แม้ว่าปูจักรพรรดิจะถูกเรียกว่าปู แต่จากการจำแนกทางวิทยาศาสตร์แล้วนั้น ในความเป็นจริงพวกมันไม่ถูกจัดอยู่ในประเภทปูด้วยซ้ำ แต่สามารถพูดได้ว่าจัดอยู่ในพวกสัตว์ที่มีกระดองได้ เพราะปูจะมีขาสี่คู่กับก้ามหนึ่งคู่ และข้อต่อของข้อต่อขาจะโค้งไปด้านหน้า แต่ปูจักรพรรดิมีเพียงแค่ขาสามคู่กับก้ามหนึ่งคู่ แถมขาของพวกมันยังงอไปด้านหลังอีกด้วย
แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่ได้มีใครสนใจในจุดนี้ ชาวประมงต่างก็คิดว่ามันเป็นแค่ปูกันทั้งนั้น เพราะมีทั้งกระดอง ก้าม ขาที่ติดกับลำตัว และภายนอกก็ดูเหมือนปู แล้วจะไปทำการแยกประเภทให้มันยุ่งยากเพื่อ?
เพราะสัตว์กระดองชนิดนี้รสชาติดีมาก มีเนื้อเยอะ แถมยังตัวใหญ่มาก สมกับที่เป็นราชาแห่งปู ทั้งยังเป็นอาหารทะเลที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจชนิดหนึ่ง
ฉินสือโอวเจอปูจักรพรรดิจำนวนมาก ในทะเลลึกหนึ่งร้อยกิโลเมตรทางด้านตะวันตกของเกาะแอตตู ซึ่งมีเงาของพวกมันอยู่เต็มไปหมด เยอะมากซะจนน่าประหลาดใจ
นี่ก็ทำให้ท่านชายฉินตกตะลึง ปูจักรพรรดิมีราคาแพงที่สุดในจำพวกปู มีค่ามากกว่าปูดันเจเนสส์ที่เขาตั้งใจซื้อมาจากแปซิฟิกเหนือซะอีก อีกทั้งเจ้านี่ก็ตัวใหญ่มาก ติดแหมาแค่สองสามตัวก็ได้ทุนคืนแล้ว
ดังนั้น ไม่ว่าจะที่อะแลสกาหรือน่านน้ำทะเลกรีนแลนด์ เพียงแค่ชาวประมงเห็นเงาของพวกมันก็จะทำการฆ่าทันที แต่ไม่รู้ว่าทำไมที่นี่ถึงได้เหลืออยู่เยอะอย่างคาดไม่ถึง
เช่นนี้ ท่านชายฉินถึงกับคิดไม่ตก เพราะปูจักรพรรดิเต็มไปด้วยแรงดึงดูดชาวประมง
ในความเป็นจริงตอนแรกเขาก็เคยคิดจะเพาะเลี้ยงปูจักรพรรดิ แต่น่าเสียดายที่ปูชนิดนี้ค่อนข้างดุร้าย และอัตราการสืบพันธุ์ก็เป็นที่น่าขนลุก โดยปูเพศเมียทุกตัวจะสามารถออกลูกได้เกือบหมื่นตัวในแต่ละปี หากนำเข้าสู่ฟาร์มปลาต้าฉิน ก็คงจะเป็นภัยต่อระบบนิเวศวิทยา ไม่ว่าจะพวกล็อบสเตอร์ ปลาลิ้นหมา ปูดันเจเนสส์ หรือจะหอยงวงช้างก็คงตกเป็นอาหารของมัน!
และตัวอย่างที่เห็นได้ชัดที่สุดก็คือที่ขั้วโลกใต้
เมื่อประมาณสิบสองสิบสามปีก่อน ไม่รู้ว่าเป็นนักสมุทรศาสตร์โซเวียตหรือนักสมุทรศาสตร์ของอเมริกาหรือนอร์เวย์ พวกเขานำตัวอย่างปูจักรพรรดิอะแลสกาล็อตหนึ่งมายังขั้วโลกใต้ สุดท้ายปูพวกนี้ก็หนีออกจากการผสมพันธุ์เทียม แล้วหนีเข้าไปในน้ำแข็งขั้วโลกใต้
จากนั้นในระหว่างการสำรวจขั้วโลกใต้เมื่อเร็วๆ นี้ทีมวิจัยทางวิทยาศาสตร์ของฝรั่งเศสถึงกับต้องตกใจเมื่อพบว่ามีปูจักรพรรดิจำนวนมากอาศัยอยู่ใต้แนวหินที่ล้อมรอบแผ่นดินขั้วโลกใต้ และจากการตรวจสอบอย่างละเอียดจากความร่วมมือกันของหลายๆ ประเทศ พบว่ามีอยู่ปูจักรพรรดิอยู่มากกว่าหนึ่งล้านตัว!
ซึ่งหากเจอเจ้าพวกนี้ที่น่านน้ำอะแลสกา ชาวประมงแถบอเมริกาคงดีใจจนเนื้อเต้น แต่น่าเสียดายที่พวกมันอยู่ขั้วโลกใต้!
ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเศร้า เมื่อทีมวิจัยทางวิทยาศาสตร์นานาชาติได้คาดการณ์ไว้ว่าในอีกสิบถึงยี่สิบปีข้างหน้า น่านน้ำทะเลขั้วโลกใต้จะพบกับภัยพิบัติทางระบบนิเวศ
และที่ยิ่งน่ากลัวไปกว่านั้นก็คือ ข้อกำหนดทางความร่วมมือระหว่างประเทศ ไม่ว่าจะชาติไหนก็ตาม ต่างก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ไปทำการล่าในแถบแอนตาร์กติกา ดังนั้นปูจักรพรรดิพวกนี้ไม่เพียงแต่ไม่มีศัตรูทางธรรมชาติแล้ว ยังไม่มีศัตรูที่เป็นพวกมนุษย์อีกด้วย
ปูจักรพรรดิแถบแอนตาร์กติกาเหล่านั้นมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่าปูอลาสก้าหรือสามารถเรียกได้อีกอย่างว่าปูราชาทองคำ เพราะบรรพบุรุษของพวกมันมาจากอะแลสกา และปูจักรพรรดิในน่านน้ำเกาะกรีนแลนด์พวกนี้ก็มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่าปูแดงจักรพรรดิ ซึ่งทั้งสองต่างก็ล้ำค่าพอๆ กัน
ปูจักรพรรดิเป็นสิ่งมีชีวิตในน้ำเย็น ซึ่งมีน้อยชนิดนักที่จะสามารถดำรงชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมที่รุนแรงอย่างขั้วโลกเหนือหรือขั้วโลกใต้ได้ และในสภาพแวดล้อมนี้ยังสามารถทำให้ไม่ว่าจะเป็นชนิดไหนก็จะมีรสชาติที่อร่อยมาก แถมยังอุดมไปด้วยคุณค่าทางโภชนาการและปราศจากมลพิษ
ต่อมาเมื่อเขามองไปรอบๆ ตามจิตสำนึกแห่งโพไซดอน ก็เข้าใจถึงเหตุผลที่ว่าทำไมน่านน้ำแห่งนี้ยังคงมีปูจักรพรรดิอยู่เป็นจำนวนมาก
ซึ่งเป็นอะไรที่น่าสนใจมาก เพราะบริเวณก้นทะเลโดยรอบของน่านน้ำขนาดใหญ่นั้นมีความซับซ้อนมาก อย่างที่รู้โดยทั่วกัน ปูจักรพรรดิดำรงชีวิตอยู่ในเขตน้ำลึก และโดยปกติแล้วแนวน้ำลึกนั้นไม่มีหินโสโครก ดังนั้นเรือยนต์ขนาดใหญ่สามารถมาจับมันได้อย่างง่ายดาย
แต่น่านน้ำแห่งนี้ไม่เหมือนกัน เพราะมันมีหินโสโครกเป็นชั้นๆ ซ้อนกันอยู่ จึงเดาว่านี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ชาวประมงแห่งเกาะกรีนแลนด์ไม่มาล่าปูจักรพรรดิที่นี่
ด้วยการนำของจิตสำนึกแห่งโพไซดอน เรือปริ้นเซสเมล่อนจึงสามารถเข้าออกน่านน้ำแห่งนี้ได้อย่างง่ายดาย
ฉินสือโอวไปหาซีมอนสเตอร์และชาร์ค เพื่อบอกพวกเขาว่ามีปูแดงจักรพรรดิอยู่ในน่านน้ำแห่งนี้
ซีมอนสเตอร์และชาร์คที่กำลังดื่มกาแฟร้อนพร้อมกับคุยกันอยู่ก็ถึงกับตะลึง แล้วถามว่า “คุณแน่ใจ? เจอโดยห้าธาตุพิชิตมังกรงั้นเหรอ?”
ฉินสือโอวตบลงไปบนแผนที่ทะเลที่อยู่หลังพวกเขาและพูดว่า “ไม่ ฉันก็เห็นจากข้างบนนี้แหละ พวกนายดูสิ ตรงนี้น่ะไม่ใช่ว่ามีสัญลักษณ์อะไรสีแดงสดอยู่ตรงนั้นเหรอ? แล้วนั่นก็น่าจะเป็นปูแดงจักรพรรดิไม่ใช่หรือไง?”
ชาร์คถึงกับเลิ่กลั่ก แล้วพูดขึ้นด้วยความกลุ้มใจว่า “แต่มันกลับไม่ใช่อย่างนั้นน่ะสิบอส ถึงแม้น่านน้ำทะเลผืนนี้จะถูกทำเครื่องหมายสีแดงบนแผนที่ แต่พวกเราคิดว่านั่นหมายความถึงความเป็นอันตรายของน่านน้ำนะ…”
ฉินสือโอวหัวเราะขึ้น และพูด “ฉันรู้ว่าน่านน้ำทะเลผืนนี้ถูกรู้จักในนามว่ามีหินโสโครกเยอะใช่ไหมล่ะ? แต่พวกนายดูนี่สิผังการกระจายการเก็บเกี่ยวของกรีนแลนด์เมื่อก่อน แผนที่ทางทะเลแสดงให้เห็นว่ามีปูจักรพรรดิบริเวณนี้มาก่อน เข้าใจหรือยัง?”
แน่นอนว่าชาร์คและซีมอนสเตอร์เข้าใจ การกระจายตัวของปูจักรพรรดิมีขอบเขต เนื่องจากเขตน่านน้ำทะเลแถบนี้เคยอุดมไปด้วยปูจักรพรรดิ เช่นนั้นเลยมีการกระจายพันธุ์ตามธรรมชาติของพวกมันอยู่รอบๆ หินโสโครก เมื่อพิจารณาไปถึงสาเหตุที่น่านน้ำทะเลแถบนี้มีแต่หินโสโครกปกคลุมอยู่เต็มไปหมด และไม่มีเรือลำไหนกล้าเข้ามา ที่นี่จึงยังคงมีทรัพยากรปูจักรพรรดิอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์
“เรือพวกเราใหญ่มากเลยนะ จะเข้าไปได้เหรอ?” ทั้งสองคนเกิดความลังเลเล็กน้อย
ฉินสือโอวจึงหัวเราะขึ้น “เอาน่า เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง มีกัปตันอย่างฉันนำทางซะอย่าง ไม่มีทางชนหินโสโครกแน่นอน แต่ตอนนี้ ที่พวกนายควรจะคิดถึงไม่ใช่เรื่องความปลอดภัย แต่เป็นโควตาในการจับปลาของพวกเราที่น้อยนิดนั่นต่างหาก”
การจับปูจักรพรรดิเหมือนกับการตกปลาทูน่าครีบน้ำเงิน ต้องจ่ายเงินซื้อใบอนุญาตจับปลา ซึ่งทางรัฐบาลจะเป็นคนกำหนดโควตาในการจับปลา ก่อนหน้าที่เรือปริ้นเซสเมล่อนจะออกเรือใบอนุญาตจับปลาต่างๆ ก็เตรียมมาครบเรียบร้อย และใบอนุญาตจับปูแดงจักรพรรดิให้โควตามาแค่สองร้อยตัน
ซึ่งเป็นโควตาที่ค่อนข้างน้อยมาก เพราะปูจักรพรรดิในน่านน้ำอะแลสกาและกรีนแลนด์มีจำนวนรวมทั้งหมดประมาณหนึ่งหมื่นตันในทุกๆ ปี โดยหลักๆ แล้วปูจักรพรรดิที่ออกลูกได้ประมาณแปดพันตันจะอยู่ที่อะแลสกาเป็นหลักและกรีนแลนด์มากที่สุดอยู่ที่สองถึงสามพันตัน
ดังนั้นในตอนแรกที่ฉินสือโอวให้ชาร์คไปซื้อใบอนุญาตใบละสองร้อยตันมา เพราะเขาคิดว่าสามารถจับมาได้หนึ่งในสิบของจำนวนการออกลูกในแต่ละปีแถบน่านน้ำกรีนแลนด์ก็ถือว่าดีมากแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าพอมาถึงที่หมายช่างเป็นนิมิตหมายอันดีที่เห็นปูจักรพรรดิจำนวนมหาศาลขนาดนี้
การจับปลาในทะเลลึกถือเป็นหนึ่งในงานที่อันตรายที่สุดในโลก และการจับปูจักรพรรดิก็เป็นหนึ่งในการจับปลาที่อันตรายที่สุด ซึ่งอัตราการตายของคนงานจับปูในอะแลสกาสูงกว่าคนงานทั่วไปถึงห้าสิบเท่า ในฤดูจับปู ที่ช่องแคบแบริ่งมักจะมีคนงานจับปูตายหนึ่งคนต่อเจ็ดวันโดยเฉลี่ย!
อุณหภูมิของน่านน้ำกรีนแลนด์จะอบอุ่นกว่าอะแลสกามาก แต่ก็มักจะมีชาวประมงเสียชีวิตทุกๆ ปี
ด้วยการนำทางของฉินสือโอว เรือปริ้นเซสเมล่อนจึงสามารถหลบหลีกหินโสโครกขรุขระมาได้ และไม่นานก็มาโผล่ที่หัวของฝูงปูจักรพรรดิ ฉินสือโอวจึงได้เรียกประชุมชาวประมงทั้งหมด
ครั้งนี้คนใหม่ทั้งสี่คนที่เกิงจุนเจี๋ยพามากับชาวประมงที่เรียกมาจากในเมือง รวมแล้วเขาพาชาวประมงมาทั้งหมดยี่สิบสองคน กองกำลังนี้จึงใหญ่กว่าแต่ก่อนมาก
ดังนั้นในความคาดหวังของฉินสือโอว การเก็บเกี่ยวครั้งนี้จะต้องได้ผลตอบแทนอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนอย่างมหาศาล!
………………………………………………
