ตอนที่ 751
เมื่อฟังจากน้ำเสียงของน้าฐิติพร ก็ทำให้ปาณีรู้ว่าเธอสงสัยในตัวของธามนิธิ
ปาณีอยากพูดว่า แม่ ไม่เห็นแม่ต้องกังวลเรื่องนี้ไปเลย เพราะขนาดน้าทัดพรเอานลินมาส่งถึงที่ อายังไม่เห็นสนใจเธอเลย แล้วตอนนี้อย่าหวังเลย
แต่ปาณีคิดอยู่สักพักก็คิดขึ้นได้ว่า อันที่จริงเขาก็เป็นลูกของน้าฐิติพร การที่เธอกังวลเรื่องนี้ก็ถือเป็นเรื่องปกติ
ดังนั้นเธอจึงนิ่งเงียบตลอดทาง แต่เธอเองก็แอบส่งข้อความไปหาธามนิธิว่า : แม่จะพาหนูไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล เพื่อตรวจดูว่าทำไหมหนูถึงไม่ตั้งครรภ์สักที
เมื่อข้อความส่งไปหาธามนิธิสักพัก ก็มีข้อความตอบกลับมาว่า : เเม่คงอยากมีหลานจริงๆแล้วล่ะ
ปาณีตอบว่า : ไม่ใช่ แม่กลัวว่าหลังจากนลินหย่า อาจะไปอยู่กับเธอ เลยให้ฉันรีบตั้งครรภ์ จะได้คุมอาให้อยู่หมัด
ธามนิธิ : …
นี้เป็นแม่แท้ๆนะ!
ไม่นาน ปาณีและน้าฐิติพรก็มาถึงโรงพยาบาล ชลิตมารับพวกเธอ “คุณน้า”
ถ้าหากเดาไม่ผิดล่ะก็ น้าฐิติพรน่าจะนัดกับเขาไว้
ชลิตมองมาที่ปาณี “คุณนายฐิติพร”
”หมอชลิตหยุดล้อเล่นกับฉันได้แล้ว”
เรียกคุณนายอะไรกัน ปาณีไม่คุ้นหูคำนี้เลย แต่รู้สึกว่าเรียกชื่อจริงยังจะดูน่าฟังกว่า
ชลิตพาพวกเธอเข้าไปข้างใน จู่ๆเขาก็ถามปราณีว่า “ได้ยินมาว่าเมธชนันมาหาหรอ?”
”ค่ะ แต่กลับไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว”
ตอนแรกผมอยากจะบอกว่ามีเวลาก็ไปเยี่ยมเขาหน่อยก็ดี” ชลิตพูดต่อว่า : “สองสามวันมานี้แอนน์ป่วย และไม่มีเวลาว่างเลย”
”แอนน์?” ปาณีถามอย่างสงสัย : “แฟนสาวของคุณหรอ?”
