วินนี่ขู่ให้เถียนกวากลัว จากนั้นก็คุยกับฉินสือโอวอย่างมีลับลมคมใน บอกว่าอย่าบอกพวกเด็กๆ ว่ามีนากทะเลมาที่ฟาร์มปลา
ฉินสือโอวถามด้วยความงุนงง “ทำไมถึงไม่บอกพวกเขาล่ะ? นี่ไม่ใช่นากทะเลที่เราขโมยมาสักหน่อย เห็นชัดๆ อยู่ว่าพวกมันมาหาเราเอง”
วินนี่หยิกเขาเบาๆ แล้วบ่นพึมพำว่า “เสียงเบาหน่อยสิคุณ ฉันรู้ว่าพวกมันมาเอง แต่นี่ก็ไม่ใช่เพื่อปกป้องพวกมันหรอกเหรอ? คุณก็ไม่ใช่จะไม่รู้จักนิสัยเจ้าเด็กเวรพวกนั้น ถ้าพวกเขารู้ว่ามีนากทะเลมาที่ฟาร์มปลา จะต้องมาแกล้งพวกมันที่น่าสงสารเหล่านี้แน่ๆ”
ฉินสือโอวเพิ่งจะเข้าใจจุดประสงค์ของเธอ พยักหน้าแล้วพูดขึ้นว่า “ไม่มีปัญหา แต่ก็คงเก็บเป็นความลับได้แค่พักหนึ่ง จะเก็บตลอดไปคงไม่ได้หรอก พวกเขาเดี๋ยวก็รู้ความจริงด้วยตัวเอง”
วินนี่พูดอย่างมั่นใจว่า “แต่นั่นก็ต้องใช้เวลาสักพัก ก่อนที่สงครามผู้กล้าจะเริ่ม พวกเขาคงไม่ได้มีกะจิตกะใจมาเล่นที่ชายหาดหรอก คุณไม่เห็นที่พวกเขาซ้อมด้วยกันอยู่ทุกวันเหรอ เห็นว่าจะซ้อมละครเวทีอะไรสักอย่าง”
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉินสือโอวก็ยินดีที่จะเพิกเฉย ปล่อยเรื่องราวไปตามธรรมชาติเอง
ตอนบ่ายทิญามาถึงฟาร์มปลา ฉินสือโอวถามเธอว่า “คุณก็มาเตรียมตัวเข้าร่วมสงครามผู้กล้าด้วยเหรอ?”
ทิญาถามด้วยความงุนงง “สงครามผู้กล้าอะไรคะ?”
ฉินสือโอวเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเขาไม่เคยบอกเรื่องนี้กับผู้ช่วยเขา ดังนั้นจึงอธิบายกิจกรรมนี้ให้เธอฟัง เชิญให้เธอมาเข้าร่วมงานในเวลานั้น เห็นได้ชัดว่ามันสายไปแล้วที่จะเตรียมชุดเกราะและอุปกรณ์ต่างๆ ตอนนี้ แต่จุดสำคัญของกิจกรรมนี้คือทุกคนได้ร่วมกิจกรรมด้วยกัน แม้ว่าจะมีเพียงไม่กี่คนที่เล่นคอสเพลย์ก็ตาม
ทิญายังเป็นวัยรุ่น จึงสนใจในกิจกรรมแบบนี้มาก เธอพยักหน้าด้วยความตื่นเต้นตอบรับว่ามาแน่นอน หลังจากนั้นก็เริ่มวางแผนว่าเธอจะแต่งตัวแบบไหน
ฉินสือโอวถามขึ้นว่า “วันนี้คุณไม่ได้มาเพราะสงครามผู้กล้า ถ้าอย่างนั้นมาเพราะอะไรเหรอ?”
“โอ้ “ ทิญาพลันนึกขึ้นได้ ตบไปที่หน้าผากที่สะอาดใสเหมือนหยกด้วยมือน้อยๆ ของเธอ เผยให้เห็นความกังวลบนหน้าสวยๆ “บ้าเอ๊ย ฉันเกือบลืมเรื่องสำคัญไปเลย คืออย่างนี้นะคะ บอส เราต้องเตรียมตัวกันหน่อยแล้ว งานประมูลการประมงปีนี้เป็นพวกเราที่เป็นคนจัดค่ะ”
งานประมูลการประมงของปีที่แล้วจัดขึ้นในเดือนกรกฎาคม และตอนนี้เป็นเดือนสิงหาคมแล้ว ฉินสือโอวลืมเรื่องนี้ไปเลยเพราะเขาไม่ได้ให้ความสนใจกับเรื่องนี้ เขาเชื่อว่าการฟื้นฟูฟาร์มปลารอบๆ นิวฟันด์แลนด์ต้องใช้พลังโพไซดอนมากกว่าการแลกเปลี่ยนทรัพยากรอะไรพวกนั้น
ทิญาเตือนเขาว่า “ทางที่ดีพวกเราต้องเตรียมตัวกันสักหน่อย เลขาของท่านนายกรัฐมนตรีแมทธิวเคยเกริ่นกับฉันตั้งหลายรอบแล้ว บอกว่าท่านนายกรัฐมนตรีหวังว่าพวกเราจะให้ความสำคัญกับงานประมูลนี้”
ฉินสือโอวคิดว่าเรื่องนี้ไม่ได้มีอะไรน่าสนใจอยู่แล้ว แบมือออกแล้วพูดว่า “มีประโยชน์อะไรล่ะ? งานประมูลปีที่แล้วจัดได้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี แล้วไงล่ะ? มีส่วนช่วยในการประมงขนาดไหนกัน?”
ทิญาแสดงสีหน้าลำบากใจแล้วพูดว่า “ช่วยได้มากเลยนะคะ จากการตอบรับของเจ้าของฟาร์มปลา พบว่าฟาร์มปลาของพวกเขามีรายได้เพิ่มขึ้นในระดับที่แตกต่างกันในปีนี้ โดยเฉพาะเจ้าของฟาร์มปลาที่ใช้ลูกปลาของฟาร์มปลาต้าฉิน มีความกระตือรือร้นในการประมูลครั้งนี้มากขึ้น เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทำเงินได้มากจากการพึ่งพาลูกปลาที่คุณให้มา”
พอเป็นแบบนี้ก็จัดการลำบากหน่อย ผู้นำในแคนาดายากที่จะไม่แยแสความคิดเห็นของประชาชน หากกิจกรรมนี้ไม่เป็นประโยชน์ไม่ว่ากรมประมงจะให้แรงกดดันแบบใด ฉินสือโอวนายใหญ่ก็ไม่ต้องสนใจได้ เพราะว่าเขายังมีประชาชนคอยสนับสนุน
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความคิดเห็นของประชาชนจะยังอยากให้จัดงานประมูลการประมง ดังนั้นในฐานะประธาน เขาจึงไม่สามารถเพิกเฉยต่อความคิดเห็นของสมาชิกได้ มิฉะนั้นเขาจะถูกมองว่าเป็นการดูหมิ่นผู้ใต้บังคับบัญชาและเพื่อนร่วมงานซึ่งเป็นสิ่งต้องห้ามในสถานที่ทำงานของแคนาดา
ทิญาพูดต่อ “บอส ทำไมคุณถึงดูไม่ค่อยยินดีที่จะจัดงานประมูลแบบนี้คะ? อย่างเช่น คุณประมูลอาหารปลาในงานประมูลได้ แน่นอนว่าฉันหมายถึงอาหารปลาชั้นดี คุณไม่ได้ต้องการหาเงินจากสิ่งนี้หรอกหรือ?”
ฉินสือโอวมองไปทางทิญา ทิญายักไหล่ด้วยสีหน้าไร้เดียงสาและถามอย่างเงียบๆ “ฉันพูดผิดเหรอคะ?”
“คุณพูดได้ถูกต้องหมดทุกอย่าง!” ฉินสือโอวยกนิ้วให้เธอ “เชี่ย ทำไมผมถึงคิดถึงตรงนี้ไม่ได้นะ? ทิญา ผมต้องยอมรับเลยจริงๆ ว่าความคิดนี้มันเสียหายไม่น้อย แต่ก็เจ๋งสุดๆ เลย”
ทิญายังคงยักไหล่แล้วพูดต่อว่า “ฉันจะถือว่ามันเป็นคำชมละกันนะคะ”
ฉินสือโอวถูมือไปมา ก็จริง เขาสามารถหาประโยชน์สูงสุดได้จากงานประมูลการประมงครั้งนี้ ร้านอาหารต้าฉินใช้อาหารทะเลเกรดต่างๆ กัน แต่แล้วจะจำแนกได้อย่างไรล่ะ? ซึ่งก็สามารถจำแนกได้จากระดับความเข้มข้นของพลังโพไซดอนในอาหารปลา
ตราบใดที่มีการปรับสัดส่วนของสาหร่ายทะเลในอาหารปลาก็สามารถผลิตอาหารทะเลเกรดต่างๆ ได้
ด้วยเหตุนี้ฉินสือโอวจึงรู้สึกว่าจำเป็นต้องดำเนินงานประมูลการประมงอีกครั้ง เขาดีดนิ้วของเขาและพูดว่า “มาเถอะ คุณเลขา จดบันทึกการจัดเตรียมงานของบอสนะ แผนข้อมูลขนาดใหญ่ยังคงดำเนินต่อไป แต่สามารถชะลอลงได้จัดสรรพนักงานครึ่งหนึ่งจากแต่ละกลุ่มให้มาช่วยจัดการงานประมูลครั้งนี้”
