The Marvelous Dragon Balls – ตอนที่155 ปะทะกันที่ริมผา

ตอนที่155 ปะทะกันที่ริมผา

ตอนที่155 ปะทะกันที่ริมผา

โทนี่สตาร์คที่นั่งดูดซิก้าร์อยู่นั้นก็ยิ้มมุมปาก และไม่ได้พูดอะไรต่อ

ลีไม่รอช้ารีบสั่งการฟรายเดย์ทันที “ฟรายเดย์ คํานวฯตําแหน่งปัจจุบันของผม เทียบกับบ้านพักของมนุษย์หลอดไฟทีขอเป็นเส้นทางตรงไม่เลี้ยวใดๆทั้งสิ้น”

เนื่องจากระยะของทั้งสองในตอนนี้อยู่ห่างกันมาก สีไม่สามารถจะสัมผัสพลังกิหาตําแหน่งที่ชัดเจนได้อย่างแน่นอน

ซึ่งไม่เหมือนกับตอนที่เคลื่อนย้ายพริบตาไปหาคอลลีน ลีรู้ตําแหน่งบ้านของตัวเองอยู่แล้ว

“บรูซ อยู่ใกล้ๆกันไว้นะ ใหล่ชนใหญ่!”

หลังจากบอกบรูซเสร็จ ลีก็ตะโกนใส่โทรศัพท์ต่อ “มนุษย์หลอดไฟ! จากนี้ให้ยืนอยู่นิ่งๆไว้ไม่อย่างงั้นซวยแล้วก็อย่ามาว่ากันหละ!”

ท้านด้านโทนสตาร์คที่ฟังแล้วยังไม่เข้าใจดีเลยว่าลีจะทําอะไร จู่ๆเสียงของจาวิสก็ดังขึ้น “นายท่าน บรรยากาศข้างหน้าแปรปรวนกะทันหัน มีพลังงานแปลกประหลาดมากมายที่ผมไม่อาจจะระบุได้ ผมไม่สามารถระบุข้อมูลที่รบถ้วนได้”

ตัดกลับมาที่บรูซ เมื่อลีเริ่มต้นการเคลื่อนย้ายพริบตา บรูซก็ตะลึงมากและพูดด้วยความรน “โกลเด้นบอย! ผมเองก็ไม่อยากจะพูดแบบนี้หรอกนะ ในตอนแรกที่คุณบอกว่ามันไม่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์นั้นผมไม่เชื่อเลย แต่ตอนนี้ผมว่าผมเริ่มเชื่อแล้วหล่ะ!”

ตัดกลับมาที่โทนี่ เขาสามารถมองเห็นลีที่ยืนอยู่ข้างๆบรูซได้จากประตูมิติที่เปิดออกมา “ดร.แบนเนอร์ ผลงานของคุณนั้นช่างล้ำลึกไม่มีใครเทียบได้เลยจริงๆ”

“ขอบคุณ”

บรูซ และ โทนี่เดินเข้ามาจับมือกัน “ถ้าผมรู้ว่าจะได้มาพบกับโทนี่ สตาร์คผู้ยิ่งใหญ่ ผมคงจะไปแต่งตัวให้ดีกว่านี้อย่างแน่นอน”

“อันที่จริง ต้องบอกว่าเมื่อเทียบนักวิชาการกับยักษ์ตัวเขียว ผมคงต้องมองให้ลึกมากกว่านี้”

หลังจากนั้นโทนี่ก็ยิ้มเจื่อนๆ พร้อมกับเดินมาล็อคคอลีและกระซิบ “อะไรกัน? หัวเจลทําไมไม่บอกก่อนหล่ะว่าจะพาเขามาที่บ้านผม!”

บรูซที่ยืนห่างออกไปก็ได้ยินลางๆคําว่าหัวเจล ซึ่งนั่นต้องหมายถึงลีแน่ๆ

ลีไม่ตอบอะไรโทนี้ทั้งนั้น แต่สะบัดแขนโทนี่ออกและหันมาพูดว่า “ผมดีใจนะที่ได้เห็นพวกคุณทั้งสองมาอยู่ด้วยกัน มันจะไม่เป็นการรบกวนคุณใช่ไหม โทนี่?”

“ไม่เลย!!” หลังจากนั้นโทนี่ก็มองบนและหันไปคุยกับบรูซต่อ “ดร.แบนเนอร์ ยินดีต้อนรับสู่บ้านพักของผม บ้านผมก็คอบ้านของคุณ โต๊ะผมก็คือโต๊ะของคุณ!

เมื่อบรูซได้ยินแบบนี้ก็อุ่นใจขึ้นมาก “ขอโทษที่ต้องมารบกวน แต่ผมอยู่ไม่นานหรอก ถึงแม้ว่าผมจะชอบที่นี่ ยังไงผมก็ยังถูกทางการตามล่าอยู่ดี”

“ไม่ต้องห่วงไป อยู่นานแค่ไหนก็ได้” หลังจากนั้นโทนี่ก็โบกมือพูดกับจาวิส “จาวิส จัดห้องที่ดีให้ดร.แบนเนอร์หน่อย”

บรูซพูดขึ้นมาทันที “ขอบคุณมากจริงๆ”

หลังจากนั้นลีก็เดินเข้าไปหาบรูซและพูด “บรูซ วันนี้เรายังไม่ได้เล่นด้วยกันเลย คุณจะอาบน้ำเลยหรือรอก่อน?”

“ถามผมหรอ? ผมพึ่งกลายร่างกลับมาเป็นมนุษย์นะ!”

“โอเค” ตีหันไปคุยกับโทนี่ต่อ “มนุษย์หลอดไฟ พื้นที่ใต้หน้าผาเป็นของคุณหรือเปล่า?”

“คิดว่าไงหล่ะ?” โทนี่ยักคิ้วหนึ่งข้างและถามกลับ “เท่าที่ฟังมา เหมือนคุณทั้งสองกําลังจะสู้กัน อย่างงั้นใช่ไหม?”

“ใช่ อยากดูก็ตามมาได้”

หลังจากนั้นทั้งสามก็เดินไปยังหน้าผา

บรูซพูดขึ้นมาทันที “ข้างล่างนั้นหน่ะหรอ? 100 กว่าเมตรเลยนะ จะบินไปใช่ไหม?”

ดียิ้มและตอบกลับ “ใช่ ผมจะบินไป” เมื่อลีตอบเสร็จ ลีก็ผลักบรูซตกลงจากหน้าผาทันที

“อ๊า!!!!” บรูปร้องลั่น

ตุ๊บบบบบ

เสียงมนุษย์ตัวใหญ่กระทบพื้นทรายอย่างรุณแรง

โทนี่เองก็เดินถอยหลังออกไป เพื่อไปหยิบแว่นที่ระเบียงมาใส่

หลังจากนั้นเขาก็แต่งชุดไอร่อนแม่นทันที

The Marvelous Dragon Balls

The Marvelous Dragon Balls

Status: Ongoing

นิยายแนว : แอคชั่น ผจญภัย ตลก แฟนตาซี ฮาเล็ม กำลังภายใน เหนือธรรมชาติ

เด็กวัยรุ่นที่ค้บพบว่าตัวเองอยู่ในโลกของมาเวล พร้อมกับดราก้อนบอล เขาต้องพยายามดิ้นรนเพื่อหาทางรอดชีวิตให้ได้

เทพเจ้ามังกร : “ขอพรมาส้ะ! พรนั้นจะเป็นจริง แต่ขอได้เพียง 1 คำขอเท่านั้น…”

เด็กวัยรุ่น : “พรใดๆก็ได้งั้นหรอ?”

เทพเจ้ามังกร : “แน่นอน!”

“เยี่ยม”

เด็กวัยรุ่น : ”เทพเจ้ามังกร ได้โปรดพาข้าออกจากโลกของมาเวลที โดยการพาข้ากลับไปยังโลกที่ข้าจากมา!”

เทพเจ้ามังกร : “ข้าขอโทษ ข้าทำแบบนั้นไม่ได้..”

“…”

เด็กวัยรุ่น : “เอ้า? ไหนบอกว่าขอพรอะไรก็ได้ไง?”

เทพเจ้ามังกร : “ร่างกายของเจ้าเป็นของโลกใบนี้….”

“…”

เด็กวัยรุ่น : “ถ้างั้นก็ขอพลังซุปเปอร์ไซย่าให้ข้าที! ข้าต้องการจะจัดการกับเจ้าธอร์และฮัลค์และเก่งกว่ากัปตันอเมริกาหรือไอร่อนแมน!”

เทพเจ้ามังกร : “ข้าขอโทษ ข้าทำแบบนั้นไม่ได้…”

เด็กวัยรุ่น : “โอ้ยย! ไอมังกรไร้ค่า สรุปเจ้าทำอะไรได้บ้างเนี่ย?”

เทพเจ้ามังกร : “ข้าสามารถ…”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท