รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า – บทที่ 89 คุณชนะแล้ว ธาวิน ฉันขอร้อง

บทที่ 89 คุณชนะแล้ว ธาวิน ฉันขอร้อง

ธิชากัดริมฝีปาก จนในปากนั้นมีแต่กลิ่นคาวเลือดของตัวเอง

ถ้าเธอถูกทรมานจนตาย แม่ของเธอต้องเสียใจมากแน่ๆ

แต่ในทางกลับกัน ถ้าแม่ของเธอรู้ว่า เพื่อปกป้องชีวิตของตัวเองแล้วยอมขอร้องอ้อนวอนธาวิน ละทิ้งศักดิ์ศรี……แบบนี้แม่จะไม่รู้สึกเสียใจแล้วเหรอ? 

เธอหลับตาลง จากนั้นก็ลืมตาขึ้น

มองไปยังธาวินด้วยสายตาที่เย็นชา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่ว่า  ฉันไม่ผิด จึงไม่จำเป็นต้องขอโทษ 

ธาวินยิ้มพร้อมกับบีบแก้มของเธอ  เยี่ยมมาก ไปจากฉันแค่ไม่กี่วัน ใจกล้าขึ้นมาก มั่นใจขึ้นมากเลยนะ นี่เธอกำลังขอฉันให้ยกเธอให้กับพวกเขา ใช่มั้ย? 

ธิชานั้นรู้ดีอยู่แล้วว่าพวกเขาที่เขาพูดถึงนั้นหมายถึงใคร

ใบหน้าของเธอซีดเซียว เม้มปากและไม่พูดอะไรสักคำ

ธาวินก้มมองเธออย่างผู้ที่อยู่เหนือกว่า เธอเองก็ไม่มีทีท่าว่าจะยอมอ่อนให้เลย

ธาวินกำลังเดิมกับความกล้าของเธออยู่ ส่วนเธอก็กำลังเดิมพันกับชื่อเกียรติของเขาเหมือนกัน

ผู้ชายคนนี้ให้ความสำคัญกับเกียรติของตัวเองแค่ไหน เธอนั้นรู้ดีที่สุด

ถ้าเธอต้องตายสถานเดียว สำหรับธาวินแล้ว โอกาสที่จะยิงเธอให้ตายนั้นมีความเป็นไปได้สูงมาก ส่วนการที่จะยกร่างกายของเธอให้พวกลูกน้องจริงๆ นั้นแทบเป็นไปไม่ได้เลย

เขานั้นหวงแหนในสิ่งที่ตัวเองรักเป็นอย่างมาก มากจนน่ากลัว อะไรที่เขาไม่ต้องการก็ยอมฆ่าให้ตาย แต่ไม่ยอมให้คนอื่นได้ประโยชน์เด็ดขาด

ธิชาไม่อยากทำให้ศักดิ์ศรีของตัวเองต้องป่นปี้ จึงเลือกที่จะเดิมพัน

เดิมพันว่าเขาแค่พูดขู่ แต่ไม่กล้าทำจริงๆ

……

ดีที่เธอเกิดเดิมพันชนะแล้ว มือของธาวินที่อยู่บนหัวเธอขยี้ผมของเธอจนยุ่งเหยิงไปหมด

แล้วใส่เสื้อผ้าท่อนล่างให้เธอ สุดท้ายก็จัดให้ชายกระโปรงกับชายเสื้อกันหนาวของเธอให้ทิ้งตัวลงไปดังเดิม

เขาบีบคางของเธอแบบจะยิ้มไม่ยิ้ม  เก่งจริงๆ เลยนะ ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอนั้นสำคัญแค่ไหนในใจฉัน แล้วเลือกที่จะเดิมพันว่าฉันจะยอมยกเธอให้พวกเขาย่ำยีรึเปล่า ใช่มั้ย? 

