แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
ตอนที่681
นลิน มีสุวรรณ์เป็นคนที่ต้องการจูบเขา ในตอนที่เขาหลบก็โดนโดยไม่ตั้งใจ
ก่อนหน้านี้นลิน มีสุวรรณ์ดูถูกเขา ในสายตามีเพียงธามนิธิ ในข่วงเวลานั้น เป็นเมธชนันเองที่อกหักอยู่ฝ่ายเดียว
แต่ตอนนี้ นลิน มีสุวรรณ์มาเข้าหาแบบนี้ เพื่ออยากแต่งงานกับตน เขากลับไม่ได้สนใจอีกต่อไปแล้ว
หลังจากที่เขาเห็นรอยลิปสติกบนเสื้อ เขาก็จัดการโยนเสื้อลงในถังขยะ ไม่มีความตั้งใจที่จะใส่มันอีกต่อไป
-
วันอังคารในเวลากลางคืน บ้านมีสุวรรณ์จัดงานเลี้ยง ปาณีสวมประโปรงสั้นสีดำ เป็นชุดที่เรียบร้อย ก้าวลงจากรถแล้วก็ถูกธามนิธิจูงมือไป
นี่เป็นครั้งแรกที่ปาณีมาบ้านมีสุวรรณ์ เพิ่งได้รู้ว่าบ้านมีสุวรรณ์นั้นใหญ่โตมากจริง ๆ
ไม่สงสัยเลยว่าทำไมนลิน มีสุวรรณ์ถึงได้หยิ่งผยองแบบนั้น
พระเจ้า บ้านหลังนี้ ถึงเธอทำงานทั้งชีวิตก็คงซื้อไม่ได้หรอกมั้ง
เธอจับมือธามนิธิพลางพูดว่า “วันนี้เธอหมั้น พวกเรามาที่นี่ หากเธอเห็นเข้าจะไม่โกรธตายเหรอคะ”
ธามนิธิให้เวลาชลธีหนึ่งสัปดาห์ ให้ชลธีทำให้นลิน มีสุวรรณ์แต่งงานออกไปให้ได้ ชลธีร้อนใจ ถ้าหากรอแต่งงานมันจะสายเกินไป จึงต้องหมั้นก่อน
เมื่อคืนปาณีได้ยินชลธีโทรคุยกับธามนิธิเป็นเวลานาน หลังจากขอร้องอยู่นาน ธามนิธิก็ตกลงอย่างไม่เต็มใจ
วันนี้เขามาเพื่อสังเกตการณ์พิธี เพราะเขาไม่เพียงแต่ต้องการให้นลิน มีสุวรรณ์แต่งงานออกไป เขายังต้องการที่จะเห็นนลิน มีสุวรรณ์แต่งงานออกไปด้วย
ธามนิธิจ้องมองมองปาณี คืนนี้เธอแต่งหน้าโทนกลางคืนแบบบางเบา แต่แต่งเข้มกว่าปกติเล็กน้อย ให้อารมณ์ที่ลงตัว เป็นความงดงามที่ทำให้คนสั่นไหว
บางที่ความงดงามนี้อาจจะมองในฐานะคนรัก ธามนิธิมองไปที่เด็กน้อยที่น่ารักของตัวเอง ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็รู้สึกพึงพอใจ
“ถ้าไม่ใช่เพราะอยากเห็นเธอตายด้วยความโกรธ แล้วผมจะมาทำอะไรที่นี่ล่ะ”
“……” ปาณีเหงื่อตก ที่ผู้สูงอายุเคยกล่าวไว้นั้นถูกต้อง ฉันถึงกับไปต่อไม่ถูกเลย
เมธชนันตามหลังทั้งสองคนมา ตอนนี้เขาอาศัยอยู่ที่บ้านของธามนิธิ จึงมาด้วยกันกับพวกเขา
ทั้งสองคนคุยกันเขาก็ไม่ได้ส่งเสียงออกไป เพียงแค่มองไปที่ด้านหลังธามนิธิกับปาณีเฉย ๆ
ตอนที่พวกเขายืนอยู่ด้วยกัน มันช่างดูเหมาะสมกันดีจริง ๆ
มันทำให้เมธชนันนึกถึงตอนที่เขาอยู่ในปักกิ่ง ทุกครั้งที่นลิน มีสุวรรณ์ไปหาธามนิธิและยืนอยู่ข้างธามนิธิ และเขา ที่เผชิญหน้ากับผู้ญิงที่ตัวเองชอบ ซึ่งได้แต่อยู่ที่ด้านหลังเงียบ ๆ
ไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ ถึงได้นึกถึงเรื่องในอดีตขึ้นมา ธามนิธิยิ้ม และหยุดความคิดที่ยุ่งเหยิงเหล่านี้ ..