”แฟนสาวอะไรกัน? หมาที่บ้านครับ”
”คิดไม่ถึงว่าคุณจะเลี้ยงหมาด้วย!” ปาณีถามเขาอย่างตกใจ
ชลิตพูดว่า : “เป็นเพื่อนกับหมาง่ายกว่าเป็นเพื่อนกับคนนะครับ”
”…” ปาณีคิดสักพัก เขาหมายถึงอะไรกัน ก็แค่หมาตัวหนึ่งเท่านั้น
กระบวนการตรวจสอบร่างกายมีขั้นตอนเยอะมาก น้าฐิติพรอยู่เป็นเพื่อนปาณีทุกขั้นตอน
หลังกจากตรวจสอบเสร็จ หมอก็บอกผลการตรวจสอบว่า ร่างกายของปาณีสุขภาพแข็งแรงดี ไม่มีปัญหาอะไร
ปาณีเองก็ทราบดี เธอถูกธามนิธิเลี้ยงดูดีขนาดนั้น ต่อให้เธอป่วยก็คงหายแล้ว
เพราะอาเคร่งมาก และคอยควบคุมเธอทุกอย่าง
เมื่อก่อนเธอไม่ชอบเปาผม นิสัยไม่ดีนี้ สุดท้ายก็ถูกเขาดักแก้ไข
เมื่อก่อนตอนที่เธอมาหาน้าฐิตินั้น มักชอบกินอาหารประเภทเผ็ดเย็น สุดท้ายก็ถูกเขาดักแก้ไข
น้าฐิติพรพูดว่า : “แต่พวกเขาแต่งงานกันมาตั้งนานแล้วนะค่ะ แต่ทำไหมยังไม่มีลูกล่ะค่ะ”
ชลิตยืนอยู่อีกด้าน หมอที่ช่วยตรวจสอบปาณี เป็นเพื่อนของชลิต เขาขมวดคิ้ว และพูดว่า : “บางทีอาจเป็นปัญหาของธามนิธิก็ได้ครับ”
ปาณี : “…”
นี้อาจจะเป็นเพราะหลานสาวก็ได้
จู่ๆก็รู้สึกสงสารอาเสียอย่างนั้น
-
ตอนบ่าย เมื่อธามนิธิกลับมาก็เห็นปาณีก็กำลังแกะเม็ดแตงโมอยู่หน้าโต๊ะในห้องรับแขกอยู่ ส่วนน้าฐิติพรอยู่ในห้องครัว และบนโต๊ะก็วางอาหารเสริมบำรุงด้วย
ธามนิธิถามขึ้นว่า : “ของพวกนี้เอามาจากไหน?”
ปาณีตอบว่า : “แม่ซื้อให้หนูค่ะ”
”…” ธามนิธิรู้สึกแปลกใจ เพราะร่างกายของปาณีแข็งแรงอยู่แล้ว จะซื้ออาหารเสริมบำรุงอีกทำไหม?
ปาณีมองบนใบหน้าของอา และอธิบายว่า : “วันนี้หนูไปตรวจร่างกายมาค่ะ”
”อืม” ธามนิธินั่งลงข้างๆ
ปาณีพูดต่อว่า : “หมอบอกว่า ร่างการของฟนูไม่มีปัญหาอะไร แข็งแรงดี ดังนั้นพวกเขาคิดว่าที่พวกเราไม่มีลูก เพราะเป็นปัญหาของอา”
”…” เส้นเลือดเขียวกลางหน้าผากของธามนิธิกระตุก แล้วปัญหาเรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาด้วย
เขาแทบจะพูดอะไรไม่ทันเลย จู่ๆน้าฐิติพรก็เดินออกมาจากห้องครัว และพูดว่า : “ธามนิธิ ลูกกลับมาแล้วหรอ?”
ตอนที่ 752
ธามนิธิพยักหน้า และตอบว่า : “ครับแม่”
น้าฐิติพรมองประเมินเขาสักพัก ด้วยท่าทางกังวลใจ
เมื่อก่อนตอนที่นึกว่าปาณีจะตั้งครรภ์นั้น เธอยังรู้สึกดีใจมาตลอด
แต่พอไม่ได้ตั้งครรภ์ เธอเลยดีใจเปล่าประโยชน์
แววตาของน้าฐิติพร ทำให้ธามนิธิรู้สึกผิด
เพราะปาณียังอายุน้อย พวกเขาเลยยังไม่คิดอยากมีลูก ดังนั้นเลยพยายามป้องกันมาตลอด แต่มาวันนี้คิดไม่ถึงว่าน้าฐิติพรจะพูดถึงเรื่องนี้ขึ้น
น้าฐิติพรถามว่า : “นี้เป็นของที่แม่ซื้อให้ลูก ลูกต้องกินอย่างสม่ำเสมอ เข้าใจไหม ปาณี ลูกต้องคอยจับตาดูอาของลูกกินยาด้วยนะ เพื่อป้องกันเขาไม่กิน”
”…” ปาณีตอบรับ “ได้ค่ะ”
น้าฐิติพรพูดว่า : “พวกเธอนั่งคุยไปก่อน อาหารค่ำใกล้จะเสร็จล่ะ”
พูดจบ เธอก็เดินกลับเข้าไปในห้องครัว
ธามนิธิพิงหลังของปาณี และกอดเธอไว้ “ดูอาโดนเข้าใจผิด แล้วมีความสุขหรอ?”
เหมือนกับว่าเขาเพิ่งเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ
”เปล่านะ!” ปาณีพูดอย่างกังวลใจว่า : “หนูก็เป็นห่วงอาเหมือนกันนะ”
เธอก็ช่วยอธิบายให้เขาแล้ว
แต่การอธิบายกับน้าฐิติพรเป็นเรื่องยากมาก
อีกอย่างเธอก็ไม่กล้าบอกน้าฐิติพรตรงๆว่า พวกเราป้องกันการมีลูกอยู่
ปาณีมองดูธามนิธิ “หรือว่าจะบอกความจริงกับแม่ดี! เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นอาจจะดีขึ้นหน่อย”
เพราะไม่สามารถให้อาถูกเข้าใจผิดตลอด!
ธามนิธิก้มหน้าลง และมองปาณีผู้แสนน่ารัก แล้วพูดว่า : “ไม่เป็นไร ให้แม่เข้าใจผิดไปก่อน”
”อาไม่รู้สึกไม่ยุติธรรมบ้างหรอ?” เป็นถึงชายชาติชาตรี กลับถูกเอาเปรียบ แล้วเอาจะสบายใจได้ยังไง!
ธามนิธิพูดว่า : “ถ้าอารู้สึกไม่ยุติธรรม หนูสามารถช่วยชดเชยให้ได้ไหมล่ะ?”
”….” ไม่ได้
ธามนิธิมองหน้าปาณี “จริงสิ ยังมีอีกเรื่องที่อาอยากคุยกับหนู”
”เรื่องอะไรค่ะ?” ปาณีถามขึ้น
ธามนิธินั่งลง และกุมมือเธอไว้ แล้วยกมือเธอมาวางบนเข่า “ช่วงนี้มีโครงการหนึ่งที่อาอยากจะต้องไปทำธุระต่างจังหวัดสักระยะหนึ่ง และอาจจะไม่สามารถกลับบ้านได้ทุกวันด้วย”
”…” ปาณีมองที่ธามนิธิ “ต้องไปนานมากเลยหรอค่ะ?”
ธามนิธินิ่งสักพัก แล้วพยักหน้า “คงจะสักพัก”
ปาณีก้มหน้าลง “อืม”
ธามนิธิรู้ดีว่าเธอทำใจไม่ได้ เพราะเขาจะต้องจากเธอไป และทิ้งเธออยู่คนเดียว เขาพูดว่า : “อาทำใจจากหนูไม่ได้เหมือนกัน แต่ตอนนี้หนูมีเรียน รอให้หนูปิดเทอมก่อน แล้วค่อยไปหาอา?”
คนอย่างพวกเขาปกติก็ยุ่งอยู่แล้ว
เพื่อสามารถอยู่เป็นเพื่อนกับปาณีได้ งานที่ไม่ค่อยจำเป็นมาก เขาก็มักจะให้คนอื่นจัดการแทน
แต่ถึงยังไงงานที่เขาทำ เขาเองก็ไม่น่าจะสามารถติดตัวเธอได้เสมอ
สาขาหลักของบริษัทเบนนิซิสกรุ๊ปจำกัดไม่ได้อยู่ที่เมืองชยุต
ก่อนที่ธามนิธิจะรับช่วงดูแลบริษัทต่อ หลายๆเรื่องมักจะเป็นชัยพรกับฐิติพรดูแลจัดการ และยังมีจันวิภาด้วย และบางครั้งก็จะมีนพรุจเข้ามาช่วยแก้ไขจัดการบ้าง
แต่ตอนนี้เข้าเป็นคนรับช่วงต่อเเล้ว ดังนั้นอาจจะมีบางเรื่องที่เขาทำแล้วมีผลไม่เหมือนกัน
ดังนั้นเพื่อปรับความสมดุล เขาตัดสินใจไปเรียนรู้สักพัก
ปาณีก็เข้าใจดีว่า อาไม่ใช่คนที่ชอบอยู่ว่างๆ คนที่มีความสามารถ มักจะมีเรื่องต้องทำมากมาย
สามารถกลับมาหาเธอทุกวันได้ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายดายสำหรับเขาแล้ว
เธอก้มหน้าลง หลังจากฟังจบก็เงยหน้ามองเขา : “ไม่เป็นไรค่ะ ตอนอาไม่อยู่ หนูก็โอเค”
เธอเข้าใจตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ส่วนธามนิธเองก็ทราบดี
เขาชมเชยว่า : “ของล้ำค่าประจำบ้านเราน่ารักจริงๆ”
”หนูไม่ใช่เด็กแล้วนะค่ะ” ปาณีกุมมือเขาไว้ : “อีกอย่างโรงเรียนหนูก็ใกล้ปิดแล้วด้วย รอให้ปิดก่อน แล้วหนูจะไปหานะค่ะ”
ตอนที่ 753
ธามนิธิพยักหน้า “อืม”
หลังจากที่น้าฐิติพรทำกับข้าวเสร็จ แม่ลูกสามคนก็กินข้าวด้วยกัน ธามนิติก็บอกน้าฐิติพรว่าเขาจะไปทำธุระที่อื่นสักพักหนึ่ง น้าฐิติพรถามว่า : “แล้วปาณีล่ะ? ไปกับลูกหรือเปล่า?”
น้าฐิติพรทราบดีอยู่แล้วเกี่ยวกับธุระทางนั้น ดังนั้นการที่ธามนิติไปที่นั้นสักครั้งถือเป็นเรื่องที่ดี
”ปาณีมีเรียนครับ อีกอย่างเธอก็มีงานด้วย แม่ก็ช่วยดูแลเธอให้หน่อยนะครับ”
น้าฐิติพรพูดว่า : “ไม่มีปัญหา”
เธอมองปาณีเป็นลูกสาวตั้งนานแล้ว
ธามนิธิพยักหน้า และมองปาณี “ตอนสุดสัปดาห์ หนูก็มาอยู่เป็นเพื่อนพ่อแม่ของอาหน่อยนะ”
เขากลัวว่าพอเขาจากไป ปาณีจะเกรงใจไม่กล้ามาที่บ้าน
การดูแลพ่อกับแม่เขาไม่ค่อยกังวล แต่การทิ้งปาณีคนเดียวนี่สิ เขาไม่ค่อยวางใจ
ปาณีพยักหน้า “หนูทราบแล้วค่ะ”
หลังจากกินอาหารค่ำเสร็จ ปาณีก็อาสาล้างจานชาม ขณะเดียวกันเธอก็ได้ยินเรื่องที่ธามนิธิกำลังคุยกับน้าฐิติพรที่จะไปทำธุระต่างจังหวัด
”แล้วลูกวางแผนจะไปเมื่อไหร่?”
”ก็ไม่กี่วันนี้ครับ” สายตาของธามนิธิมองไปที่ปาณี และพบว่าปาณีกำลังมองตัวเองอยู่ ถึงแม้เธอไม่ได้พูด แต่สายตาของเธอได้เผยทุกอย่างแล้ว ทำให้ธามนิธิรู้สึกทำใจไม่ได้ที่จะจากเธอไป
หลังจากปาณีล้างจานชามเสร็จ และวางไว้ในตู้เรียบร้อย เธอก็เดินออกมา “ถ้างั้นหนูขอตัวไปทำงานก่อนนะค่ะ”
วันนี้ไปโรงพยาบาล เลยยังไม่ได้ทำงานค่ะ
น้าฐิติพรพูดว่า : “ไปเถอะ”
เธอรู้ว่าปาณียุ่งมาก
เมื่อปาณีขึ้นชั้นสอง และเพิ่งจะเข้าประตู ธามนิธิก็เดินตามเข้ามา
เธอมองเขาด้วยแววตารักอย่างน่าประหลาด : “อาไม่คุยต่อกับแม่อีกสักหน่อยล่ะ?”
ธามนิธิพูดว่า : “แม่ชินกับการที่ผมต้องออกไปข้างนอกแล้ว ในบ้านหลังนี้คงมีแค่หนูที่ยังไม่ชินที่สุด”
พวกเขาอยู่ด้วยกันทุกวัน ส่วนน้าฐิติพรปกติจะมาเจอธามนิธิสัปดาห์ล่ะครั้ง
ปาณียิ้มแย้มและพูดว่า “เมื่อคิดถึงอนาคตข้างหน้าที่จะไม่เจออาทุกวัน หนูกลับรู้สึกดีใจเสียอีก ในที่สุดก็ไม่มีคนมาคอยคุมหนูแล้ว และไม่มีใครไม่อนุญาตให้กินข้าวด้วย”
”…” ธามนิธิมองใบหน้าเธออย่างจริงจัง “ใครที่ไม่อนุญาตให้หนูกินข้าว อาแค่กลัวหนูกินเยอะเกินไป”
เขาเพิ่งพูดจบ ปาณีก็กอดเขา เธอพิงบนอ้อมอกของเขา และเงยหน้าอันเรียวเล็กมองเขา แล้วพูดจากใจจริงต่อเขาว่า : “ล้อเล่นเอง หนูทราบดีว่า อาดีดดีกับหนูที่สุด”
ธามนิธิปุ้ยปาก : “เรียกสามีสิ”
”สามี” เธอเชื่อฟังมาก
ธามนิธิพูดจากใจจริงว่า : “อืม ไปทำงานเถอะ”
ตอนที่ 754
แววตาอบอุ่นของธามนิธิมองบนตัวเธอ “ใครจะไปรู้? ถ้าหากสุดสัปดาห์มีวันหยุด อาจะพยายามกลับมาหาหนูนะ และถ้ามีเรื่องอะไรก็สามารถโทรมาหาอา หรือพี่สาว หรือจะไปหาพ่อแม่ก็ได้ พวกท่านต่างก็รักหนูเหมือนกัน”
”หนูทราบแล้วค่ะ”
ธามนิธิขมวดคิ้ว “รู้สึกว่าอาบ่นมากไปไหม?”
”นิดหน่อยค่ะ”
ธามนิธิพลิกตัวทับบนตัวเธอ และพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า : “อยากเอากับอาไหม?”
”…” คำถามเปิดเผยแบบนี้ ปาณีไม่มีหน้าตอบอยู่แล้ว
เธอเคลื่อนสายตา เพื่อไม่มองเขา “ไม่เอา”
”หนูแน่ใจนะ?” ธามนิธิถามต่อ : “กว่าอาจะกลับมาอีกนานนะ หนูคิดให้ดีนะว่าควรฉวยโอกาสตอนนี้ ดีไหม”
”…” ปาณีมองที่เขา ที่จริงต่อให้เขาจากไปวันเดียว เธอก็ทำใจไม่ได้อยู่แล้ว
สุดท้ายเธอต้องทำเรื่องที่ภรรยาสมควรทำ
-
ตอนเช้า เสียงประตูถูกเคาะดังขึ้น และนอกประตูก็มีเสียงอ่อนโยนดังขึ้นด้วย “ปาณี หนูตื่นหรือยัง?”
ปาณีลืมตา และตื่นขึ้นจากในความฝันอันยาวนาน
หลังจากถูกธามนิธิทับตัวเกือบทั้งคืน เธอก็นอนหลับสนิท จนนึกว่าในความฝันมีหินก้อนใหญ่ทับตัวอยู่
เมื่อตื่นขึ้นมา เธอก็รู้สึกผ่อนคลาย
เธอนั่งลง และมองเสื้อของตัวเอง แต่พบว่าได้สวมเสื้อใหม่แล้ว
น่าจะเป็นตอนก่อนที่ธามนิธิจะไป เลยช่วยเปลี่ยนเสื้อให้เธอ
เขาไปตั้งแต่รุ้งเช้า แทบจะไม่รอให้เธอตื่นเลย
คนใจร้าย!
เธอรู้สึกเสียใจภายหลังเล็กน้อย หากรู้ว่าจะเป็นอย่างนี้ เธอน่าจะควบคุมให้ดีกว่านี้ จะได้ไม่ตื่นในเวลานี้
จะได้ไปส่งเขาด้วย
เธอนับว่าเป็นภรรยาที่ไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ
ปาณีลงจากเตียง เปิดประตู และเห็นน้าฐิติพรกำลังยืนอยู่ตรงหน้าประตูด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ยังไม่ตื่นอีกหรอ?”
”แม่ค่ะ แม่มาทำไหมค่ะ?” ปาณีถามอย่างสงสัย
น้าฐิติพรตอบว่า : “ไม่ใช่ว่าธามนิธิจะไปวันนี้หรอกหรอ? แม่เลยจะมาส่งเขา จริงสิ แม่ว่าแม่จะย้ายมาอยู่เป็นเพื่อนหนูสักสองวัน กลัวหนูจะไม่ชิน”
ตอนนี้ธามนิธิได้ไปแล้ว
”อ๋อ ได้ค่ะ” น้าฐิติพรจะย้ายมาที่นี้ ปาณีรู้สึกกังวลอยู่นิดหน่อย ที่จริงเธออยากบอกว่าไม่ต้องก็มาก็ได้ค่ะ แต่ก็ดูไม่เหมาะสมที่จะไล่เธอไป!”
น้าฐิติพรลงไปชั้นล่างและเตรียมทำกับข้าวเช้าให้เธอ
ท่าทางที่ยิ้มแย้มมองในดวงตาของปาณี และเผยแววตาเอ็นดูขึ้น เหมือนกับปราณีเป็นลูกที่บ้านวิสิทธิ์เวชเก็บมาเลี้ยง
ที่จริงปาณีทราบดีว่า ในสายตาของพวกเขาแล้ว นอกจากนลิน ก็มีคนเก่งที่ดีกว่าตัวเองอยู่ไม่น้อย
แต่ถึงยังไงคนของบ้านวิสุทธิ์เวชก็รักและเอ็นดูเธอมาก นับตั้งแต่เธอแต่งงานกับธามนิธิ พวกเขาก็เริ่มเอ็นดูเธอ
”แม่ค่ะ ทำไหมแม่ต้องมาดูแลหนูขนาดนี้ด้วย?” ปาณีแสดงสีหน้าเก้อเขิน
น้าฐิติพรพูดว่า : “ได้ยินว่านิยายของหนูฉายในโทรทัศน์ด้วย ฉายเป็นอย่างไรบ้าง?”
”เอิ่ม…” ปาณีพูดว่า : “อีกนานเลยค่ะ แม้แต่แผนการฉายยังไม่รู้เลยค่ะ”
ตอนนี้พวกเขายังคงเรียบเรียงบทละครอยู่ บางครั้งก็จะปรึกษากับเธอเพื่อเปลี่ยนแปลงบทละครบ้าง ทางทีมงานละครค่อนข้างให้ความสำคัญต่อบทต้นฉบับมาก และยังฟังความคิดเห็นของปาณีด้วย
ดูเหมือนอาจจะเป็นเพราะเมธชนันเลี้ยงข้าวมื้อหนึ่งด้วย หลังจากนั้นทุกคนก็รู้ว่าเธอรู้จักกับเมธชนัน เลยดูแลเอาใจใส่เธอ
ความคิดเห็นที่มีคนยอมรับ สำหรับปาณีถือเป็นเรื่องที่น่ายินดี ปัจจุบันมีนิยายที่เปลี่ยนแปลงบทละครเยอะมาก โดยการเปลี่ยนชื่อ และเปลี่ยนบทละครตามอำเภอใจ สุดท้ายบทละครที่ฉายออกมาก็ถูกชาวเน็ตด่าจนเละ
ถ้าหากสามารถหลีกเลี่ยงปัญหานี้ได้ ปาณีจะดีใจมากที่สุดเลย
น้าฐิตพรยิ้มและพูดว่า : “ถ้าเมื่อไหร่ฉายออกมา แม่จะให้เพื่อนดูด้วย คนของบ้านวิสิทธิ์เก่งกาจมาก! จริงสิ เมื่อสองวันมานี้มีคนให้แม่ถามหนูว่าจะเซ็นสัญญาไหม ถ้าหากหนูว่าไงก็ไปเซ็นดู”
ตอนที่ 755
ถึงแม้ว่าน้าฐิติพรจะไม่เอ่ยปากพูดตั้งแต่แรก แต่สุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหวที่จะโอ้อวดต่อหน้าเพื่อน
คนเรามักจะเป็นแบบนี้ มีเรื่องน่าดีใจหน่อย ก็หวังจะอยากแบ่งปันให้คนอื่นด้วย
ปาณีพยักหน้า “ค่ะ”
ในบ้านเองก็มีหนังสือ ก่อนหน้านี้อาซื้อมาตั้งไว้ที่บ้านอยู่ไม่น้อย บอกว่าเป็นหนังสือสะสม
อีกสักครู่ เธอจะไปเอามาให้น้าฐิติพรพร้อมเซ็นชื่อ
หลังจากกินข้าวเสร็จ ปาณีก็ไปหยิบหนังสือในห้องหนังสือ และเซ็นชื่อให้ต่อหน้าเธอเลย
เมื่อเห็นท่าทางเบิกบานใจของน้าฐิติพร ในใจของปาณีก็รู้สึกอุ่นใจ
น้าฐิติพรมอบอั่งเปาให้เธอ “นี้เป็นของหนูนะ”
”แม่ ไม่ต้องหรอกค่ะ” ปาณีรู้สึกซาบซึ้ง แต่ทำไหมยังต้องให้อั่งเปาด้วย?
”ต้องเอา ต้องรับ” น้าฐิติพรพูดต่อว่า : “กว่าหนูจะเก็บเงินได้ไม่ใช่เรื่องง่าย แม่ได้ยินมาว่า หนูหาเงินเลี้ยงตัวเองด้วยหรอ แถมยังไม่ขอเงินจากอามาใช้ด้วย?”
ปาณีพูดว่า : “เปล่าค่ะ ก็ยังต้องใช้เงินของอาอยู่ค่ะ”
แค่ใช้เงินไม่ได้เยอะมาก
แค่ธามนิธิเลี้ยงดูเธอ ก็ถือว่าได้ใช้เงินแล้ว
ของที่ตัวเองสามารถซื้อเองได้ ก็ไม่จำเป็นจะต้องเอ่ยปากขอเขา
น้าฐิติพรยิ้มแย้ม “หนูยังต้องเกรงใจอะไรอาเขาอีก ต่อไปให้อาเขาซื้อเสื้อให้หนูเยอะหน่อย ไม่ต้องเกรงใจ เงินที่หนูหามาได้ เก็บไว้เถอะ ผู้หญิงอย่างเราควรมีเงินติดตัวไว้หน่อยถึงจะดูดี”
”แม่ค่ะ หนูเป็นลูกสะใภ้ของแม่นะค่ะ แล้วแม่สอนหนูแบบนี้ มันจะดีหรอค่ะ?” คิดไม่ถึงว่าน้าฐิติพรจะสอนให้เธอเก็บเงินส่วนตัว และยังกลัวว่าเธอไม่ได้ใช้เงินของธามนิธิด้วย
โดยสถานการณ์ทั่วไปแล้ว ไม่ควรทำอย่างนี้ ไม่ใช่หรอ?
