บทที่ 863 ปัญหามาเยือน
เมื่อเห็นอูฉวนถูกเตะจนบิน รอยยิ้มที่มีความสุขปรากฏบนใบหน้าของเจินเหมยทันที
ใครให้อูฉวนทำเองก็รับผลกรรมเอง แกว่งเท้าหาเสี้ยน อย่างไงก็ตามมันไม่ใช่ธุระอะไรของเธอ ทุกอย่างเป็นสิ่งที่อูฉวนสมควรได้รับ
หลังจากนั้น เจินเหมยก็พาพวกเฉินเกอทั้งห้าจากไป
ไม่นานหลังจากที่เฉินเกอและคนอื่นๆ จากไป อูฉวนจึงค่อยๆ ฟื้นตัวขึ้นมา ลุกขึ้นจากพื้น
เมื่อลุกขึ้น อูฉวนก็บีบที่หน้าอกของตัวเอง เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง คาดว่าได้รับบาดเจ็บภายใน
เมื่ออูฉวนต้องการหาร่างของเจินเหมยและเฉินเกอ แต่พบว่าทั้งสองไม่อยู่แล้ว จึงเป็นลมหมดสติไป ล้มลงกับพื้นโดยไม่มีเรี่ยวแรงสักนิด
และในขณะนี้ พวกเฉินเกอทั้งห้าติดตามเจินเหมยกลับไปที่จวนตระกูลเจิน
“เฉินเกอ นายนี่ร้ายจริงๆ ทั้งๆ ที่สามารถจัดการได้เพียงคราวเดียว นายยังจะเล่นอูฉวนอีก!”
เจินเหมยมองเฉินเกอและพูดติดตลก
“เอิ่ม”
“ใครให้เขาอยากแข่งกับฉัน แน่นอนว่าฉันไม่สามารถยุติการต่อสู้เร็วขนาดนี้!”
“ใช่แล้ว อีกเรื่อง เธออย่าดึงฉันออกมาเป็นเกาะกันบัง”
เฉินเกอรู้สึกกระอักกระอ่วนครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดเตือนสติเจินเหมย
ถ้าเจินเหมยต้องทำแบบนี้ทุกครั้ง จริงๆ แล้วนั้นปัญหาทั้งหมดจะมาหาตัวเอง งั้นตัวเขาเองไม่รู้ว่าจะทำให้เกิดขุ่นเคืองกับคนอื่นอีกมากขนาดไหน สร้างศัตรูกับอีกกี่ตระกูล
เดิมมีศัตรูตระกูลหนึ่งอยู่แล้วในเมืองมังกรแดง ตอนนี้มีอูฉวนเพิ่มขึ้นมาอีกคนหนึ่ง ทำให้เฉินเกอปวดหัวจริงๆ
“โอเคโอเค ฉันรู้แล้ว ครั้งนี้ฉันก็แค่เพื่อต้องการกำจัดไอ้หมอนั่น ครั้งหน้าไม่ทำแล้ว!”
ฟังเฉินเกอพูดแบบนี้ เจินเหมยพยักหน้ากล่าวอย่างรวดเร็ว
แต่จริงๆ แล้วเจินเหมยมีความสุขมาก อย่างน้อยเฉินเกอก็เต็มใจที่จะช่วยตัวเองสั่งสอนอูฉวน
หลังจากสั่งสอนอูฉวน พวกเฉินเกอทั้งห้าก็จากไปพร้อมกับเจินเหมย มุ่งหน้าไปที่ตระกูลเจิน
และอูฉวนถูกหามกลับไปที่บ้านอู บอกได้ว่าอูฉวนได้กลายเป็นคนพิการแล้ว วิทยายุทธของเขาถูกเฉินเกอทำลายโดยตรง ฉะนั้นจึงไม่สามารถขยับได้เลย
หลายวันผ่านไป
ในค่ำคืนนี้ ตระกูลอูแห่งเมืองมังกรแดง
ท่านผู้อาวุโสสามคนในชุดคลุมยาวมาที่จวนตระกูลอู ทั้งหมดล้อมรอบอยู่ข้างเตียงของอูฉวน
ตั้งแต่อูฉวนถูกเฉินเกอทำให้พิการ นอนอยู่บนเตียงทุกวันเหมือนเจ้าชายนิทรา
ไม่ว่าจะเป็นกิจวัตรประจำวันทั่วไปต่างๆ เขาต้องได้รับการดูแล น่าอนาถจริงๆ
แต่เพื่อรักษาลูกชายของตัวเองให้หาย อูฉีไม่ลังเลที่จะทุ่มเงินจำนวนมากเพื่อเชิญท่านผู้อาวุโสทั้งสามคนที่มีวิทยายุทธชั้นยอดจากภูเขากู่หลิ่งมา จุดประสงค์ก็คือรักษาอูฉวนให้หาย
ท่านผู้อาวุโสคนหนึ่งนั่งข้างเตียงของอูฉวน ดำเนินการตรวจดูให้กับอูฉวน
หลังจากนั้นสักพัก ท่านผู้อาวุโสผู้นี้ก็ค่อยๆ พูดเอ่ยขึ้น
“อืม สถานการณ์ของคุณชายอูร้ายแรงจริงๆ!”