ทั้งสามคนเข้าประตูไปพร้อมกัน เห็นชลธีอยู่กับท่านประธานธีรวัฌน์ของบริษัท นาทันเลิศกรุ๊ป จัดกัด และนลิน มีสุวรรณ์ที่มีใบหน้าที่ขมขื่นยืนอยู่ข้างพ่อของเธอ
ปิยพนธ์ลูกชายคนโตของตระกูลนาทันเลิศมองเธอด้วยไปหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
นานแล้วที่ปิยพนธ์ไล่ตามนลิน มีสุวรรณ์ ไล่ตามมานาน แต่นลิน มีสุวรรณ์ก็ไม่สนใจเขา
บ้านมีสุวรรณ์มีฐานะดี นลิน มีสุวรรณ์เองก็สวยมาก เขามาสามารถเข้าถึงเธอได้ เขาอับจนหนทาง
แต่ไม่คิดว่าบ้านมีสุวรรณ์กลับเสนอความคิดเรื่องแต่งงานกับนลิน มีสุวรรณ์ให้เขา นั่นคือเรื่องที่เขาอย่างไรก็ไม่คาดไม่ถึง
เมื่อได้มองใบหน้าเล็กที่สวยงามราวดอกไม้ของนลิน มีสุวรรณ์ ใกล้ ๆ ปิยพนธ์ก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าบานชัดเจน คนที่มีอายุสามสิบ ยิ้มจนบนใบหน้ามีรอยย่นเป็นคนอายุห้าสิบ
นลิน มีสุวรรณ์เงยหน้าขึ้น กวาดมองปิยพนธ์ คนคนนั้นก็รู้สึกกระสับกระส่าย
“คุณพ่อคะ” เธอเรียกชลธีที่อยู่ข้างๆ
ชลธีหันมามองเธอ แล้วเดินเข้ามาใกล้ “มีอะไร”
“ฉันไม่อยากหมั้นกับเขา”
ปิยพนธ์คนนี้ ตอนสมัยเรียนเกรดก็ไม่ดี
ถึงแม้ว่าครอบครัวจะมีเงินอยู่เล็กน้อยก็ไม่เคยฮึดสู้
ตอนที่682
ไม่ต้องพูดถึงว่ามันดูไม่ดีเมื่อเทียบกับธามนิธิ ขนาดเมธชนันยังห่างไกล
นลิน มีสุวรรณ์ยิ่งเห็นหน้าเขาก็ยิ่งอารมณ์ไม่ดี ..
ทำไมเธอต้องแต่งงานกับคนแบบนี้
ด้วยฐานะอย่างเธอแล้วชัดเจนว่าควรต้องแต่งงานกับธามนิธิเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตอนที่ถูกขอแต่งงาน ทุกวันนี้อดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบทุกคนกับธามนิธิ
ยิ่งเป็นแบบนี้ เธอยิ่งไม่สามารถยอมรับความจริงได้
ชลธีท่าทีจริงจัง “หาได้อย่างปิยพนธ์คือไม่เลวแล้ว เขาก็เคยชอบแกมาก่อน ครอบครัวก็พอมีเงิน แกยังต้องการอะไรอีก”
“หรือว่าบนโลกใบนี้เหลือเขาเพียงคนเดียวหรือไงคะ” นลิน มีสุวรรณ์มองชลธี เห็นชลธีจ้องเธอ ก็ทำตัวเป็นเด็กร้องเรียน “คุณพ่อคะ คุณยังเป็นพ่อของฉันใช่หรือไม่”
นลิน มีสุวรรณ์ยังคงมีความเกรงกลัวชลธี
แต่นี่คือพ่อของเธอ บางครั้งจึงทำตัวเป็นเด็กบ้างแม้ว่าจะเลยวัยมานานแล้ว
ชลธีพูดด้วยความปวดหัว “แกคิดว่าฉันไม่อยากหาคนอื่นเหรอ แต่จะให้ฉันไปหาคนอื่นที่ไหน ก่อนหน้านี้มีหลายคนที่รู้สึกไม่เลว แต่พวกเขาไม่อยากแต่งกับแก!”
เมื่อนลิน มีสุวรรณ์ทำให้ธามนิธิเจ็บปวดจนจากไป ถึงแม้ว่าในตอนนั้นเป็นเพียงผู้ชมสถานการณ์ ทำให้พวกเขาไม่สามารถตำหนินลิน มีสุวรรณ์ได้ แต่ถ้าต้องการให้นลิน มีสุวรรณ์มาแต่งงานกับตัวเอง ก็มีไม่กี่คนที่เต็มใจ
และครอบครัวของพวกเขาก็ไม่เต็มใจ ขยาดคนเนรคุณอย่างนลิน มีสุวรรณ์
อย่างที่ทุกคนเคยรู้มาก่อน ว่าพ่อแม่ของธามนิธิดีต่อนลิน มีสุวรรณ์มากขนาดไหน แต่น่าเสียดายที่ผู้หญิงคนนี้เขวี้ยงหินซ้ำเติมคนที่ล้ม
ดังนั้นครอบครัวของบอร์ดน้อยใหญ่ล้วนแล้วแต่ไม่แลเธอ
ชลธีวิเคราะห์ว่า “ตอนนี้ฉันยังเป็นประธานของบริษัทบีเอ็ม ฉันยังสามารถหาอย่างปิยพนธ์ได้ ถ้าต้องทำให้ธามนิธิหงุดหงิดอีก เมื่อถึงเวลานั้นเขาจะทำอะไรก็ไม่รู้ ถ้าฉันไม่ได้เป็นประธานแล้ว แกไม่สามารถได้แต่งกับปิยพนธ์ด้วยซ้ำ”
ถึงแม้ว่าเขาจะถือหุ้นบริษัทบีเอ็มอยู่จำนวนมาก แต่ว่าหุ้นของกรรมการคนอื่นนั้นเพิ่มขึ้นก็แซงหน้าเขาไปนานแล้ว
นลิน มีสุวรรณ์จ้องมองเขา “เป็นไปได้ยังไงคะ บริษัทบีเอ็มคุณเป็นคนสร้าง มันเป็นเลือดเนื้อและจิตใจของคุณนะ”
ชลธีสีหน้าหนัก “มันเคยเป็น แต่ตอนนี้หุ้นของบริษัทจำนวนมากไม่ได้อยู่ในมือฉัน ตอนนี้มีกรรมการหลายคนที่เห็นแก่มิตรภาพในอดีตแล้วยังคงยืนอยู่ข้างฉัน แต่ว่า เรื่องครั้งล่าสุดนั่นทำให้พวกเขาผิดหวัง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นอีก พวกเขาคงจะไม่พอใจ”
แท้จริงแล้ว ผลประโยชน์ทั้งหมอของบริษัทบีเอ็ม มันสำคัญกว่าผลประโยชน์ของลูกสาวบ้านมีสุวรรณ์
ตอนนี้แค่สละนลิน มีสุวรรณ์เท่านั้น นี่คือการสูญเสียที่น้อยที่สุด
เมื่อนลิน มึสุวรร์ได้ฟังคำพูดของพ่อแล้วก็เศร้ามาก “แต่คุณให้ฉันแต่งงานกับคนแบบนั้น….”
“ทั้งหมดถูกตัดสินแล้ว แกยังจะพูดอะไรอีก” ชลธีขี้เกียจพูดกับเธอ “ฉันยุ่งอยู่”
เขาเดินจากไป ไม่อยากเสียเวลากับนลิน มีสุวรรณ์อีก ตอนนี้ไม่ว่านลิน มีสุวรรณ์จะสมัครใจหรือไม่ เธอก็ต้องยอมรับการหมั้นในวันนี้
ชลธีเพิ่งเดินจากไป เมื่อนลิน มีสุวรรณ์เงยหน้าขึ้นก็ได้เห็นธามนิธิ
เขาใส่ชุดสูท มีปาณีอยู่เคียงข้าง ทั้งสองเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ ในสายตาคนอื่นมันช่างเป็นภาพที่สวยงาม
เมื่อนลิน มีสุวรรณ์เห็นใบหน้าของธามนิธิ ก็ทำให้นึกถึงตอนที่เขาบีบคอเธอ ด้วยสัญชาตญาณจึงเบี่ยงเบนสายตา
อาจเป็นเพราะวันนั้นธามนิธิน่ากลัวมาก ตอนนี้เมื่อเธอได้มองเขา ก็ยิ่งไม่กล้ามองเขาอีก
กลัวว่าอีกเสี้ยววินาทีเขาจะเข้ามาบีบคอเธออีก
ปิยพนธ์เดินมายืนข้างนลิน มีสุวรรณ์ มองเธอแล้วเห็นสีหน้าที่ซีดเผือด “คุณไม่เป็นไรนะ อยากไปพักสักครู่ไหม”
นลิน มีสุวรรณ์มองปิยพนธ์ ไม่สนใจเขาและเดินจากไป
ตอนที่683
ปิยพนธ์ตามเธอมา “นลิน”
จากนั้นก็ตามขึ้นไป บรรดาแขกมองไปที่ปิยพนธ์ เขาอยู่กับนลิน มีสุวรรณ์ แทบจะรู้สึกว่าคล้ายคลึงดอกไม้ที่อยู่บนมูลวัว
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะพูดลับหลัง “ชลธีคิดยังไง ถึงให้ลูกสาวแต่งงานกับผู้ชายแบบนั้นกันนะ”
“แต่เดิมต้องการให้แต่งกับธามนิธิ ตอนนี้…แตกต่างมากมายขนาดนี้เลยเหรอ”
บางคนพูดอย่างรังเกียจ “มีคนต้องการก็ดีสิ ผู้หญิงแบบนี้ถ้าคุณเอาไป แล้ววันใดวันหนึ่งมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นกับคุณ เธอก็จะวิ่งหนีเร็วกว่าใคร ความสวยงามมีอะไรดีกันล่ะ”
“นั่นก็จริง”
แต่ถึงพูดแบบนั้นอย่างไรเสียพวกเขาก็รู้สึกว่านลิน มีสุวรรณ์ไม่เหมาะสมกับปิยพนธ์
-
“ปาณี” ปาณียืนอยู่ข้างธามนิธิ จู่ ๆ ก็เห็นส้มโอ ส้มโอเดินเข้ามาและเห็นว่าปาณีกับธามนิธิอยู่ด้วยกัน จึงแสดงความสุภาพ “ประธามธามนิธิ”
ปาณีมองเธอ รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “เธอก็มาเหรอ”
“อืม มากับพ่อของฉันน่ะ” ส้มโอพูด “เขาต้องการให้ฉันมา พูดอะไรดี ๆ ให้ฉันฟังหน่อยสิ ฉันไม่ชอบสถานที่แบบนี้เลย”
เธอไม่ชอบงานเลี้ยง และไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยอะไร
ถึงแม้ว่าครอบครัวจะมีฐานะอยู่สักหน่อย แต่ทุกครั้งที่ออกงาน พ่อเป็นคนประเภทที่อ่อนน้อมถ่อมตน ส้มโอไม่ค่อยชอบความรู้สึกนี้มากนัก
คุณชรัณกำลังคุยอยู่กับใครสักคน เธอจึงปลีกตัวออกมา
ปาณีบอกธามนิธิว่าจะเดินไปคุยกับส้มโอ
ส้มโอยิ้มเยาะเย้ย “นลิน มีสุวรรณ์แต่งงานกับผู้ชายแบบนั้นได้ยังไง ก่อนหน้านี้ยังอยากแต่งงานกับประธานธามนิธิอยู่เลย ไม่คาดคิดเลยจริง ๆ”
ปาณีจำได้ว่าเพิ่งเคยเจอปิยพนธ์ มองผู้ชายคนนั้น ที่อายุมากกว่านลิน มีสุวรรณ์สิบปี
นลิน มีสุวรรณ์ที่มักจะหยิ่งผยองต้องมาแต่งงานกับผู้ชายแบบนั้น คงจะปวดหัวมากใช่หรือไม่
ปาณีพูด “ใครให้เธอทำตัวเองล่ะ”
ถ้าเธอไม่ไปหาฝนสิริ ก็จะไม่ทำให้ธามนิธิโกรธ จนบังคับให้เธอต้องแต่งงานภายในหนึ่งสัปดาห์
พูดได้แค่ว่า ถึงไม่ตายก็ต้องตาย
ส้มโอมองปาณี และมองไปอีกคนที่อยู่ไม่ไกล บางครั้งสายตาของธามนิธิก็มองมาที่ปาณี จึงถามด้วยความตื่นเต้น “เธอกับคุณอาของเธอคืนดีกันแล้วเหรอ”
“อืม” ปาณีมองย้อนกลับไป มองตาของธามนิธิ ประสานสายตากับเขา
เธอละสายตาและหันมาพูดคุยกับส้มโอต่อไป
ส้มโอหยอกล้อ “โอ๊ย ยังจะเขินอายอยู่อีก”
“เขินอายแล้วยังไงล่ะ” ปาณีถลึงตาใส่เธอ
ส้มโอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ “ก็ไม่ยังไงหรอก แล้วทำไมถึงไม่กล้าล่ะ”
ปาณีคุยกับส้มโอสักพัก และยังพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องที่นภันต์กำลังจะเปิดการถ่ายทอดสด
นภันต์ในตอนนี้โด่งดังมาก โดยเฉพาะหลังจากที่เวทัสลาออก แฟน ๆ ส่วนใหญ่ก็เริ่มหันกลับมาชื่นชอบเขา
เวทัสไปต่างประเทศ แต่ทีมของเขายังคงดำเนินต่อไป และเพิ่มสมาชิกใหม่ ในโลกใบนี้ ถึงไม่มีใครเลย แต่โลกก็ยังคงหมุน
ปาณีคุยกับส้มโอสักพักก็กลับไปหาธามนิธิ เห็นมือข้างหนึ่งของเมธชนันอยู่บนร่างกายของธามนิธิ กอดไหล่กันอย่างสนิทสนม
ปาณีนึกสะท้อนภาพเมื่อไม่นานมากนี้ ดูยังไงเมธชนันก็ไม่ค่อยถูกชะตาไม่ใช่เหรอ ตอนนี้คิดให้ดี แบบนี้…หมายความว่ากับคุณอามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันแล้วเหรอ
เธอกระแอมไอแล้วพูดขึ้น “เมธชนัน เอามือออกไปจากคุณอาของฉัน”
เมธชนันหันกลับมา มองใครบางคนที่กำลังอิจฉา แล้วกอดไหล่ธามนิธิแนบแน่นขึ้น
ปาณี “…..”
ตอนที่684
แบบนี้มันหน้าไม่อายเกินไปแล้ว!
ธามนิธิจ้องมองเมธชนัน ผลักมือของเขาจากร่างกายเบา ๆ
เมธชนัน “……”
นี่ไม่ใช่ที่พี่น้องควรทำ
เขามองไปที่หน้าตาจริงจังของปาณีแล้วล้อเลียน “แสดงความเป็นเจ้าของจังนะ!”
“สามี เขาแกล้งฉัน” ปาณีเกาะแขนธามนิธิ ยุแยงอย่างเปิดเผย
ธามนิธิมองเธอ รู้สึกว่าเธอแทบจะใกล้เคียงกับตัวสร้างหายนะ
พิธีหมั้นจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า พิธีกรยืนพูดบนเวที ปาณียืนอยู่ข้างธามนิธิ เห็นนลิน มีสุวรรณ์เดินนำขึ้นเวทีไปอย่างไม่เต็มใจ
เธอถูกบังคับให้ยืนเคียงข้างพ่อของเธอ ฟังชลธีพูด บอกว่าต้องการให้เธอแต่งงานกับปิยพนธ์
ปิยพนธ์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ มองเธออย่างมีความสุข
แล้วก็มาถึงช่วงสำคัญ ฝูงชนต่างหยอกล้อ ขอให้พวกเขาจูบกันต่อหน้าทุกคน
หลังจากหมั้นแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีประเด็นนี้
“จูบเลย จูบเลย!” คลื่นเสียงคำรามต่อเนื่อง ปิยพนธ์คว้าไหล่ของนลิน มีสุวรรณ์โดยไม่ลังเล เขาก้มหน้าลง เพื่อจูบลงไปบนใบหน้าที่สวยดั่งดอกไม้ของนลิน มีสุวรรณ์
เมื่อครั้งที่นลิน มีสุวรรณ์กับธามนิธิอยู่ด้วยกัน ไม่เคยจูบกันเลยสักครั้ง
วันนั้นต้องการจูบเมธชนัน แต่สุดท้ายเขาก็หลบเลี่ยง
จูบแรกของเธอยังคงอยู่ แต่ไม่คิดว่าต้องมามอบให้กับคนอย่างปิยพนธ์
ในตอนที่ปิยพนธ์ก้มลงมาจูบเธอ นลิน มีสุวรรณ์ไม่สามารถทนได้ จึงหลีกเลี่ยงอย่างเย็นชา อย่างไรก็ตาม ถึงอย่างนั้นปิยพนธ์ยังคงจูบลงบนใบหน้าของเธอ
ความรู้สึกคลื่นไส้เอ่อขึ้นมา เธอกุมหน้าอก เกือบจะคายออกมาในที่สาธารณะ รีบผลักปิยพนธ์ออกไปและวิ่งลงจากเวที
ในสายตาของทุกคน แค่คิดว่าเธอเขินอาย
ปิยพนธ์ที่ยืนอยู่บนเวทีมีความปิติยินดียิ่ง เมื่อริมฝีปากของเขากดลงบนใบหน้าของเธอ สัมผัสนั้นนุ่มเนียนจนทำให้เขาหลงใหล
เขามีแฟนมาแล้วหลายคน นลิน มีสุวรรณ์นั้นสวยที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยกล้าคิดฝัน
เมื่อคิดถึงสิ่งที่ตัวเองสามารถทำกับเธอได้หลังจากการหมั้น ก็ทำให้เลือดในกายของเขาเดือดพล่านร้อนระอุ
นลิน มีสุวรรณ์ลงจากเวที ซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำและสำรอกมันออกมา
มีคนกำลังเข้าห้องน้ำพอดี มองเธอที่อาเจียนในอ่างล้างหน้า และจากนั้นก็เดินออกไป
เมธชนันดื่มและพูดคุยกับธามนิธิ ปาณียืนอยู่ข้าง ๆ ธามนิธิและดื่มน้ำผลไม้ บางครั้งก็มีคนเดินเข้ามาทักทายธามนิธิและเมธชนัน
มีชายหนุ่มหล่อเหลาสองคนยืนอยู่ข้าง ๆ ผู้หญิงคนอื่นต่างพากันส่งสายตาอิจฉามาที่ปาณีทั้งหมด
ปลายหูของปาณีได้ยินเสียงคนคุยกัน “ไม่จริงมั้ง ท้องจริงเหรอ”
“ทำไมจะไม่จริง ได้ยินว่าเธอท้องแล้ว ไม่ย่างนั้นเธอจะรีบหมั้นขนาดนี้ทำไม”
“โอ้ นี่มันท้องก่อนแต่ง ไม่คิดเลยจริง ๆ ไม่แน่ว่าเด็กในท้องเป็นลูกของคนอื่นแล้วหาคนมารับแทน”
เพราะชลธีที่กังวลจนต้องให้นลิน มีสุวรรณ์รีบแต่งงานออกไปจึงทำให้เกิดการคาดเดาไปต่างๆนาๆ
ตอนนี้ได้ยินข่าวลือว่า‘ท้อง’ ทุกคนก็พากันคาดเดาไปในทิศทางนี้
เมื่อนลิน มีสุวรรณ์ออกมาและได้ยินคำพูดพวกนั้นก็โกรธมาก
นึกไม่ถึงเลยว่าจะพูดกันว่าเธอท้องงั้นเหรอ
นลิน มีสุวรรณ์เดินเข้ามา “เธอพูดอะไร ไหนพูดอีกครั้งซิ”
เธอเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ผู้หญิงสองคนนั้นก็ไม่พูดคุยอีกและเดินหนีไป
อย่างไรก็ตาม นลิน มีสุวรรณ์ยิ่งดูน่ารังเกียจ
ต่างพูดกันว่าคุณหนูบ้านมีสุวรรณ์นั้นอ่อนโยนมาก อ่อนโยนตรงไหน มองไม่ออกเลยจริง ๆ
ทันใดนั้นก็มีผู้คนจำนวนมากต่างพากันชี้ตรงมา
เมธชนันมองนลิน มีสุวรรณ์ ในที่สุดก็ทนไม่ได้ เดินเข้าไปลากเธอออกมา
ตอนที่685
ออกจากห้องโถง นลิน มีสุวรรณ์สะบัดมือเขาออก “คุณปล่อยฉัน!”
“มันยังน่าอายไม่พอเหรอ ยิ่งคุณทำเสียงดังเท่าไร ก็ยิ่งทำให้ตัวเองอับอายมากขึ้นเท่านั้น” คนพวกนั้นจะไม่บอกเธอต่อหน้า แต่จะเอาไปพูดถึงเธอลับหลัง แม้ว่าเธอจะทำสิ่งใด แต่จะแพร่กระจายออกไปเกินจริงมากกว่าที่เป็น
นลิน มีสุวรรณ์พูด “ก็คุณเองไม่ใช่เหรอที่อยากเห็นฉันเป็นแบบนี้ ตอนนี้มาทำตัวเป็นคนดี มันสายไปแล้ว!”
ถ้าเมธชนันยินดีที่จะแต่งงานกับเธอ ทุกอย่างมันจะไม่กลายเป็นแบบนี้
เขาไม่แต่งงานกับเธอ แล้วตอนนี้กลับมาเสแสร้งอะไร
เมธชนันมองเธอ ยกมุมปากอย่างหมดหนทาง “ขี้เกียจสนใจคุณแล้ว”
ที่อยากให้เขาแต่งงานกับเธอ แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้
เขาแค่ไม่อยากเห็นเธอทำตัวเหมือนเป็นตัวตลกต่อหน้าทุกคน
ไม่คิดว่าเธอจะไม่สำนึกบุญคุณ
“ชนัน” เห็นเขากำลังจะไป นลิน มีสุวรรณ์รีบกระวีกระวาดเอื้อมแขนเข้าไปโอบรอบตัวเขา “ฉันรักคุณ ก่อนนี้ฉันเคยตาบอด ไม่รู้เลยว่าคุณดีกับฉันแค่ไหน หลังจากนี้ฉันจะรักคุณเพียงคนเดียว คุณพาฉันไปได้ไหม พาฉันออกไปจากที่นี่ ฉันไม่อยากอยู่กับผู้ชายคนนั้นจริง ๆ”
เพียงแค่ปิยพนธ์จูบใบหน้าเธอ เธอก็รู้สึกขยะแขยงจนอยากอาเจียน
เธอไม่อยากจินตนาการถึงตัวเองต่อจากนี้ หากต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ร่วมกับปิยพนธ์จะเป็นเช่นไร
เมธชนันมองไปที่วงแขนรอบเอว “พ่อแม่ของผมจะต้องไม่เห็นด้วย และผมก็ไม่อยากแต่งกับคุณ”
เขายังคงมีความรู้สึกตกค้างกับนลิน มีสุวรรณ์ แต่เขาจะไม่มีทางทรยศต่อความสัมพันธ์ของเขากับธามนิธิ และในอนาคตจะไม่ทำเพื่อนลิน มีสุวรรณ์จนทรยศต่อครอบครัวของเขา ทำในสิ่งที่ทำให้พ่อของเขาผิดหวังอีก
เมื่อก่อนนี้เมธชนันนั้นเหลวไหล จนพ่อชื่นชมแค่ธามนิธิเท่านั้น
แต่ว่า หลังจากธามนิธิบาดเจ็บ สถานะของเขาก็เปลี่ยนไปมาก
ตอนนี้ทุกคนรู้แล้ว ว่าเมธชนันเป็นลูกชายคนโตของจอมพลนรเทพ เป็นผู้สืบทอดคนต่อไปของจอมพลนรเทพ และไม่แพ้พ่อของเขาในทุก ๆ ด้าน
มันไม่ง่ายเลยที่เขาจะมีทุกอย่างในวันนี้ ที่มีได้เพราะพ่อยินยอม ให้แลกทุกอย่างเพื่อนลิน มีสุวรรณ์ มันจะเป็นไปได้ยังไง
นลิน มีสุวรรณ์กอดเขา วางมือลงบนเข็มขัดหนังของเขา “ฉันรู้ว่าพ่อแม่ของคุณไม่ชอบฉัน แต่ไม่เป็นไรค่ะ ฉันต้องการแค่คุณ…ให้ฉันอยู่กับคนอย่างปิยพนธ์ คุณไม่รู้สึกว่ามันทุเรศเหรอ!”
ปิยพนธ์คู่ควรกับเธอตรงไหน
เมธชนันมองมือที่เลื้อยขึ้นมาของนลิน มีสุวรรณ์ ร่างกายก็ตอบสนองโดยไม่รู้ตัว
เขาชอบเธอมาหลายปี ถึงตอนนี้จะไม่ใช่แบบนั้นแล้ว แต่ทว่านลิน มีสุวรรณ์เก่งในจุดนี้ซึ่งไม่อาจปฏิเสธได้
ตอนนี้ทุกคนอยู่ในห้องโถง ทั้งสองเข้าไปในห้องของนลิน มีสุวรรณ์ นลิน มีสุวรรณ์กอดเมธชนัน นอนอยู่บนเตียงตัวเอง มองเขาอย่างคาดหวัง “ชนัน ต้องการฉัน”
การแต่งงานกับปิยพนธ์เป็นสิ่งที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แต่ว่าครั้งแรกของเธอ เธอไม่อยากมอบให้คนแบบนั้น
อย่างน้อยเมธชนันก็หล่อ ในทุกแง่มุมก็ทิ้งห่างปิยพนต์ในทุกด้าน
มือของเมธชนันสะเปะสะปะทั่วกายเธอ ไม่ต้องพูดถึงลักษณะ นลิน มีสุวรรณ์เป็นประเภทนั้นจริง ๆ เป็นผู้หญิงที่ทำให้ผู้ชายไม่สามารถหยุดได้
ทันทีที่สอดแทรกเข้าไปในร่างกายเธอ นลิน มีสุวรรณ์พลันขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด
เขาไม่มีความอ่อนโยน
เธอเอ่ยเตือน “เบาหน่อยค่ะ นี่เป็นครั้งแรกของฉัน”
ความรู้สึกของการถูกทำลายแตงโมนั้นมันเจ็บปวดจนทำให้น้ำตาของเธอไหลออกมา
แต่เมื่อคิดว่าเธอไม่ได้เป็นของปิยพนธ์ เธอก็รู้สึกดีขึ้นมากทันที
นลิน มีสุวรรณ์ยกศีรษะขึ้น ต้องการที่จะจูบเมธชนัน เมื่อมองที่ริมฝีปากของเธอ เมธชนันก็เบี่ยงหลบอย่างเย็นชา
“……”
เสื้อผ้าท่อนบนของเมธชนันนั้นยังอยู่ครบ แม้แต่กางเกงก็ยังใส่อยู่ แต่ชุดของนลิน มีสุวรรณ์กลับถูกฉีกขาดอยู่ภายใต้ร่างเขา แบกรับการครอบครองของเขา