ในความเป็นจริงแล้วการจัดงานประมูลครั้งนี้เป็นเรื่องง่ายมากสำหรับกลุ่มพันธมิตรการประมง จุดเด่นของระบบข้อมูลขนาดใหญ่สามารถสะท้อนให้เห็นได้อย่างสมบูรณ์ในช่วงเวลานี้ มีเจ้าของฟาร์มปลาที่จะเข้าร่วมพันธมิตรกี่ราย เจ้าของฟาร์มปลาแต่ละคนมีผลิตภัณฑ์ที่ดีอะไรบ้าง สิ่งที่ฟาร์มปลาแต่ละแห่งเหมาะสำหรับการเลี้ยง สิ่งเหล่านี้สามารถดึงออกมาจากระบบได้โดยตรง
ด้วยการสนับสนุนจากระบบข้อมูลขนาดใหญ่ สิ่งที่ฉินสือโอวต้องทำคือการเลือกสถานที่ที่จะจัดงานประมูล เรียกเจ้าของฟาร์มปลามารวมตัวกัน จากนั้นจึงเสนอราคา
อย่างไรก็ตามผลกำไรของเขาในปีนี้คาดว่าจะขึ้นอยู่กับการจัดหาพันธุ์ปลา เพราะอาหารปลายังไม่เห็นผล และเจ้าของฟาร์มปลาแต่ละที่ก็ยังดูไม่สนใจมากนัก อย่างไรก็ตามในปีหน้าเมื่ออาหารปลาเริ่มมีการปรับปรุงคุณภาพ มูลค่าอาหารปลาของเขาก็สามารถพัฒนาได้
เมื่อทิญาได้รับคำสั่งมาก็เตรียมตัวจากไป ฉินสือโอวพูดว่า “ไม่ต้องรีบ เย็นนี้อยู่กินข้าวก่อน บอสจะให้รางวัลคุณสักหน่อย เฮลิคอปเตอร์ของผมจะถูกส่งในวันพรุ่งนี้ ถึงตอนนั้นผมจะพาคุณกลับโดยเครื่องบินพิเศษ”
เมื่อได้ฟังคำพูดเขา ทิญาเม้มริมฝีปากของเธอและหัวเราะเบาๆ เธอสะบัดผมสีทองของเธอและกะพริบตาอย่างมีเสน่ห์ ถามด้วยเสียงอ่อนโยนว่า “บอสคุณดีกับฉันมาก มีแผนอะไรอยู่ในใจใช่ไหมคะ?”
ฉินสือโอวหัวเราะหึๆ “แน่นอนว่ามี คุณอยากรู้ไหมล่ะ?”
เขาจงใจพูดด้วยน้ำเสียงเชิงชู้สาว ราวกับเจ้านายต้องการมีความสัมพันธ์ลับๆ กับผู้ใต้บังคับบัญชาสาวสวย
ทิญาไขว่ห้างโดยใช้มือไพล่หลังและพยักหน้าอย่างอายๆ ฉินสือโอวใจสั่นขึ้นมาฉับพลัน เสน่ห์ของเด็กผู้หญิงคนนี้เกินความคาดหมายของเขาจริงๆ
แต่ทว่าตอนนี้เขาขึ้นหลังเสือแล้ว จึงกวักมือเรียกให้ทิญาเข้ามาใกล้ หัวเราะหึๆ แล้วพูดว่า “คุณมาอยู่ข้างหน้าผม ผมจะกระซิบบอกคุณ มาอยู่ตรงแถวริมฝีปากผมสิ”
ทิญากัดริมฝีปากสีแดงฉานของเธอ มองไปที่เขาอย่างเขินอายและค่อยๆ โน้มตัวไปข้างหน้า
ฉินสือโอวหายใจเข้าลึกๆ โดยไม่รู้ตัว บ้าเอ๊ย ผู้หญิงคนนี้ต่อกรกับเขาเหรอเนี่ย?
เมื่อสูดลมหายใจเข้าลึก กลิ่นดอกไม้สดชื่นจางๆ กระทบเข้าจมูกเขา ทำให้เขามึนเมาเล็กน้อย แต่โชคดีที่เขายังมีสติและไม่หลงใหลในความงามของทิญา เขากระซิบข้างหู “แผนของบอสก็คือซื้อตัวคุณ แล้วปล่อยให้คุณทำงานเป็นวัวเป็นควายให้เจ้านายอย่างซื่อสัตย์ ฮ่าๆๆ!”
………………………………