เมื่อได้ยินคำพูดของท่านผู้อาวุโสผู้นี้พูด ทันใดนั้นอูฉีก็แสดงสีหน้าสงสัย
“ท่านชิว ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ?”
อูฉีถามท่านผู้อาวุโสผู้นี้
ท่านผู้อาวุโสผู้นี้นามว่าชิวหลิ่ง พลังอยู่ในขั้นการบำเพ็ญจิตชั้นสามของขอบเขตเจินเสิน
“เจ้าบ้านอู สถานการณ์ของคุณชายอูนี้เกิดจากผู้ที่มีฝีมือแข็งแกร่งคนหนึ่ง คนนี้เฉียบคมและเด็ดขาด แม่นยำมาก เกรงว่าการจะรักษาคุณชายอูให้หายไม่ใช่เรื่องง่าย”
ชิวหลิ่งถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ส่ายหัวและตอบกลับอูฉี
อูฉีฟังแล้ว หน้าบึ้งตึงทันที ความโกรธในใจของถูกจุดชนวนขึ้นอีกครั้ง
ตอนนี้เป็นไงล่ะ เขาก็ไม่สามารถไปหาเฉินเกอเพื่อแก้แค้นให้ลูกชายได้
ทั่วทั้งเมืองมังกรแดง สิ่งเดียวที่ตระกูลอูกลัวคือตระกูลเจินไม่กล้าฉีกหน้ากับตระกูลเจิน
“ท่านชิว ฟังจากความหมายในคำพูดของท่าน ฉวนเอ๋อของผมน่าจะยังมีวิธีที่ช่วยได้ใช่ไหม?”
แต่ไม่ใช่ข่าวร้ายทั้งหมด อูฉีตอบสนองทันทีจ้องไปที่ชิวหลิ่งแล้วกล่าวถาม
ชิวหลิ่งพยักหน้าเล็กน้อย
“ถูกต้อง หมายความว่าอย่างงั้นก็จริง แต่ตั้งแต่โบราณวิทยายุทธเมื่อถูกทำให้เสื่อมแล้วเป็นเรื่องยากที่จะรักษา เว้นแต่ เว้นแต่เจ้าบ้านอูคุณจะหายาลึกลับมาแต่โบราณชนิดหนึ่งได้ ยาลึกลับชนิดนี้ตกทอดมาแต่โบราณ ชื่อว่าหญ้ากู่เจิน”
“หญ้ากู่เจินสามารถช่วยให้ผู้ที่ถูกทำร้ายให้วิทยายุทธเสื่อมกลับมาหลอมรวมวิทยายุทธทั้งหมดใหม่ได้!”
เมื่อได้ฟังชิวหลิ่งก็บอกวิธีหนึ่งกับอูฉี
“ท่านชิว หญ้ากู่เจินนี่สามารถหาได้ที่ไหน?”
อูฉีถามอย่างแน่วแน่ แทบรอไม่ไหวอยากจะรู้ที่อยู่ของหญ้ากู่เจินนี้
แต่สิ่งที่ยิ่งมีค่าจะหามาได้อย่างง่ายดายขนาดนั้นได้อย่างไร?
“เจ้าบ้านอู หญ้ากู่เจินนี้อยู่ที่ภูถังซาน ระหว่างที่ตัดผ่านแม่น้ำรั่ว ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหามาได้ ตั้งแต่สมัยโบราณ หญ้ากู่เจินปรากฏขึ้นในโลกเพียงสองครั้ง”
ชิวหลิ่งลอกเตือนอูฉีอีกครั้ง
แต่มีวิธีก็ดีกว่าไม่มี อูฉีไม่อยากเห็นลูกชายกลายเป็นคนพิการไปตลอดชีวิตโดยไม่ทำอะไร
“ท่านชิวไม่ต้องกังวล ผมจะใช้ทุกวิถีทางเพื่อหาหญ้ากู่เจิน!”
