หลินหยุนไม่ได้หันหน้ากลับมา เขามองเจียงไท้ส่วยที่อยู่กลางอากาศและพูดเบาๆ:”วางใจ เขาทำอะไรฉันไม่ได้อยู่แล้ว”
หงซิงกั๋วมองหน้าหลินหยุนด้วยสีหน้าโหดเหี้ยมและอำมหิต ในที่สุดเขาก็ไม่ยอมเก็บซ่อนเอาไว้อีกแล้ว
“หลินหยุน คุณฆ่าหลานของฉัน วันนี้ฉันจะใช้เลือดของคุณ เอาไปเซ่นไหว้หลุมศพของหลานฉัน”
เมื่อพูดจบ หงซิงกั๋วทำความเคารพเจียงไท้ส่วยและพูด:”ผู้อาวุโส คุณรู้ไหมว่าทำไมเด็กหนุ่มคนนี้ถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้?”
“เพราะวิชาที่เขาฝึกฝนอยู่ เป็นวิชาการบำเพ็ญเซียน”
“ถ้าสามารถได้วิชาการบำเพ็ญเซียนจากเขา พลังของผู้อาวุโสจะต้องแข็งแกร่งขึ้นอย่างแน่นอน และสามารถฝึกฝนถึงขั้นเซียนได้!”
การกระทำแบบนี้ของหงซิงกั๋วเป็นการกระทำที่ไร้ยางอายมากๆ
เขาต้องการให้เจียงไท้ส่วยไปแย่งวิชาการบำเพ็ญเซียนของหลินหยุน
เจียงร่อโจ๋ขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อก่อนเขาเชื่อใจหงซิงกั๋วมากๆ
หงซิงกั๋วเป็นอาจารย์ด้านการทหารของเขา เขาเป็นวีรบุรุษที่สู้รบเพื่อชาวจีน และเขายังเป็นผู้นำกองทัพตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งเป็นหนึ่งในเจ็ดกองทัพของชาวจีน
แต่ตอนนี้ เขารู้สึกว่าตัวเองมองคนๆนี้ผิดไป
เพื่อแก้แค้นให้หลานตัวเอง การกระทำต่างๆของหงซิงกั๋วไร้คุณธรรมมากๆ ตอนนี้การกระทำของเขานั้นไร้ยางอายมากๆ
แต่พูดกันตามตรง ถึงแม้การกระทำของหงซิงกั๋วนั้นเลวทรามต่ำช้าและไร้ยางอาย แต่มันก็ได้ผลลัพธ์ที่ดีมากๆ
สายตาของเจียงไท้ส่วยฉายแววประกายออกมาและถาม:”เรื่องนี้คุณได้ยินมาจากใครเหรอ?”
หงซิงกั๋วตอบอย่างจริงจัง:”ตอนนี้ฉันตรวจสอบข้อมูลทุกอย่างของเด็กหนุ่มคนนี้ ฉันก็ได้ยินข่าวลือว่าการที่เขาแข็งแกร่งขนาดนี้ เนื่องจากเขาฝึกฝนวิชาการบำเพ็ญเซียน”
“ตอนแรกฉันก็ไม่เชื่อ แต่หลังจากฉันตรวจสอบเรื่องราวต่างๆของเขา ฉันก็พบว่าความสามารถที่เขามี ไม่มีใครสามารถสอนเขาได้อย่างแน่นอน”
“ในเมื่อไม่มีใครสามารถสอนเขาได้ มันก็แสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจน ก็คือวิชาที่เขาฝึกฝนอยู่ต้องแข็งแกร่งกว่าวิชาที่นักบู๊ฝึกฝนอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงทำให้เขาแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ถึงแม้อายุของเขายังน้อยมากๆ!”