น้าฐิติพรพูดว่า : “ลูกสะใภ้ก็เหมือนกันนั้นแหละ พวกเรามองหนูเป็นลูกสาวแท้ๆ หนูเติบโตด้วยความยากลำบาก ดังนั้นเมื่อแต่งงานกับคนบ้านเราแล้ว ก็ต้องไม่ให้หนูเสียเปรียบสิ จริงไหม?”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ น้าฐิติพรก็พูดว่า : “ธามนิธิไปครั้งนี้ก็ไม่รู้ว่าพวกหนูจะมีลูกกันเมื่อไหร่อีก เพราะถ้าผ่านหลายปี แม่คงอุ้มหลานไม่ไหวแล้วแน่”
”แม่ยังไม่แก่นะค่ะ” ปาณียิ้มแย้ม
น้าฐิติพรพูดว่า : “วันนี้หนูมีเรียนไหม?”
”มีค่ะ” ปาณีพูดต่อว่า : “เดี่ยวพอเลิกเรียน ตอนบ่ายหนูจะไปบริษัทแปบหนึ่ง แล้วค่อยกลับมานะค่ะ”
”ได้ลูก ถ้างั้นแม่จะรอลูกกลับมากินข้าวเย็นด้วยกันนะ”
ปาณีพยักหน้า “โอเคค่ะ”
ตอนบ่าย หลังจากปาณีประชุมที่บริษัทเสร็จ และกำลังเตรียมเก็บของอยู่นั้น ธีระก็จ้องมองเธอ “ประธามธามนิธิไม่ใช่ว่าไปแล้วหรอ? แล้วทำไหมคุณถึงต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วยล่ะ?”
”พอดียายของฉันมาอยู่ด้วยสองวันค่ะ” ตอนที่น้าฐิติพรยังอยู่ ปาณีไม่กล้ากลับบ้านดึก “ฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะค่ะ มีธุระอะไรก็โทรมานะ”
ธีระพยักหน้า “ได้ๆ”
-
หลังจากที่น้าฐิติพรกินข้าวเป็นเพื่อนปาณีเสร็จ ปาณีก็ออกมาเดินเล่นเป็นเพื่อนเธอเหมือนกัน
ปกติแล้วหลังจากปาณีกินข้าวเสร็จ เธอมักจะชอบดูโทรทัศน์อยู่แต่ในบ้าน ไม่ก็ทำงาน แต่เมื่ออยู่ด้วยกันกับน้าฐิติพร เธอรู้สึกไม่ค่อยเป็นตัวเอง เพราะเธอจะต้องไปเต้นที่ลานเต้นระบำบริเวณใกล้ๆเป็นเพื่อนของน้าฐิติพรด้วย
สายจากธามนิธิโทรเข้ามา แต่ด้วยบรรยากาศที่ดังอึกทึกของลาน ทำให้ปาณีต้องปิดอยู่ข้างหนึ่งรับโทรศัพท์ “อาค่ะ”
เขาถามว่า : “กินอาหารค่ำหรือยัง?”
”กินแล้วค่ะ” ปาณีพูดต่อว่า : “ตอนนี้หนูอยู่ข้างนอกกับแม่ ที่นี้เสียงดังมากเลย”
”รีบกลับเร็วๆนะ” ธามนิธิมองดูนาฬิกา
ปาณีวางสายโทรศัพท์ และถ่ายวิดีโอตอนน้าฐิติพรเต้นระบำอยู่ส่งให้ธามนิธิดู
เมื่อธามนิธิเห็น เขาถึงกับสะดุ้ง น้าฐิติพรสมัยก่อนเป็นถึงนักเต้น ดังนั้นเมื่อเธอได้เต้น อะไรก็ไม่สามารถฉุดเธอได้
ก็ไม่รู้ว่าปาณีมอมยาอะไรเธอมาหรือเปล่า เพราะตอนนี้เธอดูเต้นอย่างมีความสุขมาก