ธิชารู้ว่าตัวเองนั้นรอดแล้ว แต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีใจเลยสักนิด

เขาลูบไปที่แก้มของเธอ จากนั้นก็หยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อหนัง แล้วเปิดคลิปคลิปหนึ่งให้เธอดู

ภายในซอยนั้นเงียบสงัด บอดี้การ์ดพวกนั้นก็ยืนตรงราวกับสตาฟที่รอคอยคำสั่ง ราวกับไม่เห็นหรือได้ยินอะไรทั้งนั้น

สิ่งที่อบอวลอยู่ในอากาศ ก็มีแค่กลิ่นคาวอ่อนๆ ที่หลงเหลือจากกิจกรรมร่วมรักเท่านั้น……

คลิปนั้นลื่นไหลและชัดเจน เขาไม่ได้เปิดเสียงของคลิป ดังนั้นคลิปนี้จึงเล่นอยู่ภายใต้ความเงียบอย่างที่ไม่ควรจะเป็น

สีหน้าของธิชานั้นกลับค่อยๆ แดงขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นซีด……

เธอเบิกตาโตแล้วทิ่มแทงไปที่ธาวิน แววตานั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่คาดไม่ถึง

เธอกำหมัดทั้งสองข้างแน่น ถ้ามีอาวุธอะไรอยู่ใกล้ๆ ละก็ เธอก็น่าจะคว้ามันขึ้นมาแทงไปที่อกของเขาอย่างไม่คำนึงถึงผลที่ตามาแน่เลย____

ชายหนุ่มจ้องมองสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเธออย่างใจเย็น เห็นได้ชัดว่าคลิปนั้นได้ผลตามที่คาดหวังเอาไว้

เขายิ้มออกมาอย่างสนุกสนาน  นี่น้องรัก ไอ้หนังสั้นแบบนี้ ในคอมของฉันยังมีอีกเยอะเลยนะ อย่างน้อยๆ ก็น่าจะมีสักหลายสิบหรือเป็นร้อยได้มั้ง มันสนุกมาก เป็นคลิปที่ถ่ายกันจริงๆ เป็นต้นฉบับที่ไม่มีการตัดต่อ ไม่มีเซนเซอร์ มันยอดเยี่ยมมากเลยใช่มั้ย? 

ธิชานั้นหายใจแทบไม่ทัน เธอรู้สึกว่าเลือดทั้งหมดในร่างกายของเธอกำลังพุ่งขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ราวกับสามารถระเบิดหัวของเธอได้ทุกเมื่อ

ใบหน้าของเธอแดงก่ำ กำหมัดแน่นกัดฟันแน่น  นี่แกถ่ายเอาไว้หมดเลย ทุกครั้งเลยใช่มั้ย นี่แกแอบซ่อนกล้องไว้ในห้องแล้วถ่ายมันเอาไว้ทุกครั้งเลยใช่มั้ย?! 

คำถามนี้เหมือนได้กินพลังงานทั้งหมดของเธอไป พูดจบสิ่งที่อยู่ตรงหน้าก็กลายเป็นสีดำจนหมด

เธอน่าจะคิดได้ตั้งนานแล้ว……

หลังจากVCRที่หลุดมาตอนงานหมั้น เธอก็ควรจะรู้แล้วว่าไอ้เดรัจฉานคนนี้ไม่ได้ถ่ายไว้เพราะอยากถ่ายแค่คลิปเดียว แต่มันได้บันทึกไว้ทุกครั้งต่างหาก

ธาวินหรี่ตามองเธอ  อย่าเพิ่งตกใจไป ผ่อนคลายลงก่อน หายใจเข้าลึกๆ ตอนแรกฉันแค่ถ่ายเพราะความสนุก แล้วเก็บไว้ดูเล่นคนเดียวเท่านั้น แต่ตอนนี้มันกลับเอามาใช้ประโยชน์อย่างอื่นได้ อย่างเช่น……เอาคลิปจริงที่ไม่เซนเซอร์ส่งไปให้ณิชานาฎดูทุกวันวันละคลิปอย่างสม่ำเสมอ……อืม แล้วยังมีลุงรัณของเธออีก ช่วงนี้การฟื้นฟูร่างกายของลุงเธอก็กำลังไปได้ดีเลยนี่ สามารถเดินได้โดยใช้ไม้เท้าพยุง แล้วถ้าเอาคลิปนี้ไปให้เขาดูล่ะ เธอคิดว่าเขาจะเครียดจนเลือดคั่งในสมองอีกครั้ง และตายไปเลยมั้ย…… 