“แม้แต่เทพแห่งสงครามของชาวจีนยังรับมือกระบวนท่าเดียวของเขาไม่ได้เลย”
การวิเคราะห์ของหงซิงกั๋วนั้นสมเหตุสมผลมากๆ และความคิดของเขาก็เหมือนกับเฒ่าประหลาดหลายๆคนของโลกนักบู๊เลย
ชายชราใส่เสื้อสีฟ้าที่วิเคราะห์ว่าหลินหยุนต้องมีวิชาการบำเพ็ญเซียนก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:”ผู้เฒ่าของตระกูลหงเป็นเพียงแค่คนธรรมดาเท่านั้น แต่เขากลับวิเคราะห์เรื่องนี้ได้อย่างถูกต้อง”
เจียงไท้ส่วยมองไปที่หลินหยุน ผ่านไปไม่นาน สายตาของเขาก็เต็มไปด้วยความโลภ
ไม่มีใครรู้เลย อันที่จริงเจียงไท้ส่วยมีเวลาเหลืออยู่บนโลกนี้อีกไม่นานแล้ว
แต่ถ้าเขาสามารถได้วิชาการบำเพ็ญเซียนของหลินหยุนมาครอบครอง ความแข็งแกร่งของเขาก็จะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน
ความแข็งแกร่งของนักบู๊เพิ่มขึ้น ก็จะทำให้อายุของพวกเขาเพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน
ถ้าหากสามารถอยู่ต่อได้อีกหลายสิบปี ในช่วงเวลานี้ก็อาจจะเกิดเรื่องที่คาดไม่ถึงขึ้นก็ได้ บางทีเจียงไท้ส่วยอาจจะฝึกถึงขั้นเทพเซียนชั้นดินก็ได้
“เด็กหนุ่ม มอบวิชาการบำเพ็ญเซียนของคุณออกมา!”
“ฉันจะไว้ชีวิตของคุณ!”เจียงไท้ส่วยพูดอย่างเย็นชา
หลินหยุนสองมือไขว้หลังและมองหน้าเขา พูดด้วยน้ำเสียงปกติ:”คุณรักษาชีวิตของตัวเองให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาพูดกัน!”
ในฝูงชน หวางเซิ่งเฉียนมองไปที่หลินหยุนและเผยรอยยิ้มที่เย็นชาออกมา:”ปรมาจารย์หลิน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับไท้ส่วยที่เป็นผู้นำอสูรทั้งห้า คุณยังกล้าเย่อหยิ่งอวดดีอีกเหรอ!”
“ครั้งนี้ถ้าคุณยังสามารถรอดชีวิตไปได้ โลกบู๊โบราณคงจะใช้กำลังทั้งหมดมาจัดการคุณอย่างแน่นอน”
สีหน้าขององค์หญิงตระกูลจ้าวมีแต่ความหยิ่งยโสและพูดอย่างเย็นชา:”เฒ่าประหลาดที่มีอายุเกือบสองร้อยปี เด็กหนุ่มคนนั้นไม่มีทางรอดชีวิตจากน้ำมือของเขาอย่างแน่นอน!”
“ยังไงเขาก็ต้องชดใช้กับความอวดดีของตัวเอง!”
“หลินหยุน ฉันเคยพูดตั้งแต่แรกแล้ว ถ้าคุณกล้าฆ่าหงเหวินหาว คุณต้องเสียใจภายหลังอย่างแน่นอน”
“ตอนนี้ คุณก็นั่งรอความตายได้แล้ว!”
