บึ้ม!
เพียงแค่เริ่มลงมือ หงเทียนหยาก็เผยให้เห็นถึงแรงบีบรัดที่ไม่มีใครเทียบได้
หมัดหนัก ๆ หมัดหนึ่งซัดออกไป นำพาจิตใจที่แกร่งกล้า ทำให้ผู้ชมรอบด้านล้วนแต่อุทานอย่างตกตะลึง
ในสถานที่นั้นมีสมาคมการต่อสู้จากเมืองอื่นมามากมาย ถึงขั้นที่ประธานของพวกเขามาด้วยตนเอง
แต่ในตอนนี้หงเทียนหยาเผยพลังที่แท้จริงที่แข็งแกร่งถึงขีดสุดออกมา ถึงแม้ว่าจะเป็นพวกเขาก็ล้วนแต่มีความหวาดกลัวอยู่ในใจ
แต่ก่อนสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิงเป็นสำนักงานใหญ่ขององค์กรลับในสมัยก่อนของภูมิภาคเจียงเจ้อ ศักยภาพของประธานจะต้องสูงขึ้นมาอีกระดับหนึ่งจริง ๆ
ผู้คนใช้สายตาทอดมองไปบนร่างของถังเฉาอีกครั้งหนึ่ง ศักยภาพที่แท้จริงของหงเทียนหยาไม่ใช่สิ่งที่หงเทียนเฉินสามารถเทียบได้โดยสิ้นเชิง เขาจะเป็นคู่ต่อสู้ได้หรือ?
“เจ้ามังกรสู้ ๆ!”
หลินจ้าวหยูนอดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นมาเชียร์ถังเฉา
“เจ้ามังกรสู้ ๆ!”
พอมีคนนำ พักหนึ่งผู้ชมที่อยู่ในที่นั้นก็เริ่มส่งเสียงสู้ ๆ
ภาพพจน์ของเจ้ามังกรที่อยู่ในความทรงจำของผู้คนได้เปลี่ยนจากเสียงประณามเป็นเสียงเชียร์แล้ว
ฟังเสียงเชียร์ให้สู้ ๆ รอบด้าน มุมปากของหงเทียนหยาก็ปรากฏรอยยิ้มไร้ความรู้สึกขึ้นมา
“ดูเหมือนว่าพวกเขาล้วนแต่หวังว่าแกจะชนะนะ!”
“แต่ว่าน่าเสียดาย ที่วันนี้แกถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะต้องตายที่นี่!”
หงเทียนหยาแสยะยิ้มพูดขึ้น ระยะทางของกำปั้นนั้นใกล้ถังเฉาเข้าไปเรื่อย ๆ
หนึ่งหมัดที่รุนแรงเช่นนี้ ถังเฉากลับดูเหมือนว่าจะมองไม่เห็นอย่างไรอย่างนั้น ถึงขั้นที่บนใบหน้ายังประดับด้วยรอยยิ้มเยือกเย็นอยู่
เพียงแค่เอนศีรษะ ก็สามารถหลบหมัดที่รุนแรงหนึ่งหมัดของหงเทียนหยาได้
“อะไรเนี่ย?”
“นึกไม่ถึงเลยว่าจะหลบพ้น!”
“ฉันไม่ได้ตาลายใช่ไหม?”
ผู้คนมากมายล้วนแต่มองฉากนี้ด้วยความตกตะลึง ไร้หนทางจะเชื่อเลยจริง ๆ
หมัดนี้ของหงเทียนหยา ในสายตาของพวกเขาแล้วเป็นหมัดที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้ที่ถูกเลือกที่ขึ้นเวทีมาในตอนนี้เลย
แต่ว่า นึกไม่ถึงเลยว่าถังเฉาจะหลบได้อย่างสบาย ๆ!
“นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?”
ในสายตาของหงเทียนหยาก็เต็มไปด้วยความสั่นสะเทือนและประหวั่นพรั่นพรึง
หมัดนี้ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็ใช้พลังไปถึงหกถึงเจ็ดส่วน
แต่นึกไม่ถึงว่าถังเฉาจะหลบได้อย่างสบาย ๆ นี่กระทบกระเทือนภายในใจของหงเทียนหยาอย่างล้ำลึก
ถังเฉากลับดูเหมือนกับคนที่วางตัวเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สายตาจ้องที่หงเทียนหยาเขม็ง
“ผมว่านะ คุณมั่นใจว่าตัวเองจะสามารถฆ่าผมได้ขนาดนั้นเลยหรือ?”
ในน้ำเสียงของถังเฉามีความหยอกเย้าส่วนหนึ่ง
ถึงแม้ว่าถังเฉาจะสวมหน้ากากอยู่ หงเทียนหยามองสีหน้าของเขาในตอนนี้ได้ไม่ชัด แต่หงเทียนหยามั่นใจมากว่าตอนนี้เขากำลังยิ้มอยู่
หงเทียนหยารู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกดูถูกอยู่ สายตามืดครึ้มยิ่งขึ้น
“เจ้าโง่ ก็แค่หลบฉันได้แค่หมัดเดียวเท่านั้น แกยังจะสามารถหลบได้ตลอดหรือ?”
ถังเฉาส่ายศีรษะ “ที่เมื่อกี้ผมหลบไป ไม่ได้โต้ตอบ ก็เพียงเพราะอยากให้คุณได้รู้ความแตกต่างระหว่างพวกเรา แต่ว่าตอนนี้ดูเหมือนว่าคุณจะยังไม่สามารถสำนึกได้ถึงจุดนี้นะ”
ถังเฉาบอกความจริงนี้อย่างเรียบ ๆ แต่พอได้ยินไปถึงหูของหงเทียนหยากลับเป็นการดูถูกเขาไป
หงเทียนหยาเดือดดาลในทันที “แค่หลบหมัดฉันได้หมัดเดียวก็อวดดีขนาดนี้แล้ว แกคิดว่าต่อไปแกจะโชคดีแบบนี้อีกเหรอ?”
ถังเฉาไม่ได้ตอบรับ เพียงแค่สายตาเยือกเย็นลงทีละน้อย ๆ
เดิมทีบุญคุณความแค้นที่เขามีต่อหงเทียนเฉินจำกัดอยู่แค่เหยียบแขนข้างหนึ่งของเย่เทียนหลงขาด
ตอนนี้หงเทียนเฉินก็ตายไปแล้ว บุญคุณความแค้นนี้ก็ล้มเลิกไป
นึกไม่ถึงว่าหงเทียนหยาจะมาล้างแค้นแทนน้องชายในไส้ของเขา มาลงมือกับเขา
ด้วยเหตุนี้จึงเกิดบุญคุณความแค้นรอบใหม่ขึ้น
เดิมทีถังเฉาไม่อยากจะลงมือกับสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิง แต่ในตอนนี้เขาก็ไม่ถือสาที่จะกำจัดเขาทิ้งซะ
บึ้ม!
ในตอนนี้หงเทียนหยาก็พุ่งเข้าหาถังเฉาอีกครั้ง
ยังคงเป็นหนึ่งหมัดที่โหดร้ายรุนแรงเช่นเดิม
แต่ไม่ว่าจะเป็นความเร็ว หรือพละกำลัง ก็ล้วนแต่เหนือกว่าหมัดก่อนหน้านี้
จากตรงนี้จะเป็นได้ว่าหงเทียนหยาก็เกิดความหวาดกลัวต่อถังเฉาแล้ว จำเป็นต้องสู้ให้จบในระยะเวลาอันสั้น!
“แก ไปตายเป็นเพื่อนน้องชายฉันซะ!”
หงเทียนหยาคำราม หมัดหนึ่งซัดเขาไปทางขมับของถังเฉาอย่างโหดเหี้ยม
“ระวัง!”
มองดูฉากนี้ หลินชิงเสว่ที่อยู่ในมุมของสนามกีฬาก็ร้องออกมาเสียงหลง
พลัก!
ทว่านาทีถัดมา ท่ามกลางสายตาไม่อยากจะเชื่อของทุก ๆ คน ถังเฉายื่นมือออกมาข้างหนึ่งอย่างช้า ๆ คว้าหมัดของหงเทียนหยาเอาไว้ในมืออย่างแน่นหนาด้วยความแม่นยำ
“อะไรเนี่ย?”
ชั่วพริบตา สีหน้าของหงเทียนหยาก็เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก ตื่นตระหนกไปทั่วทั้งใบหน้า
หมัดนี้เขาใช้แรงทั้งหมดแล้ว นึกไม่ถึงว่าจะถูกถังเฉาคว้าเอาไว้อย่างแน่นหนา
ภายใต้หน้ากาก ดวงตาเย็นชาคู่หนึ่งไร้ความรู้สึกโดยสิ้นเชิง
หงเทียนหยามองเห็นอยู่ในสายตา คาดไม่ถึงว่าภายในจิตใจจะบังเกิดความหวาดกลัวขึ้นมา
ในตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นมู่ตงเฟิงหรือคนบ้าบู๊ก็ล้วนแต่ตะลึงงัน สายตาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม
“เป็นไปไม่ได้… ทำไมแม้แต่ประธานหงก็ล้วนแต่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา?!”
ทางด้านของตระกูลเย่ เย่เซ่าเตี๋ยลุกขึ้นยืนราวกับเห็นผี ในดวงตาเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย
เย่หรูอี้ตกตะลึงอยู่เล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าศักยภาพของถังเฉาจะแข็งแกร่งถึงระดับนี้
“ลุงเย่ ผู้เป็นผู้เชี่ยวชาญ ดูเจ้ามังกรคนนี้สิ ที่จริงแล้วเป็นใครกันแน่?”
เย่เซ่าเตี๋ยหันกลับไปมองเย่อู๋เหิน เอ่ยถามขึ้น
ดวงตาชราภาพของเย่อู๋เหินจ้องมองอยู่นาน ทันใดนั้นก็ถอนหายใจอย่างหนัก ๆ หนึ่งครั้ง
“ผมเองก็ดูไม่ออก แต่ว่าศักยภาพของผมน่าจะพอ ๆ กับประธานหง ประธานหงไม่ใช่คู่ต่อสู้ ผมเองก็น่าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้เช่นกัน”
ขวับ!
พอคำนี้ลั่นออกมา สีหน้าของเย่เซ่าเตี๋ยก็เปลี่ยนเป็นไม่น่ามองไปในทันที
แบบนี้ก็หมายความว่าผู้ชนะเลิศของประชุมแดนเหนือก็อยู่ในมือของเย่หรูอี้แน่นอนแล้วสิ?
ถ้าหากว่าตระกูลเย่ได้กลายเป็นผู้ชนะลำดับสุดท้าย เช่นนั้นจุดยืนในตระกูลเย่ของเย่หรูอี้ก็มั่นคงแล้ว ตำแหน่งคุกคามถึงเธออย่างหนักแล้ว!
“หยุดมือ!”
บนเวทีประลอง หงเทียนหยาจ้องถังเฉาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ น้ำเสียงเย็นยะเยือก
ถังเฉาสายตาเย็นชา “คุณ อยากจะฆ่าผมสินะ?”
เพิ่งจะสิ้นเสียง ฝ่ามือของเขาก็ออกแรงอีกครั้ง
ผัวะ ๆ ๆ…
เสียงระเบิดต่ำ ๆ ก็ดังขึ้นในทันที สิ่งที่ทำให้คนสะดุ้งตกใจก็คือเสียงระเบิดเช่นนี้จะมาจากภายในร่างกายของหงเทียนหยาอย่างคาดไม่ถึง
ต่อจากนั้นเรื่องที่น่ากลัวก็ได้เกิดขึ้นแล้ว
ข้อมือที่ถูกถังเฉากุมเอาไว้แน่น กลับส่งเสียงปุ ๆ เหมือนคั่วเมล็ดถั่วขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
ทันทีหลังจากนั้น เส้นเลือดของหงเทียนหยาก็ระเบิดขึ้นทุกเส้นอย่างคาดไม่ถึง
หมอกโลหิตที่เลือนรางสีแดงสดกลุ่มหนึ่งก็ตลบไปทั่วทั้งสนามประลอง ผู้ชมที่อยู่ใกล้ ๆ หลายคนก็กรีดร้องขึ้นมาอย่างหวาดกลัว
“อ๊ากกกกก…”
บนเวทีประลองส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนาราวกับฆ่าหมูของหงเทียนหยาขึ้นมา
สิ่งที่ตาเนื้อสามารถมองเห็นได้ก็คือแขนข้างหนึ่งของหงเทียนหยาห้อยลงไปอย่างไร้เรี่ยวแรง เพียงแต่ตำแหน่งที่ถูกถังเฉากุมเอาไว้ กระดูกได้หักแหลกละเอียดไปแล้ว
กำลังของถังเฉามากมายเกินไปจริง ๆ ราวกับถูกกระแสน้ำบดให้แหลกละเอียด ระเบิดกลายเป็นกลุ่มหมอกโลหิตกลุ่มหนึ่งในทันที
หงเทียนหยานอนลงบนพื้น กอดแขนข้างนั้นม้วนตัวร้องโหยหวนไปมา ดูเหมือนจะอดกลั้นความเจ็บปวดมหาศาลไว้อย่างไรอย่างนั้น
“ผมเคยให้ทางรอดชีวิตกับคุณแล้ว แต่คุณกลับไม่เห็นค่า ผู้ที่จะฆ่าผมจะต้องเตรียมตัวถูกฆ่าตายเอาไว้ให้ดี ๆ”
สีหน้าของถังเฉาราบเรียบ เดินเข้ามาหาหงเทียนหยาอย่างช้า ๆ
“อ๊ากก.. อย่าเข้ามา…”
หงเทียนหยาคลานไปข้างหลังอย่างต่อเนื่องทั้ง ๆ ที่แขนหักอยู่
ประธานของสมาคมการต่อสู้ยุคหนึ่งนึกไม่ถึงว่าจะหลบหนีเหมือนกับสุนัข นี่ทำให้ผู้คนรู้สึกไม่อยากจะเชื่อเป็นอย่างยิ่ง
แต่ว่าถ้าหากพวกเขารู้ว่าเมื่อครู่ถังเฉาใช้อะไรไป ก็จะไม่คิดแบบนี้แล้ว
นั่นคือแรงภายใน!
ทั้งยังเหนือกว่าเขาอีก
ในที่สุดตอนนี้เขาก็ได้เข้าใจแล้วว่าถังเฉาฆ่าหงเทียนเฉินตายอย่างเงียบ ๆ ได้อย่างไร
พลังทำลายล้างของแรงภายในชนิดนี้แข็งแกร่งถึงขีดสุด เพียงพอที่จะทำลายโครงสร้างหลอดเลือดและระบบเลือดลมในร่างกายได้เลย
ศักยภาพของเขาได้บรรลุถึงจุดสูงสุดแล้ว!