อูฉีมองไปที่ชิวหลิ่งกล่าวอย่างแน่วแน่มั่นใจ
“ใช่แล้ว ไม่รู้ว่าคนที่ทำร้ายคุณชายอูบาดเจ็บยังอยู่ในเมืองมังกรแดงหรือไม่ ในเมื่อเจ้าบ้านอูเชิญพวกเราออกจากเขา งั้นพวกเราก็ต้องล้างแค้นให้กับคุณชายอูอย่างแน่นอน!”
จากนั้น ชิวหลิ่งก็ถามอูฉี
ไม่ว่ายังไงอูฉีก็เป็นคนที่ยอมจ่ายแพงเพื่อเชิญพวกเขาลงจากเขา
แม้ว่าจะไม่มีวิธีใดที่จะรักษาอูฉวนได้ แต่อย่างน้อยมันก็สามารถช่วยอูฉวนแก้แค้นได้ สามารถไปจัดการกับเฉินเกอได้
หลังจากอูฉีฟัง ก็ดีใจมากทันที
คิดว่ามีท่านผู้อาวุโสแห่งภูเขากู่หลิ่งทั้งสามคนนี้ลงมือ ถ้าอย่างนั้นพวกเฉินเกอทั้งห้าก็ต้องจบเห่อย่างแน่นอน
“ท่านชิว แต่ไอ้นั่นพลังไม่อ่อนแอเลย!”
หลังจากหยุดชั่วครู่ อูฉีก็พูดกับชิวหลิ่ง
“ฮ่าๆๆๆ!”
ชิวหลิ่งฟังแล้วหัวเราะขึ้นมาทันที
“เจ้าบ้านอูโปรดวางใจได้ มีพวกเราทั้งสามออกหน้าสามารถเอาชนะไอ้นั่นได้แน่นอน ถึงเวลาแก้แค้นให้คุณกับคุณชายอูแล้ว!”
ชิวหลิ่งกล่าวอย่างมั่นใจมาก
พูดจบ ชิวหลิ่งทั้งสามก็กระโดดออกไปทันที ออกจากตระกูลอูโดยตรง
ยามดึกดื่น
ภายในจวนตระกูลเจิน
เฉินเกอและเจินเหมยนั่งอยู่ในสวนดอกไม้ด้านหลัง
ตั้งแต่เฉินเกอช่วยเจินเหมย ก็ทำให้ความรู้สึกของเจินเหมยที่มีต่อเฉินเกอแน่นแฟ้นขึ้นเรื่อยๆ ทั้งสองนั่งคุยกันในสวนดอกไม้ด้านหลัง
แต่ตอนนี้พวกเฉินเกอทั้งห้าปลอดภัยชั่วคราว อย่างน้อยก็อาศัยอยู่ที่ตระกูลเจินชั่วคราวได้ ตระกูลเจินอยู่ที่เมืองมังกรแดงถือได้ว่ามีอิทธิพล ดังนั้นอิทธิพลอื่นๆ จึงไม่กล้าที่จะรุกรานโดยภาระการณ์
และในขณะนี้ ยังไม่รอให้เจินเหมยพูดออกมา กระบี่เล่มหนึ่งพุ่งเข้าหาเฉินเกอและเจินเหมย
“ระวัง!”
เฉินเกอตอบสนองอย่างรวดเร็ว ลากเจินเหมยไปทันที
ทั้งสองหลบหนีกระบี่ได้อย่างราบรื่น และกระบี่ก็ปักอยู่บนพื้น
สิ่งนี้ทำให้พวกเขาสองคนตื่นตัว มองไปรอบ ๆ
วินาทีถัดมา เห็นเพียงผู้อาวุโสสวมชุดคลุมสีเทาสามคนกระโจนเข้ามาจากนอกกำแพงรั้ว หยุดที่ตรงหน้าเฉินเกอและเจินเหมย
“ไอ้นี่ วันนี้ฉันจะมาเอาชีวิตแก!”
ชิวหลิ่งจ้องเฉินเกอพูดอย่างเย็นชา
“คุณเป็นใคร? ผมไม่มีความคับข้องใจกับคุณ ทำไมต้องเอาชีวิตของผม?”
เฉินเกอขมวดคิ้ว จ้องชิวหลิ่งกล่าวถาม
“หึ ไอ้นี่ อย่าพูดมาก ความตายมาเยือนก็แค่ให้ชีวิตของแกอย่างเชื่อฟังก็พอ!”
ชิวหลิ่งไม่มีทางพูดตัวตนของตัวเองแน่ แต่ตะโกนอย่างเย็นชา