เจียงไท้ส่วยมองหน้าเจียงร่อโจ๋ครั้งหนึ่งและพูด:”ดูให้ดีๆ ถ้าอยากจะฝึกถึงขั้นแดนเทพ ก็ดูให้ดีๆหน่อย”
เมื่อพูดจบ เจียงไท้ส่วยหันหน้ากลับมาและยกมือชี้ไปทางหลินหยุน
“วัชรไวโรจนะ”
นี่เป็นกระบวนท่าที่เจียงร่อโจ๋ปล่อยออกมาเมื่อสักครู่ พลังของมันแข็งแกร่งมากๆ และน่าเกรงขามมากๆ
แต่ตอนนี้เจียงไท้ส่วยปล่อยกระบวนท่านี้ออกมา แต่มันกลับดูธรรมดามากๆ ดูแล้วมันไม่แข็งแกร่งเท่ากับตอนที่เจียงร่อโจ๋ปล่อยออกมาเลย
ในขณะที่เจียงร่อโจ๋ปล่อยกระบวนท่าบู๊ออกมา ตัวของเขาเหมือนกับพระอาทิตย์ดวงเล็กๆสีทองเลย
แต่ตอนนี้เจียงไท้ส่วยปล่อยกระบวนท่าวัชรไวโรจนะ เหมือนกับพระจันทร์เต็มดวงเลย มันดูเรียบง่ายมากๆ
แต่อากาศโดยรอบของเจียงไท้ส่วยรัศมีหลายเมตรนั้น กลับปรากฏสภาพที่แปลกมากๆ
นั่นคือพลังแข็งแกร่งมากจนเกินไป ทำให้อากาศโดยรอบโดนพลังกดดันจนกลายเป็นแบบนี้
แม้แต่อากาศในบริเวณโดยรอบก็ไม่สามารถทนรับพลังอันแข็งแกร่งของเจียงไท้ส่วยได้
สีหน้าของเจียงร่อโจ๋ประหลาดใจทันที:”ต้าเต้าอันยิ่งใหญ่ จะเรียบง่ายอย่างที่สุด ฉันถึงลืมเรื่องนี้ได้ยังไง”
“ไม่แปลกใจเลยที่ปรมาจารย์หลินพูดว่าฉันให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ภายนอกมากเกินไป วัชรไวโรจนะของฉันดูน่าเกรงขามและทรงพลังมากๆ แต่พลังทั้งหมดของมันได้สิ้นเปลืองไปกับรูปลักษณ์ภายนอก”
“แต่คุณปู่ปล่อยวัชรไวโรจนะออกมา ดูจากภายนอกแล้วธรรมดามากๆ แต่พลังของมันนั้นแข็งแกร่งกว่าฉันปล่อยออกมาตั้งหลายสิบเท่า”
ชายชราใส่เสื้อสีฟ้าที่อยู่ไกลออกไป ถอนหายใจและพูด:”ไม่แปลกใจเลยที่เป็นเจียงไท้ส่วย เขาแข็งแกร่งมากๆ!”
ชายชราที่ศีรษะมีก้อนเนื้ออันใหญ่อยู่ตรงหน้าผากและอยู่ข้างๆหัวเราะอย่างประหลาด:”มันแน่อยู่แล้ว เขาคือเจียงไท้ส่วย เขาเป็นผู้อาวุโสรุ่นเดียวกับบูรพาจารย์ของฉัน!”
“ครั้งนี้ปรมาจารย์หลินคงเจอคู่ต่อสู้ที่สูสีแล้ว”
ร่างกายของเจียงไท้ส่วยจู่ๆก็มายืนอยู่ข้างหน้าหลินหยุนในชั่วพริบตา
ร่างกายของเขาปกคลุมไปด้วยแสงสีเงิน ซึ่งแตกต่างจากเจียงร่อโจ๋ที่มีสีทองเจิดจรัส การโจมตีของเขาในครั้งนี้ดูเหมือนเป็นกระบวนท่าที่ธรรมดามากๆ
แต่หลินหยุนเข้าใจดี การโจมตีครั้งนี้ มันแข็งแกร่งกว่าการโจมตีของเจียงร่อโจ๋เป็นร้อยเท่า
ยอดฝีมือแดนเทพ พลังชี่ในร่างกายค่อยๆเข้าใกล้พลังทิพย์ของนักบำเพ็ญเซียนแล้ว และยอดฝีมือแดนเทพระดับใหญ่ พลังชี่ของพวกเข้าจะใกล้เคียงกับพลังทิพย์มากๆ
ระยะห่างระหว่างนักบู๊กับนักบำเพ็ญเซียนนั้น เมื่อนักบู๊ฝึกฝนและแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ระยะห่างของพวกเขาจะค่อยๆน้อยลง
ดังนั้นการโจมตีของเจียงไท้ส่วยในครั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นด้านความแข็งแกร่งหรือด้านพลังชี่ก็แข็งแกร่งกว่าเจียงร่อโจ๋มากๆ
แต่หลินหยุนก็ไม่ได้ถอยหลัง เขาเดินไปข้างหน้าและต่อยหมัดออกไปทันที
ตูม!
เสียงนั้นเหมือนเสียงระเบิดกลางอากาศ ร่างกายของหลินหยุนถูกแรงกระแทกจนถอยออกไปสิบกว่าเมตร
เจียงไท้ส่วยถูกแรงกระแทกจนกระเด็นกลับไปบนอากาศ การโจมตีของพวกเขาในครั้งนี้ พลังของพวกเขาสูสีกันมากๆ
เจียงไท้ส่วยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและมองไปที่หลินหยุน:”ทั้งๆที่พลังของคุณสู้ฉันไม่ได้ แต่คุณกลับสามารถต่อสู้กับฉันได้อย่างสูสี ดูเหมือนว่าพลังชี่ในคุณจะสูงกว่าของฉันมากๆ”
“ถ้าเป็นอย่างนี้ก็หมายความว่าบนตัวของคุณจะต้องมีวิชาการบำเพ็ญเซียนอย่างแน่นอน!”
“เด็กหนุ่ม ถ้ายอมมอบวิชาการบำเพ็ญเซียนให้ฉัน ฉันจะไว้ชีวิตคุณ!”
หลินหยุนเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ และยืนอยู่บนที่เดิม เขามองเจียงไท้ส่วยที่อยู่บนอากาศ สีหน้าของเขาดูนิ่งสงบมากๆ
“อยากได้วิชาการบำเพ็ญเซียนของฉัน คุณยังไม่คู่ควร”
เจียงไท้ส่วยหัวเราะอย่างประหลาด:”เด็กหนุ่ม คุณอยากตายใช่ไหม”
“ถ้างั้นฉันจะทำให้คุณกลายเป็นคนพิการและสูญเสียพลังทั้งหมด จากนั้นค่อยหาวิธีบีบบังคับให้คุณยอมมอบวิชาการบำเพ็ญเซียนออกมา!”
เมื่อสิ้นเสียงพูด ร่างกายของเจียงไท้ส่วยก็หายไปจากอากาศทันที
ผ่านไปชั่วครู่ เจียงไท้ส่วยก็มาถึงด้านหน้าของหลินหยุน และต่อยหมัดใส่หลินหยุนทันที
ตูม!
หลินหยุนถูกโจมตีจนกระเด็นออกไป
และร่างกายของเจียงไท้ส่วยก็หายไปอีกครั้ง ชั่วพริบตาก็มาถึงข้างๆหลินหยุนทันที
ตูม!
หลินหยุนโดนโจมตีอีกหนึ่งหมัดที่หน้าอก ร่างกายของหลินหยุนถูกโจมตีจนกระเด็นออกไปอีกครั้ง
จากนั้นเจียงไท้ส่วยก็หายไปอีกครั้ง
ตูมๆๆ!
ทุกครั้งที่โดนโจมตีจนกระเด็นออกไป ร่างกายของหลินหยุนยังไม่ทันตกถึงพื้น เจียงไท้ส่วยก็มาถึงก่อน และต่อยหมัดครั้งแล้วครั้งเล่าไปที่ร่างกายของหลินหยุน
เขาโจมตีจนหลินหยุนไม่มีทางสู้
