่าซย่ากับคังเจี้ยนโตมาด้วยกันอย่างเด็กซนๆ ตลอดมา ดังนั้นปฏิกิริยาตอบโต้ของเธอจึงเหนือกว่าเด็กผู้หญิงทั่วไป ถึงแม้จะดูตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแต่เธอก็ไพล่หลบออกด้านข้างอย่างไว
เกิดเสียงดังแหวกอากาศ ไม่เพียงแต่ฝ่ามือของเจี้ยนซินเอ๋อร์จะพลาดเป้าหมายเท่านั้น แต่เธอยังทำตัวเองขายหน้าด้วยการกระแทกเข้ากับประตูอีกด้วย
“แกกล้าหลบเรอะ?!” เธอตะโกนเสียงแหว
อันซย่าซย่าอยากขำเธอ เธอไม่ได้โง่นะ ก็ถ้าเธอเอาชนะการต่อสู้ไม่ได้เรื่องอะไรจะไม่หลบล่ะ
คิดว่าเธอโง่หรือไง
“เฮ้ พวกเธอเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า จะมาดักตบคนอื่นโดยไม่มีเหตุผลไม่ได้นะ!” อันซย่าซย่าตอบอย่างช่วยไม่ได้
“ฮึ! นังร่านนี่!” ติงอีอีจิกเรียกเธอด้วยคำหยาบคายขณะสบตากับหลีชั่นซิง แล้วพวกหล่อนก็ตรึงอันซย่าซย่าเข้ากับประตูไม้ของห้องน้ำ
เจี้ยนซินเอ๋อร์แสยะยิ้มก่อนจะเงื้อมือตบอีกเป็นครั้งที่สอง
หญิงสาวเอียงคอหนี ฝ่ามือจึงพลาดไปถูกด้านข้างของใบหน้า เธอรู้สึกหน้าร้อนฉ่าจนต้องสูดลมหายใจเข้า
เธอกัดฟันกรอด “ฉันเตือนพวกเธอแล้วนะ อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันฝึกมาดีนะ!”
“เชอะ เธอมีฝีมืออะไรยะ” เจี้ยนซินเอ๋อร์ไม่สะทกสะท้านกับคำเตือนของเธอ พลางมองหน้าอันซย่าซย่าอย่างวางโตก่อนจะเงื้อมือขึ้นตบอีก
เธอชะงักกลางคันก่อนพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “อันที่จริง ฉันว่ามีอย่างอื่นที่เหมาะกับเธอมากกว่า”
เธอหยิบขวดน้ำอัดลมออกมาจากกระเป๋าเป้ เปิดฝาแล้วเทรดลงบนหัวอันซย่าซย่า น้ำเย็นเฉียบไหลผ่านตั้งแต่กระหม่อมลงมา ถึงซย่าซย่าจะอยากหลบแต่ก็ทำไม่ได้ แล้วทั้งเนื้อทั้งตัวของเธอก็ได้สัมผัสประสบการณ์ตามสโลแกนโฆษณาที่ว่า ‘หัวใจเย็นสบาย จิตวิญญาณก็โบยบิน’
“เฮ้! พอได้แล้ว!” อันซย่าซย่าพยายามดิ้นด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี
นักเรียนหญิงทั้งสามคนมองอย่างสะใจ
มาถึงตอนนี้ เรือนผมดำขลับของอันซย่าซย่าก็เปียกไปครึ่งค่อนขณะที่ชุดนักเรียนเปียกชุ่มไปเกือบทั้งตัว เธอคงดูอนาถไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว
เจี้ยนซินเอ๋อร์ยิ้มเยาะ “เชื่องจังเลยนะ ดูท่าทางจะชอบละสิ ถ้าอย่างนั้นฉันจะจัดให้อีกสักขวดเอาไหม”
น้ำเสียงอบอุ่นอ่อนโยนทว่ากลับทำให้อันซย่าซย่าสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว
เจี้ยนซินเอ๋อร์หันหลังเดินไปยังอ่างล้างหน้าเพื่อเติมน้ำใส่ขวด
ติงอีอีหัวเราะลั่น มือที่จับตัวอันซย่าซย่าอยู่คลายออก เธอใช้จังหวะนั้นดิ้นจนหลุดก่อนจะผลักหลีชั่นซิงออกไป แล้วก็วิ่งลนลานไปยังประตู
“เร็วเข้า จับตัวไว้!”
เจี้ยนซินเอ๋อร์พยายามยื่นมือออกมาขวางทางเธอ แต่อันซย่าซย่าก็ปัดให้พ้นทาง ทั้งสามไล่ตามเธอมาติดๆ ไม่ยอมลดละและเกือบจะจับตัวเธอได้
อันซย่าซย่ามองไปรอบๆ เห็นถังน้ำใบหนึ่งวางอยู่ข้างอ่างล้างหน้า ในถังมีน้ำสกปรกอยู่เต็ม คงจะเป็นถังน้ำที่ป้าภารโรงใช้ถูพื้น
เธอยกถังน้ำนั้นขึ้นเพื่อจะสาดใส่เจี้ยนซินเอ๋อร์และพรรคพวกที่เหลือ
ทั้งสามคนสะดุดกึกในทันใด น้ำถูพื้นในถังนั้นถูกสาดโครมเข้าใส่!
อันซย่าซย่ายืนหอบหายใจพลางพูดออกมาทีละคำ “ฉันบอกแล้วยังไงว่าอย่ามายุ่งกับฉัน!”
