คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 657
ชายสิบคนคุกเข่าลงอยู่ใต้เท้าของเจ็ดเทพธิดา พวกเขาถือจานผลไม้สำหรับบรรดาเจ็ดเทพธิดา ชายเหล่านั้นคือทาสรับใช้ที่พวกเธอจับตัวมา
สาวกคนหนึ่งเดินเข้ามาและกล่าวอย่างสุภาพ “เจ้าพระราชวัง มีคนอยู่นอกวังต้องการจะเข้าพบท่าน”
“ใคร?” ซินดี้กล่าวถาม
เธอคือผู้อาวุโสที่สุดในบรรดาเจ้าพระราชวัง เธอดูมีบารมีและทรงพลัง
สาวกกล่าวตอบอย่างสุภาพ “เขาอ้างว่าเขาคือลีรอย เฮนเดอร์สันจากสำนักคุนหลุน เขาพกสิ่งนี้ติดตัวมาด้วย”
สาวกมอบหยกให้กับซินดี้
เจ้าสำนักคุนหลุน ลีรอย?
ซินดี้รับมอบหยกและพยักหน้า “ให้เขาเข้ามา”
“ขอรับ เจ้าพระราชวัง”
สาวกก็พาตัวลีรอยและลิเดียเข้ามาในห้องโถง
ว้าว!
ห้องโถงนั้นดูยิ่งใหญ่อลังการ!
ห้องโถงบุบผาหลวงถูกตกแต่งอย่างงดงาม ลิเดียคิดว่าเธอได้หลงเข้ามาในสรวงสวรรค์ เธอรู้สึกประหลาดใจ
ลีรอยฉีกยิ้มขณะที่เขาก้มโค้งคำนับอย่างสุภาพ “ขอแสดงความเคารพ ท่านเจ้าพระราชวัง”
เขามองไปที่ซินดี้และกล่าว “เจ้าพระราชวัง ท่านเป็นอย่างไรบ้าง? ท่านยังจำผมได้อยู่ไหม?”
ซินดี้ฉีกยิ้มเบา ๆ “ฉันจำได้ เอาเก้าอี้มาให้เขา”
คนรับใช้สองสามคนรีบนำเก้าอี้มาให้กับลีรอย
“ท่านเจ้าสำนักเฮนเดอร์สัน ช่างน่าประหลาดใจอะไรเช่นนี้ คุณกำลังเผชิญกับปัญหาอะไรอยู่รหรือไม่?” ซินดี้กล่าวถาม
เมื่อไม่กี่ปีก่อน เธอได้เอาตะเกียงไร้มลทินมาจากสำนักคุนหลุนและให้สัญญากับเขาว่าเขาจะสามารถขอความช่วยเหลือจากเธอได้ถ้าหากเขามีปัญหาใด ๆ เธอต้องรักษาสัญญาอย่างแน่นอนถ้าเขาต้องการความช่วยเหลือจากเธอ
“ผมมีปัญหาเดือดร้อนจริง ๆ” ลีรอยกำหมัดแน่น ใบหน้าของเขาดูหมองหม่น
“เจ้าพระราชวัง สำนักคุนหลุนถูกทำลายลงไปแล้ว ผมต้องการให้ท่านช่วยฆ่าคนสามคน!” ลีรอยกัดฟันกรอดในความโกรธเคือง
“พวกเขาเป็นใคร?” ซินดี้กล่าวถามอย่างสงสัย
บุคคลที่เจ้าสำนักต้องการให้สังหารจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน
“แดร์ริล ดาร์บี้, แด๊กซ์ แซนเดอร์และเชสเตอร์ วิลสัน”
ลีรอยจงเกลียดจงชังพวกเขาเป็นอย่างมาก!
เทพธิดาที่อายุน้อยที่สุดหัวเราะร่า “ท่านเจ้าสำนักเฮนเดอร์สัน ฉันไม่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของสามคนนี้มาก่อนเลย คุณถ่อมาที่นี่เพื่อขอให้เราช่วยฆ่ามนุษย์ธรรมดาสามคนนี้งั้นหรือ? สำนักคุนหลุนจัดการเองไม่ได้หรือยังไง?”
ลีรอยไม่ตอบเธอ
ซินดี้กล่าวตอบด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไร ท่านเจ้าสำนัก ฉันจะฆ่าสามคนนี้ให้คุณเอง เราจะได้ไม่ติดค้างกันอีกต่อไป”
“เยี่ยมไปเลย” ลีรอยพยักหน้า เขาอยากจะให้สามคนนั้นสิ้นลมหายใจ
…
ที่โรงพยาบาลอับดับหนึ่งของเมืองตงไห่
แดร์ริลเดินวนไปวนมาตามทางเดิน เขารู้สึกวิตกกังวลอย่างถึงที่สุด
หลังจากที่พวกเขาออกมาจากสวนซ่อนเร้น แดร์ริลก็พาโมนิก้ามาที่โรงพยาบาลอย่างเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
เชลลีแจ้งเขาว่าอาการของเธอเข้าขั้นวิกฤต เธอเสียเลือดมากเพราะการเตะเข้าไปที่ท้องน้อยของเธอ เชลลีไม่มั่นใจว่าทั้งตัวแม่และเด็กทารกจะมีชีวิตรอดได้หรือไม่
โมนิก้าถูกส่งตัวไปที่แผนกนรีเวชวิทยาเป็นเวลาเกือบสามชั่วโมงแล้ว แต่ก็ยังไม่มีข่าวคราว
“ได้โปรด ขอให้ไม่เป็นอะไร” แดร์ริลกระวนกระวายเป็นอย่างมาก
เขานั้นขุ่นเคือง ถึงแม้ว่าเขาจะทำให้ดาลตันและเจเน็ตกลายเป็นมนุษย์ขี้ก้างไปแล้ว แต่มันก็ไม่สามารถจะระงับโทสะของเขาได้
แดร์ริลนั้นสงสัยว่าโมนิก้าจับพลัดจับผลูไปลงเอยตกอยู่ที่สวนซ่อนเร้นได้อย่างไร?
โมนิก้าบอกว่าเป็นเพราะพี่สะใภ้แนะนำเธอไป เธอหมายถึงพี่สะใภ้คนไหน?