 อ๋อ ไม่ใช่แค่พวกเขานะ ยังมีเพื่อนนักศึกษาของเธออีก ฉันจำได้ว่าในสนามของมหาลัยJมีโปรเจคเตอร์อยู่ตัวหนึ่งนี่ถ้าเอาคลิปนี้ไปฉายที่กลางสนาม ให้พวกอาจารย์กับเพื่อนๆ ของเธอได้ชมการแสดงที่ยอดเยี่ยมของเธอ ฮึ…… 

 หยุดพูดได้แล้ว! ธาวิน หุบปากเดี๋ยวนี้! 

เธอเอามือปิดหูแล้วกรีดร้องออกมา ในที่สุดเธอก็ถูกความไร้ยางอายและความเลวทรามของเขาบีบจนทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

ถึงว่าทำไมเขาถึงยังมีหน้ามาข่มขู่เธออีก ที่แท้เขาก็ยังมีเก็บไม้นี้เอาไว้นี่เอง……

นั่นน่าจะเป็นคลิปแห่งความสุขทั้งปีของพวกเขาทั้งสองเลยก็ได้

เธอต้องจำได้อยู่แล้วว่าตัวเองนั้นอยู่ในสภาพยังไง

เธอมันก็เหมือนกับหมาตัวหนึ่งที่ถูกธาวินย่ำยีอยู่ใต้หว่างขาของเขาเท่านั้น ยอมให้เขาทารุณ สิ่งที่ทำออกไปนั้นต่างก็เป็นเรื่องที่เธอไม่มีหน้าจะพูดออกมาทั้งนั้น……

ถ้าแม่ของเธอกับพ่อของธาวินมาเห็นอะไรพวกนี้เข้า

เธอยอมเลือกที่จะตายดีกว่า……

เธอเลือกที่จะไม่ยอมมีชีวิตอยู่ต่อแม้แต่วันเดียว!

ธิชารู้ดีว่าตัวเองประเมินความอดทนของธาวินไว้สูงเกินไป

เธอน่าจะคิดได้ตั้งนานแล้ว……

เข้าจะมีทางปล่อยให้เธอไปใช้ชีวิตที่มีศักดิ์ศรีอย่างสบายใจกับผู้ชายคนอื่นได้ยังไง

ชีวิตนี้ต่อให้เธอต้องตาย ก็ถูกกำหนดให้ต้องตายในน้ำมือของปีศาจตนนี้อยู่แล้ว

……

ส่ายลมที่หนาวเย็น เย็นเยือกไปจนถึงกระดูก ธิชาได้กอดเสื้อกันหนาวบนร่างกายไว้แน่นๆ

ริมฝีปากที่ซีดเซียวของเธอ มีซิบซิบเลือดไหลออกมา

 พอแล้ว ธาวิน คุณชนะแล้ว ก่อนวันพรุ่งนี้ฉันจะกลับไป คุณห้ามเอามันให้ใครดูเด็ดขาด ฉันขอร้อง ฉันขอร้องคุณจริงๆ 

 

รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า

รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า

Status: Ongoing

ตอนอายุ8ปี เธอคอยตามก้นคุณชายธาวิน ตระกูลธนาภูวนัตถ์ อยู่ร่ำไป ธาวินประคบประหงมเธอดั่งไข่ในหิน ธิชานึกว่าเขาจะทำเช่นนี้ตลอดไป แต่ต่อมา……คืนวันที่เธออายุครบ18ปี …..เรื่องราวกลับแปรเปลี่ยน เธอกลายเป็นของเล่น เป็นลูกไก่ในกำมือคุณชายธาวิน ซึ่งโดนย่ำยีศักดิ์ศรีอย่างไม่สนใจไยดี ธิชานึกว่าเธอจะไม่มีวันได้ตื่นจากฝันร้ายครานี้ จนกระทั่งเธอได้พบกับผู้ชายคนหนึ่ง…… ชายผู้นั้นเหมือนดั่งชายขี่ม้าขาว ความรักดั่งกุหลาบซ่อนหนามที่มอบให้กับเธอ ทำให้ชีวิตของเธอกลับตารปัตร….

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท