เมื่อได้ยินเสียง พวกถังเฉาก็ลุกยืนขึ้นในทันที
เพียงแค่เห็นมีชายวัยกลางคนสองคนในชุดสูทสีดำลงจากรถคอล์นทาวน์
ชายวัยกลางคนทั้งสองคนนั่น ต่างมีเลขานุการสองถึงสามคนติดตามอยู่ด้านหลังพวกเขา
“ประธานหวาง ประธานสวี”
หูจิ้งซูทักทายพวกเขาอย่างมีพิธีการ
มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของประธานหวางและประธานสวีในทันที: “คุณหู ไม่จำเป็นต้องมีพิธีการมากมาย”
“คนนี้คือ?”
ในไม่ช้า สายตาของประธานหวางและประธานสวีก็จ้องมองไปที่ถังเฉาอีกครั้ง
หูจิ้งซูแนะนำทันที: “คนนี้คือเจ้าของที่แท้จริงของจวี้เฟิงกรุ๊ป คุณถังเฉา”
ในขณะเดียวกัน เธอก็แนะนำให้กับถังเฉาอีกว่า: “สองคนนี้เป็นสมาชิกของสมาคมการค้าเจียงผิง คุณหวางตื๋อหลง กับคุณสวุโย่วเหนียน”
ถังเฉาสีหน้านิ่งเฉย และเขาไม่คิดที่จะก้าวขึ้นไปทักทายด้วยซ้ำ
หวางตื๋อหลงและสวุโย่วเหนียนก็หรี่ตาลง และมองไปที่ถังเฉา: “คุณก็คือเจ้าของที่แท้จริงของจวี้เฟิงกรุ๊ป”
หูจิ้งซูฝืนยิ้มเล็กน้อย: “ประธานหวาง ประธานสวี ก่อนจะเข้าเรื่อง ฉันมีเรื่องหนึ่งที่อยากได้รับความยืนยันจากพวกคุณ และบุคคลที่เราพี่น้องสองคนจะพบเจอในวันนี้ คือพวกคุณใช่ไหม?”
หวางตื๋อหลงพยักหน้าอย่างยินดี: “แน่นอน”
ถังเฉาก็ตกอยู่ในความเงียบทันที ด้วยสีหน้ามืดมน
ตอนนี้ เขากำลังสงสัยเล็กน้อยว่าตัวเองหาผิดคนหรือเปล่า
“เกิดอะไรขึ้น?”
หวางตื๋อหลงและสวุโย่วเหนียนรู้สึกว่าบรรยากาศแปลกๆเล็กน้อย และอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย
“ไม่มีอะไร”
หูจิ้งซูยิ้มกริ่มและส่ายหัวเล็กน้อย: “เพียงแค่มีความเข้าใจผิดเล็กน้อยกับคุณถัง”
ถังเฉาไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแค่พูดว่า: “ขอโทษ ผมจำผิดคน”
หลังจากพูดจบ และเขาก็คิดที่จะจากไป
โดนหูจิ้งจู๋รั้งเขาไว้ในทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ: “คุณคิดจะจากไปแบบนี้เลยเหรอ?”
“แล้วคุณคิดจะทำอะไรอีก?”
ถังเฉาถามกลับพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย
หูจิ้งซูก็เดินก้าวขึ้นมา: “เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องถึงชื่อเสียงของเรา พวกเราก็อยากรู้เหมือนกันว่า เป็นใครกันแน่ที่ใส่ร้ายพวกเรา”
“อีกอย่าง ภรรยาของคุณเป็นรุ่นพี่ของฉัน มีคนคิดจะทำร้ายเธอ และแถมยังโยนความผิดให้พวกเรา ฉันต้องรู้ให้ได้!”
เธอพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
แต่ถังเฉาเหลือบมองไปที่หูจิ้งซู และลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายเขาก็บอกรูปโฉมของนักฆ่าสองคนนั้นออกมา
หลังจากฟังจบ หูจิ้งซูส่ายหัว: “พวกเราไม่รู้จักสองคนนี้ แต่สำหรับคุณ คุณถัง น้องชายของฉันเคยคิดที่จะแก้แค้นคุณ แต่ถูกฉันยับยั้งเอาไว้”
“เรื่องในธุรกิจ ก็ควรปล่อยให้ธุรกิจมาจัดการ”
ถังเฉาพยักหน้า: “ต้องขอโทษด้วย ที่ผมเข้าใจพวกคุณผิด”
หลังจากพูดจบและเตรียมจะจากไป แต่หวางตื๋อหลงกับสวุโย่วเหนียนก็รั้งเขาไว้เอาไว้: “ดูเหมือนว่า หูอีซานก็เป็นคนรับจ้างทำงาน ตอนนี้คุณเป็นเจ้าของที่แท้จริงของจวี้เฟิงกรุ๊ป ก็อยู่ต่อด้วยกันเลย”
“มีเรื่องบางเรื่อง ผมต้องการความยินยอมจากคุณ”
การสนทนาระหว่างทั้งสองคน ในน้ำเสียงนั่นเต็มไปด้วยไปด้วยคำสั่ง
ถังเฉาขมวดคิ้ว: “เรื่องอะไร?”
หวางตื๋อหลงฝืนยิ้มเล็กน้อย: “มันง่ายมาก ผมอยากเชิญชวนคุณเข้าร่วมสมาคมการค้าเจียงผิง การเชิญชวนครั้งนี้ ไม่ใช่ต้องได้รับการยินยอมของทางสองฝ่ายถึงจะก่อให้เกิดผลทางกฎหมายได้ แต่เป็นคำสั่งให้กับคุณโดยฝ่ายเดียว”
แม้ว่าสวุโย่วเหนียนไม่ได้พูด แต่การแสดงออกบนใบหน้าของเขาก็เพียงพออธิบายทุกอย่าง
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาเหมือนกับว่าได้ยินเรื่องตลกที่น่าหัวเราะ จึงทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดังๆ: “คุณจะให้ผมเข้าร่วมสมาคมการค้าเจียงผิง?”
“ถูกต้อง”
หวางตื๋อหลงยิ้มและพูดว่า: “ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสมาคมการค้าเจียงผิงของผม แล้วจวี้เฟิงกรุ๊ปของคุณก็จะได้รับการสนับสนุนที่สำคัญจากสมาคมการค้าเจียงผิงของเรา และคุณเพียงแค่จ่าย10%ของจำนวนหุ้นทั้งหมดในแต่ละปี”
สวุโย่วเหนียนที่อยู่ข้างๆก็พูดเสริม: “ลูกน้องหูอีซานของคุณนี้มันไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีจริงๆ เขาไม่เพียงปฏิเสธความหวังดีของพวกเรา และยังฉีกเงื่อนไขของเราอีกด้วย นอกจากนี้จิ้งจู๋กับจิ้งซูยังถูกไล่ออกจากคณะกรรมการอีกด้วย มันไม่เอาเราไว้ในสายตาเลยจริงๆ!”
ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ สีหน้าของหูจิ้งซูก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย: “ประธานหวาง ประธานสวี พวกคุณไม่ต้องพูดแล้ว……”
“ทำไมไม่พูด?”
หวางตื๋อหลงถามกลับ จากนั้นใบหน้าเต็มไปด้วยความจองหอง: “ที่พวกเรามาในวันนี้ ก็เพื่อรักษาหน้าตาของพวกคุณไว้ เดิมทีว่าจะไปจวี้เฟิงกรุ๊ปเพื่อขอความเป็นธรรม แต่ทว่าตอนนี้เจ้าของที่แท้จริงของจวี้เฟิงกรุ๊ปอยู่ที่นี่แล้ว ซึ่งมันก็ลดงานลงไปเยอะเลย”
เขาจ้องมองไปที่ถังเฉาอีกครั้ง: “ว่ายังไง คุณยินยอมที่จะถอนตัวออกจากสมาคมการค้าหงยิง แล้วมาเข้าร่วมสมาคมการค้าเจียงผิงของผมไหม?”
สวุโย่วเหนียนก็จ้องมองไปที่ถังเฉาและเตือน: “ผมแนะนำให้คุณคิดให้ชัดเจน ถ้าหากว่าจวี้เฟิงกรุ๊ปของคุณยังต้องการอยู่ต่อในเมืองเจียงเฉิง ทางที่ดีควรยินยอม มิฉะนั้นก็รอปิดกิจการได้เลย”
“ประธานสวี เขาไม่เพียงแต่เป็นประธานกรรมการของจวี้เฟิงกรุ๊ปเท่านั้น แต่ยังเป็น……”
หูจิ้งซูที่กำลังจะพูดว่าถังเฉายังเป็นสามีของหลินชิงเสว่อีกด้วย แต่ถูกถังเฉาขัดจังหวะไปก่อน
เขายิ้มจางๆ และมองไปที่หวางตื๋อหลงและสวุโย่วเหนียนด้วยความขบขัน: “ถ้าหากว่าผมยินยอม พวกคุณก็คงจะขอข้อเสอนต่อ ใช่ไหม”
“แน่นอน”
หวางตื๋อหลงยิ้มเยาะและพูดว่า: “สมาคมการค้าเจียงผิงของพวกเราเสียเวลาและพลังงานไปมากให้กับสมาคมการค้าหงยิงของคุณ แน่นอนว่าต้องรับการชดใช้อยู่แล้ว”
เขายื่นนิ้วมือออกมาสองนิ้ว: “สองเงื่อนไข ไล่หูอีซานออก แล้วชดใช้ให้พวกเราคนละ50ล้าน”
ถังเฉารู้สึกตลกขบขันกับคำพูดพวกเขา: “ดูเหมือนว่าการเตรียมตัวมาของพวกคุณยังไม่เพียงพอ”
“หืม?”
หวางตื๋อหลงและสวุโย่วเหนียนต่างก็ตะลึงไปครู่หนึ่ง
ถังเฉาชี้ไปที่หูจิ้งซูกับหูจิ้งจู๋ และพูดว่า: “คนที่ไล่พวกเขาออกจากคณะกรรมการไม่ใช่หูอีซาน แต่เป็นผม”
“อะไรนะ!”
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา สีหน้าของหวางตื๋อหลงและสวุโย่วเหนียนก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
หูจิ้งซูดูหมดหนทาง เนื่องจากเธอจะเตือนตั้งแต่แรกแล้ว แต่ประธานหวางและประธานสวีไม่คิดที่จะฟังเลย
“คุณนี่มันช่างกล้าจริงๆ จึงไม่เอาสมาคมการค้าเจียงผิงไว้ในสายตา!”
หวางตื๋อหลงเต็มไปด้วยความโกรธ
“ประธานกรรมการจวี้เฟิงกรุ๊ปของคุณ ไม่ต้องเป็นแล้ว ให้คุณหูเป็นเถอะ”
ยิ่งกว่านั้นสวุโย่วเหนียนสั่งใหัถังเฉาปลดออกจากตำแหน่งโดยตรง
ถังเฉาไม่ได้เอาจริงเอาจังกับพวกเขาเลยแม้แต่นิด: “ขออนุญาตถามสักคำ ตำแหน่งของพวกคุณสองคนในสมาคมการค้าเจียงผิงคืออะไร?”
หวางตื๋อหลงและสวุโย่วเหนียนตอบอย่างภาคภูมิใจ: “พวกเราสองคนเป็นวีไอพีชั้นกลางของสมาคมการค้าเจียงผิง”
ถังเฉาตระหนัก: “อ้อ วีไอพีชั้นกลาง”
พวกเขาจ้องมองไปที่ถังเฉาด้วยความรังเกียจ และพูดเยาะเย้ย: “มันเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยที่วีไอพีชั้นกลางอย่างพวกเราจะกำจัดจวี้เฟิงกรุ๊ปของคุณ”
“ได้ พวกคุณถูกไล่ออกแล้ว และอีกไม่นาน พวกคุณก็จะได้รับสายโทรศัพท์ที่ถูกไล่ออก”
“……”
หวางตื๋อหลงและสวุโย่วเหนียนต่างตะลึง แต่พอกลับมารู้สึกตัว พวกเขาก็หัวเราะเสียงดัง
“ฮ่าฮ่าฮ่า……”
“คุณพูดอะไรนะ คุณบอกว่าพวกเราถูกไล่ออกแล้ว คุณรู้ตำแหน่งของวีไอพีชั้นกลางที่อยู่ในสมาคมการค้าเจียงผิงไหม?
หูจิ้งซูกับหูจิ้งจู๋ต่างก็ตะลึงพรึงเพริด
คนที่พูดขึ้นมาก่อนส่ายหัว คนที่พูดขึ้นมาถึงทีหลังมีใบหน้าเยาะเย้ยอาฆาต
เพียงแค่ประธานกรรมการของจวี้เฟิงกรุ๊ป ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดคำนี้
นี้มันเป็นเรื่องตลกชัดๆ
ถังเฉาเขียนข้อความ: “ขอออกคำสั่ง ให้สมาคมการค้าเจียงผิงไล่ออกสองคนที่ชื่อหวางตื๋อหลงกับสวุโย่วเหนียน”
